Wát een binnenkomer met Sammy!! Niemand had het dankzij dit album (en natuurlijk de hit Why can't this be love) nog over Roth. En terecht want met Hagar hadden ze eindelijk een 'echte' zanger in de band. Qua showelement legt ie het af tegen Roth maar over de zangcapaciteiten hoeven we geen discussie te houden, toch?
Good enough hakt er gelijk lekker in en heeft een heerlijk stuwend ritme! Daarna de hit die we allemaal wel kennen. Dan Get up. Supersnel (voor VH begrippen) maar toch een wat minder nummer voor mij. Ik hou van mooie refreinen die catchy zijn en dat is in dit nummer niet echt het geval. Dreams is een volgende topper! Heerlijk 80's met die keyboards en een fenomenale solo! Summer nights is een verscholen pareltje op dit album. Geweldige tweede stem van Mike! Best of both worlds is volgende hoogtepunt! Beetje apart met die rustige coupletten en dan dat losbarsten in het refrein. Love walks in is een heuse ballad en die mag er zeker zijn! Wederom erg gedomineerd door keyboards en ook ditmaal (net als in Dreams) erg geslaagd! 5150 is wederom een pareltje!! Lekker afwisselend en een heerlijk refrein wat in je kop blijft hangen. Muzikaal zit dit nummer ook ijzersterk in elkaar, vol tempowisselingen. Afsluiter Inside boeit me voor geen meter! Erg raar nummer wat ik nogal misplaatst vind. Maar ja, dat weerhoudt me er niet van om dit album tot de klassiekers te rekenen!!