menu

Kings of Leon - Only by the Night (2008)

mijn stem
3,57 (1124)
1124 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: RCA

  1. Closer (3:57)
  2. Crawl (4:06)
  3. Sex on Fire (3:23)
  4. Use Somebody (3:50)
  5. Manhattan (3:24)
  6. Revelry (3:21)
  7. 17 (3:05)
  8. Notion (3:00)
  9. I Want You (5:07)
  10. Be Somebody (3:47)
  11. Cold Desert (5:34)
  12. Frontier City * (3:37)
  13. Beneath the Surface * (2:48)
  14. King of the Rodeo [Live] * (2:48)
  15. Slow Night, So Long [Live] * (3:09)
  16. Fans [Live] * (4:01)
  17. Molly's Chambers [Live] * (2:25)
  18. My Party [Live] * (4:01)
  19. Arizona [Live] * (4:48)
  20. Charmer [Live] * (3:34)
toon 9 bonustracks
totale tijdsduur: 42:34 (1:13:45)
zoeken in:
avatar van aERodynamIC
3,5
Laat ik beginnen met te zeggen dat ik eigenlijk helemaal klaar was met Kings of Leon. Deze band leverde een debuut af om je vingers bij af te likken, het vervolg stelde me teleur en wat daarna kwam moet ik maar zo snel mogelijk vergeten. Echt zin om het nog een keer te proberen had ik dus niet bepaald. Waarom ik toch begonnen ben aan het vierde album van deze band zal altijd wel een raadsel blijven.
Opener Closer zorgt in elk geval al snel voor een aangenaam positief gevoel. Nee, dit zijn niet die rockers van het debuut, maar dit is wel spannende gitaarrock met electronische toevoegingen die het nummer een onderhuidse spanning meegeven. Ik ben in elk geval een en al oor nu.
Crawl kruipt nog even onderhuids verder. Dit is verdomde lekker wat ik hier hoor. Snijdende gitaren, strakke ritmes en dan die zeurderige knauwende stem van zanger Caleb.
Op Sex on Fire verlaten de heren dat pad en horen we de bekende zuiderse rock die zo herkenbaar is. Toch is klinkt het minder 'platteland' en zit er meer 'stad' in.
Use Somebody brengt me in verwarring. Dit nummer klinkt nogal groots, alsof ze stadionrock a la Coldplay willen maken. In elk geval vind ik de gitaren hier iets te veel uitwaaieren en had dit wel wat kleiner gemogen.
Op Manhattan nemen ze gas terug maar al snel kom thet grootse geluid ook hier weer terug. Ik vind het zeker niet slecht maar ik weet toch niet zo goed wat ik er nu mee aan moet allemaal.
Revelry is dan weer wat intiemer en kabbelt rustig voort om hiermee een perfect rustpuntje te verzorgen. Het lijkt ook wel of de zang er op vooruit is gegaan ook al vond ik dat op het debuut juist zo charmant.
17 komt een beetje stuurloos over. Het lijkt wel alsof ze niet goed weten voor welke stijl ze nu echt moeten kiezen. Toch vind ik het een prima nummer.
Notion krijgt een wat poppy geluid mee en mist wat van de spanning die de nummers in het begin wel hebben.
I Want You vind ik een lekker mid-tempo nummer. Niet bepaald hemelbestormend maar gewoon een relaxed nummer.
Be Somebody heeft wat ronkende momenten die het ietwat zwakke nummer toch nog wat pit geven en Cold Desert klinkt wat zwaarmoedig.
Hiermee zijn we aan het eind van de plaat gekomen en weet ik eigenlijk niet zo goed wat er nu echt van te vinden. Het begint allemaal zo spectaculair om vervolgens langzaam terug te zakken naar een niveau die me niet zo boeit en waar ik mijn aandacht wat verlies.
Laat ik het mezelf niet al te moeilijk maken: minder dan het debuut, ietsje beter dan de tweede, stuk beter dan hun laatste.
Omdat ik geen 3,25* kan uitdelen maak ik er een 3,5* van en zo hebben alle vier de albums een andere beoordeling

avatar van Zandkuiken
3,5
Eigenlijk de eerste plaat van Kings Of Leon die ik een echte kans geef (hoewel ik Ragoo een gewéldig nummer vind) en met Only By The Night levert de band een erg sexy popalbum af, dat jammer genoeg niet overal hetzelfde niveau haalt.

Nu ja, als je als groep gewapend bent met de fenomenale stem van Caleb Followill, dan moet je al serieus je best doen om volslagen rommel af te leveren. Zelfs mindere songs blijven boeien door z'n vocale kwaliteit.

En wat dan als ook het materiaal zelf van niveau is? Tja, dan krijg je heerlijke pop zoals de wereldhit Sex On Fire: übertoegankelijke rock die op elk radiostation te horen valt. Die populariteit wordt door de hardcore fan al 'ns onthaald op meewarigheid, maar daar doe ik niet aan mee. Één van de singles van het jaar!

Toegegeven, soms ligt het er wat té dik op: zo doet de afsluiter me een beetje denken aan Bryan Adams of - hij is hier al genoemd - Bon Jovi, maar gek genoeg stoor ik me daar niet aan. Integendeel, Cold Desert is één van de betere op Only By The Night.

Nog beter is het ruimschoots bewierookte Use Somebody, dat Sex On Fire naar de kroon steekt als beste nummer van de plaat. Ook de zwoele (een adjectief dat je hier voor elke track zou kunnen plaatsen) opener mag er wezen en wordt qua hitsigheid nog net voorbijgestoken door I Want You, opnieuw zo'n supermelodieus lapje muziek.

Ook powerballades (eigenlijk zijn ze dat allemaal wel een beetje) Manhattan en vooral Revelry mogen er wezen en doen de teller van geslaagde liedjes in het voordeel van dit schijfje oplopen.

Of ik Only By The Night in huis ga halen valt nog te bezien (de kans is eerder klein), maar het is in ieder geval een fijn, onbezonnen popplaatje waar ik graag van geniet.

Overigens vind ik de sfeervolle groene cover ook pakken mooier dan het misbaksel dat hier als officiële hoes staat.

Kleine 3,5*

avatar van otherfool
1,0
'Als dit rock 'n roll is... laat maar zitten dan' schreef ik bij de debuutplaat van Kings of Leon. Maar omdat iedereen, ook een MOR rockbandje, een tweede kans verdient toch ook deze maar binnengetrokken.

Helaas staat ook Only by the Night weer vol met lelijk gezongen flauwe rockdeuntjes die me werkelijk niets doen. Aan het begin van de plaat gaat het nog wel (Closer en Sex on Fire) maar bijvoorbeeld Manhattan is dan weer het vervelendste wat ik dit jaar voorbij heb horen komen...

Tweede helft staat vol met slappe tosti muziek waar ik verder geen woorden aan vuil ga maken. Nog steeds niet mijn bandje, het moge duidelijk zijn. 1*.

avatar van Gajarigon
3,5
Een dubbeltje op z'n kant, dit album. De singles vond ik akelig aanstekelijk, maar een volledig album is toch wat te veel van het goede. Alle nummers zijn erg straight-forward - geen kwaad woord daarover - maar er zitten toch enkele ferme missers tussen op de tweede helft van het album. Op die manier wordt een album van een kleine 40 minuten plots een hele zit, en dat is natuurlijk nooit goed. De zang is zoals al vaak gezegd wat zagerig, maar dat is de stem van Thom Yorke ook. Muzikaal is het braafjes binnen de lijntjes maar onderhoudend. De muziek mist wat weerhaakjes om echt blijven hangen, en daar kunnen enkele leuke singles helaas niets aan veranderen.

avatar van Co Jackso
4,5
Als muziekliefhebber is het een zonde om dit commerciële album van Kings of Leon goed te vinden. De trend is dat dit album als troep wordt bestempeld, terwijl de eerdere albums de hemel in worden geprezen. Wat mij betreft is dat grote onzin. Natuurlijk is dit album qua geluid een totale stijlbreuk met het eerste album, en kan het als softe rock worden bestempeld. En ook ontbreekt het aan gewaagde nummers zoals het meesterwerk Knocked Up. Niettemin beschouw ik dit album wel als het album dat in zijn geheel het meest afwisselend is en daarnaast de gehele speelduur een relatief hoog niveau vasthoudt.

Met een nummer als Use Somebody spreekt dit nieuwe geluid een totaal ander publiek aan. Ik snap de teleurstelling ook wel bij de liefhebbers van de eerdere albums, maar ik vind wel dat dit album een eerlijke kans verdient. Nummers als Manhattan en Be Somebody zijn zeer sterk. En ook de grijsgedraaide singles zoals Notion, Use Somebody, Crawl en Sex on Fire zijn bovengemiddeld goed. In feite beschouw ik alleen I Want You als een misser, dit nummer is te traag en haalt onnodig het tempo uit het album. Wel is de aansluiting met Be Somebody sterk, voornamelijk doordat de drummer dit nummer een heerlijk ritme geeft.

Dit album beschouw ik als het beste werk wat Kings of Leon tot nu toe hebben afgeleverd, vooral doordat slechte nummers ontbreken. Bij andere albums waren deze nummers duidelijk wel aanwezig. Hopelijk geeft iedereen dit album een eerlijke kans, omdat het binnen zijn genre zeer geslaagd is. En nee, dit nieuwe genre beschouw ik niet als typische top 40 muziek. Daarvoor zijn een aantal nummers op dit album te gewaagd en apart voor.

avatar van BoyOnHeavenHill
4,0
Kennelijk een fenomeen van alle tijden : zodra een band met later werk commercieel succes krijgt klagen de fans van het eerste uur dat hun eerdere platen toch eigenlijk veel beter en vooral puurder zijn.

Ik moet bekennen dat ik me daar ook wel eens (regelmatig) aan schuldig heb gemaakt.

Hoe dan ook, drie jaar na dato heb ik de twee briljante singles Use somebody (krijgt van mij op een schaal van 1 tot 10 een 10) en Sex on fire (een 11) ontdekt, en op basis daarvan ben ik wat deze band betreft dus met dít album begonnen. En al dat gezeur over vercommercialisering enz. terzijde, dit is echt een geweldige plaat, donker en toch toegankelijk. De stem van Caleb Followill is net zo'n ultieme rock&rollstem als die van John Fogerty, het geluid is perfect zompig en warm, en de nummers zijn stuk voor stuk spannend. Al met al een heerlijke plaat die ik heel vaak kan draaien.

Alhoewel, wat die spannende nummers betreft... Misschien kan mijn indruk nog veranderen, maar terwijl de eerste zeven nummers echt geweldig zijn kunnen de laatste vier me maar niet boeien, om de een of andere reden dwaalt mijn aandacht af. Niet echt slecht of zo, maar gewoon ook niet bijzonder interessant. Erg jammer.

avatar van Ronald5150
3,5
De eerste vier nummers van "Only by the Night" zijn fantastisch. Opener "Closer" is daarvan mijn favoriet. Een broeierige sfeer met een onderhuidse spanning die me doet denken aan de algehele sfeer van het album "Because of the Times". Ook "Crawl" doet daar niet veel voor onder. De nummers "Sex on Fire" en "Use Somebody" zijn toegankelijker, maar liggen ontzettend lekker in het gehoor. Na dit openingssalvo zakt het niveau toch wel behoorlijk in. Het niveau van de openingsnummers wordt eigenlijk nergens meer gehaald. Het is niet slecht, maar echt boeien doet het me ook niet meer. De twee afsluitende tracks tillen het geheel dan weer naar een iets hoger niveau en wordt "Only by the Night" toch nog sterk afgesloten. Ondanks het ijzersterke begin weet "Only by the Night" het niveau van voorganger, en mijn favoriete album van Kings of Leon, "Because of the Times" niet te halen. Middels hun 15 minutes of fame aan het begin van het album weten Kings of Leon zich echter wel te profileren bij het grote publiek en dat is zeker een compliment waard. "Only by the Night" krijgt meer dan een voldoende, maar is uiteindelijk voor mij niet consistent genoeg om een memorabele indruk achter te laten.

Gast
geplaatst: vandaag om 01:24 uur

geplaatst: vandaag om 01:24 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.