MIKA - Life in Cartoon Motion (2007)

Veel kritiek op dit album, en vooral onterecht. Het is misschien commerciële troep, maar het is wel hele GOEDE commerciële troep. En dat is zeldzaam. Dit album staat vol met vrolijke deuntjes die werken, zet dit album maar eens op als je eens een keer chagrijnig band, want zelfs de grootste azijnzeiker krijgt hiervan een lach op z'n gezicht.

Mika zou weleens heel belangrijk kunnen zijn in de ontwikkelijk van kinderen. Zijn liedjes hebben een verborgen boodschap, althans, voor hen. Ik heb het album gekocht toen ik tien jaar oud was, en ik ben er groot mee geworden. Nu ligt mijn voorkeur bij rock, maar ik zie het als een prachtig album. Ik ben gek op zijn nummers Happy Ending en Over my shoulder. Simpelweg omdat ik me kan inbeelden hoe hij het beleeft.

Zeg geen slecht woord over hem, omdat het de eerste CD was die ik kocht.

welke verborgen boodschap?

een satanistische

Ik word meestal juist manisch depressief van de doodgedraaide en geforceerd-vrolijke hitjes.

Mika... tja... Grace Kelly vond ik altijd wel een aardig liedje, maar niet iets dat ik graag in mijn collectie zou zetten..

Lollipop en Relaxe zijn toch stiekem wel mee zingertjes die goed blijven hangen, en dat is natuurlijk het doel van deze plaat. Een zo groot mogelijk publiek bereiken met zo catchy mogelijke songs. Dat is dan ook gelukt maar niet mijn ding, zeker niet.
Voor de plaat 2 sterre



Dit vind ik een beetje raar, wij mogen niets slechts over Mika zeggen omdat dit jou eerste cd was????

Vrolijke, ongecompliceerde popplaat. Grace Kelly en Relax zijn potentiele klassieke popliedjes.

Kado gegeven aan mijn dochtertje destijds en dus best veel gehoord.
Heb hem pas nu weer eens op durven zetten.
Hoewel deze Mika behoorlijk op de grens van tussen kunst en kitsch zit en er ook regelmatig overheen gaat, heeft deze plaat achteraf toch nu al wel een paar popklassiekers opgeleverd zoals Relax, Grace Kelly (al vind ik dat zelf een wat mindere) en Big Girl.
Eigenlijk vind ik naast Big Girl en Love Today (vooral) de wat minder bekende nummers als My Interpretation, Any Other World en Happy Ending nog het best.
Bij Grace Kelly, Lollipop en Relax heb ik nog steeds het veels te veel gehoord syndroom bij.
Na het kado geven aan mijn dochter van deze plaat, besloot ik overigens even daarna dat het maar eens tijd werd om een tandverzekering te nemen...

Zanger, entertainer, danser en relnicht Mika begon zijn carrière met zijn debuutalbum Life In Cartoon Motion. De nieuwsgierigheid was er al, want Grace Kelly was van te voren al uitgebracht en een regelrechte hit.

Op dit album is gewoon echt niks aan te merken, want de nummers zijn kwalitatief erg goed, maar onze relnicht moet soms even op de rem drukken, want anders wordt het een beetje te druk op het album. Lollipop, My Interpretation, Happy Ending en Grace Kelly behoren wel tot mijn favorieten

Termen als zomers, vrolijk, opzwepend en aanstekelijk komen bij me op als ik naar "Life in Cartoon Motion" luister. Helaas krijg ik ook associaties als irritant, tenenkrommend, kinderlijk en goedkoop. Deze tegenstelling heb ik niet vaak bij een album, dus of dat nu goed of slecht is weet ik nog steeds niet. Feit blijft wel dat ik "Life in Cartoon Motion" zelden in zijn geheel kan afluisteren, en dat is voor mij toch wel maatgevend aan een album. "Life in Cartoon Motion" heeft zijn momenten, met name de singles, maar over het algemeen blijven de negatieve associaties hangen.

Mika is een artiest die naar mijn idee twee soorten reacties oproept. Ofwel helemaal niks, ofwel waardering. Ik hoor het meest bij die laatste categorie, alhoewel ik de mensen die tot de 1e categorie behoren wel kan begrijpen. Met zijn hoge meisjesstem en mierzoete, kinderlijke popliedjes is het zeker aannemelijk dat een dergelijke artiest veel weerzin wekt.
Ik vind het echter wel goed: Mika´s nummers zijn aanstekelijk, vrolijk en luisteren lekker weg. En met Happy Ending is hij er zelfs in geslaagd een mooi nummer te creeren. Ik kan er weinig aan doen, maar ik vind het goede muziek en aangezien op deze cd al zijn goede nummers staan ( dit is wel zijn beste werk ) geef ik em 4*.

Als vijftien-jarige was dit het eerste album dat ik kocht. Nu zou ik het 3,5* geven, maar uit pure nostalgische redenen geef ik er toch een halfje bij. Na meer dan 10 jaar blijven het lekker vrolijke meezingers!

Foute muziek..maar echt heel leuk en geweldig gezongen. Aanstekelijk!

Drie keer voortijdig afgezet, ik kon het niet meer aanhoren.
Aangezien er toch door de zure appel heen moest worden gebeten evenzovele keren bij een volgend nummer maar weer begonnen.

Ik weet niet onder welke muziekcategorie deze pop kitsch mag worden geplaatst maar het is bepaald geen reclame voor de zaak. En dan ook nog durven eindigen met een nummer dat Happy Ending heet. Ja, blij dat het afgelopen is, dat wel.

Vroeger heb ik dit album erg leuk gevonden. Daar is nu vrij weinig van overgebleven. Grace Kelly blijft natuurlijk een topper en ook Relax, Take It Easy en Any Other World halen nog een ruime voldoende. Maar verder is dit toch wel ontzettende kitsch pop zeg. Dat achtergrondkoortje in Happy Ending bijvoorbeeld, mijn nekharen gaan ervan overeind staan. Echt verschrikkelijk.

Dit is gewoon een fijn pop album. Het klinkt allemaal zeer positief en verveelt nergens. De teksten staan vol met moralen die gebruikt kunnen worden in de opvoeding van jonge kinderen. Jammer dat het succes van Mika na dit album zo goed als uitdoofde.

Wat?

Nooit beluisterd bij het uitkomen al waren de singles natuurlijk alom tegenwoordig. Laat ik maar eens een lans breken voor dit album. Dit is quasi perfecte pop als tegengif voor een verzuurde wereld. Perfecte productie, prima zangperformance, sterke composities. Wie dit afdoet als commerciële troep nodig ik uit om binnen 20 j dit album te herbeluisteren, net zoals men ABBA destijds ook heeft verguisd om nadien aan hun voeten te gaan liggen