menu

The xx - I See You (2017)

mijn stem
3,55 (383)
383 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Electronic
Label: Young Turks

  1. Dangerous (4:10)
  2. Say Something Loving (3:58)
  3. Lips (3:20)
  4. A Violent Noise (3:47)
  5. Performance (4:06)
  6. Replica (4:09)
  7. Brave for You (4:13)
  8. On Hold (3:44)
  9. I Dare You (3:53)
  10. Test Me (3:55)
  11. Naive * (3:36)
  12. Season Run * (4:22)
  13. Brave for You [Marfa Demo] * (2:36)
toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 39:15 (49:49)
zoeken in:
avatar van aERodynamIC
4,0
west schreef:
Zit bij het zwarte vinyl ook die mooie uitvouwbare binnenhoes? Echt leuk gedaan met die spiegel binnenin.

Ja, alles is exact hetzelfde behalve dan de kleur van het vinyl (door die transparante kleur was ook niet goed te zien dat mijn exemplaar niet deugde).

1,0
Ik was meteen verkocht toen ik de eerste cd (bij uitkomen) van The XX hoorde. Schitterende simpele deuntjes vol emotie...bij de 2e cd was ik teleurgesteld..het magische van de eerste cd was weg...nu bij de 3e is het , bij een hele enkele uitzondering, helemaal weg....

avatar van repelstefan
3,5
Ik vind dit echt een stuk beter dan Coexist, waarop voor mij te weinig gebeurde. Inmiddels vast vaker gezegd maar dit neigt meer in de richting van Jamie's (fantastische) In Colour. Echter zonder dat het een kopie wordt of de stijl helemaal overneemt; dit is namelijk nog steeds 100% the xx. Ben echt blij verrast, had weinig hoop als ze de lijn van Coexist hadden doorgetrokken. Favorieten zijn voorlopig de opener en A Violent Noise. Ben erg benieuwd naar de bonustracks!

avatar van Silky & Smooth
3,5
Ik ben blij dat Jamie xx de lijn van In Colour doortrekt op dit album. Dit zorgt voor het stukje vernieuwing t.o.v. hun debuut en Coexist. De dromerige zang van Romy past ook nog eens fantastisch bij deze producties. Het aandeel van Oliver Sim vind ik dan weer wat minder. De ondersteunende rol is wel voor hem weggelegd, maar als hij alleen de microfoon krijgt is het afwachten wat het wordt.

Verder vind ik het album toch echt wat te poppy naar mijn smaak. Tegenover geweldige nummers als het Performance, Test Me en het swingende Dangerous staan er met On Hold en I Dare You een paar tenenkrommende nummers op. I Dare You doet mij op een heel vervelende manier aan This is What It Feels Like van Armin van Buuren denken...

Al met al een fijn album om naar te luisteren, maar echt bijzonder wordt het helaas bijna nergens.

avatar van overmars89
3,5
Voor mij is er maar 1 iemand die een ruime voldoende haalt en dat is Jamie XX. De productie is divers en klinkt gevarieerd. Voornamelijk de productie van de eerste 3 nummers en die van Hold On is om van te smullen.

Het is voor het eerst dat ik me stoor aan het gezang van het duo. Vooral de monotone lage stem van Oliver Sim irriteert me mateloos bij een aantal nummers. Als het gezang wat meer verweven is in de muziek klinkt het allemaal wel plezant.

Ik moet de plaat nog een aantal keer beluisteren voor een definitief oordeel. Nu heerst het gevoel van een nipte voldoende.

avatar van IntoMusic
4,0
Tot en met A voilent noise is het wat mij betreft subliem en vooral de opener is geweldig. Dat is misschien wel meteen een klein minpunt, want de lat wordt door Dangerous meteen erg hoog gelegd.
Vanaf Performance wordt het (hier ergens al eerder genoemd) wat voortkabbelend en kakt het album in. Voor mij niet erg, maar het contrast is wat groot met de eerste vier tracks en vooral het eerder genoemde 1e track. Toch zijn het stuk voor stuk mooie nummers en kom ik na een paar maal luisteren allereerst op een 3,5.
Zoals ook bij de vorige 2 XX'en zal dit wel weer gaan groeien.

avatar van waxs
Wow, Dangerous is echt een fantastische openingstrack. Super groovy baslijntje ook

avatar van stoepkrijt
3,0
Na On Hold waren mijn verwachtingen toch wat te hoog denk ik. I See You lijkt op het eerste gehoor 'gewoon' een xx-album zoals de andere twee, met als belangrijkste verschil dat het hier en daar wat dansbaarder of meer uptempo klinkt. Helaas zijn de saaie, iets te lang voortkabbelende liedjes - waar deze band bij mij (helaas) ook om bekend staat - niet verdwenen op dit album.

Een grote trendbreuk hoor ik dus niet, vandaar mijn pessimisme. Toch hoor ik best wat mooie stukken muziek (Replica en Brave for You hebben erg goede passages) en vallen de vlotte 'dancetracks' On Hold en Dangerous goed in de smaak. Is dat de invloed van Jamie xx? Zijn debuutalbum heb ik nog steeds niet beluisterd.

Disclaimer: stoepkrijt heeft dit album pas één keer gehoord, dus neemt dit bericht vooral niet te serieus.

avatar van Sfeermaker
4,0
Ik vind de kabbelnummers ook dit maal vrij aardig, en vergelijkbaar met die op 'xx'. Mijn favoriet is tot dusver A Violent Noise. Ik blijf deze draaien, aangezien 'xx' ook ff moest landen destijds - Night Time aan het eind viel me pas laat op als verborgen parel.

avatar van west
4,0
Tverkeer schreef:
...nu bij de 3e is het , bij een hele enkele uitzondering, helemaal weg....

Een enkele uitzondering daargelaten levert toch geen 1* op? Ik vind juist een paar nummers weer op de stijl van het eerste album aansluiten. Ik draaide ze vanmorgen achter elkaar en dan is dat goed te horen.

avatar van Lars Muziek.
4,0
aERodynamIC schreef:

Ik ook op clear vinyl (wist niet eens dat dat zo was), maar helaas een fout exemplaar dus moest terug. En tja, van de 52 platen waren er 2 zwart en toevallig bleek dat mijn omruiling te zijn.


Wat was er fout aan het exemplaar? Ik ben wel benieuwd waar je op zo'n moment op moet letten.

avatar van aERodynamIC
4,0
Lars Muziek. schreef:
Wat was er fout aan het exemplaar? Ik ben wel benieuwd waar je op zo'n moment op moet letten.

Sowieso was de lp sealed dus dan kan je niks controleren. Omdat het clear vinyl is kon ik ook weinig zien. Eenmaal opzettend wat 'bonken' en toen zag ik gelijk een soort bobbel die de naald flink heen en weer deed gaan maar hij hield het nog uit totdat hij begon te schuiven. Dat is dan vette pech. Omruilen dan maar en er een zwarte voor terug gekregen (foutje denk ik want er was nog genoeg clear vinyl). Maar aangezien ik dat niet zo'n probleem vind laat ik het daarbij.

avatar van Dave82
4,5
Wat een verrassing deze plaat! Wat mij betreft een logisch vervolg op hun eerder werk. Gaaf dat het hen gelukt is om hun sound verder te ontwikkelen, zonder hun identiteit te verliezen. Anders dan op hun eerdere werk komen de lyrics bij mij ook eerder binnen door een verbeterde balans tussen muziek, zang en lyrics. Voorlopig vind ik alleen Brave for you nog niet zo overtuigend. Verder, topplaat... Heerlijk!

avatar van erwinz
4,5
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: The xx - I See You - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Het uit Londen afkomstige The xx maakte in 2009 een vliegende start met haar titelloze debuut dat door de critici met louter superlatieven werd onthaald.

Daar viel helemaal niets op af te dingen, want het Britse trio creëerde op haar debuut een heel bijzonder of zelfs uniek geluid.

De combinatie van eenvoudige basloopjes, een monotoon tikkende drumcomputer, stemmige gitaarminiatuurtjes, wat atmosferische toetsen en de ingetogen en vaak wat monotone vocalen van Oliver Sim en Romy Madley Croft intrigeerde mateloos en leek in eerste instantie met vrijwel niets te vergelijken.

Uiteindelijk drong vergelijkingsmateriaal zich aan in de vorm van het inmiddels tot een klassieker uitgegroeide debuut van het uit Wales afkomstige Young Marble Giants (dat met het uit 1980 stammende Colossal Youth helaas maar één plaat maakte), maar The xx voegde ook volop eigen elementen toe aan haar onderkoelde maar ook zwoele muziek.

Op het in 2012 verschenen Coexist borduurde The xx vooral voort op haar zo succesvolle debuut, al was de rol van Jamie Smith, die inmiddels als Jamie xx met veel succes als producer aan de weg timmerde, wel iets gegroeid.

Dat bleef op Coexist nog beperkt tot een net iets intensiever gebruik van beats, maar op het nu verschenen I See You kiest The xx voor een duidelijk voller geluid. Het is een geluid dat af en toe flink opschuift richting de moderne dansmuziek, maar ook als The xx flink uitpakt met jungle ritmes, samples, breed uitwaaierende synths en ingeblikte blazers, houdt de muziek van het Britse drietal iets onderkoelds en bezwerends.

De uitbundige klanken van de openingstrack houden zeker niet de hele plaat aan, want I See You bevat ook meerdere tracks die goed aansluiten op de vorige twee platen van The xx. Het is knap hoe de band uit Londen haar muziek heeft verrijkt met uitbundigere ritmes en veel vollere klanken, maar op hetzelfde moment het mysterieuze, onderkoelde en minimalistische van haar eerste twee platen vast heeft weten te houden.

Vergeleken met deze eerste twee platen zijn zowel Oliver Sim als Romy Madley Croft veel beter gaan zingen, terwijl Jamie xx inmiddels precies weet hoe een moderne elektronische plaat moet klinken.

Heel even verlangde ik bij beluistering van I See You terug naar de sobere klanken van het debuut van de band, maar de derde plaat van The xx blijkt al snel een enorme groeiplaat. Het lijkt er soms op dat de vollere klanken en de nadrukkelijker aanwezige beats de intimiteit en desolate sfeer van de muziek van The xx alleen maar hebben vergroot.

Verder zijn de popliedjes van het drietal sinds het debuut rijker en mooier geworden, waardoor I See You zich steeds meer opdringt en steeds dierbaarder wordt. Na twee breed bejubelde platen heeft The xx gekozen voor een andere koers. Dat is niet alleen moedig, maar pakt ook fantastisch uit. I See You is een beklemmende prachtplaat die de ruwe diamanten van The xx flink laten fonkelen. Een veelbelovende aftrap van het muziekjaar 2017. Erwin Zijleman

GCITY050
Ik snap de populariteit van Dangerous totaal niet, wat een simplistische track. Daarentegen mis ik enthousiasme over I Dare You en Performance.

avatar van blur8
3,5
"Singing OOOOO-oooo-OOOOO, I Dare You". is nauw net effe te simpel om d'r heel warm van te worden; vrees ik.
De minimalistische aanpak van Performance heeft hier (nog) geen indruk gemaakt. Wellicht een keer niet op de [next] knop drukken..... Maar met het vooruitzicht dat de laatste 2 minuten gelijk zijn aan de eerste 2, blijft het moeizaam.
En ..... Replica is dan ook mijn album favoriet.

avatar van west
4,0
GCITY050 schreef:
Daarentegen mis ik enthousiasme over I Dare You en Performance.

Performance vind ik een erg mooi nummer. Basic en fraai gezongen.

avatar van aERodynamIC
4,0
Eerste luisterbeurt: prachtig, daaropvolgende heerlijk, maar het leek daarna even wat af te kalven. Het zal toch niet? Maar vandaag er mee wakker worden en dan komt het keihard binnen en ontvouwt zich alle pracht weer.
Juist de wat grotere afwisseling t.o.v. de vorige twee houdt dit album fris denk ik.

Deze blijft nog wel even boeien denk ik zo, en ik kan het hier thuis met groot gemak opzetten

avatar van tbouwh
3,5
Eerste luisterbeurt begon met een degelijke, karakteristieke xx-sound, maar na de opvolging van a Violent Noise en Performance was ik toch wel om. Vooral dat eerste nummer is echt heerlijk

Performance vind ik vooral prachtig gezongen.

avatar van SébastienY
3,5
Soms moet je ook gewoon durven toegeven dat een eerdere inschatting verkeerd zat. Ik blijf deze draaien, het zou mij niet verbazen dat I See You met een 4* eindigt hier. Had ik echt niet verwacht.

avatar van Mjuman
Mainstream hip is mijn eerste typering. Wat opvalt is de ook zeer positieve waardering van Gijsbert Kamer in de Volkskrant - The xx maakt prachtige, mysterieuze en eigentijdse popmuziek - die het het heeft over: Dangerous, het openingsnummer, is een voortreffelijk geproduceerd dansnummer. Een jungle-huppelritme, fraaie beats en een mooie open sound

Aha, daar komt dus dat dansen vandaan ....

Een opmerking van mijn kant: "jungle-huppelritme" da's dus wel goed mis: jungle is nl de term die - bijv door Goldie - werd gebruikt voor drum & bass. Het ritme in Dangerous vindt idd wel zijn oorsprong in de UK dance scene: maar in twostep. Luister maar eens naar M.J. Cole - Sincere (bijv). Gijsbert slaat de plank in dat opzicht - net zoals met "mooie open sound" in mijn ogen goed mis. Reikhalzend kijk ik uit naar de recensie van Resident Advisor die zich al eerder kritisch uitliet over In Colour. Ook voor mij was In Colour een tegenvaller.

Voor alle duidelijkheid: de eerste twee van The XX heb ik, vind dat goede albums - de eerste imo S-klasse; deze ga ik zeker niet op lp komen, daar is het gewoon niet urgent en interessant genoeg en heeft het te weinig drive - het is dus zeker geen middenmotor, eerder een middenmoter. Time will tell - mainstream hip, my personal verdict

4,0
Eerste plaat was perfect, Tweede plaat een stuk minder, maar the XX heeft zich herpakt en een topplaat afgeleverd.

avatar van peterjames777
4,0
Magisch, deze derde plaat! The xx was altijd al leuk. Goede eerste plaat. Tweede kwam ik echter nooit doorheen. Maar nu maken ze echt indruk, in ieder geval op mij. Ik ben blij met de duidelijke stempel van Jamie's solo werk hier. Voller, rijker, spannender. Ook wat zoeter en meer pop, maar dat is niet erg zolang de nummers sterk zijn. En dat is het geval. Oliver en Romy zijn op hun top en de beats en samples van Jamie zijn genieten.
Favorieten: Dangerous, Say Something Loving en Replica.

avatar van domainator
4,5
GCITY050 schreef:
Ik snap de populariteit van Dangerous totaal niet, wat een simplistische track. Daarentegen mis ik enthousiasme over I Dare You en Performance.


Bij mij niet, de beste nummers van het album.
Wat een prachtige stem heeft de zangeres toch, de (iets) nieuwer sound bevalt mij goed.
Het kan aan mijn huidige stemming liggen maar na een paar keer op repeat gaat ik voor 4.5*

avatar van deric raven
3,0
Steeds meer een Jamie XX project, maar dan met gastzangers.
Wat minder kil, en meer up-tempo.
Soms doet het mij aan Anne Clark denken; in eerste instantie was ik minder positief, maar nu vind ik het toch wel steeds beter klinken.

avatar van Frenz
hmm, ik ga eerst maar eens terug naar het begin, hun eerste heeft geen blijvende indruk achtergelaten, gezien de commentaren hier mss te snel be(ver)oordeeld.
Jamie XX daarentegen kent een paar heerlijke nummers, maar lang niet alles kan me bekoren. Ik heb het gevoel dat dit 'the worst of both worlds' is.

Ik vind alle 3 albums goed. Ik heb nog niemand gehoord over het intro van Replica van het laatste album: het gitaarmotiefje van de 12 inch-versie van Someone Somewhere in Summertime van The Simple Minds, of heb ik het mis? Verder een aardige plaat!

avatar van coldwarkids
4,0
Waarom The XX ooit zo groot zijn geworden is mij nog steeds onduidelijk! Als ze met dit album als eerst waren gekomen had ik het wel geloofd. Wat een plaat!!

avatar van stoepkrijt
3,0
De liedjes beginnen langzaam maar zeker te aarden. Replica komt wat moeizaam op gang, maar als na anderhalve minuut dat ontspannen galmend gitaarlijntje invalt is het echt genieten. (Of is het toch Jamie die op een paar knoppen drukt? Nee toch? Ik vertrouw mijn oren heel slecht.)

Ik heb daarnet het debuutalbum na járen weer eens beluisterd en wat me direct opvalt is dat dit nieuwe album (of in ieder geval een nummer als Replica) veel warmer en melodieuzer klinkt. Niet alleen qua instrumentatie, zeker ook qua zang. De dromerige sfeer op hun debuut is een stuk killer en doet me bijzonder niet veel. Replica pakt me wel.

avatar van gherdt
2,5
Wat een saaie boel weer zeg! Productioneel klinkt het dankzij meneer xx natuurlijk als een klokje. Verder is de muziek op een enkele uptempo momentje na weer behoorlijk eenvormig, evenals de hijgerige vreselijk ondynamische samenzang. Eigenlijk een vreselijk overschatte band dit........Jamie in z'n eentje daarentegen!

Gast
geplaatst: vandaag om 08:27 uur

geplaatst: vandaag om 08:27 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.