Vond
Infinite vooraf interessant. De hoes (ook de cd-versie) is prachtig met binnenin de bustes van de vijf uitgehakt in een ijsberg, verwijzend naar de hoes van
In Rock. De thematiek van de ijsbreker, de verwijzingen naar (on)eindigheid in de titel en de vaarkoers (cirkels) van het schip op de hoes.
Maar na aankoop viel hij tegen. Niet dat ik verwachtte dat Deep Purple de jaren '70 zou herhalen, nee, het was me simpelweg niet afwisselend genoeg. Jaren heeft hij in de kast gestaan en wat gebeurt er? Hij bevalt opeens véél beter.
Slechts negen eigen nummers. In de bijbehorende docu van anderhalf uur (wel wat lang) valt te zien hoe het album tot stand kwam: vijf muzikanten in een kring met producer Bob Ezrin erbij. Ruwe ideeën wordt gearrangeerd. Gillan luistert, probeert zanglijnen en noteert teksten op een kladje. Meer uitproberen, repeteren en voilá. Zoals het eigenlijk al vanaf het debuut gaat, al weet ik niet of ze in 1968 bij het schrijven ook in een cirkel werkten. In de eerste helft zijn
Time for Bedlam, “single’’
All I Got Is You en
One Night in Vegas smaakmakers.
De tweede helft begint sterk met het progrockachtige en meestal rustige
The Surprising, waarna
Johnny's Band lekker uptempo swingt. Mijn favorieten in het Purple-met-Morse zijn bijna altijd de rustiger nummers, omdat daar de (prachtige!) melodieën dominanter zijn in zowel zang als gitaar en toetsen. Het is daarom dat ik met
On Top of the World en
Birds of Prey minder heb.
Wat betreft
Roadhouse Blues: in 1972 werd het origineel van The Doors overtroffen door de intense versie van
Status Quo en daar gaat Purple bepaald níet overheen.
Drie sterke nummers in de eerste helft, twee op de tweede. Met de nummers die me minder pakken, is
Infinite nog steeds een lange zit. Maar waar ik in 2017 met moeite drie sterren had gegeven, wordt het nu een halfje meer: een krappe 7 als schoolcijfer.
PS: in 2017 schreef Icon E (niet meer actief op MuMe) bij dit
Infinite:
"Ach, wie verdient er nog geld met het verkopen van cd's?" Wel, de verkoop van cd's en vinyl in het Verenigd Koninkrijk doet het inmiddels goed, zo meldde Phil Aston twee dagen geleden
in zijn vlog. Goed nieuws voor Deep Purple, van wie overmorgen
= 1 verschijnt.