Nirvana - In Utero (1993)

Inderdaad schitterend om te lezen! Hoe zou hij gereageerd hebben toen toch die "big-shot" de boel ging remixen?

Ik heb net de 180 gram 3 LP deluxe versie binnen: ben benieuwd!

Not amused. Hij wilde de mastertapes in eerste instantie niet eens overdragen.

Nevermind vind ik goed maar ik heb meer met In Utero. De plaat schuurt zowat door zijn hele speelduur heen, maar dat betekent niet dat de mannen geen prachtige popsongs uit de mouw schudden zoals Dumb. Onder de muur van gitaren zitten spannende songs die spelen met hard/zacht-dynamiek (Frances Farmer...) en dissonantie. Nu Bleach maar eens een keer opzoeken. Voor deze nu vier sterren, maar dat kan zeker hoger worden.

Op de nieuwe editie verschijnt ook de instrumentale demo Forgotten Tune. Wat een heerlijk nummertje!

Video: Nirvana Live at the L. A. Forum, 1993 — last live footage

Link

Watch: Nirvana Rock Bethlehem, PA – Nov. 9, 1993 – Full Show

Link

Wat vinden jullie van de tekst van 'Very ape'?

Bijvoorbeeld:
'I take pride as the king of illiterature
I'm very ape and very nice'

Vandaag voor het eerst sinds lange tijd weer eens opgezet en dat viel me toch niet echt mee.In Utero is een moedige maar ook wat rommelige plaat die enkele erg goede momenten kent (Heart-shaped box,Serve the servants,Frances Farmer... en All apologies) maar ook flink wat stuurloze nummers.Normaal gesproken ben ik ook een fan van Steve Albini's werk maar zijn productie vind ik deze keer ook niet helemaal uit de verf komen,al weet ik niet of er destijds nog aan gesleuteld is.Dan vond ik zijn werk met bijvoorbeeld the Pixies of the Jesus lizard toch sterker.Verder verbaast het me ook wel dat bijna iedereen hier bijna onverdeeld enthousiast is over deze plaat terwijl naar mijn mening In Utero toch duidelijk een gebrek aan goede riffs heeft.Het is niet dat ik Nirvana geen goede band vind,Sliver is bijvoorbeeld een briljant nummer,maar in vergelijking met bijvoorbeeld the Wipers of the Replacements vind ik ze toch een tikkeltje overschat.

Tja, ik weet niet echt wat ik daarvan moet vinden. Wat jij?
Ape en Illiterature gaan goed samen maar Very Nice weer niet.

Nirvana was gevestigd, Nevermind lag in huiskamers waar normaal misschien niet zo snel rock als dit binnen zou komen... en toen kwam In utero..... Voor diegene die dit album daarna blind kochten zal dat toch wel even schrikken zijn geweest. Want dit album is in zijn geheel een stuk minder gepolijst dan zijn voorganger.
Naar mijn idee heeft dit album wel een grotere status gekregen na de dood van Cobain. Nevermind is en blijft het meesterwerk van de band. Dit album is eigenlijk een trieste aftocht van een man vol verdriet. Alle pijn die hij had zit hier in verwerkt.

ik heb de 3 dubbel LP (20th anniversary edition) de hoes vind ik erg mooi. De plaat moet worden afgespeeld op 45 toeren. Dit komt het geluid ten goede, en dat is ook goed te horen. Helaas vind ik de vormgeving (voor zo'n uitgave) wat simpel. De hoes is in 3 delen uitklapbaar, en daar staat alles in,. Geen binnenhoezen met bedrukking oid. Wel een vrolijk kijkende Cobain in het midden van de hoes die een toast uitbrengt. Het is goed zo lijkt hij te zeggen.

1.Serve the Servants (3:36)
Ik vind dit een lekker nummer. Maar Cobain zingt tegen 't randje aan (zeker in het refrein.) het nummer is rommelig, en de solo helemaal. Ondaks dat wel een aantrekkelijke song.

2.Scentless Apprentice (3:47)
De lekkere drums van Grohl, de psycho klinkende gitaar van Cobain, de oerschreeuwen van Cobain.. het maakt het een vrij agressief nummer. Wederom rommelig. Het refrein is met terug werkende kracht wel triest... als je weet wat de man allemaal doorstaan heeft... de pijn, het verdriet.. ongelukkig voelen.. eigenlijk is alles vertaald naar de muziek op dit album. Wederom wel een lekker nummer, maar niet een die je even opzet voor de gezelligheid. Met een harder volume is dit overigens wel veel lekkerder

3.Heart-Shaped Box (4:41)
Een meer georganiseerd nummer, en ook een terechte single keuze. Prachtog intro, mooi gezongen, muzikaal erg mooi. Het klopt helemaal.

4.Rape Me (2:50)
Mijn favoriet van dit album. Ontzettend catchy terwijl de tekst natuurlijk helemaal niet luchtig is. Vooral de uithalen aan 't eind van de song vind ik prachtig. Als hij zo zong raakt me dat echt.

5.Frances Farmer Will Have Her Revenge on Seattle (4:09)
Weer een wat rommelig nummer, waar wel een heel mooi refrein in zit. Als het harde wegvalt, en Kurt is alleen te horen met drum en gitaar vind ik dat wel het mooiste uit de song. Maar als geheel is toch echt wel een lekker nummer.I miss the comfort in being sad een veelzeggend zinnetje...

Dat typische drum geluid wat over het hele album is te horen vind ik erg intrigerend. Lekker hard, maar niet storend, het kleurt het album mooi in!

6.Dumb (2:31) een liefelijk in het gehoor liedje. Naar mijn idee beschrijft 't zijn onzekerheid, en zijn tevredenheid met een gewoon en simpel bestaan. Meer hoeft hij niet. Liefde en wat muziek maken. Dat was genoeg voor hem.

7.Very Ape (1:55)
Een van mijn favoriete Nirvana tracks. Kort, maar enorm krachtig. Van de tekst begrijp ik ook niets. Wel lekker nummer!

8.Milk It (3:54)
Weer die harde drums.. Lekker intro. Het voorspelt weer een knaller. Na de gitaren zijn ingezet is dat in ieder geval bevestigd. Het lijkt een oefenjam.. Kurt pielt wat op zijn gitaar, en hij mompelt meer dan dat ie zingt.. tot het refrein, dan gaat ie weer helemaal los. Een nummer wat dit album tekent. Rommelig, hard, en vol frustratie. Look on the bright side is suicide tja..... achteraf gezien zo'n zin waar je verdrietig van wordt. Wederom geen makkelijk nummer, maar met het volume op 10 toch wel heel lekker!

9.Pennyroyal Tea (3:38)
Even hoesten... en Kurt zet in... Mooi nummer, wat door het unplugged optreden meer waardering heeft gekregen. Ik heb een voorkeur voor deze versie vanwege de lekkere gitaren in het refrein. Mooie bas partij van Novoselic ook!

10.Radio Friendly Unit Shifter (4:51)
Storend intro.. wat weer past op het sfeertje van de plaat. De titel spreekt dus meteen al niet de waarheid. Want radio friendly is het zeker niet. Kurt zingt mooi, maar zijn gitaar zorgt voor enorme spanning in dit nummer. Wordt er echt opgefokt van, wat niet wil zeggen dat ik het een slecht nummer vind, integendeel.

11.Tourette's (1:35)
Tja..de song is als de titel... ongecontroleerd, schreeuwerig en ik kan er echt niks mee... Als er een song is die laat horen hoe Cobain zich gevoeld moet hebben is deze het wel... Man man man... wat geeft de man alles hier...zijn hart is koud.... ik heb medelijden met 'm

12.All Apologies (3:50)
Prachtige afsluiter van het album. Wederom verkies ik deze versie t.o.v. de unplugged sessies. De cello die het nummer versterkt past er perfect in. Het klink verdrietig, en dat is wat de song ook meegeeft.
Toch ook nog een tekstueel grapje in dit nummer, of was het gewoon omdat Kurt echt niet wist hoe ie deze zin moest laten rijmen? "I'll take all the blame, Aqua seafoam shame"

LP 3 bevat de bonus tracks en neem ik niet mee in de bespreking. Wel vreemd dat deze ineens op 33rpm gespeeld dient te worden...

Als geheel vind ik dit echt geen slechte plaat, maar is gewoon een stuk minder toegankelijk dan de voorganger. Dat komt doordat de plaat ruwer is qua produktie. En dat is denk ik juist wat de mannen ook wel wilde.... een waardige afsluiter voor Cobain... al is de Unplugged plaat natuurlijk de beste en allerwaardigste zwanenzang....

Ik had Nevermind gehoord op cassete van een vriend.

Deze In Utero was mijn 1ste CD van hen die ik kocht, het was anders, harder en vooral ongepolijster maar ik was er direct door gebeten.

Van de 3 studioalbums zal dit altijd mijn meest gekoesterde zijn

15 jaar zijn en deze leren kennen, gouden tijden

Hij zingt hier "I'll take all the blame, I'll proceed from shame".
Ik hoop dat je het nummer zonder "grapje" niet slechter vindt.

Volgens het boekje dat bij de cd zit, zegt hij toch echt Aqua seafoam shame.

Aqua seafoam shame klinkt ook veel leuker. Ik weet niet of we er zo veel achter moeten zoeken, maar voor de geïnteresseerden, hieronder een speculatie:

Aqua is a shade of blue, symbolizing Kurt’s depression/shame. The seafoam could perhaps symbolize where he thinks he might end up, as Kurt’s ashes were scattered in a body of water

It’s important to remember that Kurt’s hometown, Aberdeen, WA, is located seaside. He also worked at a resort in nearby Ocean Shores, which was located almost immediately on the water. It’s possible he’s referencing something from his life. Moreover, in a documentary, Kurt’s aunt mentioned once finding the lyrics to a song called “Seaside Suicide” that he had written, which led her to believe he had attempted suicide while in high school. It’s possible he’s making reference to this event and a feeling of shame he associates with it.

May be a reference to Aphrodite because her name means: Sea foam

Bron: Aqua seafoam shame ? All Apologies Lyrics Meaning - genius.com

In other Aqua seafoam shame news:
Er is een bootleg van Nirvana die dezelfde titel draagt: Aqua seafoam shame
All Apologies staat er overigens niet op: Aqua Seafoam Shame - livenirvana.com

Oh dat is raar, op het internet stond "I'll proceed from shame..." maar ik denk toch dat het boekje gelijk heeft.

Edit: Net even meer research gedaan, en ja, meeste sites zeggen blijkbaar ook Aqua seafoam shame, raar.

Dus het grapje is nog steeds leuk

Toch is het volgens mij geen grapje, zie Bastiaan Tuenter z'n bericht.

Kortom, het internet is leuk, maar weinig waard zonder bronvermelding. Er stond ook jarenlang op Wikipedia dat de drummer van Jon Oliva's Pain wasmachine speelde - helaas inmiddels niet meer.

Jep, het internet is niet te vertrouwen .

Ik heb altijd het gevoel dat dit album een dikke 'fuck you' is naar het muzikaal veel toegankelijkere Nevermind. Dit album is veel rauwer en chaotischer. In dat opzicht lijkt het ook meer op op hun debuut. Het duurde ook even voordat ik echt de schoonheid van dit album hoorde door de dikke laag gitaren heen, maar er staan wederom pareltjes tussen.

Laten we effe kort door de bocht gaan.

What the actual fuck is de waarde van dit onnozel laag stem gemiddelde?
Hoeveel rauwer moet muziek worden vooraleer het een waardering naar behoren krijgt?

Kurt beukt, schreeuwt en veroordeelt het zijn naar een subversieve dimensie die quasi onnavolgbaar is. Sarcasme krijgt binnen deze baarmoeder een geheel nieuw gezicht. Vertel me dat dit album geen bezwerend mantra is en u hoeft bij mijn volgende verjaardag niet op te dagen.

Godsgruwelijk de tomeloze 'zelf angst' waarmee hier gecopuleerd wordt.

Dit album is een oneindige trilling binnen de ruimtetijd.

Uniek: op het einde van de dag telt enkel dit gegeven.

Als jij geen sterren toekent gaat ie ook niet hoger komen

Strooien met hemellichamen is dodelijk vermoeiend. Ik pas.

Niet stemmen = niet klagen.

Dieper dan de baarmoeder gaan onderbuikgevoelens niet he...

Mensen die me beter kennen begrijpen dat ik me niet druk maak om het stem gemiddelde as such, maar om de algemene waardering (of het gebrek ervan) dat wordt uitgedrukt

Ik was ooit fan van Nirvana todat ik realiseerde hoe blasphemisch ze eigenlijk waren. Je hoeft alleen maar naar de zieke cover van dit album en de video van Heart Shaped Box te zien met een oude uitgemagerde Christus aan het kruis. En de teksten zoals Rape Me bijv zijn ook zo cynisch en pesimistisch allemaal. En Kurt was al je wat onderzoek doet erg beïnvloed door satanist Lavey en William Burroughs. Dus ben afgehaakt.

Lennon vond the Beatles ook populairder dan Jezus.. tijd om je nummer 1 ook aan te passen?

Ik vind het raar dat je iets goed vindt, maar door je opvattingen daar ineens een heel andere mening over krijgt. Of begrijp ik je verkeerd?

Op deze manier wordt veel muziek ontoegankelijk, vrees ik.
Maar dat mag natuurlijk. Ik kan het doorgaans wel waarderen wanneer iemand duidelijk stelling neemt.