menu

Antony and the Johnsons - The Crying Light (2009)

mijn stem
3,81 (424)
424 stemmen

Verenigde Staten
Pop / Folk
Label: Secretly Canadian

  1. Her Eyes Are Underneath the Ground (4:24)
  2. Epilepsy Is Dancing (2:42)
  3. One Dove (5:24)
  4. Kiss My Name (2:48)
  5. The Crying Light (3:18)
  6. Another World (4:00)
  7. Daylight and the Sun (6:21)
  8. Aeon (4:35)
  9. Dust and Water (2:50)
  10. Everglade (2:58)
  11. My Lord My Love * (3:17)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 39:20 (42:37)
zoeken in:
avatar van Madjack71
5,0
barret schreef: maar vergeet niet zijn werk met Hercules and Love Affair, dat was toch meer electro.


barrett even een kleine nuance; 'zijn werk' was het niet met Hercules and the Love Affair, dat is nl. een project van DJ Andy Butler. Anthony was alleen een gastartiest op Blind, die hij dan wel samen met hem geschreven had...en m.i ook een van de weinige interessante nummers op dat verdere m.i saaie album.

Maar ik ben het wel met je eens, dat ik ook wel nieuwsgierig ben, wat hij zou doen als hij zou gaan experimenteren in de jouw genoemde richtingen. Zijn stem leent zich daar wel voor denk ik zo.

avatar van barrett
3,5
Dit is blijkbaar een misverstand die ontstaan is, maar hij staat toch bij de bandleden genoteert en niet als gastartiest, daardoor dus...
Nuja ik vond die plaat wel nog iets hebben, met iets meer gesleutel hebben we een topplaat mijn inziens...

Hopelijk gaat deze artiest eens een ander pad op, zodanig dat hij zich nog meer kan ontwikkelen.

avatar van Deranged
Ik heb gehuild bij Aeon, en het was heel lang geleden dat iets me uberhaupt zo diep wist te treffen.

Bijzondere man/figuur, op z'n zachtst gezegd.

avatar van sherpa
5,0
Ik zou niet weten wat hier beter aan kon.
De instrumentatie is onovertroffen.
Vergt wel een goed hifi setje.

avatar van Devoo
4,0
Je mag draaien en keren hoe je het wilt, maar Antony is een nicht! Een grotere nicht dan deze Antony zul je niet snel vinden. Maar dat hij muziek schrijft die zo wonderlijk mooi is, is gewoon een feit. Bij het luisteren van deze plaat, vind je de rust bij jezelf terug, en kan je genieten van de mooiste teksten die hij ten gehore brengt. De zang van deze man is ook uniek. Hij heeft een mooie lage stem, maar kan ook nichterig hoog zingen. Allebei de stijlen vind ik erg mooi, en hij zingt ook met veel vibratie in zijn stem. Erg goed artiest, die een schitterend album heeft neergezet!

avatar van lauradance
4,0
Eerste album die ik hoor van hem. En wat een stem en wat een gevoel legt
hij erin. Ik ga me zeker verdiepen in meer werk van hem.

avatar van blonde redhead
4,5
Devoo schreef:
Je mag draaien en keren hoe je het wilt, maar Antony is een nicht! Een grotere nicht dan deze Antony zul je niet snel vinden. !


En?! wat wil je daar precies mee zeggen?

avatar van devel-hunt
3,5
Devoo schreef:
Je mag draaien en keren hoe je het wilt, maar Antony is een nicht! Een grotere nicht dan deze Antony zul je niet snel vinden.
Een kleinere nicht zal je ook niet snel vinden, hoewel ik het meer een 'ding' vind.

avatar van blonde redhead
4,5
Ik blijf het een laag gemiddelde vinden ten opzichte van zijn vorige platen. Muzikaal vind ik de plaat sterker geworden. Wel zingt hij niet meer om zijn eigen leven maar heeft hij een ander onderwerp ik zou mij kunnen voorstellen dat men daar wat minder mee heeft. Ik heb hem nu in ieder geval in mijn op 10 gezet op een verdiende 2e plaars en ben benieuwd waar deze gaat eindigen.

avatar van Leonard91
3,5
Wat een mooie hoes zeg.

avatar van musicfriek
4,5
Deze plaat is voor mij de absolute nummer 1 van 2009. Tevens ook het enige album die van mij de volle mep heeft gekregen dit jaar. En inmiddels ook nog eens mijn favoriete Antony-plaat

avatar van LucM
5,0
Mee eens met musicfriek, dit album vind ik ook de beste van 2009. Blijkbaar hebben sommigen het toch moeilijk met de zeer aparte zang, het is een kwestie van wennen.

Father McKenzie
@ LucM, ik had in het begin ook moeite met de aparte stem van Antony, maar daar wen je aan. Méér zelfs, je leert daar van te houden. Deze plaat zweeft gewoon voorbij, beetje sprookjesbosachtig, héél apart moeilijk te omschrijven sfeertje, ik hou van dit album, echt héél mooi.

Joy
nicht?

de man/vrouw is genderdysfoor, dat is iets anders dan nicht

prachtige stem iig, ga ook deze weer proberen

avatar van aERodynamIC
5,0
devel-hunt schreef:
Een kleinere nicht zal je ook niet snel vinden, hoewel ik het meer een 'ding' vind.

'Ding' is het zilveren schijfje dat in het doosje zit beste devel-hunt.

Het valt me op dat Antony blijkbaar een beetje uit de gratie is. Waar hij met het vorige album telkens hoog scoorde in de jaarlijsten daar zien we hem nu nergens terug en zo vreselijk anders is dit album nu ook niet.
Misschien is dat wel het probleem: Antony duikt wel heel erg veel als gastartiest op bij de meest uiteenlopende artiesten en misschien is dat overkill. Het exclusieve is er door verminderd.
Zelf vind ik dit samen met het album van Scott Matthew toch wel het mooiste van afgelopen jaar dus mij kan je er vorlopig nog wel even voor warm maken. Overigens vond ik Antony ook een warme persoonlijkheid tijdens zijn concerten dit jaar. Daarom sloeg de gequote opmerking ook nergens op. Het zal vast niet zo bedoeld zijn maar laat het dan achterwege.

avatar van herman
2,5
aERodynamIC schreef:
Het valt me op dat Antony blijkbaar een beetje uit de gratie is. Waar hij met het vorige album telkens hoog scoorde in de jaarlijsten daar zien we hem nu nergens terug en zo vreselijk anders is dit album nu ook niet.

Volgens mij is het ook een beetje omdat de nieuwigheid er vanaf is. In de jaarlijstjes vind je over het algemeen toch maar weinig gevestigde namen terug. Dit is niet zo "hip" meer, blijkbaar. Op MuMe en in mijn directe omgeving scoort Antony nog wel erg goed, in ieder geval.

avatar van Gyzzz
3,0
Ik vind dit album zelf een beetje té... Zijn vorige platen vond ik eenvoudigweg iets soberder, karaktervoller en urgenter. Telkens als ik Antony ga luisteren, kies ik daarom voor een oudere plaat, en Antony is geen artiest waarvan je twee of drie albums achter elkaar luistert. Deze heb ik daardoor al maanden niet meer opgezet.

avatar van Jeanneman
5,0
Gyzzz schreef:
Ik vind dit album zelf een beetje té...

Ik vind dit album juist zo goed omdat het zo ingetogen is. Minder grootse gebaren, meer subtiliteit. Ik hou van de Antony zoals ie klinkt op zijn debuutplaat, maar deze stijl heeft met een neuslengte voorsprong toch mijn voorkeur.

Het zijn vrijwel allemaal goede tot geniale nummers, waarvan ik vooral One Dove magistraal vind. Dust And Water is een beetje een combobreaker, maar eigenlijk is dat ook helemaal geen slecht nummer. Het zweeft alleen een beetje te veel in Antony's fantasiewereldje, terwijl dit juist zo'n lekkere aardse plaat is.

Nee, deze plaat is wat mij betreft bijna perfect en het valt me een beetje tegen dat deze inderdaad veel over het hoofd is gezien. De hype is gewoon voorbij na I Am A Bird Now en dat ie niet meer zo worstelt dat ie misschien liever een meisje had geweest heeft geen positieve invloed gehad op de media aandacht die hij kreeg. Maar dat maakt deze plaat absoluut niet minder goed. Ik heb me dan ook verbaasd over het feit dat deze plaat zo gemiddeld scoort in de eindlijstjes van 2009. Maar goed, ik heb het geluisterd en goed bevonden, daar moet ik me dan maar mee troosten.

5*

Joy
de worsteling zal immer aanwezig zijn,een genderidentiteitsstoornis/conflict verdwijnt niet vanzelf, maar, een onverwachte carriere verzet natuurlijk de gedachten, en mogelijkheden

ken deze nu half, bij antony geef ik er de voorkeur aan de breekbare liedjes langzaamaan per stuk te ontdekken

avatar van Madjack71
5,0
Daar is tie dan weer; Antony mijn zingende engel. Zou de betovering nog intact zijn? De poefbommetjes nog werken?
Met Her Eyes Are Underneath the Ground opent hij met een titel a la Morrissey en weet hij mijn oren meteen te kluisteren aan de boxen. Prachtige klassieke pop.
Epilepsy is Dancing opent in een sfeer die ik graag mag horen. Antony's zang is in dienst van de ambience van het lied en zo zou ik graag ook de sfeer willen hebben proeven van een David Sylvian's Manafon of een Strawberry Wood van een Nits. Niet zozeer misschien de muziek, alswel de hoes van beide albums.
One Dove is een nummer dat mij weet te ontroeren en de blik naar binnen weet te werpen. One Dove is genadig, weet te vergeven en veegt de stof van mijn ziel.
Dan moet er eventjes een klein liedje voorbij komen, een mens moet toch ook ademen niet dan? Kiss my Name vervuld die functie met verve.
Meerdere malen dwalen mijn gedachten ook wel eens af naar Hildegard von Bingen. De zingende non uit de middeleeuwen. Ach op zich is dat ook maar een kleine stap, van een zingende engel uit de hedendaagse tijd naar een zingende non uit de middeleeuwen.
Non, engel, genderdysfoor, als daar zulks een mooie muziek uit voortkomt, is er geenszins zoiets als toeval. The Crying Light ontstijgt dat soort triviaal gemijmer.
Another World zou zo op mijn begrafenis gedraaid mogen worden...kom maar op met die tranen en daarna dan wel Gelok van De Vrijbuiters draaien dan heh.
Ben benieuwd als Antony wat langere werken zou componeren in klassieke liederen stijl, omlijst met sferische stukken. Daylight and the Sun, verwent mij met zijn ruime 6 minuten. Daar waar een Tori Amos zich verliest in tomeloze inspiratie en die allen aan een album toevertrouwd. Hoor ik liever een kort emotioneel relaas van een Antony, die mij het album in een ademteug doet beluisteren.
Aeon opent met klassieke gitaarklanken en maakt ruimte vrij voor het neerzetten van een performance dat zo de top2000 regionen in kan als een evergreen, een soort Purple Rain, maar dan van Antony.
Ondertussen sta ik zowat perplex over wat er ondertussen aan pracht en praal is voorbij gekomen.
Pergolesi/Palestrina, ik krijg er subiet zin in als Dust and Water de toon zet. Mij maak je niets meer wijs, Antony is een oude ziel. Bestaat er zoiets als het verwarmen van je ziel. Mocht dat zo het geval zijn, dan is dat zojuist gebeurt. Dust and Water is een nummer dat mij verloren doet gaan in de tijd. Ogen dicht en wegdrijven.

Zoals Is Ook Schitterend het zo mooi bracht in Hoofd onder Water;
Met m'n hoofd onder water
Ziet niemand de tranen
Gedachte vertragen en ik laat ze gaan....Everglade.

avatar van Rinus
Hoewel ik alleen maar zijn opname heb met het Metropole Orkest (van 21 juni 2009, nooit officieel uitgekomen), kan het mij niet echt bekoren. Ik draai het af en toe.

Ik vind, dat Antony maar een matig zanger is, op het jengelde af. En als ik zo z'n teksten hoor, zit hij ook behoorlijk met zichzelf in de weg (en niet alleen fysiek). Het zit gewoon niet in mijn straatje..

Joy
hoe kun je fysiek in de weg zitten met jezelf los koppelen van het geestelijke aspect

Transgender, not a man not a woman, dan zijn de teksten geheel te begrijpen

Ik vind ook niet alles goed , maar zijn prachtige en breekbare stem raakt me bij vlagen wel degelijk

met metropole was natuurlijk een diamantje , letterlijk en figuurlijk een gebroken mens, drama, maar daar is men dol op

avatar van herman
2,5
Berichten over nieuw album verplaatst naar Antony and the Johnsons

Sven Bersee
Antony Hegarty bewijst weer één van de groten van de hedendaagse muziek te zijn. De gevoeligheid in zijn stem is ongeëvenaard. Alleen de grootsten kunnen de materie aan die Antony bezingt op The Crying Light. Op sommige nummers lijkt hij bijna te huilen. De emoties van Antony komen eerlijk over. Dit is puur. Dit is pracht. Het magnum opus van een groot artiest. Een klassieker in spe.

Pindahaai

avatar van aERodynamIC
5,0
Bonustrack My Lord My Love zal nu ook verschijnen op de EP Thank You for Your Love.

avatar van Gizzmann
4,5
Dit album blijft echt echt onbeschrijfelijk mooi.

0,5
Ik probeer altijd mijn muzikale grenzen te verleggen. Dus ga ik van Stock Aitken Waterman tot Björk en van Opera tot Speed Metal. Nu heb ik dit album geprobeerd. Maar ik vond het vreselijk. Zijn stem is net een jankende kat die aan het dood gaan is. Niet aan mij besteed. Ik heb 2 albums geprobeerd, omdat ik misschien net een verkeerd album had uitgekozen. Maar daar hoorde ik weer zo'n jankende kat tussen de piano akkoorden heen. Voor de fans zal ik dat album maar niet negatief beschrijven. Dus laat ik het hierbij. Geef mij maar Mel & Kim.

avatar van aERodynamIC
5,0
Misschien zijn die ook wat meer respectable

avatar van Xel
4,0
Xel
cantforgetyou schreef:
Dus laat ik het hierbij. Geef mij maar Mel & Kim.


En ik nog denken dat je een grap aan het maken was....... Lachen verging me wel even toen ik je stemhistorie zag. Je meende het echt.
Antony a/t Johnsons is in ieder geval niet een act die snel en oppervlakkig weg te slikken is, z'n stem is iets waar je echt aan moet wennen als je het voor het eerst hoort. Het zal ook niet snel de status hebben van een Jason Donovan.
Gelukkig maar.

0,5
Sorry, dat mijn muzieksmaak zo fout is, maar ik hou ervan. Lees mijn recensies maar eens over de Stock Aitken Waterman albums.

Gast
geplaatst: vandaag om 07:03 uur

geplaatst: vandaag om 07:03 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.