menu

Opeth - Watershed (2008)

mijn stem
4,00 (349)
349 stemmen

Zweden
Metal
Label: Roadrunner

  1. Coil (3:07)

    met Nathalie Lorichs

  2. Heir Apparent (8:51)
  3. The Lotus Eater (8:48)
  4. Burden (7:42)
  5. Porcelain Heart (8:01)
  6. Hessian Peel (11:26)
  7. Hex Omega (6:59)
  8. Derelict Herds * (6:28)
  9. Bridge of Sighs * (5:55)
  10. Den Ständiga Resan * (4:09)
toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 54:54 (1:11:26)
zoeken in:
Nieuwstad
Ligt het aan mij of had Burden zo op een Anathema album (bijv. Judgement) kunnen staan?

En grappig dat Hex Omega zo weinig stemmen krijgt, tis juist mijn favoriet.

Ik geef dit album 3,5 sterren, het is gewoon een goed album maar niet zo'n topper als Blackwater Park of Damnation

MindRuler
Mijn eerste kennismaking met Opeth deze Watershed omdat ik al zoveel goeds over deze band had gehoord. Ik had niet eens meer dan één luisterbeurt nodig om een oordeel te vellen: waw! Waarom heb ik deze band niet eerder ontdekt? Tja, er valt nog zoveel te ontdekken in dit genre. En niet alleen in dit genre trouwens...

avatar van Spock2011
3,5
Ik vond deze toch echt minder dan de voorgangers. Het is echter nergens echt slecht, maar dat extraatje ontbreekt hier en daar. Ik ga hem binnenkort nog eens opnieuw beluisteren, want het is alweer een tijdje geleden.

avatar van Don Cappuccino
4,5
4 sterren nu door mijn stem!

Ik was vergeten hier een beoordeling te geven net als bij veel andere albums van Opeth, eerst eens nog een keer beluisteren. Dat eind van Burden is echt geweldig. Echt zo´n prachtige riff op akoestische gitaar en die helemaal verkloten door de gitaren te ontstemmen en daarna die evil lach van Mikael Akerfeldt. Heerlijk!

avatar van Kronos
5,0


Het stond eerder al eens een hele tijd op vier.

Dat verdient Watershed zeker. Toch een erg avontuurlijk album.

avatar van Don Cappuccino
4,5
Het is zeker een avontuurlijk album, toen het album net uitkwam was het niet een van mijn favoriete albums van Opeth. Een nummer als Coil vond ik toen vrij saai maar wat kan een mens zich toch vergissen, wat een prachtige opener zeg! Heir Apparent is denk ik wel het hardste Opeth-nummer en The Lotus Eater het meest avontuurlijke, dat eind is echt niet normaal goed.

De bonus DVD is ook erg gaaf met de oefenruimtebeelden en interviews. Vooral dat interview met de drummer is echt geweldig. Hij vertelt dat Mikael Akerfeldt hem opbelt of hij bij Opeth wil komen en dan zegt: Ja, dat wil ik wel doen maar mijn keuken staat nu in brand.

Opeth heeft me tot nu toe compleet niet teleurgesteld en heeft alleen maar ijzersterke albums uitgebracht. Ik heb er dan ook het volste vertrouwen in dat Heritage gewoon weer een superalbum wordt. Zonder grunts, ik snap niet dat sommigen daar zo moeilijk over doen. Damnation was toch ook zonder grunts?

avatar van Kronos
5,0
Ja. En ze hebben overigens al zo veel albums met grunts.

avatar van Wyverex
5,0
Maar hij kan het grunten ook zo goed! Hier vind ik de gruntmomenten er bovenuit steken. Hessian Peel is daar het mooiste voorbeeld van. Kalme opbouw tot opeens die grunts... Zelden zo'n liedje gehoord! Ik heb hen nu live gezien en ik ben er alleen maar een grotere fan door geworden. Die droge humor van Åkerfeldt op het podium is fantastisch! Jammer dat het maar een uurtje heeft geduurt, het mocht van mij best dubbel zo lang geweest zijn.

avatar van rock-rick
4,0
Het album begint prachtig met Coil, maar vervolgens komen er twee nummers waar ik heel weinig mee heb. Heir Apparent en The Lotus Eater doen mij heel weinig. Jammer, want vanaf Burden tot en met Hex Omega is het allemaal prachtig.

avatar van ozwald
5,0
overgang van het intense, rustige Coil naar het allesvernietigende Heir Apparent (ik vind het een briljant nummer) behoort voor mij tot de meest memorabele passages in 30 jaar heavy metal.

avatar van Don Cappuccino
4,5
Heir Apparent is echt geweldig, lekker heavy nummer! Na Heir Apparent dat gehum van The Lotus Eater, echt een superalbum dit!

avatar van Kill_illuminati
5,0
Ik ben nu helemaal gewend aan dit album. Een paar maanden geleden had ik hier en daar nog wat moeite met dit album, maar nu totaal niet meer. Geen enkel nummer vind ik nog minder, het is maar waar ik op het moment zin in heb. Een puntje van kritiek is dat ik het niet altijd even als een geheel vind klinken maar dat mag geen struikelblok zijn. Daarnaast vind ik Martin Axenrot gewoon een geweldige toevoeging. Frederik overigens ook.

Hier een filmpje met Nathalie Lorichs op de vocals, Martin Axenrot met een gitaar (!!!) en Martin Mendez op de bass (en nog wat andere mensen).

avatar van Spock2011
3,5
Ik heb hem nog wat extra luisterbeurten gegeven, maar ik blijf op vier sterren. Opeth doet met Watershed hetzelfde kunstje als op de afgelopen platen. Nauwelijks progressie of verandering in hun muziek. Ik hoop dat ze op de eventuele opvolger met iets nieuws aankomen, anders is Opeth wat mij betreft passé. Dat haalt uiteraard niet weg dat Watershed een prima plaat is, maar ik betwijfel of deze wel een plaats in mijn kast verdient.

avatar van Don Cappuccino
4,5
Spock2011, deze moet bij jou in de kast komen. Het is namelijk echt een groeialbum.

avatar van Bravejester
4,5
Voor mij was het geen groeiplaat in die zin dat ik het eerst een matig album vond en nu geweldig. Vanaf het begin vond ik het mooi ( zeg maar een 4 ) en nu vind ik het geweldig ( een 5 ).

Ik geniet zowel van het heftige, brute Heir Apparent en The Lotus Eater als ook van het rustigere Burden en het zeer fraaie Porcelain Heart ( volgens mij sterk ondergewaardeerd ).

Hun volgende ( Opeth - Heritage (2011) ) wordt inderdaad anders ; veel jaren '70 prog en geen grunts !!

Dat album zal denk ik veel verschillende beoordelingen kriijgen. Ik zie er in ieder geval erg naar uit!

avatar van Spock2011
3,5
Het is geen slechte plaat en kan hem wel waarderen. Hij staat ook in de kast, ik bedoel het figuurlijk. Ik vraag me alleen af of deze wel iets toevoegt aan de discografie van Opeth.

avatar van Don Cappuccino
4,5
Deze trekt de extremen nog iets verder van elkaar. De hardere stukken zijn harder dan ooit en de rustige stukken zijn ook rustiger dan dat ze ooit hebben gedaan. Voorbeelden: Heir Apparent en Coil.

En Bravejester: Hetzelfde geldt voor mij, ik heb het album nooit slecht gevonden maar ik vond het eerst ook 4 sterren en dat is steeds meer geworden. En Porcelain Heart is echt een geweldig nummer met zijn enorme Sabbath-riff!

avatar van Kronos
5,0
Hoewel Opeth hier geen echt nieuwe paden bewandelt vind ik toch wel dat dit album een heel sterk eigen karakter heeft. In die zin voegt het zeker iets toe aan hun oeuvre.

avatar van JLjuju
4,0
Heir Apparent...
Waar ik eerst dit soort nummers niet kon aanhoren door de "heaviness" vind ik dit nu een van de betere nummers op dit geniale album.
Zoals ik iemand al zag zeggen: Dit album heeft echt een heel eigen karakter, heel eigen geluid.
De overgang van Coil naar Heir Apparent is supervet gedaan. Coil zelf vind ik overigens ook een van de fijnere nummers op dit album. De zang van Natalie Lorichs past erg geod op het rustige melodietje. Verder kent The Lotus Eater een vette typische Opeth-riff, verder ook gewoon een erg goed nummer.
Burden is ietsjes minder mijn ding, maar misschien dat ik deze nog wat vaker moet luisteren.
Porcelain Heart is weer een geweldig nummer, en het doet me ook goed om op het prachtige Hessian Peel cello en viool te horen!
Hex Omega is een waardige afsluiter van dit geweldige album.

4,5*

avatar van Kronos
5,0
Momenteel de laatste mijlpaal op mijn reis doorheen het oeuvre van Opeth.

Lang geleden dat ik Watershed heb gehoord, maar wellicht het album dat ik het vaakst heb gedraaid. Meerdere maanden ben ik er van in de ban geweest. Ik kende Opeth toen ook nog maar pas en kocht dit album nadat ik Blackwater Park goed begon te vinden.

avatar van Kronos
5,0
Omdat er voor mij aan Watershed niets nieuws meer valt te ontdekken en oudere albums echt nog 'gegroeid' zijn voor mij valt dit nu toch wat mager uit. Er staan een paar ijzersterke nummers en delen van nummers op, maar niet alles overtuigt me nog. Al die bijkomende muziekjes/geluiden tussendoor vervelen me zelfs een beetje omdat ik ze niet mooi vind klinken.

Nog even en dan is eindelijk Heritage er. Tot dan de live albums nog maar wat draaien.

avatar van AOVV
Sterke plaat, bij momenten zelfs ronduit indrukwekkend. Het is toch helemaal wat anders dan 'Blackwater Park', vind ik. Zo klinkt elke plaat van Opeth wel anders, natuurlijk. Wat mij betreft is het terecht dat ze zo bekend zijn.

ForzaRob
Kronos schreef:
Omdat er voor mij aan Watershed niets nieuws meer valt te ontdekken en oudere albums echt nog 'gegroeid' zijn voor mij valt dit nu toch wat mager uit. Er staan een paar ijzersterke nummers en delen van nummers op, maar niet alles overtuigt me nog. Al die bijkomende muziekjes/geluiden tussendoor vervelen me zelfs een beetje omdat ik ze niet mooi vind klinken.

Nog even en dan is eindelijk Heritage er. Tot dan de live albums nog maar wat draaien.


maar toch 5*?

avatar van Them
Hmm. Omdat het kan. 4.5

Nieuwstad
ForzaRob schreef:
(quote)


maar toch 5*?


inderdaad best een hoge score voor een album dat mager uitvalt

avatar van Edwynn
4,0
Ligt helemaal aan ten opzichte van wat het mager uitvalt.

avatar van trebremmit
4,5
Dit is in al die jaren wel uitgegroeid tot mijn favoriete album van Opeth, het lijkt wel of alles hier op zijn plek valt.

avatar van Kronos
5,0
ForzaRob schreef:
maar toch 5*?

Toch 5*, ja. Die staan er al 18 maanden. Het album zo'n 100 keer gedraaid en altijd van begin tot eind perfect gevonden. Ik ga die stem nu het bij één luisterbeurt ten opzichte van ander werk van Opeth eens wat magerder uitvalt niet meteen verlagen.

avatar van Edwynn
4,0
Watershed bevat zonder meer de meest heavy fragmenten die de band ooit opnam.
Ik vind het nog steeds een onverminderd mooi album.

Ik zat nog eens op die grunts van Akerfeldt te letten. Die zijn hier anders. Dieper, ruiger.
Bij Heir Apparent viel me ineens het idee in of Dave Vincent in plaats van het opperhoofd zelf hier niet een potje meebrult. Gek eigelijk. Was me nooit eerder opgevallen.

Nieuwstad
Watershed en ik zijn nooit echt vriendjes geworden. Ik volg de band echter al sinds Still Life uitkwam en ik weet dat een Opeth album soms even moet rijpen. Ik heb dit album in eerste instantie dan ook zeker veelvuldig geluisterd, helaas telkens zonder bevredigend resultaat. Tijdje weggelegd en vandaag dus maar weer eens in de herkansing gedaan, helaas ook nu viel het bekende kwartje wederom niet. Dat speciale vertrouwde Opeth gevoel wekt dit gewoon niet bij mij op.

Coil - Bepaald geen nummer wat je van Opeth verwacht om een album mee te beginnen en zoiets kan ik altijd waarderen. Helaas als compositie geen hoogvlieger, gewoon een aardig folkdeuntje, maar ook niet meer dan dat.

Heir Apparent - Ten eerste de overgang tussen Coil en dit nummer lijkt nergens op, hoe vaak ik ook het al heb gehoord, het bevalt me gewoon voor geen meter. Verder is dit me veel te fragmentarisch. Hier en daar hoor ik wel een leuk riffje, of die slide gitaar halverwege klinkt ook zeker niet verkeerd. Het uitgesponnen einde is ook sfeervol met een riff dat lekker voortsleept, maar sluit wederom totaal niet aan bij de rest van het nummer. Een hoop aardige ideetjes achterelkaar plakken levert nog geen sterk nummer op.

The Lotus Eater - Zelfde euvel als bij Heir Apparent. Sommige passages zijn erg mooi, sommige weer enorm irritant. En steeds weer die breuk in sfeer, waardoor je er nooit echt lekker in komt. Op voorgaande albums had ik hier totaal geen last van, terwijl die ook behoorlijk divers konden zijn binnen een nummer. Het lijkt erop dat Mikael een hoop aardige ideetjes had die afzonderlijk niet goed genoeg waren om om te zetten tot een bruikbaar nummer. Zo komt het iig op mij over en ik kan er daardoor totaal niet van genieten.

Burden - Eindelijk een nummer met een kop en staart. Het lijkt op het eerste gezicht een standaard ballad maar toch wel een met een eigen karakter en een onderhuids scherp randje. Het slaggitaarwerk is Anathema-achtig. Mooie bluesy solo's ook op het einde, eerst dat orgeltje, dan het gitaarduel tussen Mikael en Frederik, tot slot dat maffe acoustische einde.

Porcelain Heart - Opent met een riff dat mij totaal niet bevalt. Vraag me niet waarom maar ik vind het niet lekker in het gehoor liggen, dat heb je soms. Tot overmaat van ramp loopt het als een rode draad door het eerste gedeelte van het nummer heen. De zanglijnen weten me ook niet te boeien, misschien zijn ze me wat te cliché. Net als tweede gedeelte van het nummer waarmee ze proberen een soort climax op te bouwen. Muziek moet je raken, Burden ging wat dat betreft eindelijk de goeie kant op, Porcelain Heart absoluut niet.

Hessian Feel - Begint weer als een ballad. Een zeurderig gitaarriedeltje jengelt door Mikael's teksten heen die weinig om het lijf hebben. Teksten waren al nooit zijn sterkste kant, maar op de laatste Opeth platen zijn het allemaal wel erg simpele rijmpjes geworden. Halvewege slaat de ballad om in een stevig pot metal inclusief grunts. De akoestische passages komen af en toe weer terug. Voor mijn gevoel "klopt" het niet, het blijven rare geforceerde overgangen.

Hex Omega - In aanleg een prima nummer, goed gitaarwerk, goed zangwerk. Het einde had meer ingezeten, er wordt naar een climax toegewerkt maar die blijft voor mijn gevoel toch een beetje uit, jammer.

Conclusie: 1 niet onaardig akoestisch introotje, 2 prima nummers (Burden en Hex Omega) + 4 nummers waar ik redelijk gemengde gevoelens aan overhoud. Fragmentarisch, lelijke overgangen, riffs en melodieën die het ene moment heel erg aanspreken, dan weer irriteren, daardoor rare sfeerwisselingen, waardoor het me als geheel totaal niet weet te pakken.

Mijn stem was 3*, is me toch iets te veel, ik verlaag naar 2,5*

Gast
geplaatst: vandaag om 23:57 uur

geplaatst: vandaag om 23:57 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.