Fleet Foxes - Fleet Foxes (2008)

Wowee Zoweezegt:In deze wat tegenstrijdig lijkende kwalificatie kan ik mij toch het meest vinden. Ik dacht hier even mijn onbewoond-eiland-plaat gevonden te hebben, die mij terug ging voeren naar de tijden van 'On the beach'. Tevens overwoog ik 'Quiet houses' in mijn testament op te nemen als ultieme begrafenis song, maar ik hou het toch maar op 'Northern sky' en Recordare (-W.A. Mozart, door Herbert von Karajan en het Wiener philharmoniker). Want ik heb deze schijf inmiddels toch alweer een tijdje niet meer gedraaid. Er is weinig mis met deze plaat, maar ja, dat rauwe randje...

Verhoging tot 5 sterren. Tijdens een roadtrip in Nieuw-Zeeland dit album herontdekt. Had het denk ik enkele jaren niet meer in zijn volledigheid gehoord. Sloeg in 2008 in als een bom en doet dit in 2017 nog even fijntjes over voor mezelf. Krijgt meteen een stek in mijn top 10 ten koste van Ben Howard's laatste worp.
Misschien enigszins overdreven en kan nog wel terugzakken tot 4.5, maar op de juiste moment op de juiste plaats is er werkelijk niets aan te merken op dit album.

Ben er gistermiddag heerlijk mee in slaap gevallen - deze muziek ontspant absoluut. Daardoor kan ik niet echt mijn 3 favo nummers optekenen. Maar wel drie sterren voor dit album. In slaap kunnen vallen met muziek is ook wat waard!!!

Over een paar weken wordt dit album alweer 10 jaar. Het blijft, voorbij de hype destijds, toch een mooi plaatje. Al moet ik het niet te vaak draaien.

Tijd niet meer beluisterd, blijft een fijne luisterplaat.
Ben het eens met bovenstaande post van Kronos, moet het niet te vaak opzetten.
Vandaag 2 x in zijn geheel gedraaid dus voorlopig zet ik de plaat weer even weg.
Hun tweede album maakt overigens meer indruk op mij.

Nee, dit is niet mijn muziek, alhoewel het werk sfeervol is en redelijk goed klinkt ( ik vind de zang wat galmend, wat ik minder mooi vind klinken)
Leuk om een keer te horen, meer niet..

Ik ben echt helemaal weg van dit album. De muziek kleurt een beeld van de herfst, de natuur en simpelere tijden. Het is fantastisch om met de harmonieën mee te zingen en dat wordt dan ook leuker en leuker naarmate je het album kent.

In de hoes van de LP zit een tekst waarin wordt beschreven dat de mens terug hunkert en verlangt naar de natuur en hoe muziek een plaatsvervanger is geworden. Ik ben het grotendeels eens met dit statement. Favorieten zijn: White Winter Hymnal, He doesn't know why, Your Protector, Ragged Wood en Blue Ridge Mountains.

Goede plaat, maar toch met een halfje verlaagd. Vind helplessness blues en Shore echt beter. Crack-up moet nog even indalen, maar is toch ook een zeer boeiend album. Naar mijn mening; deze band evolueert echt tot zeer boeiende muziek die constant spanning geeft, er zit zoveel in en dat is echt na dit album steeds meer tot z’n recht gekomen.

Volledig mee oneensch, ik vind dit met voorsprong hun beste album.

Sterk debuut. Nadien nog hun opvolger "Helplessness Blues" gekocht, maar die raakte me minder. Daarna deze band volledig uit het oog verloren.