menu

Talking Heads - Remain in Light (1980)

mijn stem
4,23 (970)
970 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Sire

  1. Born Under Punches (The Heat Goes On) (5:49)
  2. Crosseyed and Painless (4:47)
  3. The Great Curve (6:27)
  4. Once in a Lifetime (4:22)
  5. Houses in Motion (4:33)
  6. Seen and Not Seen (3:24)
  7. Listening Wind (4:43)
  8. The Overload (6:00)
  9. Fela's Riff (Unfinished Outtake) * (5:15)
  10. Unison (Unfinished Outtake) * (4:58)
  11. Double Groove (Unfinished Outtake) * (4:28)
  12. Right Start (Unfinished Outtake) * (4:07)
toon 4 bonustracks
totale tijdsduur: 40:05 (58:53)
zoeken in:
Stijn_Slayer
Qua Talking Heads heb ik onwijs veel geluk gehad. Vorig jaar had ik met koninginnedag het debuut en Fear of Music op LP voor €2,- p.s. De dvd van Stop Making Sense had ik voor hetzelfde geld bij Mediamarkt (de cd voor €3,50 of €4,- bij cdwow). The Name of This Band was een tijd €6,- bij FRS en dit jaar had ik Little Creatures en True Stories voor €1,50 p.s.

Dus voor weinig geld heb ik al een groot deel binnen. Meestal dwing ik mezelf om de andere albums te draaien, maar zelfs bij Fear of Music kan ik het maar niet loslaten dat Remain in Light beter is. Op de een of andere manier heb ik hier bij Talking Heads meer moeite mee dan bij andere artiesten die meerdere goede albums gemaakt hebben.

avatar van dazzler
5,0
Mjuman schreef:
Little Creatures is eigenlijk ook wel een cynisch album, tekstueel. The Lady Don't Mind en The Road to Nowhere zijn echt wel gems en Creatures of Love is ook weer heel cynisch.

Wel wat off topic, maar ik heb bij Little Creatures steeds het gevoel
dat Byrne vaststelt dat het ouderschap de dynamiek binnen de groep wijzigde.

Ik weet niet hoe het met de TH kroost precies zit, maar in Stay Up Late
wordt wel een beetje gesneerd naar de tirannie waarmee een baby zijn ouders claimt.
Het album begint met een ode aan de vrouw ... die uiteindelijk toch kiest voor het moederschap?

Little Creatures: het kleine grut dus. Ik kan er momenteel over meespreken.

Er worden kanttekeningen (of vraagtekens) geplaatst bij huisje-tuintje-kindje.
Is deze stap, dit engagement voor het gezin een Perfect World of een Road to Nowhere?
En is het samen stappen nu definitief ingeruild voor een avondje kassie kijken (Television Man)?

Ik voel het kriebelen, een dazzleriaanse exegese van het album dringt zich op.

avatar van IllumSphere
3,5
Ik vind dit eigenlijk een heel aangenaam album waar er flink wordt geëxperimenteerd. Er wordt vooral geëxperimenteerd met elektronische geluiden in combinatie met de basis instrumenten. Het klinkt totaal anders dan bijvoorbeeld een Psycho Killer, maar dat vormt geen enkel probleem. Iets waar ik in eerste instantie wel voor vreesde. Ik hoor af en toe de pracht van het album, maar ik zal de hoge scores even uitlaten. Ik wil eerst nog een beeld vormen die wat meer gedetailleerd is.

avatar van Ernie
3,5
ik heb dit album dus vanavond gwn cadeau gekregen van een vriend die hem dubbel had
stond al lang op mijn lijstje al ken ik er heel weinig van. veel mensen raden mij de talking heads aan en Brian eno is al een persoonlijke held van de vriend waarvan ik dit schijfje dus kreeg. ben echt nieuwsgierig naar wat ik direct via de koptelefoon te horen zal krijgen...

avatar van Heer Hendrik
Ik zag deze cd vandaag voor 5,-- bij de Free Record shop liggen. Nu we net de albumlijst van de jaren 80 achter de rug hebben en wetende dat dit album in de top 10 staat, heb ik hem maar gekocht.

Ik zal hem deze week een paar keer beluisteren. Ben benieuwd of ik net zo enthousiast wordt over dit album als de meeste mensen hier op Muziekmeter

avatar van tims
5,0
Heer Hendrik schreef:
Ik zag deze cd vandaag voor 5,-- bij de Free Record shop liggen. Nu we net de albumlijst van de jaren 80 achter de rug hebben en wetende dat dit album in de top 10 staat, heb ik hem maar gekocht.

Ik zal hem deze week een paar keer beluisteren. Ben benieuwd of ik net zo enthousiast wordt over dit album als de meeste mensen hier op Muziekmeter


Kan haast niet anders:)

avatar van Heer Hendrik
Hmm... Heb dit album nu een paar keer beluisterd. En eerlijk gezegd vindt ik het niet meevallen. Het eerste nummer is echt heel irritant. Vervelende bijgeluidjes en zanglijnen van David Byrne die ik niet kan rijmen. De zang van deze man is toch al niet bijzonder. Once in a lifetime heeft me weer niet kunnen overtuigen. Eigenlijk was ik dit nummer al helemaal vergeten, totdat ik het dus nu weer eens op dit album hoorde
Gelukkig is het einde van deze plaat een stuk beter dan het begin doet vermoeden.
Persoonlijk voor mij niet te begrijpen dat dit album in de top 10 stond van beste jaren 80 albums hier op muziek meter

avatar van Ernie
3,5
Ik ben er ook nog niet van gebeten! in tegenstelling tot de Heer Hendrik kon ik het eerste nummer wel smaken. de zang stoort mij niet maar vind ik eerlijk gezegd ook totaal niet bijzonder. Er staan leuke nummers op waarbij vooral the great curve & seen and not seen mij kunnen bekoren. Once in a lifetime kende ik natuurlijk al . Met meerdere luisterbeurten kan ie nog groeien, hopelijk, maar voorlopig deel ik de mening van de mensen die dit niet in de top10 van de jaren 80' verwacht hadden.

Dikkop
Born Under Punches (The Heat Goes On) is het enige nummer dat ik hier van ken.
Het wordt tijd dat ik eens aan het volledige album begin.
Hopelijk is alles zo goed als de opener.

avatar van Mjuman
5,0
Dikkop schreef:
Born Under Punches (The Heat Goes On) is het enige nummer dat ik hier van ken.
Het wordt tijd dat ik eens aan het volledige album begin.
Hopelijk is alles zo goed als de opener.


De twittergeneratie verblijdt ons met haar musings. Oftewel hoe iemand van een album luisteren een EVENT kan maken.

Luister en geniet - of niet en doe NA een intense beleving, bij voorkeur herhaald, gaarne verslag. Niet vooraf, tijdens, tijdens (de buurman kwam langs) of onmiddelijk erna. Reflectie (i.e. involving your brain for careful mental consideration) wil wel helpen.

avatar van Kronos
4,0
Mjuman schreef:
De twittergeneratie verblijdt ons met haar musings.

Een zin die mijn aandacht wekt. Het wordt tijd dat ik het volledige bericht eens ga lezen.

avatar van Mjuman
5,0
Kronos schreef:
(quote)

Een zin die mijn aandacht wekt. Het wordt tijd dat ik het volledige bericht eens ga lezen.


Tweet ons als het zover is

avatar van herman
4,5
Kronos schreef:
Een zin die mijn aandacht wekt. Het wordt tijd dat ik het volledige bericht eens ga lezen.


Dikkop
Mjuman schreef:


De twittergeneratie verblijdt ons met haar musings. Oftewel hoe iemand van een album luisteren een EVENT kan maken.


Ik ben zodanig wild van Born Under Punches dat ik mijn enthousiasme met iemand moest delen. Normaal gezien heb ik daar vrienden voor. Maar zij houden liever van Chris Brown.
Ik wou dus eigenlijk vooral zeggen dat ik het een geweldig nummer vind.

Ik zoek wel nieuwe vrienden.

avatar van Mjuman
5,0
Virtuele vrienden vertellen veel over muziek en die is reëel. Talkings Heads live in de Jaap Edenhal (1980), de tour vlak na dit album: live music as good as it gets.

avatar van Premonition
4,0
Vandaag een 1980 flashback, Mju? The Cure, Talking Heads, ben benieuwd welk memorable concert uit het jaar des Heren 1980 nog volgt

avatar van pim556
5,0
Wat is eigenlijk de reden om van de acht nummers er drie op de A-kant te zetten en vijf op de B-kant? Er zijn mensen die hier spreken van een verschillende sfeer op de twee kanten, maar na twee luisterbeurten durf ik te zeggen dat 'Once in a Lifetime' best op de A-kant had gekund. Misschien wilden ze de leadsingle graag aan het begin van een kant hebben om bepaalde redenen?

avatar van MartinoBasso
5,0
Geen idee eigenlijk, maar ik deel je mening. Once In A Lifetime klinkt nog als een echte band en had daarom perfect op de a-kant gepast. De songs die daarna volgen hebben een minder traditionele sound.

avatar van Tony
5,0
Op kant 1 staan de meer ritmische en door instrumentale delen langer uitgesponnen nummers, op kant 2 de meer introverte liedjes/nummers. Het album is in ieder geval door Talking Heads zo ingedeeld om 2 genuanceerd 'verschillende' sferen neer te zetten.

avatar van Frenz
5,0
Heb me net geregistreerd (nadat ik al vaak en veel gelezen heb hier) en naar aanleiding hiervan meteen maar eens een persoonlijke top 10 gemaakt. Dit album staat op 1 (ex equo met twee andere 5 sterren albums).
Het heeft mijn muzikale ontwikkeling radicaal beïnvloed ooit. Wegdromen bij klanken, gevoelens uitgedrukt in klanken. Prachtig en het heeft de tand des tijds aardig doorstaan, hoewel ik het amper meer draai

Cured
Ik heb het pas veel later leren waarderen en het is nu absoluut 1 van mijn 20 favoriete albums van de 80's en eén van de beste van 1980. Af en toe speel ik'm nog wel af, dit enerverende album.

Pimdo
Wow wat is The Great Curve een geniaal nummer zeg! Heerlijke solo!

kistenkuif
Pimdo schreef:
Wow wat is The Great Curve een geniaal nummer zeg! Heerlijke solo!


Inderdaad een geweldig opzwepend stuk muziek op een verder ook soeverein album. Ik wilde er als rocker en jazzliefhebber aanvankelijk niks van weten noch horen maar ging jaren na release alsnog overstag toen ik in NY werkte en door het ritme en sfeer van die stad het album pas heb leren begrijpen en omarmen.

Wel ben ik noch immer nieuwsgierig of ze voor of tijdens het maken van met name de eerste vier composities naar de funkgrooves van Bootsy Collins hebben geluisterd....?

avatar van Mjuman
5,0
kistenkuif schreef:
Inderdaad een geweldig opzwepend stuk muziek op een verder ook soeverein album.

Wel ben ik noch immer nieuwsgierig of ze voor of tijdens het maken van met name de composities op kant 1 ooit naar de funkgrooves van Bootsy Collins hebben geluisterd....?


Wat denk je er zelf van als Bernie Worrell meespeelde tijdens de 1980 tour (oa Jaap Edenhal)?

kistenkuif
Dan denk ik: da's dus duidelijk. En een beetje domme vraag blijkbaar. Dun excuus: ik verkeerde begin tachtig in contreien waar muziek niet doordrong behalve de locale vocalen. Miroloi. Ook mooi vooral bij het ochtendgloren en de nachtval.

avatar van Mjuman
5,0
Byrne en Eno waren - getuige ook My Life in the Bush of Ghosts van '81, die hier heel mooi op aansluit - sterk bezig met polyritmes. Byrne is echter niet de man om (creatieve) schatplichtigheid te erkennen, hij verwerkt, gebruikt elementen en zegt daar niet zo heel veel over.

Het concert in de Jaap Edenhal - miste voorprogramma Pearl Harbor & The Explosions omdat we de kaarten vergeten waren - was een unieke muzikale happening met ca 10 p. op het podium. Music as good as it gets. Ik vergeet wel eens dat niet iedereen daar bij kon zijn Om een indruk te krijgen zoek je op YouTube beelden van het concert in Rome, uit dezelfde tour.

avatar van JJ&Joan
5,0
beaster1256 schreef:
Volgens mij één van de beste en meest invloedrijke platen van de laatste 40 jaar, een meesterwerk.

Ik kan het niet beter definiëren.

5,0
Een jaar of 5 geleden luisterde ik dit voor het eerst maar ik vond er weinig aan.
Zenuwachtige muziek en geen standaard couplet/refrein volgorde.

Inmiddels zie ik dit album als één van de beste albums van de jaren '80'.
Het klinkt nog steeds super fris, niet gedateerd en de songs zitten erg goed in elkaar.
Grappig is ook dat je Talking Heads niet in een bepaalde hoek kan plaatsen.
Funk, Reggae, Rock, Punk: alle elementen komen terug bij deze band en vooral
bij dit album. Zonder de andere liedjes tekort te willen doen vind ik de bekende
'Once in a Lifetime' het absolute prijsnummer van dit album. 4,5*

kistenkuif
Music4ever schreef:
Funk, Reggae, Rock, Punk: alle elementen komen terug bij deze band en vooral
bij dit album. Zonder de andere liedjes tekort te willen doen vind ik de bekende
'Once in a Lifetime' het absolute prijsnummer van dit album. 4,5*


Reggae?? Weet je het zeker...?

5,0
kistenkuif schreef:
(quote)


Reggae?? Weet je het zeker...?


Ik hoor bijv. in 'Born Under Punches' toch duidelijk reggae invloeden ja.
Niemand die dat ook hoort dan?

Gast
geplaatst: vandaag om 14:56 uur

geplaatst: vandaag om 14:56 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.