menu

Porcupine Tree - In Absentia (2002)

mijn stem
4,14 (665)
665 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Lava

  1. Blackest Eyes (4:23)
  2. Trains (5:56)
  3. Lips of Ashes (4:39)
  4. The Sound of Muzak (4:59)
  5. Gravity Eyelids (7:56)
  6. Wedding Nails (6:33)
  7. Prodigal (5:32)
  8. .3 (5:25)
  9. The Creator Has a Mastertape (5:21)
  10. Heartattack in a Layby (4:15)
  11. Strip the Soul (7:21)
  12. Collapse the Light into Earth (5:52)
  13. Collapse Intro * (1:45)
  14. Drown with Me * (5:23)
  15. Orchidia * (3:25)
  16. Chloroform * (7:16)
  17. Futile * (6:03)
  18. Meantime * (3:17)
  19. Blackest Eyes [Radio Edit] * (3:38)
  20. Trains [Radio Edit] * (3:57)
  21. Strip the Soul [Video Edit] * (3:35)
  22. Drown with Me [Demo] * (5:06)
  23. Trains [Demo] * (6:05)
  24. Imogen Slaughter [Demo] * (2:38)
  25. Watching You Sleep [Demo] * (3:44)
  26. The Creator Has a Mastertape [Demo] * (6:07)
  27. Heartattack in a Layby [Demo] * (5:51)
  28. Strip the Soul [Demo] * (15:19)
  29. The Sound of Muzak [Demo] * (5:32)
  30. Gravity Eyelids [Demo] * (7:15)
  31. Enough [Demo] * (3:45)
  32. Wedding Nails [Demo] * (6:26)
  33. Blackest Eyes [Demo] * (4:34)
toon 21 bonustracks
totale tijdsduur: 1:08:12 (2:58:53)
zoeken in:
Ozric Spacefolk
Ik houd van de sfeervolle kant van Porcupine Tree. Ik vind Wilson niet zo'n geweldige zanger, dus de pop/rock liedjes zijn niet altijd even leuk, vind ik.

Ik zou graag The Sky Moves Sideways aanbevelen. Die lijkt een beetje op Pink Floyd.

avatar van bikkel2
4,5
Schijnt inderdaad hun meest PF achtige album te zijn.
Maar ik sta voor een hoop open hoor.
De sferische wat zweverige kant van deze band vind ik erg geslaagd.
De steverige wat freaky stukken trouwens ook.
Kan mij niet afwisselend genoeg zijn wat dat betreft.

avatar van Godan
5,0
Nou, bikkel2. Hieronder een opsomming van Steven Wilson's beste werk.
Porcupine Tree:
- Up the Downstair (1993) t/m Fear of a Blank Planet (2007). Ja, werkelijk elk album is raak.
Hier op MM staat Metanoia als 'regulier album' wat eigenlijk een residu van jamsessies is van het geweldige Signify album. Metanoia zou ik vooralsnog overslaan...

Steven Wilson Solo
- Insurgentes (80's shoegaze/electronisch/fascinerend album)
- The Raven that Refused to Sing (70's vibe prog album)

Blackfield
- Blackfield (2004)
- Blackfield II (2007)
Mooie korte puntige poppy songs (met jawel een progsausje)

Storm Corrosion
- Storm Corrosion (2012)
Zeer sferisch/filmisch album (samen met Mikael Åkerfeldt van Opeth)

Bass Communion: Als je houdt van ambient muziek. Electronisch.
- Ghosts on Magnetic Tape (2004)

On Topic: Dit album is geweldig, staat nog altijd hoog in mijn top 10 alhoewel ik elk bovenstaand PT album er zo voor zou kunnen inwisselen.
Veel plezier met absolute quality time met jouw zoon. Tool is trouwens ook vet!

avatar van bikkel2
4,5
Dank je wel Godan. Steven Wilson zit kennelijk nooit stil !
Zeer creatieve man.
Ik ga proberen zoveel mogelijk te beluisteren.

Ik heb natuurlijk ook wel een beetje huiswerk gedaan maar mis No- Man in je selectie.
Ik ken de muziek niet, maar weet wel dat dit 1 van zijn 1e projecten was.
Gaat dit niet de Electro kant op ?
I

avatar van Godan
5,0
Aangezien je ook een XTC fan bent, Steven Wilson heeft inmiddels 2 albums van ze geremixed (ook in surround): Nonsuch en vers van de pers: Drums and Wires.

avatar van Godan
5,0
Oh ja, No-Man... Nee, geen electro, mooie muzikale dromerige vormgeving. De zang van Tim Bowness...mmm, niet mijn ding. Iets te hijgerig
Returning Jesus (2001) vind ik dan wel het sterkste album.

avatar van bikkel2
4,5
Ja, ik wist dat ie daarmee aan de slag zou gaan. Valt me mee. Andy Partridge ( zanger, gitarist en voornaamste componist) is een moeilijke man.
Had niet verwacht dat ie dit zomaar uit handen zou geven.
Zegt wel iets over de status van Wilson.

Wilson schijnt ook wat King Crimson albums een nieuwe facelift te geven.

avatar van bikkel2
4,5
Godan schreef:
Aangezien je ook een XTC fan bent, Steven Wilson heeft inmiddels 2 albums van ze geremixed (ook in surround): Nonsuch en vers van de pers: Drums and Wires.


Ok.thanx.

Bedankt voor je tips. Leuk

avatar van Godan
5,0
bikkel2 schreef:

Wilson schijnt ook wat King Crimson albums een nieuwe facelift te geven.


Yep, Wilson en Fripp zijn buddies

avatar van bikkel2
4,5
Ok. Duidelijk.

Ozric Spacefolk
Godan schreef:
Nou, bikkel2. Hieronder een opsomming van Steven Wilson's beste werk.
Porcupine Tree:
- Up the Downstair (1993) t/m Fear of a Blank Planet (2007). Ja, werkelijk elk album is raak.
Hier op MM staat Metanoia als 'regulier album' wat eigenlijk een residu van jamsessies is van het geweldige Signify album. Metanoia zou ik vooralsnog overslaan...

Steven Wilson Solo
- Insurgentes (80's shoegaze/electronisch/fascinerend album)
- The Raven that Refused to Sing (70's vibe prog album)

Blackfield
- Blackfield (2004)
- Blackfield II (2007)
Mooie korte puntige poppy songs (met jawel een progsausje)

Storm Corrosion
- Storm Corrosion (2012)
Zeer sferisch/filmisch album (samen met Mikael Åkerfeldt van Opeth)

Bass Communion: Als je houdt van ambient muziek. Electronisch.
- Ghosts on Magnetic Tape (2004)

On Topic: Dit album is geweldig, staat nog altijd hoog in mijn top 10 alhoewel ik elk bovenstaand PT album er zo voor zou kunnen inwisselen.
Veel plezier met absolute quality time met jouw zoon. Tool is trouwens ook vet!


Fish - Sunset on Empires heeft ook een flinke Steven Wilson bewerking mee gekregen (Wilson speelt gitaar en produceert het geheel).

avatar van Bravejester
5,0
`Fish - Sunset on Empires heeft ook een flinke Steven Wilson bewerking mee gekregen (Wilson speelt gitaar en produceert het geheel).`

En niet alleen gitaar ( op 4 nrs volgens het boekje; lead, rhythm en slide ) maar vooral ook op 9 nummers keyboards en hij heeft ook bij 6 nummers writing credits, en wat mij betreft niet de minste!

Dit album van Porcupine Tree is nog altijd mijn favoriet, ongetwijfeld mede doordat de tour hiervan de 1e was de band die doelbewust heb gevolgd ( totaal naar 3 concerten daarvan geweest ). En o zo blij dat ik uiteindelijk in 2008 het prachtige Prodigal live mocht meemaken

avatar van bikkel2
4,5
Progrock. Ik was het zelf een beetje kwijtgeraakt de laatste jaren. Ach, je gaat weer eens verder neuzen en je ontdekt bijv. opnieuw de New-Wave. Bands die toendertijd kennelijk aan mij voorbij gingen.
Ik kwam ineens bij Blur uit, na de fantastische Damon Albarn cd.
En dan komt zoonlief binnen met dit werkje. En dan wakkert het prog vlammetje toch weer behoorlijk aan.
Ik had wel van Porcupine Tree gehoord, ook van multi talent Steven Wilson. Onder het motto; komt wel een keer, maar weer voor mij uitgeschoven.

Maar nu dan serieus beet gepakt en erg gecharmeerd geraakt van dit werkje.
Sterke afwisselende plaat. Geen vernieuwende sound, maar wel vol smaakvolle wendingen en een geweldig muzikaal kunnen.
Wilson haalt duidelijk wat echo's uit het verleden naar voren. Crosby, Stills & Nash, het betere melodieuze van Alan Parsons Project, maar met een scherper randje en met fantastisch gitaarwerk.
Maar net zo goed trekt de band stevig van leer en zijn er ook wat eigentijdsere invloeden terug te horen.
Afwisseling. Een belangrijk onderdeel op een plaat( is wat ik vind) en dat heeft Wilson goed begrepen.
Ook een risico, maar het pakt prima uit.
Ijzersterke produktie ook trouwens.

De plaat heeft een wat sombere toonzetting. Maar daarom ook beladen.
Kippevel momenten ten over.
Elke song heeft zijn functie. Kan nog niet echt favo songs benoemen, en dat is misschien ook wel een goed teken.
Fraai geheel. Topplaat.

avatar van Leptop
4,0
Bikkel, mooi stuk. Ik zat al tijden te denken over wat ik over dit album zou gaan schrijven, maar jij hebt veel van wat ik van deze muziek vind, goed verwoord. Klasbak, die Wilson!

avatar van bikkel2
4,5
Dank je wel laptop.

Wilson is een groot talent. Prince of prog.

avatar van Bluebird
4,0
In ieder geval degene die op dit moment de door ons zo gewaardeerde stroming het best invulling weet te geven zonder de doelstelling teveel geweld aan te doen. Hij laat zich inspireren door de oude pioniers en dat vind je steeds weer terug in zijn werk. Erg blij dat deze man daar zulk verdienstelijk werk mee aflevert.

avatar van Broem
4,0
bikkel2 schreef:
Dank je wel laptop.

Wilson is een groot talent. Prince of prog.


Niet alleen prog. De man is een geniale duizendpoot. Vergeet vooral zijn albums Blackfield en Blackfield II niet. Prachtalbums

avatar van JelmerHolwerda
4,5
Man man... wat is die Harrison toch een geniale drummer.

avatar van west
4,0
Recent kreeg ik de 2LP binnen van In Absentia, met zoals gewoonlijk fantastisch geluid. En afgezien van de lelijke voorkant is het artwork 'oud' zwart-wit, bijna bruin-grijs. Prachtige deprimerende foto's die bij de muziek passen.
Zoals vaker is de openingssong op side A van een Porcupine Tree album gelijk raak. Blakest Eyes is mooi, intens en stevig tegelijk. De versnellingen met de gitaar zijn prachtig. Daarna volgen 3 sfeervolle songs. Hoewel ik normaal meer op heb met de dreigende afwisselende songs van de band, zijn dit wel drie prachtige nummers. De fraaie melodieën en arrangementen, uitstekend neergezet, zijn zeer aangenaam om te horen. Trains & The Sound of Muzak zijn echt prachtige songs!

Side B biedt dan die veel donkerder kant van Porcupine Tree. Op de trouwfoto op het label zijn de hoofden van bruid en bruidegom dan ook doorgekrast. Het fraaie Gravity Eyelids heeft die combinatie van dreiging en schoonheid waar deze band zo goed in is. Een mooi maar tegelijk donker begin wordt gevolgd door geweldige en dreigende gitaarpartijen. Een ander sterk punt van deze band zijn de instrumentale songs en Wedding Nails is er eentje, mag je wel zeggen. Briljante gitaren, drums en stuwende bassen. Echt geweldig. Prodigal klinkt wat luchtiger, de gitaren zijn alweer ijzersterk.

Side C begint met alweer zo'n prachtig semi-instrumentaal nummer: .3. Opvallend mooi zijn naast de zware bas ook de strijkers, ook in combinatie. Op het geweldige The Creator Has A Mastertape wordt gelijk de toon gezet door een diepe bas, dreigende gitaren, synths en vocalen, die daarna losbarsten. Op de LP volgt dan bonustrack Chloroform en oh wat jammer als je die niet hebt. Het nummer sluit heel mooi aan op The Creator. Fenomenaal is het instrumentale stuk wat halverwege wordt ingezet, met briljante drums, gitaarsolo, percussie en bas.

Het eerste nummer op side D Heartattack in a Layby is erg mooi, klinkt wat als Alan Parsons. Strip the Soul begint met een indrukwekkende bas, snel gevolgd door heavy gitaren. De wat 'creepy' sfeer van het nummer is echt knap neergezet. Naar het einde toe gaan we voorzichtig richting metal: wat een dijk van een sound! Collapse the Light into Earth met alweer hele mooie strijkers is de fraaie afsluiter van deze plaat, die ik alleen maar kan belonen met 5,0*. Subliem!

avatar van deric raven
3,5
Dit album pas recentelijk voor de eerste keer gehoord.
Terwijl ik verwachtte dat het meer in de lijn zou liggen van Pink Floyd, Rush en Yes, moet ik juist heel vaak aan Tool denken.
Oke, Tool heeft zwaardere metal invloeden, en dit is meer symfonisch, maar dat was echt de eerste naam die bij mij binnen schoot.

avatar van BoyOnHeavenHill
5,0
Kan ik me door de stevige gitaren wat bij voorstellen, maar door de warme keyboards van Richard Barbieri (ex-Japan) klinkt het (wat mij betreft:) gelukkig wat kleurrijker dan Tool.

Ozric Spacefolk
Ik kan het me door wat saaie zang, heftige gitaren en tegendraadse drumpartijen ook wel voorstellen.

Inderdaad is Porcupine Tree wel een stuk melodieuzer. Al neig ik wat meer naar het oudere spacerock-werk van de band.

avatar van bikkel2
4,5
Mijn zoon is zwaar Toolfan en dat is toch wel wat anders dan dit hoor. Porcupine Tree vindt hij trouwens ook geweldig maar Tool dat is het.

Wilson haalt zjjn invloeden uit de meer trad. Progrock en ook wel uit de metal.
Tool vind ik qua benadering nog het meest bij King Crimson in de buurt komen.
Een stuk steviger natuurlijk, maar qua ritmiek en licks, hoor je wel invloeden.
Robert Fripp heeft meerdere keren ook wat gastoptredens gedaan.

Ik ben uiteindelijk meer liefhebber van PC, maar Tool is wel heel apart.

Ozric Spacefolk
Het is eigenlijk een groepje bands die een beetje uit hetzelfde vaatje tappen: Tool, Anekdoten, Oceansize, Porcupine Tree, Amplifier.

In dat groepje is Porcupinee Tree toch wel de sofste, denk ik. Maar In Absentia en Fear of a Blank Planet kennen wel erg heftige stukken, die meer richting Red van King Crimson aan zitten dan bijvoorbeeld Pink Floyd, waar ze mee begonnen (Sky Moves Sideways).

Verder is Wilson altijd lekker bezig met electronica en samples, en dat hoor ik eigenlijk alleen bij Oceansize een beetje terug, bij de rest niet.

avatar van bikkel2
4,5
Wilson is een tamelijk briliante duizendpoot. Staat ook voor veel dingen open.
Ik volg de huidige prog nog mondjesmaat.
Afgezien van Tool en PT, zijn de andere bands die je noemt mij onbekend.

Ozric Spacefolk
Nou, dan denk ik dat je Anekdoten wel heel leuk gaat vinden. Heel veel mellotron.

Misterfool
In dit opzicht is The Mars Volta ook wel de moeite van het noemen waart. Heel anders dan de voorgenoemde bands, maar ook weer sterk beïnvloed door King Crimson, maar dan meer de jazz-kant.

Als je goed tegen grunts kan, is Opeth ook een leuke tip. Er is redelijk wat kruisbestuiving tussen Opeth en PT. Wilson en Akerfeldt hebben daarnaast samen een post-rockachtig album opgenomen onder de naam: Storm Corrosion.

avatar van bikkel2
4,5
Opeth ken ik weer via zoonlief, die zit veel meer in de progmetal / prog dan ik.
Ik haak af bij dat grunten, daar gaan mijn nekharen van overeind staan- trek ik niet.
Muzikaal trouwens wel een heel goede band.

Anekdoten heb ik even beluistert, maar dat is het type prog wat ik eigenlijk al ken. Ik vind het ook erg volgepropt, op de rustige stukjes na dan.

avatar van Casartelli
4,0
Casartelli (moderator)
bikkel2 schreef:
Anekdoten heb ik even beluistert, maar dat is het type prog wat ik eigenlijk al ken. Ik vind het ook erg volgepropt, op de rustige stukjes na dan.

Dat klinkt alsof je iets van de eerste twee albums beluisterd hebt, waar King Crimson er nog wat dikker bovenop lag. Later werk is wat eigenzinniger en klinkt wat atmosferischer.

avatar van bikkel2
4,5
Wat Ozric al aanhaalde- veel.mellotron en her en der wat relaxtere passages.
Niet iets waar ik opgewonden van werd.
Misschien idd de latere albums eens proberen.
Op herhalingen van wat ooit was zit in ieder geval niet te wachten.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:47 uur

geplaatst: vandaag om 09:47 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.