Hier kun je zien welke berichten mattman als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.
Bijzonder plaatje dit. Meer dan rond knappe songwriting draait het hier rond sfeer vind ik. En dat zal iedereen wel anders ervaren denk ik. Snap de mensen die dit saai vinden heel goed, maar ik hou echt van deze vibe wie ergens het midden houdt tussen lui, sexy, ontspannen en creepy. En ook: ik vind dat Iggy een mooie stem heeft.
Jammer genoeg is het wel een heel korte plaat naar mijn gevoel. En de monoloog nummers hadden niet echt in 3 delen gemoeten.
Deze uitgave is een mooi initiatief, iets wat ik altijd kan toejuichen. Radiohead, een mastodont van een groep met een fanbasis die breed en ver reikt die een soort kruisbestuiving doet met kleinere elektronica/dubstep/experimental(/...) artiesten met vaak veel talent. Enerzijds is het voor deze artiesten een gelegenheid om hun kunde aan een iets groter publiek te tonen dankzij de naam Radiohead. Anderzijds helpt dit Radiohead zelf eigentijds, jong en relevant binnen de muziekliefhebbers-industrie te blijven.
Maar een gevaarlijke keuze is het ook wel. Het is logisch dat de muzieksmaak van de doelgroep van deze band niet volledig zal samenvallen met die van de doelgroep van deze cd. Daarom zal niet iedereen dit even goed kunnen smaken. Ben je een liefhebber van electronica, dan valt er hier veel lekkers te snoepen. De lijst van "remixers" is vrij indrukwekkend.
De artiesten die hieraan hebben meegewerkt zijn een mooie mix van gevestigde waarden die zich al hebben bewezen (Caribou, Mark Pritchard, Blawan, Four Tet) en nieuwer talent.
Ondanks dat het "maar" 8 geremixte nummers zijn is de variatie op deze 2 schrijfjes toch wel groot. Van de house-y "Lotus Flower"- remix van Jacques Greene over de subtiele, emotionele "Separator"- bewerking van Four Tet tot de bonkende en stompende herbewerking van "Bloom" door Blawan, er is voor ieder wat wils. Mijn persoonlijke favorieten "Codex / Illum Sphere", "Give Up The Ghost / Brokenchord" en de al genoemde Bloom- bewerking van Blawan.
Mooi mooi mooi. Alles is fantastisch dan? Natuurlijk niet. Zo vind ik Harmonic 313's "Bloom", ook na 27 luisterbeurten, nog steeds moeilijk te verteren. Ook Jamie Xx's versie van "Bloom" vind ik niks bijzonders (het klinkt als de helft van wat een goed nummer zou kunnen geweest zijn). Zo zijn er nog wel een paar die ik net wat minder vind.
Ik ga nog geen sterretjes geven. Daarvoor wacht ik nog even totdat ik alles luid en meermaals vanop de cd heb gehoord.