menu

Temples - Volcano (2017)

mijn stem
3,48 (67)
67 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Fat Possum

  1. Certainty (4:24)
  2. All Join In (4:08)
  3. (I Want to Be Your) Mirror (4:46)
  4. Oh the Saviour (3:45)
  5. Born Into the Sunset (4:46)
  6. How Would You Like to Go? (3:35)
  7. Open Air (4:46)
  8. In My Pocket (3:03)
  9. Celebration (4:19)
  10. Mystery of Pop (3:24)
  11. Roman Godlike Man (3:50)
  12. Strange or Be Forgotten (4:08)
totale tijdsduur: 48:54
zoeken in:
avatar van Angelo
3,0
Vrij trippy en psychedelisch, ook meer elektronischer dan het geluid van het debuut, maar dan zonder de retro, sixties-invalshoek van Sun Structures: Certainty

Hoop niet dat ze die sixties-invloeden volledig vaarwel hebben gezegd, want die vond ik juist zo leuk.

avatar van Hega
4,5
Ben zeer benieuwd!
Vond Sun structures echt ijzersterk.

avatar van VladTheImpaler
3,0
Op Certainty waren synths al nadrukkelijker aanwezig en op de nieuwe single Strange or Be Forgotten is dat niet anders. Ik ben een fan van het debuut, maar ik moet nog erg wennen aan de nieuwe nummers. Ze weten nog niet te overtuigen.

avatar van BoyOnHeavenHill
4,0
Nog even wennen die twee nummers die mijn voorganger noemt, maar zeker niet slecht. Zit al een tijdje op dit album te wachten. Sympathieke (en ontroerende) clip bij Strange or be forgotten.

avatar van VladTheImpaler
3,0
Een live versie van Roman Godlike Man Temples - Roman Godlike Man (Live on KEXP) - YouTube. Klinkt voor mij beter dan de eerste twee singles.

avatar van Lars Muziek.
4,0
Live was Temples weer geweldig en gelukkig werd er tijdens deze korte (aangepaste) set nog drie nummers gespeeld, waarvan 'Strange Or Be Forgotten' en 'Certainty' echte toppers waren!
Dat maakt mij weer erg nieuwsgierig naar dit nieuwe album en als ik zo deze twee nieuwe nummers hoor zou ik bijna denken dat dit album iets beter gaat worden, maar ja dat zegt nog niks.

avatar van VladTheImpaler
3,0
Oef, zoals verwacht is het even wennen aan het iets vernieuwde geluid. Synths zijn veel nadrukkelijker aanwezig en ook zingt James Bagshaw vaker hoger dan op het debuut, wat ik niet altijd even goed trek bij hem. En desondanks merk je toch ook weer dat er een aantal lekkere en catchy melodieën te horen zijn. Kan nog twee kanten opvallen hoe ik het album uiteindelijk ga waarderen.

2,5
Zoals 'Currents' van Tame Impala mij heel erg tegenviel na 'Lonerism', valt 'Volcano' mij heel erg tegen na het prachtige 'Sun Structures' (een persoonlijke favoriet). De synths - en dan nog niet eens analoge - spelen een prominente rol en ook dat hoeft niet eens zozeer een groot probleem te zijn. De melodieën boeien echter niet en daar gaat het bij mij in de basis om. Ik hoop dat Temples de volgende keer meer psychedelica laat horen. 'Sun Structures II' of 'Lonerism II
'? Geen moeite mee. Totaal niet.

'In My Pocket' is overigens een prachtig nummer, dat wel.

avatar van VladTheImpaler
3,0
Paar luisterbeurten verder bevalt het allemaal een stuk beter. Het gaat echter niet in de buurt komen van het debuut.

avatar van OscarWilde
4,0
Wat is (I want to be your) Mirror een geweldig nummer.
En Roman God-Like Man had zo op Something Else van The Kinks kunnen staan.

avatar van OscarWilde
4,0
Openingstrack Certainty katapulteert de luisteraar naar een cartoonwereld of naar het parallelle universum waarin Mario paddenstoelen en wortels eet om te groeien en te vliegen. Het toont meteen dat de synthesizer een prominentere plek inneemt op het tweede album van Temples. Hoewel het cheesy toetsenspel werkt als beginstatement, neemt de kwaliteit toe naargelang het album vordert. In All Join In worden alle elementen van de sixties sound gerespecteerd, inclusief de outro die klinkt alsof het rechtstreeks van Pink Floyds The Piper at the Gates of Dawn is gehaald.

Een groot deel van de nummers blijft uit diezelfde vijver vissen. In Born into the Sunset worden de Beach Boys-koortjes naar boven gehaald. In my Pocket zwemt zodanig in reverb en echos dat je er als band waarschijnlijk dreigt in te verdrinken. Het zijn nummers die werken in de context van het album en probleemloos de sfeer van de betere psychedelische pop oproepen. Maar Volcano wordt pas echt interessant wanneer Temples op zoek gaat naar muzikale diepgang.

Hoogtepunt op dit album is waarschijnlijk barokke parel (I wanne be your) Mirror, gebouwd rond de spanning tussen de up tempo strofen en de mooie, melancholische refreinen. Mystery of Pop balanceert net als opener Certainty op het randje van het foute, met een deuntje dat je verwacht op het Eurovisiesongfestival, maar uiteindelijk toch nog de goeie kant uitvalt. En hoewel de kans bestaat dat Roman God-Like Man bekroond wordt tot meest potsierlijke titel van 2017 is het wel een dijk van een nummer. Ray Davies zal ongetwijfeld de ode weten te appreciëren.

Toegegeven, nergens wordt het echt origineel. Het is duidelijk waar ze de mosterd halen. De galmende gitaren, de klanktapijten en de zangpartijen getuigen allemaal van een enorme liefde voor bands als Love, de vroege Pink Floyd of The Zombies. Volcano slaagt er wel in om iets meer eigenheid te steken in de blauwdruk die op debuutalbum Sun Structures werd uitgetekend. Temples weet zich wel te nestelen in het kransje interessante neo-psychedelische groepen. MGMT mag dan wel de tegendraadsheid hebben, Tame Impala de funk en Mini Mansions de nachtelijke schaduwzijde, dan brengt Temples datgene mee wat we allemaal nodig hebben in het leven, de gezellige, warme zomerzon.

Temples – Volcano | De Profundis - jverhelst.wordpress.com

avatar van Cor
3,0
Cor
Temples doet een 'Tame Impalaatje' en dat is wat mij betreft niet echt geslaagd. Ik vind het maar obligate en te goedkope synthpop. Jammer!

avatar van David B
4,0
Wat een synthesizers. Het intro van all join in zou zo van Ayreon kunnen zijn. Ik moet er even aan wennen, voorlopig 3 1/2 ster..

avatar van erwinz
4,0
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Temples - Volcano - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

De Britse band Temples was drie jaar geleden, mede dankzij flinke inspanningen van de Britse muziekpers, een stevige hype.

Daar loop ik meestal met een grote boog omheen, maar op alle superlatieven die voor het debuut van de band uit het Engelse Kettering uit de kast werden getrokken, viel echt maar heel weinig of zelfs helemaal niets af te dingen.

Sun Structures omschreef ik, mede geïnspireerd door een aantal vergelijkingen in de Britse muziekpers als 'The Beatles die met Syd Barrett en Ravi Shankar de studio in zijn gedoken om de psychedelische muziek van de komende decennia op te nemen'.

Temples kende op Sun Structures haar klassiekers maar keek ook vooruit. Mede dankzij het succes van het debuut van de band, kon Temples de tijd nemen voor haar tweede plaat, maar nu deze er dan eindelijk is, blijft het verrassend stil.

Ik weet wel waar dat aan ligt, want ik vond Volcano bij eerste beluistering eerlijk gezegd flink tegenvallen. Waar het debuut van de band betoverde met heerlijk zweverige klanken, die voor een belangrijk deel uit de jaren 60 leken weggelopen, klinkt Volcano op het eerste gehoor vooral hedendaags.

Voor haar tweede plaat heeft Temples een flinke greep gedaan uit de kast met synthesizers, waardoor Volcano veel elektronischer klinkt dan zijn voorganger. De nieuwe plaat van Temples klinkt niet alleen anders door de inzet van elektronica, maar laat zich ook beïnvloeden door andere genres. 60s psychedelica lijkt, zeker op het eerste gehoor, als belangrijkste inspiratiebron vervangen door een behoorlijk bonte mix van vooral synthpop en neo-psychedelica.

Temples stond op haar vorige plaat met minstens één been in de jaren 60, maar schuurt nu nadrukkelijk tegen bands als The Flaming Lips en Mercury Rev aan. Door de overdaad aan synths en de hoge vocalen doet het bij eerste beluistering wat kitscherig aan, maar wat veel erger is, is dat de songs op Volcano bij mij in eerste instantie totaal niet bleven hangen.

De tweede plaat van Temples ging aan mij voorbij zonder dat ik er veel bij voelde, ook al klonk het af en toe best lekker. Dit alles speelde een aantal weken geleden, toen het volop herfst was en de lente nog ver weg leek.

Volcano klonk de afgelopen dagen echter totaal anders. Bij alle zonnestralen van de laatste dagen kwamen de elektronische klanken op Volcano tot leven en bleek er opeens heel veel moois te schuilen in de nieuwe songs van Temples.

Opeens hoorde ik wel weer volop invloeden uit de psychedelica uit de jaren 60 en hoorde ik naast de bovengenoemde invloeden uit de synthpop en neo-psychedelica bovendien flink wat invloeden uit de progrock.

Volcano blijft een flink andere plaat dan zijn zo bejubelde voorganger, maar het is wel degelijk een plaat vol moois, die de zonnestralen nog wat aan kracht laat winnen en de laatste wolkjes wegblaast.

Zo indrukwekkend als Sun Structures vind ik het nog steeds niet, maar heb ik de laatste tijd psychedelische muziek die de zon zo heerlijk laat schijnen als Volcano? Nee. Erwin Zijleman

avatar van sj0n88
3,0


Mooie recensie! En voor mij een goede reden om door te blijven luisteren. Tijdens mijn luisterbeurt gisteravond vroeg ik mijzelf inderdaad af: wat moet ik hiermee? Het zit soms echt tegen mierzoet aan, maar toch klinkt het interessant, alsof het kwartje nog wel zal vallen.

avatar van sj0n88
3,0
Naja recensie. Je weet goed te beschrijven door welke fases je bent gegaan voordat je het album echt ging waarderen. Voorlopig mijn favorieten: Certainty, (I Want to Be Your) Mirror en On the Savior.

avatar van Rogyros
sj0n88 schreef:
Naja recensie.

Wat mij betreft: Ja!

Ik merk bij mijzelf overigens dat ik drempels voel om dit album te beluisteren. Hun debuutplaat vond ik erg prettig. Fijne retro muziek. Maar als ik nu overal hoor dat ze nu veel met synthesizers werken en het geheel allemaal elektronischer klinkt, voel ik toch een reservering.

Een opvallende stap van de band. En ze maken in ieder geval geen kopie van hun debuutplaat, dat is natuurlijk te prijzen. Ik moet hem natuurlijk gewoon beluisteren en vervolgens beoordelen, maar ik merk dat ik er daardoor minder zin in heb. Vooroordelen zeg maar.

avatar van juvefc_robin
4,0
Na een aantal meer luisteren ben ik het album geweldig gaan vinden. Stuk voor stuk nummers die in mijn hoofd blijven zitten. Was hun debuut beter? Ik weet het niet, maar ik vind het grote klasse dat ze durven te experimenteren. Een Sun Structures 2 was natuurlijk heel makkelijk geweest, maar ze doen dut niet.

Het album had even tijd nodig, maar staat hier nu 'tussen andere albums door' vrolijk te draaien. Met de eerste zonnestralen op onze snoet kan ik hier echt heel erg blij van worden!

avatar van blur8
3,0
Wat een frisse lente plaat. En dat terwijl Temples op meerdere vlakke tegen de rand aan zit om in alle valkuilen te donderen die aan psychedelisch elektronische kleven. Ik hoor in eerste instantie synth deuntjes die echt niet kunnen, maar die zitten in zulke leuke songs dat het bezwaar snel opdroogt in de voorjaarszon. Pijnpunt lijken wel die hoge achtergrond koortjes, maar vooralsnog fijne en verrassendste release van 2017.

Stijn_Slayer
Marjet schreef:
Zoals 'Currents' van Tame Impala mij heel erg tegenviel na 'Lonerism', valt 'Volcano' mij heel erg tegen na het prachtige 'Sun Structures' (een persoonlijke favoriet). De synths - en dan nog niet eens analoge - spelen een prominente rol en ook dat hoeft niet eens zozeer een groot probleem te zijn. De melodieën boeien echter niet en daar gaat het bij mij in de basis om. Ik hoop dat Temples de volgende keer meer psychedelica laat horen. 'Sun Structures II' of 'Lonerism II
'? Geen moeite mee. Totaal niet.


Ik trok instinctief dezelfde vergelijking. Vind dat Temples dit geluid beter kan hebben dan Tame Impala, al zijn ze wel iets van hun zomerse onbevangenheid verloren. Als ik interviews met de band mag geloven, hebben ze niet de intentie altijd psychedelische muziek te blijven maken.

Live komen beide platen overigens (nog) beter tot hun recht als je het mij vraagt.

avatar van BoyOnHeavenHill
4,0
Soms leer ik een plaat kennen, dan draai ik hem gedurende een paar weken een (flink) aantal keren, en wanneer ik hem dan na verloop van tijd wel genoeg heb gehoord (en er dus een mening over heb gevormd) gaat ie de kast in. Vaak merk ik echter pas ècht hoe mooi ik hem vind wanneer ik hem weken later weer eens pak en dan de melodieën en de arrangementen en de sfeer weer herken, òf wanneer ik een volgende plaat van zo'n band leer kennen en daarbij pas besef hoe mooi ik die vorige plaat eigenlijk vond / vind, of (zoals in het geval van de Temples) met allebei de gevallen tegelijkertijd.
        Volcano volgt min of meer hetzelfde recept als Sun structures. De sound is iets voller, met misschien iets meer toetsen, maar de nummers zitten weer vol akkoordenwisselingen en uitgebreid meanderende en bochtige melodieën, met drums die heel "beperkt" klinken, weinig solo's, een uiterst lichte zangstem, veel mellotrons, vage teksten en een overheersende sixties-vibe, alsof Syd Barrett, John Lennon en Marc Bolan eens met de gitaren rond de tafel zijn gaan zitten. Het voegt allemaal niet zo heel veel toe aan die eerste plaat, en het gemiddelde niveau van de composities leek me in het begin ook iets lager dan op het debuut, alsof de "texture" van de sound en de totaalindruk belangrijker zijn dan de individuele nummers, maar na een aantal keren draaien beginnen de nummers toch steeds meer te leven en een eigen identiteit te krijgen, dus uiteindelijk zal ik ook déze plaat wel weer heel vaak gaan draaien. Zo krijg ik door mijn affiniteit met de sixties-onschuld die de Temples uitstralen opnieuw een winter lang het zonnetje in huis, dankzij deze tweede plaat die ik net zo leuk vind als (en af en toe stiekem zelfs leuker dan) Sun structures.

avatar van blur8
3,0
Niets Stiekems aan: Volcano IS leuker dan Sun structures.
In mijn jaarlijst 2017 heeft ie zelfs de top20 gehaald. Goed gedaan jongens.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:53 uur

geplaatst: vandaag om 10:53 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.