D'Angelo - Voodoo (2000)
mijn stem
258 stemmen
Verenigde Staten
Soul / Funk
Label: Virgin
-
Playa Playa (7:08)
-
Devil's Pie (5:23)
-
Left & Right (4:48)
met Method Man en Redman
-
The Line (5:17)
-
Send It On (5:59)
-
Chicken Grease (4:38)
-
One Mo' Gin (6:17)
-
The Root (6:35)
-
Spanish Joint (5:46)
-
Feel Like Makin' Love (6:24)
-
Greatdayndamornin'/Booty (7:35)
-
Untitled (How Does It Feel) (7:10)
-
Africa (6:13)
0
geplaatst: 6 november 2017, 21:46 uur
Johnny Marr schreef:
Wat doet Africa nog na Untitled? Mosterd na de maaltijd. Untitled zou zo'n mooie afsluiter zijn, ik vind het ook één van de geniaalste soulnummers die ik ooit heb gehoord.
Wat doet Africa nog na Untitled? Mosterd na de maaltijd. Untitled zou zo'n mooie afsluiter zijn, ik vind het ook één van de geniaalste soulnummers die ik ooit heb gehoord.
NEXT Collective performs Africa (originally by D'Angelo) - YouTube
1
geplaatst: 15 januari 2018, 12:26 uur
Ik kwam hier niet doorheen, paar keer geprobeerd, maar het kwartje valt hier bij mij gewoon niet. Ik hoorde een paar redelijke nummers en vooral veel 'soulful' gejam(mer), maar dus zeker geen briljante songschrijver of 'nieuwe Prince'. Ga dus toch maar weer Marvin Gaye opzetten.
1
geplaatst: 13 oktober 2018, 18:06 uur
vinylbeleving schreef:
Voodoo is dan ook een plaat geworden waarop de muzikanten zichzelf en elkaar tot het uiterste dreven. Je proeft bijna het zweet, zoals ze daar nachtenlang hebben staan jammen.
Je voelt de nachtelijke hitte, de vette beats en de pompende baslijnen zo moddervet dat ze door je lichaam heen beuken. Je hoort geheimzinnige gesprekken, lachsalvo's, en D'Angelo's gedubbelde falset in en out faden. En als de plaat is afgelopen weet je niet helemaal wat je gehoord hebt, en misschien begrijp je het ook niet. Wat rest is de plaat nogmaals opzetten, de volume knop nog wat omhoog. Je weer laten meevoeren, naar een tijdloze plek waarin Hiphop, soul, jazz, funk en pop samenkomen. Een bezwerende betovering. De Voodoo van D'Angelo is 16 jaar na dato nog lang niet uitgewerkt.
Voodoo is dan ook een plaat geworden waarop de muzikanten zichzelf en elkaar tot het uiterste dreven. Je proeft bijna het zweet, zoals ze daar nachtenlang hebben staan jammen.
Je voelt de nachtelijke hitte, de vette beats en de pompende baslijnen zo moddervet dat ze door je lichaam heen beuken. Je hoort geheimzinnige gesprekken, lachsalvo's, en D'Angelo's gedubbelde falset in en out faden. En als de plaat is afgelopen weet je niet helemaal wat je gehoord hebt, en misschien begrijp je het ook niet. Wat rest is de plaat nogmaals opzetten, de volume knop nog wat omhoog. Je weer laten meevoeren, naar een tijdloze plek waarin Hiphop, soul, jazz, funk en pop samenkomen. Een bezwerende betovering. De Voodoo van D'Angelo is 16 jaar na dato nog lang niet uitgewerkt.
Hier vat je mooi samen wat Voodoo ook voor mij een bijzonder album maakt! Dit album is echt belachelijk sfeervol en vormt een mooi organisch geheel. Om de nummers subtiel aan elkaar te rijgen is af en toe een outro/interlude nodig, maar deze voelen absoluut niet gekunsteld aan. Ik had echter wel even tijd nodig om Voodoo op waarde te schatten. Vond sommige nummers aanvankelijk een beetje langdradig en repetitief, maar ben inmiddels de mening toegedaan dat er op dit album geen nummer te veel of te weinig staat. Dat D'Angelo uiteindelijk zo lang aan dit album heeft lopen schaven heeft goed uitgepakt, want het steekt allemaal zo vernuftig in elkaar. Vooral de manier waarop de nummers zijn ingekleurd met D'Angelo zijn vocalen vind ik erg knap!
Favorieten: Send It On, One Mo’Gin, The Root en Africa(!).
0
geplaatst: 17 juli 2019, 13:42 uur
Niek schreef:
Elke keer als ik dit album draai vind ik weer een ander nummer het beste.
Elke keer als ik dit album draai vind ik weer een ander nummer het beste.
Negen jaar later is van bovenstaande geen sprake meer. Ik moet concluderen dat dit me niet meer zo pakt als vroeger. Is het album intussen wat gedateerd of verandert mijn smaak? Maakt ook niet uit. Vier sterren is nog steeds mooi
.
0
Imagine Music
geplaatst: 11 april, 19:55 uur
Dit valt mij behoorlijk tegen, maar smaken verschillen (gelukkig). Ik vind het klinken als een slap aftreksel van Prince. Tekstueel is het ook niet echt van een bijster hoog niveau, en ook zangtechnisch is hij verre van indrukwekkend.
De productie is wel goed voor elkaar op dit album.
De productie is wel goed voor elkaar op dit album.
* denotes required fields.
* denotes required fields.