Muziek / Toplijsten en favorieten / Johan en Luigi's Bowie-albums Breakdown: The Next Day
zoeken in:
1
geplaatst: 9 januari 2022, 19:04 uur
Ook deze set mij niet bepaald ‘on fire’.
Beetje te repetitief, Bowie goes White Stripes of zo.
Beetje te repetitief, Bowie goes White Stripes of zo.
1
geplaatst: 9 januari 2022, 19:13 uur
8. The Next Day (Johan 6, Luigi 8 )
De openingstrack en een betere had hij niet kunnen kiezen. Triumphant en een geweldige letter of intent naar alles en iedereen: Here I am, not quite dying! Bowie is back en alive en kicking!
Het nummer, en de bijbehorende video, leverde hem wel wat kritiek op uit christelijke kringen, maar dat verhoogt het plezier alleen maar. Fijne groove om het album mee te beginnen.
De openingstrack en een betere had hij niet kunnen kiezen. Triumphant en een geweldige letter of intent naar alles en iedereen: Here I am, not quite dying! Bowie is back en alive en kicking!
Het nummer, en de bijbehorende video, leverde hem wel wat kritiek op uit christelijke kringen, maar dat verhoogt het plezier alleen maar. Fijne groove om het album mee te beginnen.
1
geplaatst: 9 januari 2022, 19:21 uur
Mooie clip, kende 'm nog niet. Gary Oldman sprak ook mooi over zijn vriend David Bowie tijdens de In Memoriam bij de Brit Awards.
Ach ja, die Christenen zijn van elke humor gespeend
Ach ja, die Christenen zijn van elke humor gespeend
1
geplaatst: 13 januari 2022, 11:12 uur
7. The Stars (Are Out Tonight) (Johan 3, Luigi 9)
Het linkerrijtje van dit album trappen we af met de tweede single, met een release twee weken voor de albumrelease. Starman Bowie met een hele fijne en degelijke single over ‘stars’. Daar kan weinig mis mee zijn, en dat is er ook niet. Deze heeft voor mij wel een aardige Scary Monsters-vibe. Leuke video ook, met Tilda Swinton als Bowie’s eega. Ook in dit nummer is zijn mortality nooit ver weg.
Stars are never sleeping
Dead ones and the living
Het linkerrijtje van dit album trappen we af met de tweede single, met een release twee weken voor de albumrelease. Starman Bowie met een hele fijne en degelijke single over ‘stars’. Daar kan weinig mis mee zijn, en dat is er ook niet. Deze heeft voor mij wel een aardige Scary Monsters-vibe. Leuke video ook, met Tilda Swinton als Bowie’s eega. Ook in dit nummer is zijn mortality nooit ver weg.
Stars are never sleeping
Dead ones and the living
1
geplaatst: 13 januari 2022, 11:14 uur
De rest van MuMe vindt dit album niet veel, gezien de radiostilte hier...
1
geplaatst: 13 januari 2022, 11:15 uur
Ik denk dat ze inmiddels gewend zijn stil te zijn als de meesters spreken
1
geplaatst: 13 januari 2022, 11:42 uur
6. Valentine's Day (Johan 5, Luigi 7)
Een maandje te vroeg voor nog een single van dit album. De vierde en laatste, en ook de laatste 7-inch single überhaupt die tijdens Bowie’s leven nog uitkwam. Ook weer een uitstekend uptempo-nummer, met de driemanschap Bowie-Slick-Visconti. Het nummer gaat niet over Valentijnsdag zoals wij dat kennen maar over een shooting in Amerika in 2008 die op die dag plaatsvond. Uit de video spreekt een duidelijke gun-control-boodschap.
Een maandje te vroeg voor nog een single van dit album. De vierde en laatste, en ook de laatste 7-inch single überhaupt die tijdens Bowie’s leven nog uitkwam. Ook weer een uitstekend uptempo-nummer, met de driemanschap Bowie-Slick-Visconti. Het nummer gaat niet over Valentijnsdag zoals wij dat kennen maar over een shooting in Amerika in 2008 die op die dag plaatsvond. Uit de video spreekt een duidelijke gun-control-boodschap.
2
geplaatst: 13 januari 2022, 11:52 uur
Momenteel helaas erg druk met werk en daar kan ik Bowie niet bij hebben. Als ik een Bowie-album aanzet wil ik er wel met aandacht naar kunnen luisteren. Tijdens werk liever instrumentale muziek, losse nummers of albums in een taal die ik niet kan verstaan.
Toen deze plaat uitkwam lange tijd elke dag gedraaid. Was ook een periode dat ik weinig cd's kocht, dus als ik er eentje kocht bleef die rustig een maand in de speler zitten. Nu wil hem eigenlijk eerst weer eens draaien voor ik hier reageer en de nummers voor mezelf op een rijtje zet, want het is al even geleden. Kan ik ook jullie schrijfsels beter duiden.
Ik weet wel dat The Stars (Are Out Tonight) mijn nummer 1 zou zijn geweest. Voor mij op dat moment zijn beste single sinds het Earthling-tijdperk.
Toen deze plaat uitkwam lange tijd elke dag gedraaid. Was ook een periode dat ik weinig cd's kocht, dus als ik er eentje kocht bleef die rustig een maand in de speler zitten. Nu wil hem eigenlijk eerst weer eens draaien voor ik hier reageer en de nummers voor mezelf op een rijtje zet, want het is al even geleden. Kan ik ook jullie schrijfsels beter duiden.
Ik weet wel dat The Stars (Are Out Tonight) mijn nummer 1 zou zijn geweest. Voor mij op dat moment zijn beste single sinds het Earthling-tijdperk.
2
geplaatst: 13 januari 2022, 12:36 uur
Bowie tijdens werk lijkt mij ook lastig ja. Ms kant B van Low
1
geplaatst: 13 januari 2022, 13:11 uur
Ja dat zou wel kunnen. Er is ook een verzamelaar die ik misschien eens moet proberen:
David Bowie - All Saints (2001) - MusicMeter.nl
David Bowie - All Saints (2001) - MusicMeter.nl
1
geplaatst: 13 januari 2022, 14:41 uur
luigifort schreef:
De rest van MuMe vindt dit album niet veel, gezien de radiostilte hier...
De rest van MuMe vindt dit album niet veel, gezien de radiostilte hier...
Niet iedereen heeft a. zoveel draaitijd - dat ie op afroep alles kan draaien - en is b. zo flexibel dat ie binnen 12 uur van R.E.M. mode naar Bowie-mode kan switzen.
En uit geheugen waarderen - wie heeft alle Bowie-titels vrij in zijn RAM beschikbaar? - is niet geheel zonder risico
Weet nog wel heel goed dat het album voor mij volstrekt onverwacht kwam en een solide indruk maakte.
1
geplaatst: 13 januari 2022, 15:42 uur
Dat is het woord inderdaad, solide.
Een vooral erg solide album, waar we nu eindelijk bij de hoogtepunten zijn aanbeland
Een vooral erg solide album, waar we nu eindelijk bij de hoogtepunten zijn aanbeland
2
geplaatst: 13 januari 2022, 18:22 uur
Ik zei dat ik Bowie niet bij mijn werkzaamheden kan hebben, maar hij kijkt wel altijd over mijn schouder mee...
https://i.ibb.co/p3F9pVC/20220113-181901.jpg
https://i.ibb.co/p3F9pVC/20220113-181901.jpg
2
geplaatst: 13 januari 2022, 22:33 uur
5. I'd Rather Be High (Luigi 3, Johan 8 )
Maar ik was ws liever high dan dat ik die tentoonstelling bezocht Ms wel het meest duidelijke popliedje van het album, alhoewel Valentine's Day was er ook wel een en er komt er hierna minimaal nog 1
Een song van Bowie over een oorlogsveteraan die liever high is dan dat hij weer een normaal mens wordt door alles wat hij meegemaakt en gezien heeft. Ik vind het een erg fijne track, niet in de laatste plaats door die overheerlijke gitaarriff die me aan Echo & the Bunnymen doet denken
Maar ik was ws liever high dan dat ik die tentoonstelling bezocht Ms wel het meest duidelijke popliedje van het album, alhoewel Valentine's Day was er ook wel een en er komt er hierna minimaal nog 1
Een song van Bowie over een oorlogsveteraan die liever high is dan dat hij weer een normaal mens wordt door alles wat hij meegemaakt en gezien heeft. Ik vind het een erg fijne track, niet in de laatste plaats door die overheerlijke gitaarriff die me aan Echo & the Bunnymen doet denken
1
geplaatst: 13 januari 2022, 22:55 uur
4. Love Is Lost (Luigi 2, Johan 10)
Mijn een na favoriete track van het album. En deze was ook een single zelfs. Het was Visconti's bedoeling om deze track een Low vibe mee te geven. Bowie citeert hier uit een paar eigen 'love' songs. Een song over een oudere man die naar zichzelf kijkt toen ie 22 was, beroemd werd en de wat mindere periode daarna. Het intro heeft totaal een Simple Minds vibe en qua gitaar doet het wel een beetje denken aan de bluesy Stevie Ray Vaughan. Een heerlijk logge en staccato song door het synth -en gitaarwerk. Ik vind Bowie zelf hier ook tamelijk bevlogen klinken.
Mijn een na favoriete track van het album. En deze was ook een single zelfs. Het was Visconti's bedoeling om deze track een Low vibe mee te geven. Bowie citeert hier uit een paar eigen 'love' songs. Een song over een oudere man die naar zichzelf kijkt toen ie 22 was, beroemd werd en de wat mindere periode daarna. Het intro heeft totaal een Simple Minds vibe en qua gitaar doet het wel een beetje denken aan de bluesy Stevie Ray Vaughan. Een heerlijk logge en staccato song door het synth -en gitaarwerk. Ik vind Bowie zelf hier ook tamelijk bevlogen klinken.
1
geplaatst: 14 januari 2022, 14:16 uur
Beetje steriel voor mij, dat Love is Lost, maar misschien past dat wel bij de verloren liefde.
High is wel een leuk nummertje, ja.
High is wel een leuk nummertje, ja.
1
geplaatst: 14 januari 2022, 14:45 uur
3. Heat (Johan 4, Luigi 5)
Bij mij op 4 en bij Luigi op 5, maar toch top-3 voor dit laatste nummer van het album.
Een album dat op mij wat gewoontjes overkomt. Zeker niet slecht, maar het mist wat vernieuwends of wat speciaals om echt boven de middelmaat uit te stijgen. Gelukkig gebeurt dat wel in het laatste nummer, dan raakt Bowie echt op Drift, of op Tilt. Letterlijk, want het heeft een hoog late Scott Walker-gehalte. Niet zo gek, want Bowie was een groot bewonderaar van Scott.
Mooie mysterieuze sfeer en tekst, ik heb ook het idee dat hij hier al voorsorteert op de sound die hij later op het magistrale ★ vervolmaakte.
Bij mij op 4 en bij Luigi op 5, maar toch top-3 voor dit laatste nummer van het album.
Een album dat op mij wat gewoontjes overkomt. Zeker niet slecht, maar het mist wat vernieuwends of wat speciaals om echt boven de middelmaat uit te stijgen. Gelukkig gebeurt dat wel in het laatste nummer, dan raakt Bowie echt op Drift, of op Tilt. Letterlijk, want het heeft een hoog late Scott Walker-gehalte. Niet zo gek, want Bowie was een groot bewonderaar van Scott.
Mooie mysterieuze sfeer en tekst, ik heb ook het idee dat hij hier al voorsorteert op de sound die hij later op het magistrale ★ vervolmaakte.
1
geplaatst: 14 januari 2022, 14:49 uur
Id een beetje gewoontjes album, op ms 2 bijzondere songs na en nog 3 of 4 leuke. Dit is bv ook pas de 1e song die een 8 haalt gezamenlijk...
1
geplaatst: 14 januari 2022, 15:18 uur
2. You Feel So Lonely You Could Die (Johan 2, Luigi 6)
Het voorlaatste nummer van het album komt op 2. De power-ballad van het album zullen we maar zeggen. Voor mij de herontdekking van de week. Heerlijke meezinger. Beetje Suede-vibe, a la Everything Will Flow. Mijn kompaan Luigi vond het een Morrissey-vibe hebben, dus dan zit je bij mij wel goed. Het heeft inderdaad wat weg van Bowie's eerdere cover van Morrissey's I Know It's Gonna Happen Someday, wat weer een antwoord was op Bowie's Rock 'n' Roll Suicide, een van mijn fave Bowie-songs. Zo goed is deze uiteraard niet, maar het mag waardig in diens shaduw staan. Mooie tekst ook, weer een beetje death-obsessed zoals we al in meer songs zagen op dit album. Oblivion shall own you/ Death alone shall love you/ I hope you feel so lonely/ You could die
Het voorlaatste nummer van het album komt op 2. De power-ballad van het album zullen we maar zeggen. Voor mij de herontdekking van de week. Heerlijke meezinger. Beetje Suede-vibe, a la Everything Will Flow. Mijn kompaan Luigi vond het een Morrissey-vibe hebben, dus dan zit je bij mij wel goed. Het heeft inderdaad wat weg van Bowie's eerdere cover van Morrissey's I Know It's Gonna Happen Someday, wat weer een antwoord was op Bowie's Rock 'n' Roll Suicide, een van mijn fave Bowie-songs. Zo goed is deze uiteraard niet, maar het mag waardig in diens shaduw staan. Mooie tekst ook, weer een beetje death-obsessed zoals we al in meer songs zagen op dit album. Oblivion shall own you/ Death alone shall love you/ I hope you feel so lonely/ You could die
1
geplaatst: 14 januari 2022, 15:31 uur
Synchroniciteit op MuMe, altijd leuk, want die zit ook in de Witte van vandaag zie ik net
3
geplaatst: 14 januari 2022, 16:49 uur
1. Where Are We Now? (Luigi 1, Johan 1)
Het zal geen verrassing zijn dat deze track op 1 staat, want het is veruit de mooiste track van het album! Had het album het niveau gehad van onze top 3, dan had 't echt een topalbum geworden.
Bowie verraste vriend en vijand op zijn 66e verjaardag met deze eerste single van het nog te verschijnen album The Next Day. Bijna niemand wist ervan af. Bowie had anderhalf jaar daarvoor het album opgenomen in NY en al die tijd de stilte weten te bewaren. De single sloeg in als een bom en kreeg rave reviews. Het werd ook Bowie's grootste hit in de UK sinds Absolute Beginners in 1986.
Op deze track klinkt Bowie op zijn breekbaarst. Het is een song over Bowie zelf die terugkijkt naar zijn jaren in Berlijn. Allerlei bezienswaardigheden en locaties in Berlijn gaat hij langs in de lyrics hier, plekken die hij in de 70s ook allemaal ongetwijfeld bezocht heeft. Ook in de video zien we een atelier in Berlijn zoals ie er ws uitzag in de 70s, compleet met Bowie's eigen spullen. We zien zwart/wit beeldmateriaal van de stad en het gezicht van Bowie naast die van een vrouw. Die vrouw is de vrouw van de regisseur van de videoclip. Bowie zocht iemand die leek op zijn personal assistant, ene 'Coco' in Berlijn in de 70s. Op het eind van de video zien we Bowie in een trui met Song of Norway erop, de musical/film waarvoor Hermione Farthengale hem verliet om haar carrière achterna te gaan. Maar Bowie was zelf allang eerder al vreemd gegaan en Hermione zag zichzelf ook niet bij zo iemand blijven. De 'oude' Bowie kijkt terug op zijn Berlijnse jaren, beschouwt ook de tijd dat de Muur viel en vraagt zich af: 'waar zijn we nu?', wat is er veranderd? Ook hier weer de doodsymboliek met 'Walking the dead'. We kunnen dus wel zeggen dat deze song ergens over gaat, prachtlyrics! En een prachtsong ook. Het heeft een pastorale, ietwat Cocteau Twins achtige sfeer, waarbij voor mij vooral die gitaar op de achtergrond hemels schittert. Een breekbare en ontroerende song! Terecht op 1!
Het zal geen verrassing zijn dat deze track op 1 staat, want het is veruit de mooiste track van het album! Had het album het niveau gehad van onze top 3, dan had 't echt een topalbum geworden.
Bowie verraste vriend en vijand op zijn 66e verjaardag met deze eerste single van het nog te verschijnen album The Next Day. Bijna niemand wist ervan af. Bowie had anderhalf jaar daarvoor het album opgenomen in NY en al die tijd de stilte weten te bewaren. De single sloeg in als een bom en kreeg rave reviews. Het werd ook Bowie's grootste hit in de UK sinds Absolute Beginners in 1986.
Op deze track klinkt Bowie op zijn breekbaarst. Het is een song over Bowie zelf die terugkijkt naar zijn jaren in Berlijn. Allerlei bezienswaardigheden en locaties in Berlijn gaat hij langs in de lyrics hier, plekken die hij in de 70s ook allemaal ongetwijfeld bezocht heeft. Ook in de video zien we een atelier in Berlijn zoals ie er ws uitzag in de 70s, compleet met Bowie's eigen spullen. We zien zwart/wit beeldmateriaal van de stad en het gezicht van Bowie naast die van een vrouw. Die vrouw is de vrouw van de regisseur van de videoclip. Bowie zocht iemand die leek op zijn personal assistant, ene 'Coco' in Berlijn in de 70s. Op het eind van de video zien we Bowie in een trui met Song of Norway erop, de musical/film waarvoor Hermione Farthengale hem verliet om haar carrière achterna te gaan. Maar Bowie was zelf allang eerder al vreemd gegaan en Hermione zag zichzelf ook niet bij zo iemand blijven. De 'oude' Bowie kijkt terug op zijn Berlijnse jaren, beschouwt ook de tijd dat de Muur viel en vraagt zich af: 'waar zijn we nu?', wat is er veranderd? Ook hier weer de doodsymboliek met 'Walking the dead'. We kunnen dus wel zeggen dat deze song ergens over gaat, prachtlyrics! En een prachtsong ook. Het heeft een pastorale, ietwat Cocteau Twins achtige sfeer, waarbij voor mij vooral die gitaar op de achtergrond hemels schittert. Een breekbare en ontroerende song! Terecht op 1!
* denotes required fields.