menu

Opeth - Watershed (2008)

mijn stem
4,00 (349)
349 stemmen

Zweden
Metal
Label: Roadrunner

  1. Coil (3:07)

    met Nathalie Lorichs

  2. Heir Apparent (8:51)
  3. The Lotus Eater (8:48)
  4. Burden (7:42)
  5. Porcelain Heart (8:01)
  6. Hessian Peel (11:26)
  7. Hex Omega (6:59)
  8. Derelict Herds * (6:28)
  9. Bridge of Sighs * (5:55)
  10. Den Ständiga Resan * (4:09)
toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 54:54 (1:11:26)
zoeken in:
avatar van Leptop
4,0
Iets neutraler gesteld: het is een ander stukje cake. Geen grunts, minder bruut. Zels niet eens gerated als metal op deze site.

avatar van RuudC
4,5
Het wordt erg lastig om albums een plaats in de ranking te geven. Het niveau is wederom erg goed. Watershed voelt heel natuurlijk aan na Ghost Reveries. Het is wederom een behoorlijk technisch album en het maakt absoluut weer indruk, maar ik merk wel dat het aantal momenten dat Opeth imponeert, wel echt minder geworden zijn. Wellicht dat de band daarom wel een flink andere koers is gaan varen. De eerste vier songs zijn het best. Hessian Peel doet me niet bijster veel en begin ik zelfs aan 4* te denken. Hex Omega is gelukkig de weergaloze afsluiter die de gedachte weer ongedaan maakt. Opeth gaat zelfs even epic. Geweldig album weer.

Tussenstand:
1. Blackwater Park 5*
2. Damnation 5*
3. Deliverance 5*
4. Ghost Reveries 4,5*
5. Still Life 4,5*
6. My Arms, Your Hearse 4,5*
7. Orchid 4,5*
8. Watershed 4,5*
9. Morningrise 4*

avatar van lennert
5,0
Het laatste album met grunts nestelt zich gemak in de bovenste regionen van mijn lijstje. Openingsnummer Coil is iets compleet anders dan wat ik van de band gewend ben door de toevoeging van vrouwenvocalen en Hessian Peel is wat mij betreft weer een ultiem horrormetalnummer. Ik weet niet of het de switch van drummer en gitarist is, of dat er ook daadwerkelijk iets anders in de sound is, maar ik heb het idee dat de band hier toch net weer wat anders te werk gaat. Het levert in ieder geval voor mij non stop hoogtepunten op. Ik vrees wel licht voor wat er hierna plaats gaat vinden.

Tussenstand:
1. Blackwater Park
2. Watershed
3. Ghost Reveries
4. Damnation
5. Still Life
6. Deliverance
7. My Arms, Your Hearse
8. Orchid
9. Morningrise

3,5
Achteraf, Opeth heeft wat mij betreft de aanzet tot een nieuwe koers gegeven met dit album. Toen ik het album voor het eerst hoorde vielen mij de grote verschillen tussen de nummers op. Ik bedoel dan niet de contrasten die de nummers van vorige cd's zo kenmerken maar echt de muzikale verschillen. Burden, bijna Pink Floyd achtig mainstream, Coil, mooi nummer hoor, enerzijds en ouderwetse knallers als Lotus eaters en Heir apparent. Nu ik hem weer heb beluisterd klinkt Hex omega als een typisch overgangsnummer tussen Opeth oude stijl (BWP) en de stijl van de laatste albums. Albums die mij niet kunnen bekoren. Dat prachtige contrast tussen BRUUT en melodieus dromerig is er niet meer, JAMMER!

avatar van Wyverex
5,0
Blijft toch een van de beste Opeth albums imo. Watershed moet enkel Still Life voor zich laten. Met dit album ben ik ze beginnen volgen. Ergens in een digitale verzamelaar van Roadrunner Porcelain Heart ontdekt. Vandaar in dit album gerold, en zo in een paar jaar de rest van Opeth ontdekt.

En wat een trip! Al treed ik hier wel de fans bij die vinden dat het nu genoeg gruntloos is geweest. Wat dit album zo sterk maakt (Hessian Peel!!!) is de afwisseling tussen heel zacht, en vreselijk hard. Dit evenwicht laten ze na dit album achter zich. En hoewel er een aantal sterke albums tussenzitten, verlang ik vurig naar een ommekeer en weer een album niveau Watershed. Want zoals gezegd vind ik Still Life beter, maar zijn de grunts op Watershed van een zeer hoog niveau.

avatar van Apieknar
Ontzettend gave plaat met een mooie balans tussen snoeiharde stukken, mooie akoestische passages en subtiele stiltes. Mooi hoe Opeth op deze plaat zo'n duistere en spookachtige sfeer creëert, onderscheidend van hun eerdere albums. Zo hoor ik de band in ieder geval graag!

avatar van Kronos
5,0
Helaas, zo maakt de band ze niet meer.

avatar van Apieknar
Daar ben ik me maar al te goed van bewust. Live spelen ze gelukkig nog genoeg van het "oude" werk.

Overigens vind ik het meeste werk van na Watershed ook erg goed.

avatar van Kronos
5,0
Ik vind wat ze nu maken zeker ook dik de moeite, maar als ik albums als Ghost Reveries en Watershed beluister blijft het toch een beetje knagen, die grote koerswijziging.

avatar van Joy4ever
3,5
Welke nummers van Opeth liggen eigenlijk het meest in het verlengde van Heir Apparent? Die vind ik echt waanzinnig goed.

avatar van Apieknar
Heir Apparent vind ik persoonlijk vrij uniek qua opbouw. Als je houdt van de afwisseling tussen snoeiharde- en rustigere stukken dan kan ik je het album Ghost Reveries aanbevelen. Daarop staan ongetwijfeld nummers die je zal waarderen. Probeer ook eens Deliverance (album of nummer).

Uiteraard ervan uitgaande dat je nog niet bekend bent met de bovengenoemde albums.

avatar van ZAP!
Leptop schreef:
Iets neutraler gesteld: het is een ander stukje cake. Geen grunts, minder bruut. Zels niet eens gerated als metal op deze site.
Was aan het grasduinen bij dit album, dus wat random, maar inmiddels is deze wel gelabeld als zijnde metal.

Ik vind dit wel een leuke mangelmoes, de 1e 2 tracks, maar ga ff verder zoeken.

avatar van luigifort
Burden is toch wel schuimbekkend mooi hoor, wat een zalig outro ook, nietwaar Johnny Marr? Pure bliss! Doet me aan The Church denken..

avatar van Johnny Marr
4,0
luigifort schreef:
Burden is toch wel schuimbekkend mooi hoor, wat een zalig outro ook, nietwaar Johnny Marr? Pure bliss! Doet me aan The Church denken..

Zeker... Wat dacht je van Coil dan? Everlasting bliss!

avatar van Kronos
5,0
Kill_illuminati schreef:
Opeth heeft voor dit album een drietal covers opgenomen waarvan er een Would? is van Alice in Chains. Deze is verschenen op de single van Burden.

Inderdaad. Hier staat het nummer vreemd genoeg ook als bonus op dit album. Correctie doorgestuurd.

De andere bonusnummers kloppen wel: Watershed limited edition

avatar van ricardo
5,0
Wat een geweldig album is dit, vooral de vele diversiteiten erin vind ik echt super! Mooie rustige passages worden afgewisseld met enorme knallers en dan met die duivels klinkende grunt erbij maakt het helemaal af. Deze plaat vind ik het meest in balans klinken, en voor ieder wat wils, want de 'oude' Opeth hoor je hier veelvuldig op, maar ook welke richting ze na deze op wilden gaan. Ik ken de albums vanaf Blackwater Park tot en met Pale Communion, maar deze bevalt mij het beste, ook beter dan de 2 gruntloze albums na deze, en Damnation

Mijn Opeth favorieten vanaf Blackwater Park tot en met Pale Communion.
1. Watershed 5.0*
2. Damnation 4,5*
3. Blackwater Park 4.0*
4. Pale Communion 4.0*
5. Deliverance 4.0*
6. Ghost Reveries 4.0*
7. Heritage 3.0*

Gast
geplaatst: vandaag om 05:55 uur

geplaatst: vandaag om 05:55 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.