In het geheel een zeer dreigend , kaal, chaotisch en donker album. Verwacht geen melodietjes die in je hoofd blijven hangen. Voor een Bad Seeds album is dit niet zo toegankelijk. Mijn moeder flipt al bij The Hammer Song, wat zou er dan met haar gebeuren als ik dit album op zet
Begint al meteen dreigend met het donkere maar redelijk luisterbare Avalanche, een cover van Leonard Cohen. Cave zijn manier van zingen doet me een beetje denken aan een dreigende troll. Veel variatie in instrumenten zijn er niet maar de drums zijn hier wel het hoogtepunt die dan de Avalanche moeten symboliseren. Hierna gaan alle remmen los met Cabine Fever. Ik weet echt niet wat ik van dat nummer moet denken... ik vind het een cool muziekstukje maar het kabbelt na het einde toch wat door.
Eventjes pauze met Well Of Misery. Op zich niets speciaals maar die rustpauze is meer dan nodig voor een luisteraar als ik. De stem van Nick Cave is hier ook zeer mooi. Het stukje met de mondharmonica is een leuk afsluitertje.
En dan gaan we dansen! Het titelnummer is gewoon goud. Iets toegankelijker dan Cabin Fever , maar nog steeds lekker gebruik makend van noisy gitaarwerk en tegendraads pianowerk. De stem van Nick Cave doet het zeer goed en stilzitten is onmogelijk voor mij tijdens dit nummer.
Nick Cave gebruikt Saint Huck om het titelnummer op te volgen. Goed idee want de vibe in dit nummer is heel groot. Vooral als de gitaar voor een korte tijd wordt ingezet en de drums beginnen los te komen om dan weer tot complete rust over te gaan. Zeer verslavende rit dit nummer en het kan niet lang genoeg duren. Toch wel een van de favoriete op dit album.
She loves me... She loves me NOT. Lekkere harde en kale drum die weergalmt door het hele nummer. Een beetje een vervolg op Saint Huck qua tempo en opbouw maar iets minder memorabel omdat het zo snel voorbij is. Toch is ook dit geen verkeerd nummer.
En het album eindigt dan welliswaar met een zeer toegankelijke , trage song. Mooi pianospel , stemwerk en lekker duister.
Hoe meer ik dit album luister des te meer het me bekoort. Geen enkel nummer stelt echt teleur maar het prachtwerk vind je toch wel in Avalanche, From Her To Eternity en Saint Huck. A Box For Black Paul is een mooie vierde.
Leuk om eens te vroegere Nick Cave te horen. Album verdient zeker 4 sterren voor mij en zijn nog enkele herbeluisteringen meer dan waard. 4*