menu

Nick Drake - Five Leaves Left (1969)

mijn stem
4,35 (1068)
1068 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Folk
Label: Island

  1. Time Has Told Me (3:56)
  2. River Man (4:28)
  3. Three Hours (6:01)
  4. Day Is Done (2:22)
  5. Way to Blue (3:05)
  6. 'Cello Song (3:58)
  7. The Thoughts of Mary Jane (3:12)
  8. Man in a Shed (3:49)
  9. Fruit Tree (4:42)
  10. Saturday Sun (4:00)
totale tijdsduur: 39:33
zoeken in:
avatar van Lura
5,0
King of Dust schreef:
Je kunt er naar luisteren, maar je kunt er ook bij in slaap vallen.


Dat laatste is mij in meer dan veertig jaar nog nooit overkomen.

avatar van aERodynamIC
5,0
Mij ook niet en nu ik het op LP heb is het weer extra genieten!

avatar van Lura
5,0
aERodynamIC schreef:
Mij ook niet en nu ik het op LP heb is het weer extra genieten!


Vooral in deze periode van het jaar!

avatar van Shangri-la
5,0
Nick Drake is een held, voor altijd in mijn hart.

avatar van cornstars
5,0
Beste album ooit

avatar van King of Dust
5,0
Five Leaves Left

Pink Moon wordt vaak geprezen vanwege zijn puurheid. Het is alleen Nick Drake met zijn gitaar en verder geen poespas. Zijn andere 2 albums worden daarmee meteen geschaard onder de albums die die poespas wel hebben. Dit klopt ook wel, maar toch zit er tussen de 2 voorgangers van Pink Moon een groot verschil. Bryter Layter is wat commerciëler: veel nummers bevatten duidelijke coupletjes en refreintjes en er wordt meer een popgeluid nagestreefd. Bij de instrumentatie van Bryter Layter weet ik niet altijd wat ik ervan moet vinden: ik vind het op zich wel mooi, maar soms iets te gelikt. In mijn optiek is het teveel gepolijst; iets wat Five Leaves Left niet heeft. Op Five Leaves Left is de instrumentatie puur ter ondersteuning van Nick Drake: het concurreert niet met hem. De instrumentatie is ook veel aardser; het past er beter bij. Om die redenen vind ik Five Leaves Left, momenteel, de beste Nick Drake-plaat die ik heb.

Five Leaves Left is echt zo'n plaat die mooi is om op lp te hebben. Het geeft dat beetje extra romantiek, dat deze muziek nodig heeft. De naald die in het vinyl zakt, het zachtjes ritselen van de lp en dan die eerste noten.

Time Has Told Me
De droevige ziel die Pink Moon zou maken is hier al te horen
Maar nu nog vervult met optimisme
Time has told me, not to ask for more
For some day our ocean will find it's shore

Nick Drake staat nog aan het begin van zijn carrière en heeft er nog vertrouwen in
Geduld is een schone zaak
Op Pink Moon zou de wanhoop doorklinken
De wanhoop omdat zijn oceaan haar kust nog steeds niet heeft gevonden
Het uitblijven van succes was fataal voor Drake's optimisme

Maar ook Five Leaves Left heeft zijn trieste momenten
De hoes geeft dat eigenlijk al weer:
Nick Drake die triestig uit het raam kijkt
Hij bekijkt het leven met een soms droevig makende romantiek

River Man is een nummer voor op regenachtige dagen
Zo'n dag waarop je alleen maar binnen kan blijven
De gitaar klinkt sereen, als vallende regendruppels
Drakes stem is als een zalf die over het geheel uitgesmeerd wordt
De strijkers creëren een deprimerende sfeer
Maar Nick Drake is er de man niet voor om tegen neerslachtigheid te vechten
In zijn muziek klinkt altijd gelatenheid door
Hij weet dat hij er niets aan kan veranderen
En accepteert dat, maar niet zonder tranen

Die tranen klinken vaker door op het album
Way To Blue en Day Is Done hebben diezelfde sfeer
Op de achterkant staat Nick Drake rustig naar een rennende man te kijken
Gefascineerd hoe mensen zich zo kunnen storten in een jachtige maatschappij
Maar misschien ook deels jaloers
Alsof hij soms ook zo zou willen zijn
Soms is bij de dingen stil staan niet fijn
Dan zou je willen dat je ze zo van je af kon laten glijden
When the day is done….
Dat over de dingen nadenken, dat filosoferen, kan soms even tot trieste conclusies leiden
Als de dag voorbij is, is er nog steeds niks veranderd
Het is allemaal zinloos

Maar Nick Drake had geen keuze
Hij was de rust, hij was de observerende, degene die bij de dingen stilstond
Anders kun je deze muziek niet maken

Maar waar Pink Moon het relaas is van een uitgeputte ziel
Is er op Five Leaves Left meer aanwezig
In Three Hours ontpopt Nick Drake zich als een sjamaan
Die met zijn gitaar bezweert, bij een kampvuur gezeten: je kunt alleen maar luisteren
Het vloeiende gitaarspel is als de wind
Waarin ik een blaadje ben dat rond dwarrelt
Even wordt je steeds hoger geblazen
Dan gaat de wind weer liggen en dwarrel je weer naar beneden
Nick zet met betoverende timing het intro weer in, en rust komt weer over je heen
Pure schoonheid

Cello Song klinkt weer heel opgewekt
Vlot gitaarspel gecombineerd met Drake's zalvende stem
Het geeft een heel warm en verzadigend effect
Alsof je in een warm bad wordt gedompeld
Nu leiden de gedachten niet tot triestheid
Maar juist tot een gevoel van geluk, van balans

Dat is Five Leaves Left
Bij vlagen triest, bij vlagen opgewekt, maar altijd rustig
Een blauwdruk van Nick Drake's persoonlijkheid, denk ik
Op Bryter Layter was daar te veel bemoeienis van producers voor
Op Pink Moon zat hij voort gevangen in de negatieve spiraal van zijn eigen gedachten

Op Five Leaves Left is Drake optimistischer
Hij lijkt over zichzelf the zingen: The man in the shed, the fruit tree
En soms klinkt hij droevig, maar ik denk dat Nick Drake een man was die juist de schoonheid van triestheid begreep en dat ook kon waarderen
Net zoals ik dat zelf ook doe
Het is niet voor niets dat ik naar hem luister

Het album eindigt met Saturday Sun
Soms is het interessant na te denken welke muziek je op je begrafenis zou willen hebben
Vooral als muziek echt een belangrijk deel van je leven is
Ik zou voor Saturday Sun kiezen
Droevig, maar troostend
Erkennend dat er mensen op de wereld komen, en dat er mensen verdwijnen
Dat het soms beter is iets te verliezen, dan het nooit te hebben gehad
En dat de schoonheid van het leven bepaald wordt door het geluk in je hart
Maar ook de tranen in je hart

Als je dat niet wilt accepteren, dan is de muziek van Nick Drake er om je daarbij te helpen. Hijzelf is er niet meer, maar muziek gaat voorbij de dood om de harten van mensen te raken.

En zo ook Five Leaves Left

avatar van Shangri-la
5,0
Mooi verhaal hoor.

avatar van Basel
5,0
Ja, misschien wel beste album ooit..

Hoedijk
Muziek die je ziel raakt. Fruit tree is zooo mooi ...

avatar van FrodoK
4,0
Deze na jaren weer eens uit de kast gehaald, en het blijkt nog steeds een tijdloze plaat te zijn. Erg mooie liedjes van een jonge Drake.

avatar van The Eraser
5,0
Schitterende bespreking King of Dust!

avatar van Eveningguard
3,5
Walgelijk dat zo'n talent nooit naar boven is gekomen des tijds. Maar daar was hij simpelweg te verlegen voor.

avatar van King of Dust
5,0
The Eraser schreef:
Schitterende bespreking King of Dust!


Bedankt Ik heb hem met plezier geschreven.

avatar van De Blauw
4,5
Prachtig album.
Na Pink Moon keer op keer geluisterd te hebben, aan Five Leaves Left begonnen. Dit is volgens mij net zo'n topper, als ie al niet beter is.. 4,5* vooralsnog

avatar van Boermetkiespijn
3,5
Denk dat ik vandaag voor het eerst de hele plaat heb geluisterd. Geen spijt van, hoewel het muziek is waar zoveel rust in zit dat je eraan moet wennen. Zoals hierboven werd gezegd zou je bij sommige nummers prima in slaap kunnen vallen (zoals de eerste twee: "Time has told me" en "River Man"). Dat is dan niet zozeer omdat de plaat zo saai is, maar meer omdat het rustige getokkel erg rustgevend is.

Dan heb ik toch meer met een nummer als "Way to Blue". Hier zit muzikaal gezien meer (variatie) in, dat maakt het voor mij prettiger om naar te luisteren. "Day is done" is schitterend uitgevoerd (ook schitterend gecoverd door Norah Jones in 2001).
"The Thoughts of Mary Jane", een erg mooi lied, maar doet hier en daar een beetje truttig aan

Ik vind de contrabas erg gaaf gebruikt in "Man in a Shed", ook de piano word ik erg vrolijk van! Wat mij betreft had het hele album zo mogen zijn...

Daar dit niet het geval is: 3,5*.
Niet mijn smaak, maar in zijn genre hartstikke goed...

avatar van Lura
5,0
Boermetkiespijn schreef:
Niet mijn smaak, maar in zijn genre hartstikke goed...


Ik ken in iedere geval geen betere in genre dan Nick Drake. Luister al meer dan 40 jaar naar zijn muziek en het verveelt nooit.

avatar van Boermetkiespijn
3,5
Ik ken ook geen betere in het genre, maar ben er dan ook niet echt in thuis...

avatar van Carolaah
4,5
Sodeju, had ik dit maar eerder gehoord.
Nick Drake, een naam die ik wel tig keer voorbij heb zien komen..
Nooit aandacht aan besteed.

Ik had dan ook geen flauw idee dat dit een zanger was die op jonge leeftijd is overleden.. In eerste instantie doet het me vermoeden dat het 'weer eens' iemand is wiens muziek ineens een hype is door het overlijden van diegene. Echter is niks minder waar, of nou ja, de hype na zijn dood misschien wel, maar zijn muziek is echt prachtig. Ik vind het met name fantastisch dat het instrumentaal ook zo mooi is. Eigenlijk precies waar ik naar op zoek was. Met name goed gitaarspel (en nee dat hoeven geen extreme solo's te zijn), emotie en dan ook nog lyrics die nog wat toevoegen.

Jaja, gelukkig beter laat ontdekt dan nooit.

avatar van Chameleon Day
5,0
Na zijn dood ontstond er echt geen hype rondom de persoon Nick Drake. Zijn muziek heeft lange tijd alleen lof weten te oogsten binnen de beperkte kring van de echte folk liefhebbers. Pas nadat het nummer Pink Moon werd gebruikt in een commercial van Levi's (?) ergens rond 2000 raakte zijn muziek in een veel bredere kring bekend en kwam er een revival op gang.

avatar van Carolaah
4,5
Ahh bedankt voor die informatie! Valt mee dus. Zonde dat hij bij leven geen waardering voor zijn muziek heeft gekregen. Ik weet haast wel zeker dat dit muziek is die bij mij een persoonlijke plek zal krijgen. Zal me eigenlijk niks verbazen als dit nog eens hoog in mijn top 10 gaat eindigen..
Alles klopt gewoon. Bijzonder wat voor sfeer deze muziek met zich meebrengt. Melancholisch, puur, ontroerend, maar ook weer niet té deprimerend, de strings geven het trieste geluid een mooi randje met hoop..

King of Dust prachtige review van dit album trouwens!

avatar van aERodynamIC
5,0
Chameleon Day schreef:
Pas nadat het nummer Pink Moon werd gebruikt in een commercial van Levi's (?) ergens rond 2000 raakte zijn muziek in een veel bredere kring bekend en kwam er een revival op gang.

Is dat zo??? Ik heb dit album al veel vroeger opgepikt (eind jaren '80) en niet omdat ik dan eens lekker met een onbekende artiest kon pronken maar gewoon omdat hij al behoorlijk bekend was en dit een must-have was.

Dat hij niet erg veel succes had tijdens zijn leven en kort na zijn dood weet ik maar pas na 2000 die veel bredere kring betwijfel ik (ook al helpt een reclame altijd goed), dat was toch echt wel eerder lijkt me. Alhoewel je altijd kunt twisten over wat nu een brede kring is

avatar van Chameleon Day
5,0
Ik herinner mij een artikel in, naar ik meen, het NRC waarin aandacht werd geschonken aan de commercial (niet Levi's overigens, maar Volkswagen) en het feit dat deze commercial een Nick Drake revival op gang zou hebben gebracht. Ook in dit artikel wordt vermeld dat de verkoopcijfers van het album Pink Moon als gevolg van de commercial omhoog schoten.

Daarmee is niet gezegd dat Drake daarvoor nauwelijks bekendheid genoot (behalve binnen folkkringen). Bredere bekendheid kreeg hij in de jaren 80. Zo is hij o.a. door REM als invloed genoemd. De status die hij nu geniet (die van "bench mark" folkartiest) is pas vanaf eind jaren 90 gegroeid. En volgens sommigen zou de commercial daarvoor een belangrijke katalysator geweest zijn. Of dat ook echt zo is geweest....wie zal het zeggen?

Stijn_Slayer
Ik vraag het me ook af. Hoeveel mensen gaan zonder Internet uitzoeken van wie die dertig seconden muziek uit een reclame zijn?

avatar van Mjuman
Tja, ik ken Nick Drake al lang en eerlijk gezegd denk ik dat CD het niet helemaal bij het verkeerde eind heeft. Vanaf de mid-jaren 90 begonnen de platenmaatschappijen te ontdekken dat er wel degelijk geld in de back catalogue zat en dat leidde tot veel re-releases, boxen (en meer ellende).

Herinner me nog dat OOR ooit Richard Thompson - Mirror Blue (1994) in de Moordlijst zette; kreeg je allerlei non-folkies die Richard Thompson gingen aanschaffen. Terwijl de man daarvoor al jarenlang dezelfde fraaie muziek maakte. Wordt iets eenmaal in bredere kring - voor aERodynamIC da's ongeveer net zoveel als minstens eenmaal in een medium-concertzaal past; terwijl voor kleinere kring veelal een 'loveseat' volstaat - bekend, dan wordt de artiest a.h.w. geadopteerd.

Ik weet wel dat ik vanaf mijn prilste komst hier verbaasd was over de uiteenlopende interesse - van mupu's tot ouwe foetels - voor het werk van Nick Drake. Begrijp me niet verkeerd, ik waardeer het zelf echt, maar ik snap de ontologische status als 'meesterwerk' alhier niet zo goed (en dat geldt voor meerdere bands/albums). Ik denk dat het een soort van 'common MuMe-rule' is dat als een artiest eenmaal gecanoniseerd is, het van zeer slechte smaak getuigt en politieke incorrectheid om het tegendeel te beweren - met expulsie uit de peer group als consequentie

avatar van deric raven
4,0
Ik ken Nick Drake al zeker 25 jaar.
Ik haalde in mijn pubertijd de namen Nick Cave en Nick Drake door elkaar heen, van beide hoorde ik een nummer rond dezelfde periode op de radio ( waarschijnlijk de VARA of KRO), welke veel indruk maakten.
Van Nick Cave was dat waarschijnlijk Your Funeral, My Trial, en van Nick Drake zal dat River Man of Day Is Done zijn geweest ( At the Chime of a City Clock is ook nog een optie).
Ik vond toen beide artiesten best vergelijkbaar, later niet meer.

avatar van dix
dix
Voor mijn gevoel had een en ander ook wat van doen met het verscheiden van Jeff Buckley, niet geheel toevallig eind jaren '90. Het lampje dat er toen door de commercie op te vroeg weggevallen mooie jongens werd gezet, scheen ook even op Nick Drake. Goed dat het zijn muziek ook weer in de belangstelling bracht.

avatar van Lura
5,0
Chameleon Day schreef:
Na zijn dood ontstond er echt geen hype rondom de persoon Nick Drake. Zijn muziek heeft lange tijd alleen lof weten te oogsten binnen de beperkte kring van de echte folk liefhebbers. Pas nadat het nummer Pink Moon werd gebruikt in een commercial van Levi's (?) ergens rond 2000 raakte zijn muziek in een veel bredere kring bekend en kwam er een revival op gang.

Volgens mij kwam er al veel eerder belangstelling op grotere schaal voor zijn muziek. Eind jaren zeventig schreef Bert van der Kamp al over Nick Drake in Oor. En bij echte folkliefhebbers was hij toen al bekend.

avatar van Chameleon Day
5,0
En in 1979 werd Fruit Tree, de verzamelbox, uitgebracht. Enige bredere bekendheid was er toen al en groeide in de jaren 80 verder uit. Echter, de echte doorbraak naar een nog veel breder publiek - ook ver buiten de folk-liefhebbers - kwam, als ik het NRC artikel moet geloven, pas aan het eind van de jaren 90, waarbij die commercial een belangrijke rol gespeeld zou hebben.

avatar van aERodynamIC
5,0
Commercials spelen altijd een rol (zie Radical Face voor wie ik op deze site al een tijd reclame maakte maar wat niet erg opgepikt werd tot die reclamespot). Drake zal zeker populairder geworden zijn na die commercial maar daarvoor was ie zeker ook al behoorlijk bekend.
Dat ie dat niet was ten tijde van zijn leven is ook bekend. Ik vind die commercial dus niet echt dé omslag. Maar ach wat maakt het uit: zijn muziek is tijdloos en zal continue nieuwe liefhebbers aan zich weten te binden en terecht.

avatar van Chameleon Day
5,0
Of het De omslag was, weet ik ook niet - laat staan hoe je "omslag" definieert. Feit is kennelijk wel dat de verkoopcijfers van het album Pink Moon na de commercial omhoog schoten en dat het nummer Pink Moon zelfs een hitje werd. Ik denk ook dat gevoeglijk kan worden aangenomen dat de overgrote meerderheid van het het publiek dat Pink Moon nav de commercial kocht, tot dat moment nog niet bekend was met Nick Drake. Of het commercieel gezien de doorbraak was naar het grotere publiek? Daarvoor zou je de verkoopcijfers moeten analyseren.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:19 uur

geplaatst: vandaag om 09:19 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.