menu

The War on Drugs - Live Drugs (2020)

mijn stem
4,20 (157)
157 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: A Super High Quality

  1. An Ocean Between the Waves (7:30)
  2. Pain (5:16)
  3. Strangest Thing (7:13)
  4. Red Eyes (5:49)
  5. Thinking of a Place (10:36)
  6. Buenos Aires Beach (5:09)
  7. Accidentally Like a Martyr (4:27)
  8. Eyes to the Wind (9:13)
  9. Under the Pressure (11:58)
  10. In Reverse (7:37)
totale tijdsduur: 1:14:48
zoeken in:
5,0
Ziels- en zielsgelukkig word ik van Drugs Live. De reguliere albums (en zeker de laatste 2) zijn van ongekende klasse.
Als geboren Nederlander wil ik echter een maarrr plaatsen. Op Utube circuleren betere opnames. Zeker wat de hoogtepunten betreft. Oceans between the waves. Thinking of a place en zeer zeker Under the pressure horen we véél beter onze oren strelen.

Maar oké. De enige uitbijter op deze heerlijke registratie is wat mij betreft Buenos Aires Beach. Een beetje een 'Red nose rendeer' achtig-ding. Voor de rest is het een album, dat je opzet als je godsgruwelijk, half bevroren thuiskomt, na teveel kilometers bergop op je fiets.

Tenslotte vind ik, dat ik deze band méér is dan Adam. Sterker zelfs. TWOD is duidelijk een band, die perfect samen musiceert. Perfecte klanken in de juiste harmonie. Geen noot teveel... of te weinig.

Ondanks die ene uitbijter een absolute 5 sterren.

avatar van Cor
4,0
Cor
Greatest Hits mooi en strak live neergezet. Band met een fijn eigen geluid.

avatar van Gele Stift
2,5
Het zat er een tijdje aan te komen..The War on Drugs heeft het met deze langspeelplaat eindelijk geschopt tot Andre Rieu status van de softrockmuzak voor babyboomers. Wat een ontzettend saaie plaat zeg, bij vlagen val je echt in slaap bij de zoveelste solo.En bij het enige uitstapje op deze plaat waar je denkt van hé effe wat anders (Buenos Aires Beach) krijg je Paul Simon associaties waar ik ook niet heel warm van wordt.
Ieder zijn meug, maar het wordt toch wel eens hoogstens tijd dat de overwaardering van deze band een halt toe wordt toegezet.

avatar van TEQUILA SUNRISE
4,5
afgelopen week aangeschaft, erg mooie live plaat!

avatar van WoNa
4,0
Tot nu toe was ik niet enorm onder de indruk van The War on Drugs. De "oude" platen ken ik niet, de doorbraak plaat vond ik te V.S. en dan vooral Springsteen. Ik heb voor 97% niets met het opgeblazen geluid van Springsteen en dus The War on Drugs. De laatste studioplaat heb ik wel in huis, maar werd het uiteindelijk toch net niet.

Nu dus een live plaat. De langere termijn staat nog niet vast, maar ik moet toegeven dat de vooruitgesnelde reputatie van de band hier echt wordt waargemaakt. Een prachtig geluid, vast beter dan in de gemiddelde zaal, en een enorm goede band, waarin ieder lid een duidelijk eigen rol heeft. Hier wordt niet alleen de zanger/schrijver ondersteunt, maar een gezamenlijk product aan de man gebracht. Voor mij is de semi-live ervaring die ik in huis onderga, wellicht het zetje dat ik nodig had om The War on Drugs echt op waarde te schatten.

Zoals ik al aangaf, zal de tijd leren of de band blijvend is, maar ik zie mij wel eens naar een optreden gaan, als het weer veilig kan. Eerst deze winter maar eens doorkomen. Het wordt ernstig doorbijten. Juist mooie platen als deze schijnen lichtjes in donkere tijden.

Het bovenstaande is een bewerking van een Engelstalige post op WoNoBloG.

avatar van TEQUILA SUNRISE
4,5
Wat een waanzinnig fraaie live plaat is dit.
Het album nu al continu de afgelopen dagen gedraaid en het is zeer indrukwekkend wat hier door de band gepresteerd wordt.
Absoluut hoogtepunt is toch wel het ruim 10 minuten durende Under The Pressure.
Wat een klasse, ook de geluidskwaliteit is dik in orde.
Voor mij samen met Eagles Live From The Forum en Letter To You van The Boss de beste plaat in het memorabele jaar 2020.

5,0
Dim
De eerste (en enige) keer dat ik The War On Drugs live heb gezien, was op een festival waar de band 's middags optrad. Zien is een groot woord, want het was vooral chillend luisteren en een biertje drinken op een kleedje ver van het podium. Ik weet nog dat ik toen dacht: wat een goeie band, maar wat een saaie uitvoering. Ik ben benieuwd hoe degenen die vooraan stonden er toen over dachten, want nu ik deze liveplaat hoor denk ik: jeetje, wat zijn jullie goed. Volle, krachtige stem van Adam ook, wat je op grond van de studioversies wellicht niet helemaal zou verwachten.

avatar van DjFrankie
4,5
DjFrankie (moderator)
Ik zag ze in 2012 in Doornroosje (halfvol) na Slave Ambient, 8 jaar later is Doornroosje al veel te klein, deze CD laat ook een verrekte goeie band horen die speelt zonder fouten en met een geweldige drive, prachtig.

Fantastische lp

avatar van KKOPPI
Eindelijk een live-versie van Red Eyes die mij bekoort!

avatar van borland
5,0
Jammer dat het maar 1 CD is. Hij staat bij mij al maanden op repeat.

avatar van metalfist
Eigenlijk is het best grappig, ik heb in de loop der jaren al een aantal keren deze Live Drugs van The War on Drugs geprobeerd. Ik kende een aantal nummers van op de radio en een liveplaat is altijd wel leuk om een groep te leren kennen, maar het kwartje viel niet. Het was me te kabbelend, het leek allemaal wat op elkaar, ... Kortom: het was niet mijn ding. Flashback naar afgelopen zomer in het Middenvijverpark op Linkeroever waar The War on Drugs een headliner is bij Live is Live. Het was niet de groep waar ik speciaal mijn ticket voor had gekocht, maar kom: we hadden toch frontstage tickets en het was een prachtige avond die eindelijk wat was aan het afkoelen. Om het met de woorden van Raymond van het Groenewoud te zeggen: Wat ik daar zag heeft mij blij gemaakt, wat ik daar zag heeft mij diep geraakt. De "ole, ola" mag je er zelf bij denken, maar ik was werkelijk zo enorm onder de indruk van dat concert. Het heeft zijn plaatsje veroverd in mijn top 10 van concerten dat ik al heb gezien en ik wilde nu toch eens terug die Live Drugs proberen. Hoewel het gevoel van die avond onbeschrijflijk is en het een combinatie van talloze factoren was die niet met mijn thuisinstallatie terug tot leven gewekt kan worden, moet ik zeggen dat het kwartje nu wel is gevallen. Ik vind nog altijd niet alles even goed, zo kan Accidentally Like a Martyr - oorspronkelijk van Warren Zevon - me nog altijd niet bekoren, maar wat is het werkelijk genieten van de andere songs. Hoewel dit een allegaartje is van verschillende shows, voelt dit enorm vloeiend aan en kan ik bijna niet geloven dat dit niet één geheel is. De flow is indrukwekkend en zelfs zo'n buitenbeentje als Buenos Aires Beach heeft een plaatsje in mijn hart veroverd. Ik heb nog altijd geen studioalbum van de band geluisterd en ik heb er eerlijk gezegd echt schrik voor: ik betwijfel echt of je dit gevoel in een studio kan oproepen en ik lijk precies liever de illusie in stand te willen houden.

avatar van Grizzly Bear
4,5
Nu weer eens aangezet, blijft heel mooi. Echt een toevoeging ten opzichte van studioalbums.

Gast
geplaatst: vandaag om 23:37 uur

geplaatst: vandaag om 23:37 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.