menu

The Cure - Pornography (1982)

mijn stem
4,06 (940)
940 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Fiction

  1. One Hundred Years (6:40)
  2. A Short Term Effect (4:22)
  3. The Hanging Garden (4:33)
  4. Siamese Twins (5:29)
  5. The Figurehead (6:15)
  6. A Strange Day (5:04)
  7. Cold (4:26)
  8. Pornography (6:27)
  9. Break [Group Home Demo] * (2:11)
  10. Demise [Studio Demo] * (2:10)
  11. Temptation [Studio Demo] * (4:01)
  12. The Figurehead [Studio Demo] * (6:12)
  13. The Hanging Garden [Studio Demo] * (5:30)
  14. One Hundred Years [Studio Demo] * (7:01)
  15. Airlock: The Soundtrack * (13:07)
  16. Cold [Live] * (3:55)
  17. A Strange Day [Live] * (4:05)
  18. Pornography [Live] * (5:56)
  19. All Mine [Live] * (2:55)
  20. A Short Term Effect [Live] * (4:06)
  21. Siamese Twins [Live] * (6:03)
  22. Temptation Two [AKA LGTB) (RS Studio Demo] * (3:58)
toon 14 bonustracks
totale tijdsduur: 43:16 (1:54:26)
zoeken in:
avatar van Joy4ever
4,5
Hier kan ik me alleen maar bij aansluiten

Feeder
Een zwartgallige parel als deze verdient alleen de perfecte score

Kevin-Raphaëll
dat is allemaal waar

een terechte 5

jean maurice
I laughed in the mirror for the first time in a year....

avatar van Klumpie
4,5
Dat de jaren '80 worden ondergewaardeerd door sommige mensen/muziekbladen klopt. Waar radiostations meestal kiezen voor U2 en Simple Minds (die overigens zeer goed zijn in de jaren '80) als muziek uit de jaren '80, worden een aantal new wave bands toch wel over het hoofd gezien. Nou ja, The Cure over het hoofd gezien? A Forest werd wel een hitje en The Cure heeft wel een aantal hits gescoord in hun iets commerciëlere periode. Maar van dit album hoor ik weinig/niets op de radio.

Dan de bespreking over dit album. Na Faith en Seventeen Seconds hadden weinig mensen er rekening mee gehouden dat het nog donkerder kon. Maar wat een schoonheid van donkere sferen zit er in deze plaat. Mensen die beweren dat negatief zijn slecht is hebben waarschijnlijk deze plaat nog nooit beluistert.

One Hundred Years grijpt je direct bij de strot en is heerlijk up-tempo, mijn favoriete nummer van de plaat. Dan volgen er 2 mid-tempo nummers, waaronder de single The Hanging Garden. Siamese Twins vind ik een heerlijk slow-tempo nummer, de pijn is voelbaar in de zang. Hierop volgt weer een klassieker met The Figurehead. A Strange Day is ook een heerlijk mid-tempo nummer. En ten slotte het eindstuk van de plaat met Cold en Pornography, de 2 donkerste nummers met One Hundred Years van deze plaat.

Geeft dat een zeer verdiende score van 4,5* en heel misschien nog wel een verhoging naar 5* ooit.

avatar van orbit
5,0
Dit is ook niet bepaald een radiovriendelijke plaat natuurlijk The Cure heeft in de 80s wel behoorlijk wat airplay en hits gehad en worden nog steeds wel sporadisch gedraaid, maar ze hebben altijd iets obscuurs gehad voor de grote massa, des te beter eigenlijk. Eén U2 is wel genoeg

avatar van VanDeGriend
4,0
Raar wat herinneringen en jeugdsentiment met je kunnen doen. De eerste drie platen van The Cure waren zo'n beetje de eerste serieuze platen die ik in mijn bezit had en maakten grote indruk op me. Halsreikend dan ook naar deze uitgekeken. Maar wat viel hij tegen zeg. Deze plaat moet ook zo'n beetje de eerste teleurstelling in favoriet artiest van mijn leven geweest zijn.

Nu had ik in die tijd maar 10 platen ofzo dus uiteindelijk draaide ik Ponography toch een keer of 1000 en kende het album dan ook uit mijn hoofd. Naast de eerste ervaring met teleurstelling was deze plaat ook waarschijnlijk mijn eerste ervaring met het geneuzel van "groeiplaat". Want uiteindelijk vond ik hem natuurlijk best goed. Alles went eigenlijk, zeg maar.

Daarna zeker 20 jaar niet meer gedraaid. In je beleving wordt dan zo'n plaat steeds beter en ik geloof dat mijn eerste score op MuMe 5* was. Ingegeven door jeugdsentiment en ik omdat ik dol ben op fraai vormgegeven collector's editions de dubbel cd versie gescoord (net als van die andere 3 platen uit de beginperiode) en uiteraard beluisterd. En weer was het toch een beetje een koude douche. Naargeestigheid op plaat vind ik over het algemeen een pre maar op Pornography lijkt het wegzetten van een desolate sfeer belangrijker geweest te zijn dan het neerpennen van fraaie songs. Verder komt eea me bij herbeluistering wat al kil en machinaal over en dat doet bij mij toch wat afbreuk aan de muziekbeleving. Kennelijk zat Smith destijds in een "fuck you all" periode. Dat vind ik er aan af te horen en de plaat dus uiteindelijk ook geen goed doen.

Inmiddels heeft Pornography kennelijk een welhaast mythische status weten op te bouwen. Ook ik ben daar met mijn oorspronkelijke 5 sterren even in meegegaan. De uiteindelijke weging komt bij mij echter een stuk lager uit. 3,5 voor de plaat en 0,5 bonuspunt voor de nostalgische waarde.

perfume
Tja als we al het geld hadden om een plaat te kopen dan draaiden we hem net zoalng totdat we hem goed vonden, toch? Het waren andere tijden!

Deze plaat vind ik trouwens een meesterwerk(je) Ik wil niet overdrijven!

avatar van Alicia
5,0
Nee hoor...je overdrijft niet, ik vind dit ook meesterlijk en het is tot op heden mijn favoriet van The Cure. Maar nog veel beter vind ik de live uitvoering van "Pornography" op de dvd "Trilogy"....deze heb ik wel duizend keer (overdreven?) beluisterd en gekeken en is tot op heden een van mijn favoriete concerten op dvd....

perfume
Het is jammer dat de DVD Trilogy hier niet toegevoegd is! Het betreft hier een concert van The Cure uit 2002. Hierin spelen ze het volledige album live evenals Disintegration en Bloodflowers. Deze drie albums hebben alle dezelfde sfeer vandaar de term trilogie! Erg mooie DVD. Ik heb ze allemaal op audio cd gezet, vanwege de geluidskwaliteit. Voor elke liefhebber een aanrader!

Feeder
Vrees niet, ik denk dat de meeste Cure liefhebbers die DVD wel in huis hebben

avatar van kaztor
5,0
orbit schreef:
Dit is ook niet bepaald een radiovriendelijke plaat natuurlijk

Wat je op de radio hoort van The Cure is Lullaby, Inbetween Days, Close To Me en A Forest en daarmee is de kous wel zo'n beetje af. En dat vind ik eigenlijk wel mooi zo. The Cure heeft hun imago behoorlijk mee wat dat betreft en hun frontman is gelukkig te eigenwijs en excentriek om klakkeloos achter het grote geld aan te hollen.

Rond 1982 vlamde U2 ook nog steeds behoorlijk, hoor. Jammer dat dat een beetje vergeten wordt.

avatar van Figureheads
5,0
Jammer dat ze het nummer "All Mine" nooit hebben opgenomen in de studio, en dat het niet op het originele album staat. De live versie klinkt ondangs de slechte kwaliteit erg goed...

Kid A(cid)
Waiting for the death blow... En daar is ie dan. Tering, wat een gave, deprimerende plaat. Ik vind hem al beter dan Disintegration

perfume
Veel beter!!

Mojo Pin
Ze zijn allebei fantastisch, punt.

Kid A(cid)
Als Pornography is afgelopen, heb ik meer het gevoel dat ik een hele trip, een hele beleving achter me heb gelaten zeg maar.

perfume
Ja dat heb ik ook! Deze plaat heeft inderdaad veel impact en laat zijn sporen na! Wat mij betreft een van de donkerste platen ooit!

djeffibrelich
perfume schreef:
Veel beter!!

wil je aub niet teVEEL nadruk maken op het woord veel

ik vind de finale van pornography fantastisch , dus het liedje ''pornography''.
grappig genoeg vind ik het begin van ''disintegration'' knallender dan de finale.

sowieso zijn het 2 platen die je niet met elkaar moet vergelijken.
het lijkt bijna net of ze door 2 verschillende bands zijn gemaakt.

avatar van Yeahz
4,0
Gruwelijk intimiderende plaat. Briljant.

avatar van Koenr
2,5
Het zal niemand hier nog verrassen dat ik erg weinig met de jaren '80 of depressieve muziek heb, en al helemaal niet met de combinatie. Maar vanwege de recente album K.O. en sowieso wat algemene interesse ben ik met een "40 minuten valt nog best mee" instelling toch maar aan Pornography begonnen. En verrassing, verrassing! Het is nog best een leuke plaat. Die drums.

Vooral de eerste 3 nummers vallen onwijs mee, ik vind ze zelfs goed, met The Hanging Garden als mooi hoogtepuntje en het beste wat ik ooit van The Cure heb gehoord.

Daarna zakt de plaat wel een klein beetje in, maar echt storend wordt het nooit. Alleen in Cold komt dat nare cheesy sfeertje wat me altijd zo tegenstaat even de plaat insluipen, maar nog steeds blijft het goed te doen.

Nou is 2,5* nog steeds geen hoge score natuurlijk, maar voor een band waarvan ik nooit had verwacht hoger dan 1* te geven is het al een hele grote meevaller. Bovendien zal het ook wel boven m'n 80's gemiddelde liggen.

Een hele kleine voldoende dus voor deze Cure. Die malle vent met z'n oogschaduw die zich graag als z'n moeder verkleed is zo gek nog niet.

avatar van orbit
5,0
Da's al heel wat

En gelukkig lopen smaken ver uiteen, het zou anders ook wel erg saai worden. En sommige artiesten zouden in dat geval ook geen droog brood meer verdienen.

De sfeer hier is nogal nihilistisch, zeg maar destructief.. op mij komt het altijd het meest over als een maalstroom waarin ik wordt meegezogen. Vooral die synths op de achtergrond van 100 years die steeds maar aanzwellen en dan weer afnemen trekken je al gelijk mee in die werking. Beter dan dit kan ik je de sfeer niet omschrijven. Als je hem niet voelt houdt het als vanzelfsprekend op. Het zou jammer zijn.

avatar van Suicidopolis
5,0
Koenr schreef:
Ik krijg vaak vreselijke jeuk van de zang en al die cheesy synths. Ik kan er ook niks aan doen. Bands als A Flock of Seagulls of Depeche Mode irriteren me mateloos.

Ik denk wel een beetje te begrijpen welke sfeer je hier probeert te portreteren met dat "cheesy synth" en irritante zang, maar past dat niet beter bij bv. het werk van Cher, en al die foute disco troep van toen? Ik bedoel: je kan veel zeggen van Pornography, maar cheesy? Irritante disco zang??

Wat Depeche Mode betreft: ik kan die foute synths wel rijmen met hun eerste releases, maar heb je bv. al eens naar Ultra geluisterd, dat al een pak meer rock elementen bevat (is gewoon maar een tip, geen opmerking of verwijzende vinger ofzo...)?

avatar van Koenr
2,5
Helaas krijg ik niks mee van de sfeer die vele anderen hier voelen, de muziek doet me verder niet veel en de zang staat me nogal tegen.

En het gemiep over dat uiterlijk moet je niet serieus nemen uiteraard.

orbit schreef:
De sfeer hier is nogal nihilistisch, zeg maar destructief.. mij komt het altijd het meest over als een maalstroom waarin ik wordt meegezogen.

Ja ik heb het merendeel van de berichten hier doorgelezen. Ik hoor ook wel een beetje dat het erin zit, maar ik voel het niet. De plaat weet me nergens te pakken. Dat is jammer inderdaad, maar veel kan ik er niet aan doen ben ik bang.

orbit schreef:
Vooral die synths op de achtergrond van 100 years die steeds maar aanzwellen en dan weer afnemen trekken je al gelijk mee in die werking. Beter dan dit kan ik je de sfeer niet omschrijven. Als je hem niet voelt houdt het als vanzelfsprekend op. Het zou jammer zijn.

Helaas inderdaad. Ik zal het album nog een paar keer draaien, maar de kans dat het ooit een favoriet zal worden lijkt me vrij klein.

Wel heb ik met The Hanging Garden nu een Cure nummer dat ik echt goed vind.

Suicidopolis schreef:
Ik denk wel een beetje te begrijpen welke sfeer je hier probeert te portreteren met dat "cheesy synth" en irritante zang, maar past dat niet beter bij bv. het werk van Cher, en al die foute disco troep van toen?

Cher zou ik niet zo snel cheesy noemen, eerder gewoon kut.
Veel disco ken ik niet, maar dat is ook niks voor mij inderdaad.

Suicidopolis schreef:
Ik bedoel: je kan veel zeggen van Pornography, maar cheesy? Irritante disco zang??

Nee, dat cheesy element is juist opvallend afwezig op Pornography, alleen bij Cold komt het er op de achtergrond een beetje insluipen vond ik. Maar wat ik van Faith heb gehoord vond ik dan weer wel vreselijk cheesy (voor zover ik me herinner).

En Disco zang heb ik helemaal nergens genoemd.

avatar van orbit
5,0
Koenr schreef:
Nee, dat cheesy element is juist opvallend afwezig op Pornography, alleen bij Cold komt het er op de achtergrond een beetje insluipen vond ik. Maar wat ik van Faith heb gehoord vond ik dan weer wel vreselijk cheesy (voor zover ik me herinner).

Ik vind Sigur Ros dan weer verschrik-ke-lijk kazig, dat lijkt wel ondergedompeld in een zwiterse fondue Blijkbaar is dat een subjectief gegeven..

perfume
@ Koenr: Bedankt voor je commentaar, het doet mij deugd dat jongeren nog de moeite nemen om The Cure te luisteren! Maar hey dit album is toch echt een klassieker! Destijds een revolutie ! Tja voor mij enkel nostalgie!

avatar van Ben Post
4,0
Had ik hier al eens gemeld hoe onwaarschijnlijk mooi ik The Figurehead vind?

Vanaf: "I can never say no...." tot het eind bijna letterlijk adembenemend.

avatar van Yeahz
4,0
Echt een geweldige plaat heeft The Cure met Pornography afgeleverd.

Over the top? Jazeker
Gejank? Absoluut
Verlorenheid? Aanwezig

Maar zijn dit redenen om deze plaat teniet te doen?

Nee, integendeel. Robert Smith en consorten laten zich eindelijk gaan. Alle opgekropte eenzaamheid, verlorenheid en woede die de achtergrond vormen voor Seventeen Seconds en Faith komen er volledig uit en dit resulteert in een extatische, muzikale trip. One Hundred Years zet de toon met de heerlijk diepe basslijn die door het hele nummer loopt. Met zinnen als 'Does it matter if we all die/ ambition in the back of a black car' laat Robert Smith ook geen twijfel bestaan over de thematiek van Pornography: de donkere kant van het leven.

One Hundred Years wordt gevolgd door het strakke 'A short term effect' waarin volop geexperimenteerd wordt met echo's en instrumenten. Een nummer om van in trance te raken.

The hanging garden is op het eerste gezicht een enigszins vreemde eend in de bijt. Geen diepe bassen ditmaal, maar 'lichter' gitaargetingel. Aangezien The Cure toch wel erg diep in hun duistere tunnel zaten, krijgen we hier ook zinnen voorgeschoteld als 'watch the animals die'. Ja, ja, echte darwinisten, de bandleden van The Cure.

Siamese Twins gaat over seks. Rauwe seks. Na dit nummer geluisterd te hebben kun je bijna niet meer voorstellen dat Smith ooit plezier aan dit festijn beleefd heeft kunnen hebben. Hij worstelt en ploetert met zichzelf, en vraagt zich af of het altijd hetzelfde liedje is, 'Is it always like this''?

The Figurehead heeft de allerdiepste basslijn van de hele plaat. Voor mijn gevoel dan ook het donkerste nummer. Complete desolatie klinkt in dit hele nummer door.

A Strange day is dan wat mij betreft de kleine opluchting na The Figurehead. Wat een melodielijn, wat een tekst. De apocalypse nadert en we staan met zijn allen op het randje van de afgrond. Langzaam komt het einde dichterbij.

In Cold gooit Smith nog eenmaal zijn verlorenheid nog eenmaal met enorm venijn eruit. Pijn doet het, 'Ice in my eyes and eyes like ice don't move'.

Pornography, de titeltrack, is de afsluiter. Wat begint met wat vaag mens/alienachtige gemurmel, eindigt met Smith die een laatste stuiptrekking geeft. 'One more day like this and I kill you!' roept hij uit volle frustratie. Heerlijk vaag nummer, maar o zo toepasselijk.

Pornography is een 'muziekoverstijgende' plaat; het is een plaat die je moet ervaren, die je tot je door moet laten dringen, om de kracht ervan te kunnen ervaren. Angst en woede zijn nog nooit zo aantrekkelijk geweest.

avatar van Suicidopolis
5,0
Yeahz schreef:
One Hundred Years zet de toon met de heerlijk diepe basslijn die door het hele nummer loopt. Met zinnen als 'Does it matter if we all die/ ambition in the back of a black car' laat Robert Smith ook geen twijfel bestaan over de thematiek van Pornography: de donkere kant van het leven.

Nu niet om te mierenneuken ofzo, maar de correcte zin is eigenlijk:

"It doesn't matter if we al die..."

De reden waarom ik dat even vermeld is omdat "Does it matter..." eerder een vraag doet vermoeden, alsof hij er nog over twijfelt, terwijl "It doesn't matter..." gewoon puur een statement is, recht in je lelijke smoel: "je bent maar een waardeloos bestaansding, pummel, get over it". Dat maakt het mijn inziens nog wat grauwer...

avatar van Yeahz
4,0
Akkoord, schoonheidsfoutje. Ik had het natuurlijk nog even snel kunnen googlen.

Gast
geplaatst: vandaag om 19:47 uur

geplaatst: vandaag om 19:47 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.