menu

The God Machine - One Last Laugh in a Place of Dying... (1994)

mijn stem
4,22 (263)
263 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Fiction

  1. The Tremelo Song (4:02)
  2. Mama (2:53)
  3. Alone (4:49)
  4. In Bad Dreams (3:09)
  5. Painless (3:58)
  6. The Love Song (3:55)
  7. The Life Song (4:41)
  8. The Devil Song (5:05)
  9. The Hunter (7:57)
  10. Evol (4:06)
  11. The Train Song (4:27)
  12. The Flower Song (5:42)
  13. Boy by the Roadside (5:48)
  14. The Sunday Song (8:33)
totale tijdsduur: 1:09:05
zoeken in:
BobbieMarley
The Scientist schreef:
Laten we alsjeblieft Joy Division buiten deze plaat houden, deze is oneindig veel beter. Dit is de essentie van een goede rockplaat: kaal, weinig overdreven doen, maar heerlijk sterke songs met overtuiging gebracht.


Ken deze plaat nog niet, kan er nog niet over oordelen. Maar unknown pleasures staat wel 26 in de top 250, en m.i. terecht. Maar misschien heb je wel gelijk en is dit zo'n plaat, die om onbegrijpelijke redenen niet zo bekend is geworden. Ga deze zeker een keer beluisteren in een periode wanneer er weinig interessante releases zijn.

avatar van Deren Bliksem
5,0
Ik zeg: doen!

BobbieMarley
Wat is je werkelijke naam? Johan of Maurice?


avatar van Don Cappuccino
5,0
Joy Division heeft echt helemaal niks met dit album te maken. Beide bands zijn ook op hun eigen manier zwaar. Als je een klein beetje wilt weten hoe The God Machine klinkt zou ik zeggen: De zanger van Jane´s Addiction bij een hardere The Cure met loodzware Neurosis-achtige momenten. Dat dekt de lading natuurlijk ook niet maar het is een begin.

Sietse
beide hebben als thema oneindige droefheid, maar beide hebben dat op andere manieren uitgewerkt.
Tevens hoor ik hier ook geen The Cure of loodzware Neurosis in. Dit is gewoon een goede hardrock plaat met een vleugje grunge en een zeer klein vleugje stoner.
Ik zou ze vooral wat dichter bij de oude Motorpsycho plaatsen, maar dan wat kortere nummers.

Een band die tevens niet zou misstaan op het Roadburn Festival

avatar van kobe bryant fan
5,0
Blijft na al die luisterbeurten nog altijd als een paal boven water staan.
Ik weet nog ik dit 2 jaar ook eens probeerde te luisteren, dat ik al schrok van die intro van: The Tremolo Song. Ik ging direct naar Alone (riff van Mama werd me ook snel te veel) en het harde deel van Alone skipte ik en ging dan door naar In Bad Dreams.
Ben nooit verder gegaan, tot ik het opnieuw probeerde omdat ik later al tegen een stootje kon.

avatar van IllumSphere
4,5
Ik heb deze plaat nu al genoeg (tot vervelends toe zelfs) gehoord en ik kan met volle zekerheid zeggen dat deze plaat de score die het kreeg volledig verdiend. Het heeft me wat meer beurten gekost dan ik verwachtte, maar ik ben uiteindelijk gezwicht voor de plaat. Ik zal nooit een echte fan worden van dergelijke 'Amerikaanse' grunge-achtige rock, dus is het een klein mirakel dat The God Machine me wel heeft kunnen boeien en dat zelfs gedurende de negenenzestig minuten die deze plaat duurt.

avatar van dix
4,0
dix
IllumSphere schreef:
Ik zal nooit een echte fan worden van dergelijke 'Amerikaanse' grunge-achtige rock, dus is het een klein mirakel dat The God Machine me wel heeft kunnen boeien.


Zo heel Amerikaans klinkt, en ís de plaat ook niet. OK de band bestaat uit drie Amerikanen, maar die hadden wel de wijk naar Europa genomen omdat ze zichzelf daar meer kansen toedichten met hun aanpak. De band is in Londen gaan wonen en volgens mij zijn beide platen ook in Engeland opgenomen.

avatar van ArthurDZ
3,5
De Arthur-Recensies deel 27:

Af en toe kan je als muziekliefhebber op een album stoten dat je wel oprecht goed vindt, maar waar de klik toch bij ontbreekt. Dat je eigenlijk gewoon niet snapt waarom het album toch enigszins langs je heen gaat.

One Last Laugh In A Place Of Dying van The God Machine is zo’n album voor mij. Ik kan er prima naar luisteren, maar tegelijkertijd kan ik het niet helpen dat mijn aandacht af en toe verslapt. Dat probleem heb ik nochtans niet bij Dirt van Alice In Chains, een soortgelijke therapieplaat uit dezelfde periode.

De hoofdreden hiervoor is denk ik dat de plaat eigenlijk behoorlijk kaal is. Van de basisbezetting gitaar-bas-drum wordt niet al te vaak afgeweken, en elk nummer ligt een beetje in het verlengde van het vorige. Dat hoeft geen probleem te zijn, maar bij dit album werkt het op de een of andere manier gewoon niet echt. De plaat krijgt er iets eendimensionaal en onafgewerkts van. Ik word nergens geprikkeld om de plaat vaak op te leggen.

Maar misschien kom ik hierboven iets negatiever over dan ik eigenlijk wilde, want er staan zeker mooie nummers op dit album. In Bad Dreams lijkt de favoriet onder de liefhebbers te zijn en ik snap wel waarom, het is toch het nummer die het makkelijkst in je hoofd blijft plakken. Ook The Life Song en The Hunter zijn erg geslaagd. Hier is het de band wel gelukt om met minimale middelen (de basisbezetting en de occasionele viool) de nummers een episch karakter mee te geven. Het zijn dit soort nummers waardoor ik dit album uiteindelijk nog een dikke 3.5 sterren heb gegeven.

Irritante nummers zijn er overigens ook: Evol is nogal repetitief, en de afsluiter begint erg mooi, maar wordt na een tijdje behoorlijk enerverend en vals.

Samenvattend: zeker geen slecht album, maar ik verwacht niet dat ik hem nog vaak op ga leggen. Wellicht een los nummertje zo nu en dan.

avatar van milesdavisjr
4,0
Het tweede en tevens laatste album van de band waar de pers destijds lyrisch over was maar waar het grote publiek om heen liep. En dat is jammer. The God Machine had bij mij enige tijd nodig om in te werken. Op het eerste gehoor is het niet wereldschokkend, tot dat de stukjes op hun plaats vallen. Robin Proper-Sheppard is geen wereldzanger maar past evenwel goed bij de muziek die de band maakte. De violen in' In Bad Dreams' gingen voorbij de 'grenzen' die er destijds heersten binnen het genre waarin The God Machine zich begaf. "You said life could be painless, but that's not what i found' in het bloedmooie; Painless. Een plaat om te koesteren. Een sympathieke band die ons 2 platen heeft nagelaten om te koesteren. Na de dood van Jimmy Fernandez hield de band op te bestaan. Robin richtte Sophia op, een extreme light versie van The God Machine, maar ook veel minder spannend en onderhoudend.

avatar van deric raven
4,0
Deze vandaag voor 95 cent kunnen kopen. Aangenaam verrast, jaren geleden hun andere album gehoord en die deed mij niks. Twijfel nu of ik wel het juiste album toen heb gepindakaast.

deric raven schreef:
Deze vandaag voor 95 cent kunnen kopen. Aangenaam verrast, jaren geleden hun andere album gehoord en die deed mij niks. Twijfel nu of ik wel het juiste album toen heb gepindakaast.


Deze heeft me altijd aan Closer doen denken -qua intentionaliteit- dus het zou zomaar eens kunnen dat deze jou wel bevalt

95 cent is wel een spotprijs zoals er zelden gescoord worden

avatar van milesdavisjr
4,0
deric raven schreef:
Deze vandaag voor 95 cent kunnen kopen. Aangenaam verrast, jaren geleden hun andere album gehoord en die deed mij niks. Twijfel nu of ik wel het juiste album toen heb gepindakaast.


Voor zo'n prijs dit album kunnen bemachtigen. Een betere deal kun je je niet wensen.
Jammer dat de muziek je niet zo aanstaat, in het algemeen worden de 2 albums van The God Machine als (bijna) klassiekers gekenmerkt.

avatar van deric raven
4,0
Deze bevalt juist wel heel goed.

avatar van Bardt1980
4,5
deric raven schreef:
Deze bevalt juist wel heel goed.


Waar heb je deze zo goedkoop op de kop kunnen tikken?

avatar van deric raven
4,0
Het Goed in Nijmegen.
Kringloopwinkel

avatar van Bardt1980
4,5
Moet ik ook maar eens wat vaker heen dan

avatar van milesdavisjr
4,0
deric raven schreef:
Deze bevalt juist wel heel goed.


Waarom vind je het debuut dan zoveel minder? Het eerste album was zo mogelijk misschien nog wel beter.

avatar van deric raven
4,0
Ik vraag mij af of het wel een album van The God Machine is geweest. Verkeerde link of zo.

avatar van deric raven
4,0
Het blijkt dus wel dit album te zijn geweest.
Ooit getipt bij de super tip topper.
Ik beschreef het als onderstaande.

Mijn verwachtingen lagen heel hoog.Hoorde veel over dit album.Veel kwaadheid, maar stukken beter dan de latere emo.Moet aan At the Drive-in denken.Krijgt nog een 3,8, maar ik had er zelfs meer van verwacht.Dit ligt niet aan USER X, maar aan mijn beleving.

avatar van deric raven
4,0
Bij The God Machine werd regelmatig de link gelegd met Joy Division, dus verwachtte ik iets te horen wat daar bij zou aansluiten.
Mijn eerste indruk was dus:
Mijn verwachtingen lagen heel hoog. Hoorde veel over dit album. Veel kwaadheid, maar stukken beter dan de latere emo. Moet aan At the Drive-in denken. Krijgt nog een 3,8, maar ik had er zelfs meer van verwacht. Dit ligt niet aan USER X, maar aan mijn beleving.
Klaar.
Prima plaat, ook Jane’s Addiction en Smashing Pumpkins waren namen waar aan ik moest denken; niks Joy Division.
Ondanks dat dit Brits zou zijn; voornamelijk Amerikaanse invloeden.
En dan kom je het album tegen voor minder dan een Euro.
The Tremelo Song begint met een hapering, waardoor je al snel denkt dat de cd kapot is, maar wat vervolgens volgt.
Wow!!
Een overvloed aan emotie, boosheid verpakt in songs die net genoeg buiten de lijntjes gaan.
De invloed van grunge is duidelijk hoorbaar, maar het Britse geeft het iets eigens.
Eigenlijk vergelijkbaar met wat Smashing Pumpkins deed, die vermengde ook Shoegazer en Dreampop in hun gitaar geweld, waardoor ze anders klonken als Amerikaanse gitaarbands.
Op de een of andere manier ervaar ik ook genoeg treurnis in het geheel, wat al weer wordt gegeven in de binnenkant van de cd hoes.
For Our Friend Jimmy.
Opgedragen dus aan de plotseling overleden bassist Jimmy Fernandez.
En weer ervaar ik de meerwaarde van een album daadwerkelijk in de handen hebben boven het binnen halen via een downloadsite.
Geen zwart als rouwkleur, maar overwegend wit.
En ik draai hem nogmaals; lang geleden dat een plaat in een korte tijd zo deed verlangen naar een nieuwe luisterbeurt.
De waardering neemt ook steeds meer toe.

avatar van Deren Bliksem
5,0
95 cent.. Geweldig zeg. Ik heb een flink smak geld op E-Bay toen moeten neerleggen. Al jaren een van m'n favorieten dus nooit spijt gehad gelukkig.

buizen
deric raven schreef:

En dan kom je het album tegen voor minder dan een Euro.

Weer bij die kringloop in Nijmegen?

avatar van dix
4,0
dix
deric raven schreef:

Ondanks dat dit Brits zou zijn; voornamelijk Amerikaanse invloeden..... De invloed van grunge is duidelijk hoorbaar, maar het Britse geeft het iets eigens.

The God Machine was een Amerikaanse band, gevestigd in het Verenigd Koninkrijk.

avatar van milesdavisjr
4,0
Het mooie aan deze plaat vind ik dat het tijdloos is, niet typisch Amerikaans of Brits klinkt maar een album dat de pijn van het gemis van Jimmy Fernandez lijkt uit te schreeuwen. Volgens mij was de plaat destijds al zo goed als af toen Jimmy kwam te overlijden. Ik vond en vind The God Machine een unieke band met memorabele songs, nummers met soms hele kleine details die elke luisterbeurt tot een groter genot maken. Painless; intense melancholie in optima forma.

avatar van dix
4,0
dix
deric raven schreef:

Geen zwart als rouwkleur, maar overwegend wit.
Dát, juist dat vind ik nog de grootste link naar Joy Division. Na een monumentaal debuut, een opvolger die alle beloftes inlost maar ook een abrupt einde markeert. Zowel de opvolgers van Joy Division als The God Machine zijn na die twee platen heel andere wegen gaan bewandelen.

Overigens was het overlijden van Fernandez niet volslagen onverwacht.

avatar van deric raven
4,0
De informatie op internet vertelde mij dat dit een Britse band was, maar hij klinkt behoorlijk Amerikaans.
Maar dat ze hun oorsprong in de VS hadden, wist ik dus niet.
Daar haalde ik ook de informatie vandaan dat er bij Fernandez een hersentumor ontdekt was, en dat hij toch wel vrij snel en plotseling overleed.

P.S. Vandaag het debuut geluisterd, maar ikzelf vind deze sterker.

avatar van deric raven
4,0
buizen schreef:
(quote)

Weer bij die kringloop in Nijmegen?


Ja, daar vind ik regelmatig wat moois, trouwens wel bij meer kringloopwinkels.

Gast
geplaatst: vandaag om 23:16 uur

geplaatst: vandaag om 23:16 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.