menu

Red Hot Chili Peppers - Unlimited Love (2022)

mijn stem
3,30 (197)
197 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Funk
Label: Warner

  1. Black Summer (3:52)
  2. Here Ever After (3:50)
  3. Aquatic Mouth Dance (4:20)
  4. Not the One (4:26)
  5. Poster Child (5:18)
  6. The Great Apes (5:01)
  7. It's Only Natural (5:33)
  8. She's a Lover (3:41)
  9. These Are the Ways (3:56)
  10. Whatchu Thinkin' (3:40)
  11. Bastards of Light (3:38)
  12. White Braids & Pillow Chair (3:40)
  13. One Way Traffic (4:10)
  14. Veronica (4:28)
  15. Let 'Em Cry (4:23)
  16. The Heavy Wing (5:31)
  17. Tangelo (3:37)
  18. Nerve Flip * (3:06)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 1:13:04 (1:16:10)
zoeken in:
avatar van EvilDrSmith
The Grey Tepid Ichiban Eggplants klinkt voor geen meter, maar zou wel een betere bandnaam zijn.
Laffe, zouteloze hap. Tijdens de vrijgekomen nummers kan ik een gaapje niet onderdrukken.
Vooralsnog Unlimited boredom.

avatar van mattman
2,0
Net toch even de gelekte versie beluisterd.

Mijn vrees voor deze plaat blijkt toch een beetje gegrond te zijn, in die zin dat deze plaat veel en veel te lang aanvoelt. De paar hoogtepunten wegen niet op tegen de momenten waarin het eigenlijk zoeken is naar een echt pakkende song. Die hoeft zeker niet hard/funky/snel te klinken, maar moet wel blijven hangen. En dat gebeurt hier te weinig.

Begin met een gulle 3*, wie weet zakt dit nog (of stijgen, maar vrees ervoor). Komt ook niet in de buurt van hun vorige plaat The Getaway, die toch een beetje een frisse nieuwe richting betekende voor de band.

Tegenvaller.

avatar van Barend G
2,0
"Voor driekwart een overbodige plaat", zegt OOR...

avatar van Melodic Fool
3,0
Dan is het waar!!

Ik sluit me voor de verandering aan bij een droge Pitchfork recensie

avatar van Barend G
2,0
Melodic Fool schreef:
Ik sluit me voor de verandering aan bij een droge Pitchfork recensie

Daarvan krijg ik al evenmin zin om die plaat te gaan checken... oké, op een paar nummers na. Maar lijkt me duidelijk dat we hier niet met een meesterwerk te maken hebben..

avatar van Melodic Fool
3,0
Dat is overduidelijk, helaas. Maar dat gaan ze toch sowieso niet meer maken?
Het is dat ik een zwak voor ze heb, ik vermoed dat ik anders ook een lagere score had uitgedeeld.

Maar NEE!

"looking into some inquisitive, unsympathetic eyes, trying to articulate what you recommend about this ridiculous, once-radical band. Unlimited Love won’t be the first thing that springs to mind—but that doesn’t mean you won’t be glad it exists."

avatar van Michiel Cohen
Barend G schreef:
"Voor driekwart een overbodige plaat", zegt OOR...

Altijd zelf je eigen mening vormen en negeer Oor.

avatar van iggy
Barend G schreef:
(quote)

Daarvan krijg ik al evenmin zin om die plaat te gaan checken... oké, op een paar nummers na. Maar lijkt me duidelijk dat we hier niet met een meesterwerk te maken hebben..


Maar dan beoordeel je een plaat die je niet eens in zijn geheel gehoord hebt ? Toch ?

4,0
Pitchfork is altijd notoir negatief, op het snobistische af. Dat zij dus een score van 6,2 geven betekent voor mij dat het de hoogste tijd is om deze plaat te gaan luisteren!

avatar van mattman
2,0
Dezz schreef:
Pitchfork is altijd notoir negatief, op het snobistische af. Dat zij dus een score van 6,2 geven betekent voor mij dat het de hoogste tijd is om deze plaat te gaan luisteren!

Dat was vroeger vooral zo, nu is dat toch een stuk minder het geval vind ik. Platen krijgen daar steevast minder snel extreem lage (of extreem hoge) scores vind ik. Liever deze website trouwens dan dat verschrikkelijke NME dat alleen dient als hypeplatform dat bijna elke plaat een 5-sterrenrecensie geeft.

avatar van devel-hunt
3,0
Typische red hot Chili Peppers plaat, ze klinken sinds Californication al hetzelfde, hun geluid is voor altijd verankerd, het is wel een geheel eigen geluid, geen band klinkt als de red hot Chili Peppers, alleen de red hot Chili Peppers zelf, dat is een verdiensten maar ook een valkuil, waardoor voorspelbaarheid en dus saaiheid akelig op de loer ligt, Unlimited love, net gehoord, het is fijn om het vertrouwde geluid weer eens te horen, maar opveren doe ik nergens, ik heb het al vaker gehoord alleen beter en spannender.

avatar van mr-mucho
2,5
Ronduit saai en irrelevant. Middle of the road funk rifjes en een gezapige Kiedis. Overbodig inderdaad.

avatar van Sven Vermant
3,0
Inderdaad niets nieuws tov vorig werk. Niets ontstijgt de middelmaat.

avatar van Pinsnider
3,5
Goh, inderdaad, rake review op Pitchfork. Misschien moet ik daar toch maar weer eens naar terug, na ooit volkomen te zijn afgehaakt op -inderdaad- het hoge snob- en zelfgenoegzaamheidsgehalte. Laats nog wel weer eens een keer Oor geprobeerd, maar daar hebben ze de transitie heel duidelijk nog niet doorgemaakt. Misschien dat ze op die -ongetwijfeld hippe Randstad- redactie ook eens wat spiegels mogen ophangen in plaats van ingelijste foto's van hun eigen navels. Ik zou nu al de recensie-tekst bij de -pakmbeet- nieuwe Muse-plaat blind kunnen uittypen...
Maar on: net als de eerste vooruitgesnelde liedjes vind ik dit als geheel best een genietbare plaat en dat verbaast me toch ook enigszins. Inderdaad totaal niets nieuws, maar het luistert verrassend lekker weg allemaal. Ik overweeg zelfs een fysieke aanschaf. De eerste na Californication....

avatar van Marco B
4,0
Eerste luisterbeurt:
Ben niet teleurgesteld. Samen oud worden, dat doen ‘we’ met de Peppers.

avatar van Lighthouse
2,5
devel-hunt schreef:
Typische red hot Chili Peppers plaat, ze klinken sinds Californication al hetzelfde, hun geluid is voor altijd verankerd, het is wel een geheel eigen geluid, geen band klinkt als de red hot Chili Peppers, alleen de red hot Chili Peppers zelf, dat is een verdiensten maar ook een valkuil, waardoor voorspelbaarheid en dus saaiheid akelig op de loer ligt, Unlimited love, net gehoord, het is fijn om het vertrouwde geluid weer eens te horen, maar opveren doe ik nergens, ik heb het al vaker gehoord alleen beter en spannender.

Vond hun vorige, The Getaway, dan eigenlijk een lichtjes verfrissende variatie. Leek wel alsof ze daar een soort van tweede adem vonden. Die hebben ze op deze plaat wel kwijt ja. Veel te lange plaat ook natuurlijk.

avatar van legian
2,5
Na The Getaway is dit wel weer een stap terug. De nummers op zichzelf zijn vermakelijk, maar weten als album totaal niet te boeien. Daarvoor kabbelt het teveel en te lang door.

avatar van Dirruk
3,5
Tijd gelden dat ik me heb gewaagd aan een album van de Chili Peppers. Black Summer vond ik zo sterk dat de release van dit album toch wel op de agenda stond gemarkeerd.

17 nummers op een plaat is sowieso al vrij veel, maar bij deze band weegt dat nog zwaarder. Zoals hierboven al enkele keren aangegeven, ze hebben hun style in het begin al uitgevonden en houden daar aan vast. Niet om de style af te kraken, die vind ik zelf best prettig, maar met mate.

In de thuiswerksituatie viel dit album me niet tegen. Af en toe dreigt het wat saai te worden, maar op zo'n moment lijkt er dan weer een bescheiden uitschietertje voorbij te komen. Naar mijn smaak zijn de sterkere nummers goed verspreid over deze 17 tracks.

Voor de aanschaf zal deze plaat het niet halen. Dit album gaat voor mij door als "achtergrondmuziek" (verschrikkelijke term), maar wel van het hogere segment.

avatar van Stefan1979
2,0
JVT schreef:
Wat zijn de beste nummers van de plaat?

De eerste 2 tracks zijn wel aardig..

avatar van Barend G
2,0
Michiel Cohen schreef:
(quote)

Altijd zelf je eigen mening vormen en negeer Oor.

Nee hoor, ik vind 't leuk om andermans meningen te lezen, daarom zit ik ook hier... en die eigen mening komt vanzelf wel.

avatar van Barend G
2,0
iggy schreef:
(quote)


Maar dan beoordeel je een plaat die je niet eens in zijn geheel gehoord hebt ? Toch ?

Het was een voorgevoel... en nog helemaal juist ook, achteraf

avatar van coldwarkids
1,5
Zélfs Flea krijgt het niet meer rechtgetrokken...

avatar van joko150
3,0
Waarom is dit album zo lang, sommige nummers zijn gewoon een snoozefest

avatar van yorkethom
2,0
Wat mij betreft het minste album dat ik al van ze gehoord heb, na 2 luisterbeurten. Zelfs One Hot Minute en I'm With You vond ik hogere hoogtepunten hebben, die waren ook beide wat mee gefocust.

Waar ik Kiedis live altijd een zwakke schakel vond, vind ik dat voor het eerst het geval op een studioalbum. De momenten waarop hij zingt heeft soms zo'n dikke autotune aan dat het lelijk wordt (Niks tegen autotune trouwens, maar dan moet het wel als 'instrument' gebruikt worden.)

Hopelijk spelen ze hier niet te veel van tijdens hun shows...

3,0
Ik deel dezelfde mening als de meeste hier: saai

Weer de typische commentaren bij dergelijke releases . Men begint al te luisteren met vooroordelen. Om dan te eindigen bij "saai en teveel nummers".
Quasi zeker dat bijna niemand de plaat deftig en volledig heeft beluisterd.
Ik ook nog niet, zal voor dit weekend zijn.

avatar van hroswith
4,0
Ik vind het oprecht een goed album, maar ik ben dan ook een verstokte RHCP fan.
Beter dan Stadium Arcadium zo na een paar luisterbeurten concluderend. En wat een zegen dat John Frusciante terug is, ook al was Josh Klinghoffer een zeer waardevolle vervanger.

Het is wat mij betreft dan ook vooral, maar dat had ik ook al bij Stadium Arcadium, het hoogstaande gemusiceer dat dit album voor mij van middelmaat naar best wel goed tilt. Juist doordat Anthony Kiedis vaak maar wat doet, althans dat gevoel heb ik, met als backup een groep uiitmunde muzikanten, is de unieke RHCP sound ontstaan.

Een paar nummers zijn zo op het eerste gehoor echt lekker: Aquatic Mouth Dance, It's Only Natural, She's a Lover, Whatchu Thinkin', White Braids & Pillow Chair, The Heavy Wing

En zoals gezegd, ook in de mindere nummers maakt het gitaarspel van Frusciante alsnog veel goed.

avatar van MaxKurrever
4,0
Als RHCP-fan vanaf 2002 (By The Way) doet het toch wel een beetje pijn om de negatieve reacties te lezen. Maar goed, dat hoort erbij.
Het valt me op dat velen terugverlangen naar de 'hete', 'funky', 'knettergekke' peppers uit de jaren '80 en begin '90. Lijkt me erg frustrerend, aangezien de band vanaf Californication 'gewoon' een andere weg is ingeslagen die musicaal anders maar nog steeds hoogstaand is. Muzikaal en tekstueel hebben ze sinds onder andere Breaking The Girl en Under The Bridge en sowieso het album Californication iets anders te vertellen. One Hot Minute stak niet heel goed af tegen Blood Sugar Sex Magic, maar zelfs die plaat bevat echt wel leuke momenten. Dave Navarro was destijds helemaal niet zo'n vreselijke vervanger.
De tweede stint van John Frusciante zorgde voor een nieuwe muzikale benadering en voor drie zeer goede albums.
I'm With You - sloeg de plank een beetje mis, maar The Getaway maakte weer een en ander goed.
Frusciante zorgt bovendien met zijn derde terugkomst (alweer) voor warme RHCP-harten en toch ook gewoon voor een kwalitatief en creatief veel hoogwaardiger gitaarspel en muzikale chemie (Chad Smith en Flea spelen beiden zeer strak). Met alle respect naar Josh Klinghoffer toe natuurlijk.
Unlimited Love - dat hier in rood vinyl voor de 4de keer op de pick up ligt te draaien - voelt een beetje als een terugblik op, of misschien een samenkomst van, de afgelopen ruim twee decennia. Het wiel wordt niet opnieuw uitgevonden en toch doen ze weer een aantal aparte dingen. Anthony Kiedis zingt en rapt niet super, maar voldoende goed. Hij is toch gewoon dé onmisbare stem van de peppers en zijn kwaliteiten als tekstschrijver zijn niet te ontkennen. Sommige songs doen denken aan het geluid van By The Way en Stadium Arcadium. Ook het poppy gehalte is hier en daar nog steeds hoog. Op het interessantere gitaarspel en de nieuwe muzikale inspiratie na is het een mooi verlengde van The Getaway.
Voor de die hard Blood Sugar Sex Magic fan (en de periode hieraan voorafgaand) zal ook dit album niets teweegbrengen behalve irritatie of teleurstelling. Deze zullen denk ik de rest van hun leven tevergeefs moeten blijven wachten op de jaren '80 en '90. Voor de luisteraars die de peppers de afgelopen 20 (à 23 - vanaf Californication) jaar konden waarderen, zal ook dit album - dat met momenten zeker ook (weer) wat pit bevat - een leuke toevoeging zijn aan de discografie. Ik luister in elk geval weer met plezier naar dit dubbel-album (dat in mijn optiek zelfs nog langer had mogen zijn). Benieuwd of het materiaal dat dit album niet heeft gehaald, in de nabije toekomst alsnog uitgebracht wordt. Fingers Crossed. Voor nu draai ik 'm nog eens om ✌

Het is logisch dat bands over de jaren heen evolueren en soms zelfs sterk veranderen, maar dat is nooit slechter, maar gewoon anders, soms beter, rijker. Ik ken daar maar één uitzondering op: De Pepers. Nochtans ongelooflijk geweldig straffe muzikanten. Begrijp er niks van, maar ga dat ook niet meer proberen. Heb ze al lang achter me gelaten. Ben al blij dat er af en toe nog een pareltje tussen zat zoals Dark Necessities. Trouwens... die pubermeisjesdeuntjeszanger... Vervang hem door Harry Styles en het wordt beter!

avatar van aERodynamIC
4,0
Toch al aardig wat keer gedraaid nu en ik vind het toch wel een lekkere flow hebben, eigenlijk doen ze gewoon telkens hetzelfde na One Hot Minute.

Nu het zo lekker z'n rondjes draait op de platenspeler geniet ik er best van.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:19 uur

geplaatst: vandaag om 09:19 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.