menu

The Flower Kings - Islands (2020)

mijn stem
3,72 (36)
36 stemmen

Zweden
Rock
Label: Inside Out

  1. Racing with Blinders On (4:24)
  2. From the Ground (4:02)
  3. Black Swan (5:53)
  4. Morning News (4:01)
  5. Broken (6:38)
  6. Goodbye Outrage (2:19)
  7. Journeyman (1:43)
  8. Tangerine (3:51)
  9. Solaris (9:10)
  10. Heart of the Valley (4:18)
  11. Man in a Two Peace Suit (3:21)
  12. All I Need Is Love (5:48)
  13. A New Species (5:45)
  14. Northern Lights (5:43)
  15. Hidden Angles (0:50)
  16. Serpentine (3:52)
  17. Looking for Answers (4:30)
  18. Telescope (4:41)
  19. Fool’s Gold (3:11)
  20. Between Hope & Fear (4:29)
  21. Islands (4:12)
totale tijdsduur: 1:32:41
zoeken in:
avatar van DargorDT
5,0
Ik ben hier tot nu toe zeer over te spreken! Dit bevalt me veel beter dan de vorige, al kan ik die nu een jaar na de release beter waarderen. Er zit een prachtige flow in. Ik kom er nog op terug, dan zal ik ook de vijf sterren verklaren.

Lachende derde
Dankzij Mssr Renards loftuitingen en bedenkingen met betrekking tot symfo en prog (oude liefdes van me, volgde nog wel wat, maar met steeds minder geestdrift) weer es gaan luisteren naar diverse bands uit het genre. Dit Islands is alvast prachtig, zoals ik een paar posts geleden al opmerkte. Ik raak er niet op uitgeluisterd en het is lang geleden dat ik de hele dag hetzelfde album draaide. Ik blijf dingetjes ontdekken. Geweldig. En inderdaad DargorDT: wat een geweldige flow zit er in deze verzameling songs!
Ik denk dat in mijn liefde voor de prog nog een vonk zat die nu weer oplaait tot een vlam van proportie. Of het een uitslaande brand wordt moet nog blijken. Heb n.a.v. goede berichten te dezent Banks of Eden en Desolation Rose aangeschaft en die gaan morgen in de beluistering.
The Sum of No Evil bezat ik al, vond ik een saaie zemelplaat (kreeg er ook EO-jongerendag-associaties bij) maar heb ik net ook weer eens opgezet en het pakte me ineens veel meer dan 13 jaar geleden.
Dat is het mooie van MuMe: de hernieuwde en de nieuwe inspiratie die je soms ineens aangereikt krijgt.
Ik ben er blij mee in elk geval. Wat zijn trouwens naast genoemde albums echt Flower Kings must-haves?

avatar van meesterdch
5,0
Lachende derde schreef:
Wat zijn trouwens naast genoemde albums echt Flower Kings must-haves?


Daar zijn de meningen vast over verdeeld. Voor mij zijn dat 'Flower Power' en 'Space Revolver'.

avatar van Mssr Renard
3,5
Lachende derde schreef:
Wat zijn trouwens naast genoemde albums echt Flower Kings must-haves?


De stevigste is Rainmaker. Ligt eraan waarnaar je op zoek bent.

World of Adventures is erg sympathiek, omdat het daar allemaal een beetje begint.

avatar van namsaap
4,0
Lachende derde schreef:
Wat zijn trouwens naast genoemde albums echt Flower Kings must-haves?


Wat mij betreft is hét album van TFK Flower Power. Stardust We Are bevat enkele van de beste nummers van de band, maar is als geheel iets wisselvalliger. Van het recentere werk vind ik Banks Of Eden een topper.

Lachende derde
Bedankt!

avatar van Rudi S
4,5
Als tip voor het lachebekje, Flower, Banks en Stardust zeker maar ik heb weer een voorkeur voor Space Revolver.
Diverse album , hierop staan geen 20+ epics (Als je de prachtige opener en afsluiter tenminste niet samenvoegd).
Flower power bv vraagt wel wat aandacht / luistertijd om erin te komen.
Unfold is ook sterk.

avatar van meesterdch
5,0
Als je into epics bent Lachende derde is het semi live album 'Meet The Flower Kings' ook een goede tip. Daar staan de topstukken van 'Stardust we are' (titelnummer), van 'Flower Power' (Garden of Dreams) en van 'Unfold the future' (The truth will set you free) allemaal op. En 'Silent Inferno' en 'Humanizzimo' zijn ook erg sterk.

Lachende derde
top! Hier kan ik wat mee!

avatar van Mindscapes
4,0
Hoor ik daar nu een kleine vocale gastrol van Nad Sylvan in Goodbye Outrage (2e deel van het lied)? Of is het gewoon Roine die uitzonderlijk hoog zingt?

avatar van meesterdch
5,0
Tijd voor een score..... Ik draai dit album sinds het uitkomen vrijwel elke dag. Dit is zo’n plaat die ik wel weer op vinyl zou willen hebben. Gewoon aanzetten, hoes en teksten op schoot en wegzweven in de muziek. Ik ben ongetwijfeld niet erg objectief als het om deze band gaat, maar voor mij is elk nummer raak. Extra sterk dit keer vind ik de vocale prestatie van Roine. Hij weet me altijd diep in mijn ziel te raken met zijn gitaar, maar zijn stem was altijd gewoon ok. Wel heel typisch Roine, maar niet meer dan dat. Maar in Goodbye Outrage is het echt zijn stem die binnenkomst. Kwetsbaar, breekbaar, geweldig. Voor mij is dit gewoon een 4,8 sterren. Maar dat mag niet op MuMe, dus we ronden maar af naar boven.

avatar van Rudi S
4,5
Mindscapes schreef:
Hoor ik daar nu een kleine vocale gastrol van Nad Sylvan in Goodbye Outrage (2e deel van het lied)? Of is het gewoon Roine die uitzonderlijk hoog zingt?


Lijkt mij toch gewoon Roine , mij lijkt ook, dat zo als in het in het verleden geweest is Sylvan de credits wel had gekregen.
Erg mooi nummer trouwens.

avatar van Apieknar
Ik dacht dat het één grote epic zou worden, opgedeeld in verschillende nummers, maar dit blijkt toch niet zo te zijn. In plaats daarvan gewoon een mooi dubbelalbum met over het algemeen wat kortere rustige nummers die lekker weg luisteren. Paar instrumentaaltjes, mooie gitaarsolo’s, erg fijn stukje saxofoon op ‘Serpentine’. Ja, gewoon weer een geslaagd album van The Flower Kings. Dat ze maar fijn zo door mogen gaan!

avatar van BoyOnHeavenHill
3,0
Ook weer zo'n band: hechte fans die in de eerste vier maanden na de release een enthousiast bericht schrijven, en daarna een radiostilte die nu toch al weer bijna 22 maanden duurt waarbij er niemand van buiten de kring hier eens een kijkje komt nemen c.q. bij deze band een luisterend oor legt. Ik beschouw mezelf ook wel als een fan van de Flower Kings (9 albums in de kast, waarvan één in mijn persoonlijke top-10), maar de mate waarin Stolt produceert en de lengte van zijn albums maken me soms wat huiverig, en hoewel het nog een stuk "erger" dan 92 minuten had gekund vind ik dit album toch ook weer een hele kluif. Daar komt bij dat ik het ook allemaal niet zo bijzonder vind: de insteek is mooi en het is leuk om te zien hoe sommige concepten ("The world is opening like a rose") in meerdere nummers terugkomen, maar die nummers zelf zijn lang niet allemaal even sterk, vaak leunend op de rijke arrangementen en Stolts geweldige gitaarspel terwijl de zangmelodieën weinig variatie vertonen en maar zelden echt sprankelen. Je zou niet zeggen dat al deze partijen apart van elkaar opgenomen werden, en nog altijd is er die sublieme totaalsound waar ik zo verliefd op werd toen ik de Flower Kings voor het eerst leerde kennen, maar 15 jaar en evenzovele platen later wordt het me soms allemaal wat te veel.

Gast
geplaatst: vandaag om 13:04 uur

geplaatst: vandaag om 13:04 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.