Ik vind dit album juist zo goed omdat het zo ingetogen is. Minder grootse gebaren, meer subtiliteit. Ik hou van de Antony zoals ie klinkt op zijn debuutplaat, maar deze stijl heeft met een neuslengte voorsprong toch mijn voorkeur.
Het zijn vrijwel allemaal goede tot geniale nummers, waarvan ik vooral One Dove magistraal vind. Dust And Water is een beetje een combobreaker, maar eigenlijk is dat ook helemaal geen slecht nummer. Het zweeft alleen een beetje te veel in Antony's fantasiewereldje, terwijl dit juist zo'n lekkere aardse plaat is.
Nee, deze plaat is wat mij betreft bijna perfect en het valt me een beetje tegen dat deze inderdaad veel over het hoofd is gezien. De hype is gewoon voorbij na I Am A Bird Now en dat ie niet meer zo worstelt dat ie misschien liever een meisje had geweest heeft geen positieve invloed gehad op de media aandacht die hij kreeg. Maar dat maakt deze plaat absoluut niet minder goed. Ik heb me dan ook verbaasd over het feit dat deze plaat zo gemiddeld scoort in de eindlijstjes van 2009. Maar goed, ik heb het geluisterd en goed bevonden, daar moet ik me dan maar mee troosten.
5*