Jethro Tull - Thick as a Brick (1972)

Ik zou ook best uit een koffer willen leven. Met verder geen of amper bezittingen. Maar dan als onderdeel van een rondreizend hardwerkend circus, zoals de crew van Motorhead. Jaar in jaar uit de wereld over.
Ben m'n roeping mis gelopen. Dat lijkt me het mooiste leven dat er is.

Maar zo is het nu niet. Dus gewoon een huis met een elpeeverzameling waar ik trots op ben en iedere dag van geniet. Laten we maar niet teveel off-topic geraken.

Jehtro Tull is ook zo'n band die de hele wereld over heeft getourd.
Zal dit album vanavond eens opzetten.

Er is ook geen verschil. Er is eigenlijk nooit echt verschil. Iedereen moet het voor zichzelf weten. Ik vind het ook helemaal niet erg, wanneer mensen niet snappen, hoe ik het aanpak. Ik wil ook mijn stempel helemaal nergens op drukken.

Feit is wel, dat ik met de digitale versie van Thick as a Brick het met kleine pauzes moet doen.

Volgens mij wel. Maar dat zit 'm niet in de uiterlijkheid van wel of niet hebben, maar in het wel of niet gehecht zijn daaraan.

Ik zou me daar te erg aan storen die pauzes. Maar ja, die twee bonus tracks van de 25 jarige editie vind ik ook niet lekker wegluisteren.

De pauzes storen me eigenlijk ook. Daarom postte ik het ook.
Was ook benieuwd naar de ervaringen van andere spotify-users.

Daarbij ben ik benieuwd of de 40th anniversary editie ook in tweeluik is verschenen of enkel in 8 losse tracks...

Volgens Amazon.UK zijn het 2 tracks. Hebbum gelijk maar besteld ......... Hoop dat het net zo'n oor-opener is als de Aqualung riemiks.

Helemaal mee eens Hans. Waanzinnig goeje riemiks ! Ik krijg er een zelfde beleving bij als bij Aqualung: zo moet het op de studiomonitors geklonken hebben toen ze klaar waren met de opnames. Petje af voor meneer Wilson.

Het zijn de iconische platen van weleer. Met de al even iconische hoezen. In ieder zichzelf respecterend huishouden was er wel een exemplaar te vinden. Ik kwam ze tenminste overal tegen. Ook in de platenkast van mijn toenmalige vriend. Het kan niet anders, dit album moet wel heel bijzonder zijn en dat is deze Thick as a Brick dan ook. We hebben deze plaat ontzettend veel gedraaid en toen wij na een paar jaar afscheid van elkaar moesten nemen nam hij, naast alle Uriah Heep platen, ook de prachtige Jethro Tull met de krant mee en ik heb van beiden nooit meer iets gehoord of gezien. Na zoveel jaar dit album niet gehoord te hebben verbaast het me dan ook helemaal niet dat ik nog altijd noot voor noot mee kan zingen. Heel bijzonder!