menu

Jethro Tull - Thick as a Brick (1972)

mijn stem
4,13 (423)
423 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Chrysalis

  1. Thick as a Brick (22:45)
  2. Thick as a Brick (21:05)
  3. Thick as a Brick [Live] * (11:48)
  4. Interview with Jethro Tull's Ian Anderson, Martin Barre and Jeffrey Hammond * (16:28)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur: 43:50 (1:12:06)
zoeken in:

Kingsnake
Vroeger werd er niet zo nauw gekeken naar de plaatjes, als er een plaat werd toegevoegd op Musicmeter.
De strikte naleving van goede hoesjes is van meer recente tijd.

Maar een correctie indienen mag altijd

avatar van Blue88
5,0
Goede teksten, interessant, muzikaal van hoog niveau. Die bassist kan er ook wat van zeg.

Fijn dat er toch nog dingen te ontdekken zijn; ik gaf de hoop al bijna op.
( ik wil hem verdorie op LP!)

Guardian of Isis
Kingsnake schreef:
Vroeger werd er niet zo nauw gekeken naar de plaatjes, als er een plaat werd toegevoegd op Musicmeter.
De strikte naleving van goede hoesjes is van meer recente tijd.

Maar een correctie indienen mag altijd
Ik kijk er ook niet zo naar, als het maar een degelijke hoes is van het album. Zo vind ik de meer gebruikte hoes van Appetite for Destruction bijvoorbeeld een pak beter dan deze die er nu opstaat. Wat Thick as a Brick betreft, heb ik al wat gezocht op het internet, maar het is moeilijk een geschikte foto te vinden van de originele LP-hoes.

avatar van metalfist
Wat ik me afvraag is dat de LP precies in 2 versies bestaat. In de linkerbovenhoek staat een rood kadertje, bij mij is dat zwart. Zoals dit:
http://wissel.radio6.nl/files/2007/06/lpcdhoezen.jpg

avatar van Paulus_2
5,0
Dit album vind ik persoonlijk het beste album wat Tull ooit heeft gemaakt. De twee lange nummers zijn een mix van folk, rock, jazz en klassieke muziek. Dat Anderson stevig op "zijn" gitarist, Martin Barre, leunt is niet alleen op dit album goed hoorbaar, maar ook tijdens een live optreden van Jethro Tull, nog steeds een belevenis, blijkt dat het duo Anderson-Barre de as van de band Jethro Tull vormen.

Barre is een meestergitarist zoals Steve Lukather dat voor Toto was. Mooie begeleidende zware klanken uit zijn gitaar en fraaie solo's. Ook kan Barre goed dwarsfluit spelen. Al met al is Barre qua muzikant complementair aan Anderson.

Het album is een geestige persiflage op de band zelf en wat er zich in de jaren 70 in Engeland afspeelde, in het openbaar en in de media. De hoes van het album is een fictieve krant met van die typische Engelse tabloid trekjes. De krant zou zogenaamd geschreven zijn door een jongetje van acht jaar, genaamd Gerald Bostock. De teksten zijn gemaakt door Ian Anderson, Jeffrey Hammond (de bassist) en John Evan (keyboards).

Ik had vroeger de LP en de "hoes" lezen was een hilarische gebeurtenis. In die tijd was ik al een aantal keren in Engeland geweest en de sfeer waarin de hoes is gemaakt past precies bij de humor van Monty Python uit die tijd.

Muzikaal gezien is dit album een hoogtepunt. Zelfs Pete Townsend van The Who erkent het vakmanschap van Jethro Tull als hij ze noemt tijdens hun fameuze Isle of Wight festival optreden. Bekend is dat grote stukken van het album al improviserend in één keer zijn opgenomen. Over jazz gesproken...

Ik was bij hun liveoptreden in Waerdse Tempel in 2007. Fantastisch, het eenbenig fluitspel en de performance op het maniakale af zijn er niet meer bij. Anderson is de oude magiër geworden die de hele zaal van het begin tot het eind in zijn greep houdt. Ook toen kwam Thick as a Brick voorbij.

En dan te bedenken dat Jethro Tull als bluesband begon. Kijk maar eens op de DVD Living with the Past (Ha! ) naar de extra Class of 68 Reunion

5 sterren van mij.

avatar van harm1985
4,5
metalfist schreef:
Wat ik me afvraag is dat de LP precies in 2 versies bestaat. In de linkerbovenhoek staat een rood kadertje, bij mij is dat zwart. Zoals dit:
http://wissel.radio6.nl/files/2007/06/lpcdhoezen.jpg

Er zit verschil tussen de CD versie en LP versie, voor zover ik weet... hier zijn iig scans van de LP:
http://www.orthogonal.com.au/music/taab/index.htm

avatar van metalfist
Er zit ook een verschil tussen de LP en CD maar ik heb de LP met een zwart kadertje, zoals je duidelijk kunt zien op de link die ik post.

Buffalotid
Even terug naar de muziek op deze plaat: Geniale, luchtige progressiviteit.

avatar van Marty McFly
5,0
Ik verhoog naar 5*!

Ozric Spacefolk
Tull begon als bluesband, stapte over naar standaard rock, nam toen een uitstapje naar pretentieuze progrock (maakte 2 conceptplaten), maakte toen weer standrock, ging toen succesvol aan de folkrock, maakte wat mindere platen met teveel synths en drumcomputers en zijn nu een classicrock band.

Thick as a Brick en A Passion Play zijn de symfonsiche meesterwerken van Anderson en co.
Er valt niet al teveel over te zeggen, alleen dat ik vroeger echt dacht dat ene Gerald Bostock de lyrics had geschreven (op de elpee staat op het middenrondje ook echt aangegeven dat de lyrics van G. Bostock zijn en de muziek van Jethro Tull).
Goede grap, ze hadden me daar even te pakken.

De muziek begint akoestisch en dendert dan twee keer 20 minuten lang, de speakers uit, met fluit, trompet, wilde gitaar- en orgelsolo's, zelfs een drumsolo op kant 2.
Een waanzinnige en krankzinnige plaat van een idem band.

avatar van Protonos
4,5
enorm intense ervaring, het luisteren van dit album.
Sprookjesachtig!

4,5
Kingsnake schreef:
Maar ik denk trouwens niet dat een Tull liefhebber ook per sé een Yes liefhebber is. Ik vind Tull helemaal de bom en Yes maar zo/zo.

Ik vind beide maar zo zo - vooral ook de fanfavorieten Stand up en Aqualung. Maar voor TaaB maak ik graag een uitzondering. Ik geloof niet dat ik Yes ooit 4,5 ster heb gegeven.

Kingsnake schreef:
Voor liedjes moet je naar Aqualung of Benefit.

Of je oren er aan wennen dat de liedjes van TaaB doorgecomponeerd zijn, net als Aquatarkus. In totaal zijn het er een stuk of 12 - ik heb ze nooit precies geteld.

Kingsnake schreef:
Maar deze en bijv. Tubular Bells en Tales from Topograhic Oceans zijn echt liedjes-loos

Dat klopt inderdaad voor Tubular Bells, maar niet voor de andere twee. De liedjes van Topografische Oceanen zijn wel vrij lang - minstens vijf minuten en The Ancient is iets van 12. Maar dat is nog steeds korter dan Close to the Edge - dat is één compositie, zonder secties (niet op de naamgeving letten, want die is bij Yes toch nonsensikaal).

avatar van joko16
4,0
gaat nooit vervelen dit superalbum!

avatar van aerogp1
5,0
joko16 schreef:
gaat nooit vervelen dit superalbum!

Ik vind van wel, maar het voordeel daarvan is: als je hem na 3 maanden weer een keer beluisterd is het weer net zo lekker als de eerste keer

avatar van musicboy2602
5,0
Thick as a Brick.

Het begint met een geweldige sprookjesachtige intro die door de vertellende teksten wat van een proloog weg lijkt te hebben, maar de heren van Jethro Tull laten ons niet lang wachten en al snel barst de symfonische progressieve hel los met middeleeuwse akoestische gitaarmelodieën, soms lekker riffwerk, orgelterreur en bovenal constante genialiteit door deze roetsjbaan van genialiteit. De teksten zijn een willekeurig bijeenraapsel van ongerelateerde strofes poëzie, maar hebben toch een eerlijke overkoepelende sfeer die de geweldige muziek perfect ondersteunt. Over de gehele linie van dit epos van jewelste dat tegelijkertijd de pretentieuze First Wave British Progressive Rock parodieert en prijst en bovendien één van de beste albums uit deze prachtige muziekstroming is gebleken!

avatar van aerogp1
5,0
Hm, inmiddels is deze plaat mijn top 10 ingeknald.

You're sperm is in the gutter,
You're love is in the sink


Kernachtige teksten en redelijk briljante muzikale begeleiding, doet het helemaal voor mij.

avatar van horned_reaper
4,5
Wonderschone plaat!

Zeker als we kijken naar de tijd waarin dit is gemaakt

avatar van Stalin
harm1985 schreef:
(quote)

Er zit verschil tussen de CD versie en LP versie, voor zover ik weet... hier zijn iig scans van de LP:
http://www.orthogonal.com.au/music/taab/index.htm


Hilarische hoes als je hem beter bekijkt, zeker dit stukje op de achterkant van de LP-versie...

Ozric Spacefolk
Ik vind dit nog steeds het mooiste uit de krant: http://www.orthogonal.com.au/music/taab/full/brick0602.jpg

Misterfool
Really don't mind if you sit this one out. My words but a whisper - your deafness a SHOUT

Eigenlijk ironisch dat een van de grootste meesterwerken van de progressieve rock bedoelt is als parodie op het genre. Bij voorganger Aqualung werd er door press en publiek veel gediscussieerd over het al dan wel niet bestaan van een concept. Enigszins geïrriteerd door deze roddels besloten Anderson en kameraden de “mother of all conceptalbums” in elkaar te steken.
-
Dit album is samen met opvolger “A passion Play” de meest bombastische,pretentieuze, maar vooral elektrische album van Jethro Tull. De Folkachtige riedeltjes en het kenmerkende fluitspel van frontman Ian Anderson zijn er nog, maar worden steeds meer afgewisseld met gierende orgels,studiofratsen en gitaaruitbarstingen. Niet echt raar eigenlijk, want een goede parodie neemt nou eenmaal kenmerken van het geparodieerde genre over.

And the youngest of the family is moving with authority.
Building castles by the sea, he dares the tardy tide to wash them all aside

Tekstueel is dit een erg sterk album. De tekst heeft het zelfde middeleeuwse sfeertje als de muziek. Erg leuk hoe vele motieven(zandkastelen bijvoorbeeld) in de tekst terugkomen. Ook vele verwijzingen naar mythes, legendes en stripboekhelden(!). Zoals je van een parodie mag verwachten ook erg veel grappen; typisch Britse humor.
-
Net als bij de lyrics keren ook veel muzikale motieven terug. Het geeft de muziek zijn transparante structuur. Handig, aangezien het album hierdoor erg toegankelijk wordt, terwijl er op de muziek niks ingeboet is. De muziek zelf klinkt in zijn akoestische passages folkachtig, soms wat bluesy, en in zijn uitbarstingen juist prog of hardrockend.. Ook heeft de muziek invloeden van Klassieke (Nieweboer eat your heart out) en jazzmuziek(veel passages zijn geïmproviseerd).
-
Hoewel ik de muziek over het algemeen erg sterk vind, valt de muziek mij niet in elke passage positief op. De overgang tussen het eerste en tweede gedeelte van Thick of a brick duurt mij net iets te lang. Duidelijk is ook dat men oorspronkelijk hier de plaat om diende te draaien. Het begin van het tweede deel van Thick of a brick is wat chaotisch. Ook de drumsolo die daar geserveerd wordt, weet mij niet de broek te bollen.

Make your will and testament. Won't you? Join your local government.
We'll have Superman for president, let Robin save the day.

Opvallend aan dit album is het artwork, dat nog langer duurde om te maken dan het album zelf. Het album werd gewikkeld in een zelfgemaakte krant. In de krant staan veel stukjes met de zelfde Britse humor als die van de lyrics. Enigszins pretentieus, maar mooi is het wel.
-
Net zo pretentieus als het artwork waren de vele liveshows die zich ook weer van veel humor bediende. Zo werd de show onderbroken door een telefoontje voor ene Mike Nelson, waarna een roady met whetsuite de telefoon aannam. Knap aangezien het album naast allerlei theatrale grollen en grappen, al moeilijk genoeg was om live te spelen(Jehtro tull was doodnerveus toen ze dit voor de eerste keer speelde).

So you ride yourselves over the fields and you make all your animal deals and
your wise men don't know how it feels to be thick as a brick.

Een klassieker in de symfonische rock. Melodieus en met een leuke afwisseling tussen de folkachtig akoestiek en de knallende hardrockbevingen. Tekstueel erg geslaagd en met artwork waar je de ogen uit de kassen kijkt. Aanrader!
-
P.S het volgende album is een gratis tip voor iedereen die dit album kan waarderen. Zeg maar een vervolgafspraak:

Ritual - The Hemulic Voluntary Band (2007)

avatar van Kronos
4,5
Mooie review Misterfool. En dat album van Ritual is inderdaad wel leuk.

Ik had Thick as a Brick ooit op cd. Nu op vinyl gevonden in een kringloop (Den Haag). De versie met 'krant' erin. Kon ik natuurlijk niet laten liggen. Blijkbaar heb ik dat cd'tje ooit toch veel gedraaid want ik ken het hele werk al van voor tot achter.

Misterfool
Bedankt , het is inderdaad echt een album dat onder je huid gaat zitten.

avatar van aerogp1
5,0
Goeie teksten, Misterfool! Ik sluit me erbij aan, de teksten zijn inderdaad bij vlagen hilarisch, en eigenlijk altijd sterk. Dit album staat al een paar jaar in mijn top 10, en zal er wel niet meer uit verdwijnen. Het is geen album om zomaar even aan te zetten, maar soms ben je er ineens aan toe. En dan ga je er voor zitten.

5,0
Dit supervette top-nummer draai ik al zo'n 40 jaar!!
Het gaat echt nooit vervelen!
1zaam top-niveau!

Ozric Spacefolk
aerogp1 schreef:
Het is geen album om zomaar even aan te zetten, maar soms ben je er ineens aan toe. En dan ga je er voor zitten.



Voor mij wel... Ooit als 14jarige ontdekt, en volgens mij de enige lp die voor naar achter uit mijn hoofd ken.
Ik zet deze op terwijl met van alles bezig ben. Ook een fijne plaat om op te zetten tijdens treinreizen, stukjes fietsen/wandelen of gewoon studeren/lezen...

avatar van Kronos
4,5
Als liefhebber van Jethro Tull en progressieve rock in het algemeen zou je de nieuwste van Opeth, Heritage eens kunnen proberen, Ozric. (Als je dat nog niet deed.)

Ook avontuurlijk en met hier en daar overduidelijke Jethro Tull elementen/invloeden.

Veel kans dat je het geweldig vindt. Een voorsmaakje.

Ozric Spacefolk
Oei, ik heb echt niets met die moderne prog. Tool, Opeth, het kan me allemaal gestolen worden.

Ik kan het allicht een kans geven, maar ben bang dat ik het niets vind, ik heb in het verleden al tandenknarsend naar die muziek geluisterd.

Al moet ik wel zeggen, dat het beter bevalt dan voorheen. Er wordt niet meer gegrunt?

avatar van Kronos
4,5
Nee. En het is behoorlijk seventies retro, dus wie weet...

Ozric Spacefolk
Ja, het deed mij direct een beetje denken aan Anekdoten, en die vind ik wel weer te gek.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:22 uur

geplaatst: vandaag om 16:22 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.