Op internet lees je juist veel over een sterke Wood en een tegenvallende Richards. Alleen over Mick is iedereen het erover eens dat het nog steeds een podiumbeest is.

Ik ga ze 31 juli zien in Stockholm. Hoop dat ze nog fris zijn tegen die tijd. Maar dat zal vast wel.

Niet op de Stones fora waar ik op zit, daar wordt Wood nog al afgemaakt en wordt er gezegd dat hij beter kan stoppen. Dat vind ik ook weer overdreven, maar feit blijft dat ie tijdens solo's vaak maar wat aan leek te klooien en een aantal keren behoorlijk vals klonk.

Het was Keith die ik beter vond, dan hij in jaren heeft geklonken. Ja, hij liep niet veel meer heen en weer en stond vaak op dezelfde plek minuten lang te spelen, maar hij concentreerde zich dan ook op zijn spel. Ook zong hij beter, dan hij in jaren geklonken heeft. Zijn gitaar intro's en zijn befaamde riffs klonken allemaal zoals ze moeten klinken en hij speelde regelmatig stukken, die normaal door Ron worden gedaan, dat is toch om een reden lijkt mij.

Ik denk dat veel mensen verwachten dat Keith, net als Ron, met Jagger mee loopt, of -zoals hij vroeger deed- nog steeds tijdens het spelen op één been staat te spelen, terwijl he de andere in de lucht schopt, dat zit er natuurlijk niet meer in.

Naar mijn idee haal je ze precies door elkaar. Keith speelde maar weinig solo's meer en daar ging weleens wat mis. Bij Sympathy for the Devil bijvoorbeeld en daar stond 'ie ook veel te hard in de mix. Ron Wood speelde op zowel You Can't Always Get What You Want als Cant You Hear Me Knocking? geweldige solo's naar mijn mening. En naar de mening van alle recensenten die ik hierover gelezen heb. Overigens helemaal niets ten nadele van Keith, alleen maar veel respect. Dat toonde het NRC te weinig met hun overdreven verhaal over Keith. De Volkskrant deed dat heel wat beter.

Uiteraard haal ik niks door elkaar. Ik weet heus wel wat Keith en wat Ron speelde. Behalve dat ik meestal van te voren al weet wanneer Ronnie een solo gaat doen, zag je hem ook gewoon op zo'n moment close in beeld op de schermen. Verder heb ik maar één recent echt lovend over Ron en slecht over Keith horen spreken en dat was een zeer matig geschreven recensie in het NRC.

Op die twee nummers was Ron inderdaad goed, zeker bij Knocking en hij was bij Start me up! ook nog wel ok en zo waren er nog wel een paar, maar voor de rest vond ik 'm over het algemeen zeer lelijk klinkende solo's geven. Het deed regelmatig gewoon pijn aan mijn horen. Maar goed, het zal dan wel een smaak kwestie zijn en wellicht zelfs waar je je op dat moment in het stadion bevond.

Voor mij leek het haast alsof je ze door elkaar haalde, maar jij weet natuurlijk waar je het over hebt. Het zal inderdaad ook wel smaak zijn en verdraaid: die plek in het stadion kan ook nog een rol spelen.

Maar goed, de NRC recensie was inderdaad heel matig en het concert wat mij betreft boven verwachting goed. Echt super om erbij te zijn geweest.

Gaan er trouwens bootlegs de ronde van deze tour? Bij Bob Dylan kun je die op expectingrain meteen vinden, maar geen idee hoe dat bij de Stones zit. Ik was erbij in Brussel, maar baal er nog altijd van dat ze Knocking daar niet hebben gespeeld en ben wel benieuwd hoe dat klinkt.

Op silver discs zijn er tot nu toe twee verschenen: Madrid en Munchen, maar alle concerten zijn te downloaden.