menu

Thom Yorke - ANIMA (2019)

mijn stem
3,88 (355)
355 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Electronic
Label: XL

  1. Traffic (5:17)
  2. Last I Heard (...He Was Circling the Drain) (5:06)
  3. Twist (7:03)
  4. Dawn Chorus (5:23)
  5. I Am a Very Rude Person (3:44)
  6. Not the News (3:57)
  7. The Axe (6:59)
  8. Impossible Knots (4:19)
  9. Runwayaway (5:56)
  10. (Ladies & Gentlemen, Thank You For Coming) * (4:58)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 47:44 (52:42)
zoeken in:
avatar van Johnny Marr
3,5
coldwarkids schreef:

Doet me trouwens aan Moderat denken, nog iemand?

Jan uit Berlijn en mezelf.

Jan uit Berlijn schreef:
Ik denk dat Thom Yorke gewoon eens iets moet doen met Modeselektor of Apparat. Met Moderat dus. En dan gratis optreden in het fenomenale Mauerpark. Mooier kan het niet.


Zou gaan.

avatar van Koston
3,5
Bugno schreef:
(quote)


Zou gaan.


Zou zot gaan.

Arbeidsdeskundige
Dit is een hypnotiserend mooi album.

avatar van Corporal Clegg
4,0
De eerste luisterbeurt van een Thom Yorke soloplaat is altijd een moeilijke. Pas na meerdere keren luisteren merk je een diepgang van jewelste. Prachtige droommuziek voor een herft/winteravond met je koptelefoon.

avatar van yorkethom
5,0
Straks op Rock Werchter te zien! Wordt wat.

beaster1256
Fantastisch bij Radiohead , solo verre van....

avatar van lennon
4,0
beaster1256 schreef:
Fantastisch bij Radiohead , solo verre van....


Ik vind dit album interessanter dan de laatste Radiohead worp eerlijk gezegd.

Maar het blijft persoonlijk. Ik vind zijn 1e 2 solo albums wel ok maar ook minder boeiend. Dit album vind ik zijn beste solowerk.

avatar van Niek
3,5
Hier had ik meer van verwacht. Een paar prachtige stukken muziek maar ook veel dat voorbij kabbelt zonder dat het raakt of intrigeert. Denk dat ik Eraser beter vind. En - om op voorgaande posts in te gaan - sowieso alles van Radiohead sinds '97 ook. Ik sluit echter niet uit dat er nog een kwartje vast zit want vroeg of laat kan vallen. Hopen maar. Voor nu kom ik echt niet verder dan een goede voldoende maar onder de maat voor iemand met een staat van dienst als dat van Thom Yorke.

avatar van thetinderstick
4,0
Sterke plaat van Thom Yorke, die bij mij wel enige tijd nodig had om echt te groeien. Anima klinkt wat minimalistischer dan The Eraser (dat ik nog steeds zijn beste solo album vind). De percussie/beats zijn wat minder 'druk' en de bassen klinken wat dieper. Door met koptelefoon te luisteren hoor je veel meer details en dan begint dit album echte te 'leven'. Het is weer heel onheilspellend en distopisch qua thematiek hier, zoals we van Thom gewend zijn (volgens mij gaat 'Traffic' over mensenhandel?). Maar nummers als 'Twist' en 'The Axe' (waarin Thom de machines te lijf gaat) zijn toch ook wel heel mooi op een bepaalde manier. Meteen mijn favorieten hier.
Ook 'Not the News' en 'I Am a Very Rude Person' vind ik erg goed. Iedereen noemt 'Dawn Chorus' als hoogtepunt, maar ik weet het nog niet zo met dat nummer, het weet me nog niet helemaal te pakken (saai wil ik het niet noemen, maar er staat echt wel betere nummers op deze plaat).
En die bas in 'Impossible Knots' mag ook niet onvermeld blijven, doet me denken aan het werk van Flea op Atoms for Peace. 4*

avatar van deric raven
4,5
De tijd dat Radiohead zich ontwikkeld heeft tot experimentele vooruitstrevende band ligt ondertussen alweer een langere periode achter ons. Ze zitten gevangen in het publiekelijke omarmde verwachtingspatroon, waardoor zelfs elke vernieuwingsdrang van deze grootheden al mainstream geworden is. Niet dat ze links en rechts door de tijd ingehaald worden, het eigenzinnige karakter blijft onnavolgbaar. Het is meer het ontbreken van spontaniteit, omdat er zolang aan een track gesleuteld wordt, waardoor dit essentiële onderdeel gemist wordt.

Niet dat Thom Yorke ons met zijn soloprojecten gemakkelijk te behappen werkstukken voorschotelt, integendeel. Toch spat hier veel meer het speelplezier van af. Daar weet hij het geheel te verpakken in sterk in elkaar verweven elektronica, waarbij de muziekliefhebber elke luisterbeurt getriggerd wordt om opnieuw op ontdekkingstocht te gaan. ANIMA is niet het logische vervolg op Suspiria, al is Yorke ook nu een meester in het scheppen van filmische geluidscollages. Zijn gedachtegang blijft die van een lastige op hoog niveau op te lossen cryptogram, waar zelfs de meest geschoolde kunstpuristen zich beter niet aan kunnen wagen.

Nog steeds lijkt hij nog niet in het reine met zichzelf te zijn gekomen. Op A Moon Shaped Pool laat hij al woordelijk de luisteraar binnen in zijn ziel, waar de oorsprong van zijn paniekaanvallen ligt. Nu krijgt zijn manisch depressieve uitingen meer kleur door een mooi scala aan ingewikkelde geluidsinterrupties en hypnotiserend schizofreen klankenspel. De onnatuurlijke ritmestoornis van de muzikant blijft het kloppende hart van de plaat. Door juist zijn neurotische aanleg te overprikkelen weet de control freak in hem tot rust te komen. Deze tegenstrijdige benadering openbaart zich in een niet eerder vergelijkbare behandeling van het begrip muziek.

In de gelijknamige rolprent wordt een groep dansers gevolgd, waarvan de zanger er zelf een is. Ze beelden een cultuurverschijnsel uit van een continu in beweging en ontwikkeling zijnde maatschappij, waarin de mens centraal staat. De hectiek van de oncontroleerbare wereld met daarin verwerkt het conflict tussen de Verenigde Staten en Mexico vorm krijgt in een onbeklimbare muur, die tevens symbool lijkt te staan door de afstomping van de Brexit problematiek.

ANIMA is de remedie tegen het dromerige karakter van oude Radiohead songs. Het roept de creativiteit van de slapeloosheid op. Grenzen verleggen door er simpelweg overheen te stappen. Traffic is kortsluiting in de hersenen, omdat alle gevoelsstemmingen op hetzelfde kruispunt samen komen. De ritmes zijn spaarzaam en de bas is wispelturig en onvoorspelbaar. Daar doorheen bewandeld Yorke zijn doodlopende weg als een gevangene in een zelf gecreëerde vicieuze cirkel.

Met de bedrieglijke rust in Last I Heard (…He Was Circling the Drain) gaat hij het gevecht aan met anders denkenden, om dagelijks met lood aan zijn voeten opgedrongen tegen de stroming in te zwemmen. De schuchterheid van iemand die vanuit zijn rol als creep en weirdo is opgeklommen tot de status van publieke held. Een status waar hij dagelijks mee moet dealen.

In Twist weet hij de balans tussen dance en new wave op te zoeken. Met zijn kenmerkende engelachtige kopstem probeert hij de verstrengelde demonen in zijn hoofd te verjagen. Prachtig hoe het geluidslandschap dwingt tot innerlijke stilte. Het hier perfect op aansluitende vragende Dawn Chorus zoekt naar antwoorden. Als ANIMA voor ziel staat, dan is dit wel de meest donkere kant die er belicht wordt. Zo deprimerend en zwaar klinkt de poëet zelden. Zelf roemde hij het ook al toen deze nog in het stadium van afronding verkeerde. De geboorte van een ongelukkig maar geliefd kindje.

I Am a Very Rude Person vat het confronterend samen. Zelfvernietiging en haat als basisbeginselen om tot opbouw te komen. Hoe hard en treffend weet hij het in kalme omlijsting te verwoorden. De wederopstanding zet zich voort in het opbeurende Not the News. Het is allemaal luchtiger en losser gespeeld, al blijft het onverwachte terug komen in de orkestrale samplers. Het is weer allemaal zo geniaal doordacht. Hij weet het tot in perfectie over te laten lopen in het wonderschone The Axe, waar de twijfel hem weer overmeesterd. Zijn stem raakt weer meer de voorgrond en dwingt de elektronische collages om een stap terug te doen. Die macht heeft hij simpelweg als er niet in groepsverband geopereerd wordt.

Zo bezit hij ook de vrijheid om er zelfs een reggaebeat tussen te gooien in het swingende hoogtepunt van ANIMA. Impossible Knots heeft nog alle eigenschappen in zich om tot een heuse popsong tot groei te komen. Hoe pompend de bas hier als een hippe dirigent het prettig ritmisch verantwoord laat doordreunen tot de toegankelijkste track van het album. Bij Runwayaway is daar totaal onverwachts weer ruimte voor traditioneel gitaarspel. Ondanks dat het niet gemist werd bij latere projecten van York en zijn mannen, is het een verademing dat deze nu weer een rol mag vervullen. Met donkere onweerswolken wordt deze als een opkomende zomerbries in toom gehouden.

Thom Yorke laat nogmaals goed horen dat zijn veerkrachtigheid verder rijkt dan die van zijn overige muzikale partners. Zolang die vernieuwingsdrang tot dit soort resultaten leidt mag je jezelf gelukkig prijzen. Hopelijk hervind hij dit geluk ook in zijn privésfeer.

Thom Yorke - ANIMA | Electronic | Written in Music - writteninmusic.com

avatar van tzsiemens
5,0
Thom Yorke=the alfa and omega.

Gast
geplaatst: vandaag om 06:54 uur

geplaatst: vandaag om 06:54 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.