menu

AC/DC - Dirty Deeds Done Dirt Cheap (1976)

mijn stem
3,63 (269)
269 stemmen

Australiƫ
Rock
Label: Atlantic

  1. Dirty Deeds Done Dirt Cheap (3:46)
  2. Ain't No Fun (Waiting 'Round to Be a Millionaire) (6:57)
  3. There's Gonna Be Some Rockin' (3:14)
  4. Problem Child (5:43)
  5. Squealer (5:12)
  6. Big Balls (2:39)
  7. R.I.P. (Rock in Peace) * (3:35)
  8. Ride On (5:47)
  9. Jailbreak * (4:41)
  10. Love at First Feel * (3:05)
  11. Rocker * (2:46)
toon 4 bonustracks
totale tijdsduur: 33:18 (47:25)
zoeken in:
avatar van ZAP!
De (onrechtstreekse) inspiratie voor Big Balls zou trouwens van Chuck Berry komen, zoals een Ding-a-ling, maar Great Balls of Fire comes to mind, also...

Vind de afwisseling hier heel fijn, er zit geen misser tussen, ook Big Balls niet, want dat gaat gewoon over dure feestjes... Ook Ride On is een serieus lekker nummer.

Een nette 9.

P.s. dit vind ik een minstens even leuke hoes, die ik ken van vroeger (cd-uitgave, was dat).

avatar van De buurman
3,5
De hoes die jij noemt is mijns inziens DE hoes. Niet deze goedkope tekening. Ik denk dat die met de foto de Amerikaanse was, die pas in 1981 werd uitgebracht. Of zit ik er naast?

avatar van Kronos
4,0
Die met de foto is de internationale release, ook in 76 verschenen. In de VS pas in 81. Info volgens Discogs.

avatar van RonaldjK
4,5
Opnieuw zet MusicMeter (punt En El!) de Australische cover bij een album, net als bij voorganger High Voltage. De plaat die in de nazomer van ’76 in Nederlandse platenbakken (En El!!) terechtkwam was deze, een prachtige, eigenzinnige hoes van de ontwerpers van Hipgnosis.

Samen met een maatje was ik begin jaren '80 bezig om eerdere albums van AC/DC te ontdekken. Het tweede (Europese) album stelde bepaald niet teleur.
De titelsong is een heerlijke midtempo rocker met een grommend koortje in het refrein; de titel bleek een probleem om te vertalen. Daarna Love at First Feel, met een shuffle die aan glamrock herinnert.
Hierboven las ik de meningen over de tekst van Big Balls. Toen wij de plaat voor het eerst hoorden, moesten we hard lachen, pubers die we waren. Met de oren van nu valt op hoe Scott hier met een kak-aristocratisch accent zijn quasi-opschepperige verhaal doet; de man had een gave om teksten met een knipoog te schrijven en juist dat vind ik nu zo leuk.
De track sluit abrupt af, waarna onmiddellijk Rocker eroverheen knalt, een effect dat op streaming verdwijnt door die ene seconde stilte. Kant A sluit af met Problem Child en man, dát ging me toch over ons: “And my mother hates me!” Dat ging zeker op als ze de stop eruit draaide en ik opeens in de stilte zat, om daarna boos naar beneden te stormen en ‘m er weer in te draaien. Puberstrijd… Als de song voorbij is, begint ie weer om langzaam te worden weggedraaid; simpel maar erg effectief.

Kant B opent met het ietwat slappe There’s Gonna Be Some Rockin’, wat ik jaren later bij Jovink & De Voederbietels tegenkwam als ’t Geet Hier Spoken. Die hertaalde versie bracht me terug naar het origineel, waardoor ik deze plaat herontdekte.
Daarna Ain’t No Fun Waiting Round To Be a Millionaire. Ik schrijf dit de dag nadat de postcodeloterij alwéér niet op mijn adres is gevallen, maar toen leerden we de zinnen “I got holes in my shoes, I got holes in my teeth, I got holes in my socks, I can’t get no sleep” lachend uit het hoofd. Bovendien subtiel-knap opgebouwd naar het snellere tweede deel.
Ride On. Hoorden wij een ingetogen bluesje? We waren verbaasd, lekker was het wél! Mooie tekst en solo ook.
Met Squealer komen we aan het einde van de plaat. Wat ons toen vooral opviel was het soleren van Angus Young, die ten opzichte van de vorige plaat duidelijk vooruit was gegaan. Dat merkte je al op eerdere nummers, hier valt het helemaal op. Wat me nu pas opvalt is de four-to-the-floor-beat. Dat is echt niet gedaan om discofans te winnen, juist daardoor wordt er opnieuw zo sterk een climax opgebouwd.

Heerlijk plaatje, qua productie identiek aan voorganger High Voltage. De band maakte duidelijk progressie met heftiger uitbarstingen (Rocker, Problem Child, Squealer) tot gevolg. De humor is nog sterker aanwezig en dit alles tesamen levert eerlijke rock ‘n’ roll op van een vijftal dat keihard werkte, met altijd met een knipoog naar de luisteraar.

avatar van RonaldjK
4,5
Tot half mei is in het Groninger Museum een tentoonstelling over de hoezen van ontwerperscollectief Hipgnosis. Vrijwel gelijktijdig verschijnt dit boek, ook in Nederland te verkrijgen. Met op de cover de Europese hoes van Dirty Deeds Done Dirt Cheap, veel mooier dan de versie die MuMe toont.

Tidalwave
RonaldjK schreef:
Tot half mei is in het Groninger Museum een tentoonstelling over de hoezen van ontwerperscollectief Hipgnosis. Vrijwel gelijktijdig verschijnt dit boek, ook in Nederland te verkrijgen. Met op de cover de Europese hoes van Dirty Deeds Done Dirt Cheap, veel mooier dan de versie die MuMe toont.

Vind deze hoes ook mooier; had 'm sind jaren 70 op vinyl - wegens geldgebrek in 1987 verkocht (samen met nog anderen).
Later spijt van gehad...

Gast
geplaatst: vandaag om 06:50 uur

geplaatst: vandaag om 06:50 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.