The War on Drugs - A Deeper Understanding (2017)

ik ben het hiermee eens. op dit album vind ik eigenlijk alleen 'thinking of a place' een mooi nummer.
spannende nummers als 'baby missiles', 'come to the city', 'brothers', 'a pile of tires' en 'an ocean in between the waves' zijn hier niet te vinden.
ik vind het allemaal te makkelijk op dit album.

Super sterk album. De muziek komt als een geleidelijke roes voorbij, prachtig. Ik geniet er erg van, vooral op zondagavonden.

Ruimde net wat rondslingerende cd's rond en toen kwam ik deze tegen. OH JA, die heb ik ook! dacht ik.....

Sinds aanschaf ergens in november (te zien aan mijn vorige post) is ie in de Vergetelheid geraakt. Ja, met een hoofdletter.

Zal 'm nog eens een keer opzetten dadelijk. Misschien dat ik dan toch tot een stem kan komen. Helaas hebben ze het nadeel van de twijfel... Gebeurt bij mij vaker bij gehypete albums/artiesten maar dat kan ook veranderen. *cynische opmerkingen wegbackspacen doet*.

Draai deze nog wekelijks. Dat wil wat zeggen, want in den beginne kort na de release vond ik hem niet zo goed als het vorige album uit 2014.

Geniale shoegaze met uitmuntende arrangementen!

Beslist geen hitparademuziek. Gelukkig maar. Wel een opvallende sound. Geen 13 in een dozijn....

Vorige week speelde ik met twee anderen (waaronder mijn oudere broer) een muziekquiz in Vught. We wonnen die wel, maar hadden de vraag over een nummer van deze band niet helemaal goed. Bij het geluidsfragment van Pain hoorde ik wel dat het nummer van THE WAR ON DRUGS was, maar konden we niet op de titel komen. Achteraf vond ik dit heel jammer, en ik besloot om een aantal nummers van dit album te gaan luisteren.

Pain is sowieso een heel mooie song, en vooral Thinking of a Place is een prachtige ballad met mooie gevoelige tekst, waarin ook de gitaarsolo's en synthesizer uitblinken. Ook Holding On is een heel goed nummer, en dat nodigt mij uit om (binnenkort) meer van dit album te gaan luisteren.

Wat vind ik Pain toch een fantastisch mooi nummer!

Ik ook! Door dat nummer ben ik dit hele album eens gaan checken. En wat blijkt; fantastische plaat met nog meer heerlijke nummers als Pain.

Mooi om eens te ervaren hoe instrumenten de zang overtreffen. Vooral bij nummers als ‘Strangest Things’ en ‘Thinking of a Place’ is dit echt geweldig!

Afgelopen donderdag heb ik ze live mogen aanschouwen op Pukkelpop. Het beste festivaloptreden van 2018 is al gegeven, wat mij betreft. Het benaderde echt de perfectie. Het was gewoon 1 lang nummer van 1,5 uur leek het wel. De ondergaande zon erbij maakte het compleet. Om het bericht een beetje relevant te maken wat betreft dit album vind ik wel dat live de nummers van Lost in the Dream toch net wat meer hebben. Zit net dat beetje extra diepgang in, wat bij de meeste nummers op A Deeper Understanding toch net ontbreekt. Ze klinken iets vlakker en gekunstelder. Maar een kniesoor die daar om maalt. 8 december ben ik er gewoon weer bij in de Ziggo Dome, kijk er nu al naar uit! Woo-hoo!!

ik heb bij tWoD vaak het gevoel van gemakzucht. Zeker bij de laatste 2 albums. 'thinking of a place' steekt voor mij met kop en schouders boven de rest uit op dit album...en dan denk ik: jongens: jullie kunnen het dus wél ! echt goeie nummers maken ! doe toch eens wat meer je best ! Lijkt het nederlands elftal wel
tot die tijd is het voor mij pareltjes verzamelen. 'Slave Ambient' en 'Future Wheater' blijven voor mij de beste albums. Met nummers als 'Come to the City' en 'Brothers'. Maar het talent druipt van deze jongens af..tjezus !

Ik denk dat je (als dat nog lukt) gewoon een kaartje moet kopen voor ergens in december in de 'hal van een pruts-providor'. En dan bloedeerlijk nog eens een oordeel moet vellen......

Getroll + reacties verwijderd.

Getroll? Het is niet toegestaan om dit pretentieuze kutmuziek te vinden?

Tuurlijk, maar in relatie met de commentaren bij de nieuwe van Kurt Vile, lijkt het meer op bashen

Natuurlijk is dat toegestaan. Ik heb dit album nooit beluisterd, maar de kans is aanzienlijk dat ik er zeer, zéér weinig aan vind. Moest ik nou de drang voelen om dat hier te verkondigen, waar ik overigens geen enkele reden toe zie, dan kan ik dat altijd op een onderbouwde, beschaafde manier doen, en niet met een cynische of hautaine ondertoon.

Ik vond mijn onderbouwing in al zijn beknoptheid wel redelijk helder om eerlijk te zijn. Of het onbeschaafd was; dat is natuurlijk subjectief maar het lijkt me dat we hier niet van suiker zijn. Cynisme lijkt me een passend stijlmiddel als de desbetreffende band in alle ernst zijn worp 'A Deeper Understanding' noemt terwijl het in mijn oren als niets meer klinkt als een formulematige herhalingsoefening van eerder werk.

Ik vond het ook prima onderbouwd en sta er derhalve van te kijken dat het verwijderd is omdat het trollgedrag zou zijn. Ik vind cynisme ook niet direct onbeschaafd.

'Getroll' ging meer over het oorspronkelijke bericht, waarop een onnodige discussie ontstond die ik heb verwijderd (en gearchiveerd). Stuur die onderbouwing dan maar per pm naar mij, dan kan het hier weer over het album gaan.

Klopt en dat van mij was ook nou niet onaardig! Het is alleen niet al te positief! Het woord makkelijk en herkenbaar is ook niet gepast blijkbaar want zo klinkt deze band. Het meest rare is dat je er gelijk van langs krijgt van iemand die dit wel goed vind. Het was niet de bedoeling van me om te bashen.

Kurt Vile klinkt in mijn oren veel stoerder!

Nu ik de discussie teruglees, geloof ik inderdaad dat ik dat oorspronkelijke bericht van coldwarkids ook niet in de juiste toon gelezen heb.

Aangrijpend en meeslepend, andere woorden heb ik er niet voor. Heb ze op Lowlands gezien en maakte al een grote indruk op me. Heb nu pas de cd in huis. Mijn favoriete nummer"Nothing to Find". Geweldig album.

Berichten verplaatst naar The War on Drugs

Voor mij een moderne classic die zich moeiteloos kan meten met Abbey Road en Wish you were here. Meestal neemt mijn enthousiasme voor een nieuwe plaat na enige tijd af maar dat is bij deze geenszins het geval. Die songs blazen mij elke keer opnieuw weg. Een topplaat.

Voor een album van ruim 1 jaar oud vind ik dat toch wel een straffe kwalificatie afgezet tegen deze all-time klassiekers.
Maar goed, het zegt wel wat over jouw enthousiasme voor deze plaat.

Dat klopt maar het valt me op dat ik het na een jaar nog steeds top vind en heel vaak opzet en dat heb ik niet vaak. Maar er zouden idd nog enkele jaren over moeten gaan om echt zeker te zijn

Met vier nummers van deze plaat in MuMeLadder én Witte Trui vermoedde ik al wel een redelijk beeld van dit album te pakken te hebben, maar ik heb hem toch maar een keer in zijn geheel beluisterd, wie weet levert het nog een nieuw inzicht op.

Dat zal voor een andere keer zijn. De belegenste hippe band van het moment heeft gewoon weer geleverd: er worden prettige sferen neergezet in degelijke liedjes die herinneringen oproepen aan onder meer Bruce Springsteen, Dire Straits, Bob Dylan en The Church. Af en toe is een liedje afgelopen, maar wordt er toch nog maar een paar minuten doorgemusiceerd. Dat was allemaal op Lost in the Dream ook al zo, maar daar stonden met Red Eyes en An Ocean in Between the Waves nog een paar uitschieters op. Die heb ik hier niet aangetroffen, helaas.

Niet mijn ding, maar dit kan wel een grote worden.

Boet wat mij betreft wel iets aan kracht in. Vooral bij Strangest thing en Knocked down kak ik een beetje in. Op de plaat een paar nummers die er echt boven uit steken, maar vind Lost in the dream als album meer een geheel en daardoor gemiddeld beter. Zit hem denk ik ook vooral in dat ik die songs daar gemiddeld spannender vind.

EDIT: zie ook dat lost in the dream een hoger gemiddelde scoort dan dit album. Ben niet de enige dus denk ik

Ergens in December 2018 kreeg ik dit album als cadeau bij de kerstviering. Echter duurde het daarna lang, voordat ik pas in April voor het eerst het album in zijn geheel luisterde. (Dat ik er toen pas helemaal doorheen kwam, was omdat ik het ingewikkeld vond om alles ervan te beluisteren, te moe was door ander hobbywerk of het al te laat was om het voor het slapengaan te beluisteren).

Mijn visie over dit album is, Je kan het zo goed als blind kopen. Wat een mooie muziek staat er over de hele cd. Het is veel meer dan de drie bekende singles; Pain (waarin je a Deeper Understanding hoort), Holding On en Thinking of a Place. De bandleden hebben er dus goed aan gedaan om op hun singles niet meteen het beste te laten horen, want slechts Thinking of a Place behoort tot mijn Top3 van de favoriete drie tracks van dit Album.

Mijn meest favoriete nummer is Strangest Thing, dit vanwege de zeer gevoelige tekst en de prachtige, snerpende gitaarsolo die erin te horen is. De ziel (Soul) en de Blues zitten er allebei letterlijk in. Ook het balladachtige You Don't Have to Go is mijn favo-tracks, omdat ook het gitaarwerk daar erg mooi is.
Ook In Chains en Nothing to Find behoren tot de betere nummers van dit album, omdat het geluid van The War on Drugs daar goed in te horen is.

Cijfer; 4,5* (zou nog wel eens 5,0* kunnen worden).

Mensen, check ook eens de band Carriers. Debuutalbum komt eraan. Dichter bij The War On Drugs komt het niet en een fijne band om het wachten op een nieuwe plaat van TWOD op te vangen. Drummer van The National doet mee.