menu

Mastodon - Hushed and Grim (2021)

mijn stem
4,07 (145)
145 stemmen

Verenigde Staten
Metal
Label: Reprise

  1. Pain with an Anchor (5:01)
  2. The Crux (4:59)
  3. Sickle and Peace (6:17)
  4. More Than I Could Chew (6:51)
  5. The Beast (6:03)
  6. Skeleton of Splendor (5:04)
  7. Teardrinker (5:20)
  8. Pushing the Tides (3:29)
  9. Peace and Tranquility (5:55)
  10. Dagger (5:12)
  11. Had It All (5:25)
  12. Savage Lands (4:24)
  13. Gobblers of Dregs (8:34)
  14. Eyes of Serpents (6:49)
  15. Gigantium (6:54)
totale tijdsduur: 1:26:17
zoeken in:
avatar van AOVV
4,0
Het album zelf, wegens de speelduur van bijna anderhalf uur, nog niet in zijn geheel gedraaid. De songs die ik los heb beluisterd (Teardrinker, Pushing the Tides, Had It All) nodigen echter wel uit. Ik heb de band zo bezield niet meer gehoord sinds Crack the Skye (ik moet wel toegeven dat ik nooit echt veel naar Mastodon heb geluisterd).

Toch maar 'ns wat tijd voor vrijmaken dus.

avatar van Mindscapes
4,5
AOVV schreef:
(Teardrinker, Pushing the Tides, Had It All) nodigen echter wel uit

Goeie songs en er staat nog heel wat beters op de plaat, dus dat belooft, enjoy!

avatar van Ludakris
5,0
Wat.een.album!
Ik ben al heel lang grote fan van Mastodon en ik heb altijd hun verschillende kanten gewaardeerd. Ze zijn doorheen de jaren blijven evolueren maar hebben telkens een aantal elementen veelvuldig laten terugkomen in hun albums. Is dit album meer rock dan metal? Ja, zeker, maar ik hoor wel veel progmetal, zelfs jazzy invloeden. Mastodon overstijgt zoveel genres en speelt gewoon in de Champions League van de hedendaagse rock/metal, al bijna 20 jaar intussen.
Zijn al hun albums van begin tot eind perfect? Zeker niet, soms zitten er nummers tussen die ik wel eens skip of wat meer laat doorspelen op de achtergrond omdat ik ze wat meer op routine gemaakt vind.

Ook bij Hushed and Grim zijn er zo'n aantal nummers, en is niet elke seconde even spannend of baanbrekend. Dat is ook moeilijk met een album van 86 minuten. Dagger is zo'n voorbeeld, zet wel wat sfeer, maar is voor mij eerder een interlude die korter mocht zijn. Maar daar tegenover staan er zoveel pareltjes. Soms rechttoe-rechtaan (Pain with an Anchor, The Crux), soms met een gezapigere opbouw en een geweldige hook naarmate het nummer vordert (More Than I Could Chew).

Mastodon heeft intussen een patent op epische sluitstukken van hun albums, en Gigantium past perfect in dat rijtje. Geweldige opbouw en héérlijke solo. Als je door de tekst nog geen kippenvel had, dan ongetwijfeld wel door wat Brent Hinds weer uit zijn gitaar tovert.

Tekstueel is dit opnieuw een heel sterke, diepgaande en emotionele trip. De heren hebben spijtig genoeg al voldoende grieven gehad om veel materiaal uit te putten. Maar het is zo gebracht dat alles vocaal ook gewoon goed klinkt, met zoals steeds de leuke afwisseling van stemmen. Brann Dailor brengt een soort catchyness mee, met veel diepgang, toch écht een meerwaarde dat hij is mee beginnen zingen sinds Crack the Skye. Maar ook de "Ozzy-stem" van Brent Hinds is altijd leuk om in een nummer te horen, toch wat aangenamer dan het "varkensgekrijs" van de eerste albums (hier ga ik mogelijk wel wat andere fans mee op mijn nek krijgen).

Het vorige album vond ik goed, maar ik had niet verwacht dat dit album daar nog zoveel boven zou komen te staan. Na zoveel jaar actief, blijft Mastodon toch echt nog boeien. Ik hou van de thema's, de zware en originele riffs en complexe structuren in Blood Mountain en Leviathan, maar ik ben nog net iets meer geboeid wanneer er prog en wat meer muzikaliteit aan te pas komt. Hushed and Grim komt voor mij daarom gewoon achter Crack the Skye (die is buiten categorie), zonder discussie.

avatar van ProGNerD
4,5
Mindscapes schreef:
Goeie songs en er staat nog heel wat beters op de plaat, dus dat belooft, enjoy!

Zoals Sickle and Peace, Gobblers of Dregs en natuurlijk, Mastodon handelsmerk: de afsluiter Gigantium.
Meteen de gelegenheid maar aangegrepen de score nog met ½ puntje te verhogen naar 4,5 *, dat hebben ze met dit album echt wel verdiend !

En nu ook het voor mij nog onbekende Crack the Skye maar 's oppakken na wat ik hierboven allemaal lees...

avatar van Burning Kingdom
ProGNerD schreef:
en natuurlijk, Mastodon handelsmerk: de afsluiter Gigantium.

Helemaal eens. Pendulous Skin, The Last Baron, The Sparrow en Jaguar God behoren tot mijn favoriete Mastodon-nummers. Ook op dit album zit de crux (haha) wat mij betreft weer aan het einde. Schitterend nummer.

Vind deze plaat wel te lang, het album ontbeert focus. Een wat scherpere keuze van nummers had Hushed and Grim goed gedaan. Het niveau van Remission tot Crack the Skye zal niet meer worden gehaald. Maar sowieso beter dan Once More 'Round the Sun en Emperor of Sand.

avatar van Ludakris
5,0
Hearts Alive hoort zeker ook in dat rijtje van afsluiters, wat een episch monster is dat

avatar van Ludakris
5,0
ProGNerD schreef:
(quote)

Zoals Sickle and Peace, Gobblers of Dregs en natuurlijk, Mastodon handelsmerk: de afsluiter Gigantium.
Meteen de gelegenheid maar aangegrepen de score nog met ½ puntje te verhogen naar 4,5 *, dat hebben ze met dit album echt wel verdiend !

En nu ook het voor mij nog onbekende Crack the Skye maar 's oppakken na wat ik hierboven allemaal lees...

Wat betreft Crack the Skye: you're in for a treat! Zeker als prog-fan. Staat bij mij zelfs op nummer 1 albums ooit, nog nét boven Pink Floyd - Animals.

avatar van Banjo
3,5
Woah veel enthousiaste mensen hier.. ik wilde hem vanmiddag op halen maar 45 euro voor 2 platen dat vond ik echt te gek. Toen heb ik hem maar op cd besteld of is het geluid op de plaat veel mooier?.

avatar van ProGNerD
4,5
Banjo schreef:
Woah veel enthousiaste mensen hier.. ik wilde hem vanmiddag op halen maar 45 euro voor 2 platen dat vond ik echt te gek. Toen heb ik hem maar op cd besteld of is het geluid op de plaat veel mooier?.

OK, ik behoor niet tot de vinyl nerds , maar hoe zou het geluid t.o.v. CD veel beter moeten / kunnen zijn...?

avatar van Banjo
3,5
ProGNerD nou veel mooier... er zit nog wel eens verschil in het volume (wat soms echt een verschil is) en of het op een plaat ook warmer en fijner aan hoort dan op een cd.

avatar van Leptop
4,5
Vaak worden de verschillende formaten verschillend gemasterd en kunnen ze dus ook echt anders klinken. En je apparatuur (bron) kwaliteit doet ook het nodige.

avatar van Kronos
4,0
Als er niet specifiek ergens ‘cut from analog masters’ op een sticker staat, ga er dan maar van uit dat je lp digitaal gemasterd is (de mastering van lp's gebeurt al sinds de jaren 80 digitaal). Of het beter klinkt dan cd hangt af van geval per geval en is persoonlijk. Je leest hier op het forum vaak genoeg bij een album dat de vinyl versie slecht klinkt of er iets anders mis mee is.

avatar van jurado
4,0
Ik ben al jaren vinyl liefhebber/verzamelaar, ik vind vinyl en vinyl draaien een veel leukere bezigheid dan cd's luisteren. Maar wat betreft geluidstechnisch sluit ik mij bij Kronos aan.

avatar van jellylips
5,0
Ik vind de plaat wel wat warmer en dynamischer klinken dan de Spotify versie. Tuurlijk, 320kbps maar dat geeft toch een aardig beeld van hoe de CD zal klinken.

avatar van ProGNerD
4,5
Ludakris schreef:

Wat betreft Crack the Skye: you're in for a treat! Zeker als prog-fan. Staat bij mij zelfs op nummer 1 albums ooit, nog nét boven Pink Floyd - Animals.

Ook een mooi album, maar haalt het voor mij persoonlijk niet bij hun laatste worp (maar goed dat was voor mij ook DE ontdekking van Mastodon... )

avatar van jellylips
5,0
Ik ben groot fan van Crack the Skye maar ik moet zeggen dat Hushed & Grim die met gemak overtreft. Al blijven The Czar en The Last Baron geniaal. Ach, wat maakt het ook uit. Het is allemaal goede muziek.

avatar van namsaap
4,5
ProGNerD schreef:
(quote)

OK, ik behoor niet tot de vinyl nerds , maar hoe zou het geluid t.o.v. CD veel beter moeten / kunnen zijn...?


Ik kan helaas uit ervaring zeggen dat de vinylpersing van Hushed & Grim tegenvalt. Ik heb de zwarte variant en die klinkt onrustig, heeft veel ruis (ook na reinigen), klinkt niet dynamisch en is te hard gemastered waardoor de muziek teveel overstuurt. Dat laatste zou een artistieke keuze kunnen zijn (zoals op de laatste albums van Baroness) maar tempert het luisterplezier wel voor mij.

avatar van Banjo
3,5
namsaap Dat meen je... nou ik ben eerlijk gezegd heel tevreden met de cd kwaliteit van dit album maar dat kan ook aan deze geweldige koptelefoon liggen .


Poeh he dit is niet zo maar even een paar nummers beluisteren het is.... gewoon heel veel!.
En zo veel verschillende lagen en inhoud ik heb minimaal wel 10 luister beurten nodig om dit te beoordelen en hoor ik nu Pink floyd invloeden in The Beast!? .

avatar van AOVV
4,0
Net voor de eerste keer in zijn geheel beluisterd, en het valt me, ondanks de tijdsduur, erg mee. Wat me meteen opvalt, is de consistentie. Deze plaat kent geen inzakmomenten, Mastodon weet het spannend en dynamisch te houden, met gevoel voor melodie en aanstekelijkheid, maar ook dat donkere kantje. Bovendien zijn de laatste twee tracks echt om van te smullen.

avatar van ProGNerD
4,5
AOVV schreef:
...Bovendien zijn de laatste twee tracks echt om van te smullen.

Daarmee doe je Gobblers of Dregs ernstig tekort: een van m'n favorieten en zeker met de laatste 2 nummers bepalend voor de sterke afsluiting van dit geweldige album...

avatar van Mindscapes
4,5
ProGNerD schreef:
(quote)

Daarmee doe je Gobblers of Dregs ernstig tekort: een van m'n favorieten en zeker met de laatste 2 nummers bepalend voor de sterke afsluiting van dit geweldige album...

Maak er voor mijn part dan gerust de laatste vier tracks van Savage Lands!

avatar van AOVV
4,0
Als we zo nog even doorgaan, komen we op een gegeven moment bij "de laatste 15 tracks". Zou niet onterecht zijn, want zo consistent is het album wel. Eigenlijk over de gehele lijn erg sterk!

avatar van west
3,5
jellylips schreef:
Ik vind de plaat wel wat warmer en dynamischer klinken dan de Spotify versie. Tuurlijk, 320kbps maar dat geeft toch een aardig beeld van hoe de CD zal klinken.

Ik moet zeggen dat de productie mij nogal tegenvalt. Ik luister via Spotify op een goede Bose koptelefoon. Het geluid 'zwabbert' een beetje, haast wat overstuurd, en de bas zit teveel op de achtergrond. Het klinkt daardoor te iel, jammer is dat. Het doet de muziek geen recht.

avatar van Jochempie
2,5
Sinds Leviathan fan van de band, maar sinds The Hunter is mijn enthousiasme tanende. Niet langer kunnen hele albums me beklijven. Individuele nummers zet ik nog wel graag op. Het is nog steeds een goede band, gewoon geen geweldige meer. Bij dit album springt er niets meer voor me uit. Een futloze bedoening, waarin niets wat mij tot Mastodon aantrok nog aanwezig is. Geen enkele keer spring ik op uit mijn stoel of begint mijn hoofd vanzelf met het ritme mee te knikken. Het meest nog storen mij de vocals, die naar mijn smaak té aanwezig zijn en vaak irriteren. Het primitieve randje van de eerdere albums is er helemaal af. Nee, dit is niet de Mastodon waar ik van houd en ik heb er een hard hoofd in of we die ooit nog terugzien. Jammer.

avatar van milesdavisjr
3,5
Als je de gemiddelde score op MM afzet tegen andere beroemde platen in het hardere genre scoort Hushed & Grim erg hoog. Ik weet dat je elk album op zich moet beoordelen maar de hoge score verbaasd mij enigszins. De plaat klokt een dikke 86 minuten wat vrij extreem is voor een enkel album. Hoewel ik de heren hun succes zeker niet misgun, vraag ik mij af wat er zo speciaal is aan deze plaat. Ik hoor een heel gedegen schijfje aan mij voorbij trekken met redelijk songmateriaal. Maar nergens word ik van de sokken geblazen, de op den duur wat saaie vocalen trekken mij ook niet over de streep. Veel tracks duren vrij lang maar het is niet dat ik verrast wordt op weergaloze wendingen of inventieve details. De mannen weten vrij aardig invloeden van bands als Alice In Chains, Tool , Deftones, Devin Townsend en zelfs Testament op Hushed and Grim te verwerken, maar missen naar mijn mening ook net te weinig eigen smoel om zich van dergelijke inspiratiebronnen te onderscheiden. Kortom, ook ik kan genieten van titels als het stuwende Sickle and Peace of het swingende More Than I Could Chew, maar voor mijn gevoel had elke song met een minuut of drie ingekort kunnen worden. Conclusie; het vakmanschap is er, de heren durven zich op muzikaal gebied te ontwikkelen en weten handig de valkuilen te omzeilen die een wat toegankelijker richting vaak met zich meedraagt. De ambities die de mannen echter hebben lopen in mijn mening niet helemaal synchroon met het muzikaal gebodene. Redelijk veel van hetzelfde, wat karakterloze zang en te weinig spanning om mij de volle lengte te blijven boeien.

avatar van Mausie
3,5
Mausie (crew)
Als je ongeveer de helft schrapt, was ik wss op 4,5* uitgekomen. Nu is het een erg lange zit helaas. Jammer, want er staat toch veel moois op. De singles, More Than I Could Chew en afsluiter Gigantium steken er bovenuit voor mij. De krenten in een playlistje knallen en dan is het wel genieten hoor.

Ik heb de aandachtsspanne van een goudvis. Daarom luister ik het album in drie delen. De afgelopen dagen de eerste 5 nummers beluisterd. Sickle and Peace vind ik echt meesterlijk. Op naar de volgende 5!

avatar van namsaap
4,5
Het is zo langzamerhand tijd om de eindejaarslijst op te maken. Daarom luister ik alle 2021- releases die ik in huis heb gehaald nog eens om het gehoor op te frissen en te zien of mijn standpunt ten aanzien van het album is veranderd.

Wat een geweldig album heeft Mastodon met Hushed and Grim afgeleverd! Ik geniet ervan hoe deze band zich bij elk album verder weet te ontwikkelen. Zo blijft elk nieuw album interessant. Dit heeft ook als gevolg dat elk album tijd nodig heeft om in te dalen en helemaal als het een werkstuk van 86 minuten betreft.

Aanvankelijk zat ik te denken aan een viersterrenbeoordeling, maar ik heb de afgelopen dagen mijn vrije tijd benut om dit album nog een paar keer aan te slingeren en ben inmiddels helemaal om. Dit album kent nauwelijks zwakke momenten.

Score: 93/100

Jaarlijst 2021:

1. Rivers Of Nihil - The Work (95)
2. Mastodon - Hushed and Grim (93)
3. Harakiri For The Sky - Mære (92)
4. Moonspell - Hermitage (91)
5. Soen - Imperial (90)
6. Wheel - Resident Human (89)
7. Witherfall - Curse Of Autumn (88)
7. Terra Odium - Ne Plus Ultra (88)
7. Between The Buried And Me - Colors II (88)
7. Leprous - Aphelion (88)
11. Dvne - Etemen Ænka (87)
11. Year Of No Light - Consolamentum (87)
13. Nekromantheon - Visions Of Trismegistos (86)
13. Amenra - De Doorn (86)
13. Wolves In The Throne Room - Primordial Arcana (86)
13. Hooded Menace - The Tritonus Bell (86)
16. Kauan - Ice Fleet (85)
16. Frost* - Day And Age (85)
16. NMB - Innocence & Danger (85)
16. Der Weg Einer Freiheit - Noctvrn (85)
20. Deafheaven - Infinite Granite (84)
20. Cult Of Luna - The Raging River (84)
20. Motorpsycho - Kingdom Of Oblivion (84)
20. Dordeduh - Har (84)
20. Wormwood - Arkivet (84)
- - . 1914 - Where Fear And Weapons Meet (83)
- - . Epica - Omega (83)
- - . Flotsam and Jetsam - Blood In The Water (83)
- - . Styx - Crash Of The Crown (83)
- - . Cradle Of Filth - Existence Is Futile (82)
- - . Big Big Train - Common Ground (82)
- - . Empyrium - Über den Sternen (82)
- - . Cryptosis - Bionic Swarm (81)
- - . Pestilence - Exitivm (81)
- - . Seth - La Morsure Du Christ (80)
- - . Asphyx - Necroceros (80)
- - . The Ruins Of Beverast - The Thule Grimoires (80)
- - . Tribulation - Where The Gloom Becomes Sound (79)
- - . Therion - Leviathan (78)
- - . Helloween - Helloween (78)
- - . Gojira - Fortitude (77)
- - . Cynic - Ascension Codes (75)
- - . Transatlantic - The Absolute Universe (74)
- - . Psychonaut/Sâver - Emerald (74)
- - . Iron Maiden - Senjutsu (74)
- - . Evergrey - Escape The Phoenix (73)
- - . Orden Ogan - Final Days (73)
- - . Dream Theater - A View From The Top Of The World
- - . Vola - Witness (73)
- - . Wode - Burn In Many Mirrors (72)
- - . White Void - Anti (70)
- - . Swallow The Sun - Moonflowers (70)
- - . Carcass - Torn Arteries (70)
- - . møl - Diorama (70)
- - . Decline Of The I - Johannes (69)
- - . Mono - Pilgrimage of the Soul (69)
- - . Dread Sovereign - Alchemical Warfare (68)
- - . Evership - The Uncrowned King - Act 1 (67)
- - . Iotunn - Access All Worlds (64)
- - . White Stones - Dancing Into Oblivion (64)
- - . The Lion's Daughter - Skin Show (60)

avatar van Quintus1000
5,0
Mastodon....... wat kun je erover zeggen. Ik ken geen slechte albums van ze en ik ken echt alle albums. Sommige veranderingen smaken geweldig, soms denk je: deze verandering hoeft van mij wat minder maar de kwaliteit staat nooit ter discussie. Deze langspeler komt moeiteloos in mijn top 3 over 2021 en misschien wel op 1.

Topplaat! Smaakt naar meer..... heel veel meer!

avatar van AOVV
4,0
Toch wel een erg knappe plaat van Mastodon, die me tegelijkertijd uitnodigt om weer meer naar het oudere materiaal te gaan luisteren ook. Wat ze hier presteren, is niet mis; bijna anderhalf uur vullen met 15 songs die zo'n consistente kwaliteit bevatten dat het nergens inzakt. Zo goed als elke track zou je als favoriet kunnen aanvinken, de sfeer zit geweldig goed op dit album ook. Hun beste sinds Crack the Skye voor mij, zonder twijfel!

4 sterren

Gast
geplaatst: vandaag om 16:37 uur

geplaatst: vandaag om 16:37 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.