Neal Peart schreef:
Onbegrijpelijk veel toch wel negatieve reacties. Zo'n nummer als Repentance is een zeer mooi rustpunt tussen al het geweld met een top gitaarsolo. Als topper wederom de afsluiter dat is meestal traditie bij de heren. Mijn waardering opgehoogt. Zeker als je dit album vergelijkt met hun nieuwste plaat is dit zo ontiegelijk veel beter!!
Helemaal mee eens Repentance is een mooi rustpunt, net als Hollow Years van het Falling into Infinity album een mooi rustpunt is wat wordt vervolgt met het exploderende en moddervette Burning my Soul, dit terzijde. Over rustpunt gesproken, ik zit allemaal Dream Theater albums te draaien van achteren naar voren. Ben inmiddels bij Six Degrees of inner Turbulence. Maar na Systematic Chaos pakte ik als rustpunt -althans qua speelduur- een willekeurig album van Rush Caress of Steel van 2007 ineens terug naar 1975. Daar kan je wel horen dat Dream Theater dingen hebben overgenomen van dit helaas legendarische Canadese super trio Rush. Alhoewel mijn voorkeur qua zang toch by Geddy Lee ligt en dat baswerk van Lee Fenomenaal genieten met een grote G, dit terzijde. De afsluiter van Systematic of Chaos vind ik ook echt uitmuntend, JA!!!! dat is inderdaad traditie. Ben benieuwd naar het afsluitende titelnummer : Six degrees of inner Turbulence : 42:04 en bestaat maar liefst uit 8 stukken.
