menu

Voyager - Ghost Mile (2017)

mijn stem
3,88 (28)
28 stemmen

Australiƫ
Metal
Uitgebracht in eigen beheer

  1. Ascension (5:22)
  2. Misery Is Only Company (5:01)
  3. Lifeline (4:45)
  4. The Fragile Serene (4:55)
  5. To the Riverside (2:09)
  6. Ghost Mile (4:18)
  7. What a Wonderful Day (3:12)
  8. Disconnected (4:52)
  9. This Gentle Earth (1981) (3:28)
  10. As the City Takes the Night (6:25)
totale tijdsduur: 44:27
zoeken in:
avatar van larco
4,0
in 2016 live gezien, super bevallen. eerste luisterbeurt sterren volgen. Eerste luisterbeurt uitgezeten . Is voor mij al goed teken . Tweede luisterbeurt moet uitwizjen of het het groeiplaat is. Op dit moment ook geen nummers die opvallen. Album minder sterk als V op het eerste gehoor. Enkele nummers op Ghost Mile al bekend van liveoptredens .

avatar van Agony
4,5
larco schreef:
Op dit moment ook geen nummers die opvallen..


De titeltrack met die rollende basdrums knalde er toch wel positief in bij mij. En het geniale afsluitende 'As the City takes the Night' is ook echt een prijsnummer.

Ps. toevallig als support van Leprous gezien?

avatar van james_cameron
4,0
Zesde en beste album van deze australische band tot nu toe. Een reeks ijzersterke songs trekt voorbij, voorzien van mooie zangpartijen en heerlijk hoekig loodzwaar gitaarwerk. Voyager heeft de formule hier op subtiele wijze geperfectioneerd. Van de fijne opener Ascension tot de geweldige afsluiter As The City Takes The Night is het genieten geblazen.

avatar van Alicia
5,0
Hoera! Weer een 2017 album, waar ik niet halverwege bij in slaap sukkel!

Voyager laat op dit album hele mooie progressieve - of is het 'progressive' - rock/metal horen met hele goede zang: een geluid dat soms wel wat weg heeft van zangers als Morten Harket, Roland Orzabal of zelfs Simon le Bon, maar dan beter. Maar de muziek kent niet alleen de nodige afwisseling in zang (gewone leadzang, soms meerstemmig en - vooruit dan maar - een enkele grunt) of begeleiding, ze ondergaat ook regelmatig mooie tempowisselingen en doet op sommige momenten zelfs denken aan de symfonische rock uit de jaren '80. Ondanks dat de fraaie composities - zoals wel vaker het geval in dit genre - niet altijd even gemakkelijk in het gehoor liggen, komen de nummers toch vrijwel onmiddellijk binnen. Het lijkt mij in ieder geval geen album dat snel zal gaan vervelen.

En... heb ik nu eindelijk na lange tijd weer een kandidaat voor mijn eindlijstje?

Het zou zomaar kunnen!

avatar van notsub
4,0
Voyager levert met Ghost Mile haar meest volwassen album tot nu toe af. Het geluid is werkelijk subliem en wellicht en beetje geïnspireerd door TessarecT? Die typische djent lijnen hoorde ik in ieder geval niet eerder zo prominent bij ze. Verder draait het nog steeds om de zanger bij Voyager. Hij brengt zijn partijen wederom overtuigend en drukt met zijn stem een nadrukkelijke stempel op het totaalgeluid. De nummers zijn zoals we gewend zijn weer tot in de puntjes verzorgd en hier en daar is ruimte voor wat frivoliteiten met popmuziek. Voyager weet donders goed wat hun sterke punten zijn en weten dat te vertalen in een prachtig album.

avatar van larco
4,0
Ps. toevallig als support van Leprous gezien?

klopt

avatar van Alicia
5,0
Niet meer uit mijn speler weg te slaan!

Het zijn gewoon geweldig leuke liedjes - met of zonder zware gitaren - en ook nog eens heel mooi geproduceerd.

avatar van Don Cappuccino
4,0
Deze band heb ik ontdekt door het ''Maak kennis met metal anno 2017''-topic. Het was heel even wennen, maar ik was snel om. Voyager brengt een zeer smaakvolle moderne progressieve metalsound die me doet denken aan Leprous en TesseracT, maar dan met minder drukke composities. Over de gehele plaat is te horen dat er topmuzikanten aan het werk zijn, maar het blijft alleen in het dienst van het geheel. De drummer zet bij vlagen op de juiste momenten timingswisselingen in die de nummers echt een twist geven, dit wordt ook gedaan door soms wat bruter aan het werk te gaan met grunts. Dit gebeurt sporadisch, waardoor de uitbarsting in de titeltrack ook echt overdonderend is. Waar de band een echte troefkaart heeft is in de fantastische jaren '80-invloeden à la Tears for Fears en Duran Duran, ook hoor ik soms in de zangmelodieën wat weemoedige Type o Negative-klanken. Meerdere luisterbeurten gaan een beoordeling uitwijzen, maar dit wordt sowieso 4 sterren, misschien wel hoger!

avatar van Ayreonfreak
4,0
Opmerkelijk hoe hoog deze cd tot nu toe scoort en hoe enthousiast iedereen is over deze nieuwe Ghost Mile. Hij ligt hier nu een week ter recensie, maar ik vind de cd nog niet van het niveau dat de cd helemaal de hemel in geschreven moet worden. Ik durf mijzelf een kenner van de band te noemen aangezien ik de band vanaf het eerste uur volg, maar ik vind dat Estrin op dit album wel iets nadrukkelijker in de mix mag liggen. De zang ligt voor mijn gevoel wat te diep in de muziek, waardoor de synts en gitaren juist iets gaan overheersen. Ook steekt er tot nu toe geen enkel nummer bovenuit, dat was op de vorige albums nog wel eens anders. Daar staan per album 1 of 2 ijzersterke en memorabele nummers op en voor mijn gevoel is dat na twee luisterbeurten op Ghost Mile niet zo. Maar verder is dit wederom geen slechte plaat (die heeft Voyager nog nooit gemaakt) en moet het wellicht nog wat meer groeien. De cd krijgt sowieso nog wat meer luisterbeurten voordat ik mijn definitieve oordeel geef. De ontwikkeling van de band is ten opzichte van V niet heel bijzonder, de djent en balstbeats zijn wel wat nadrukkelijker aanwezig dan op de voorganger(s). Met het cijfer wacht ik nog even...

avatar van Alicia
5,0
Jammer dat je dit zo vindt, maar het kan natuurlijk. Maar zo opmerkelijk is dit niet. Het pakt of het pakt je niet. *sleutel niet nodig, deur is open*

Ik ben enorm verslaafd aan deze plaat geraakt, juist vanwege het feit dat er geen uitschieters op de plaat te vinden zijn. Het is potverdorie een en al uitschieter!

In dit - tot nu toe - naar mijn smaak vrij lauwe muziekjaar, al zijn er uitzonderingen - een paar maar hoor - snak je naar nieuwe, frisse, vlotte en vooral goedgeschreven poppostpunkprogrockmetalmuziek, whatever.

Na alle albums van Voyager heel intensief beluisterd te hebben deze week en zelfs allemaal aangeschaft - ik kan gelijk een nieuwe versterker kopen - steekt Ghost Mile er gemiddeld toch wel één tot een halve ster bovenuit. En... dit album is nog steeds niet uit mijn speler weg te slaan! Vandaar dus die vijf hele sterren!

Maar ja... ik ken de band uiteraard nog maar pas en dat maakt mij natuurlijk geen 'kenner', maar is dat nu zo belangrijk? Ik geniet er met volle teugen van! Dat is wat telt! Dit is een blijvertje! Heerlijke zangert ook!

Waar die ook zit - in de mix or elsewhere, ik zal 'm vinden.

avatar van The_CrY
4,0
Enkele vrienden van mij kwamen in 2014 enthousiast terug van ProgPower Europe met de naam Voyager in hun hoofd. Ze kochten het album V, en hielden er niet over op. Ik was er niet bij, en mede daardoor had ik eigenlijk al iets tegen deze band. Dat 'Hyperventilating' een enorm zeiknummer was hielp niet mee. Nu met het nieuwe album durf ik toch te zeggen dat ik met die houding wat gemist heb. Heerlijke combi van toegankelijke prog, djent-ritmes, en jaren 80 synthpop á la Duran Duran. Het album is onderhoudend catchy, maar toch erg stevig, en vooral fris. De song staat voorop. Ik kijk er nu al naar uit om ze dit jaar op ProgPower weer te zien, ditmaal als headliner.

avatar van Zagato
Ondanks de positieve reviews van mensen die ik vaker bij mijn favoriete albums tegenkom, kan ik niet zoveel met dit album. Te glad en poppy, doet me vaak aan Threshold denken en niet aan Tesseract. Het kan aan mij liggen, maar ik hoor het niet.

3,0
Minder album van een supergroep. Ik mis de echte goede nummers zoals op hun voorgangers.

avatar van Alicia
5,0
De nieuwe single Brightstar is te beluisteren op o.a. Bandcamp! Maar, helaas voor mij, dit liedje gaat 'm vooralsnog niet worden. Compositorisch is Brightstar weer stukken minder dan bijvoorbeeld het geweldige Ghostmile of Ascension! Ben toch benieuwd naar het nieuwe album.

avatar van ProGNerD
4,0
Na hun laatste Colours in the Sun steeds vaker geluisterd te hebben, ook Ghost Mile maar weer 's aandachtig geluisterd => net zo lekker !

Apart dat ik destijds niet direct gegrepen was en vaker geluisterd heb, al kan dat ook komen omdat er gewoon soms teveel goeie nieuwe prog(metal) muziek uitkomt om het allemaal even aandachtig te volgen; luxe probleem...

avatar van jasper1991
4,0
Dat ik nog eens een progmetalband door het songfestival zou ontdekken. Het gemiddelde van deze Ghost Mile is prima, dus waarom niet even een spreekwoordelijke draaibeurt geven? Voyager komt met sfeervolle, ruimtelijke keyboards, spannende melodieën en af en toe flink wat pit qua ritmevariatie of intensiteit. Klein beetje Threshold, ook wel oude Haken, en zoals al genoemd synthpop. Sterke plaat, en grappig om te horen dat hun typische, atmosferische stijl terug te horen was in hun inzending in Liverpool 'Promise' en het zeker niet als zelfverloochening voelt, hoewel uiteraard minder complex in structuur. Gave ontdekking, mijn favoriet is enerzijds het frisse, prettig in het gehoor liggende 'Misery is Only Company' en ook 'Disconnected' was boeiend.

Gast
geplaatst: vandaag om 13:19 uur

geplaatst: vandaag om 13:19 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.