menu

Japan - Oil on Canvas (1983)

mijn stem
3,74 (138)
138 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Rock
Label: Virgin

  1. Oil on Canvas (1:25)
  2. Sons of Pioneers (5:00)
  3. Gentlemen Take Polaroids * (6:41)
  4. Swing * (5:36)
  5. Cantonese Boy (3:45)
  6. Visions of China (3:34)
  7. Ghosts (6:23)
  8. Voices Raised in Welcome, Hands Held in Prayer (3:30)
  9. Nightporter (6:47)
  10. Still Life in Mobile Homes (5:37)
  11. Methods of Dance (6:07)
  12. Quiet Life (4:34)
  13. The Art of Parties (5:28)
  14. Canton (5:43)
  15. Temple of Dawn (1:46)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur: 59:39 (1:11:56)
zoeken in:
avatar van lennon
musician schreef:
Jawel, maar bij inspiratiebron denk je al gauw aan een appel die niet ver van de boom valt. En in het geval van muziek vergelijkbare genres. Als Duran Duran vindt dat Japan een inspiratiebron is geweest, en ze spreken dat uit, mag je veronderstellen dat er sprake is van enige muzikale zielsverwantschap.

Net zo goed als dat Japan zelf altijd Roxy Music opvoerde. Het leverde inderdaad in beide gevallen artrock op en het is begrijpelijk dat je beide bands tegelijkertijd goed kunt vinden. Maar veel muzikale zielsverwantschap tussen Duran Duran en Japan is er niet, er is door Duran Duran (succesvol na Japan) gewoon een andere weg ingeslagen.


Ik snap wat je bedoelt, maar Roxy en Japan link zie en hoor ik ook niet meteen hoor.

En DD gaf Roxy, T Rex en Japan aan als inspiratiebron, dus dat zal wel een mengelmoes worden van van alles . In het geval van DD vind ik alleen dat Nick Rhodes qua uiterlijk op Sylvian lijkt, en muzikaal vind ik het ook niet echt een overeenkomst. Dus wat dat betreft zijn we 't eens

4,5
In 2006 verscheen de dvd The Very Best Of met de promovideos en het concert Oil On Canvas.
Ik wou hem toen al aanschaffen maar het is er nooit van gekomen,eigenlijk onbegrijpelijk!
Een half jaar geleden kwam ik tot de constatatie dat de dvd 'out of print' is.
Op de 2dehands sites swingen de prijzen de pan uit tot wel €60.
Maar na lang zoeken heb ik een goed exemplaar gevonden van €15,ik denk dat dit ooit de nieuwprijs was.

Het is al meermaals aangehaald,verwacht van Japan geen stormachtig concert zoals we dat kennen van Freddie Mercury.Misschien is Mick Karn wel de enige die een beetje buitensporig doet met zijn gekke pasjes (vrij snelle kleine stappen vooruit,achteruit en opzij).
Wat ieder van ons,dus ook mij opvalt is het sublieme basspel van deze Cyprioot die ons helaas al enkele jaren veel te vroeg heeft verlaten.
Ik hoorde een gelijkaardig basgeluid op Gary Numan's Dance,bleek dat het om dezelfde man ging.
Ook de fantastische single samen met Midge Ure,After A Fashion staat op zijn palmares.
Maar ook de sax en hobo bespeelt hij met gemak.
De fenomenale stem van Sylvian is zoals in de studio loepzuiver,ik hoor niet het minste verschil in deze live registratie
Ook Jansen,Barbieri en de gastmuzikant Tsuchiya (ook te gast bij Arcadia) zijn in topvorm.

Vermits ik meer fan ben van het geluid van Japan vanaf Quiet Life is dit concert voor mij het neusje van de zalm.Vergelijken kan ik ze best met Roxy Music 2,want in tegenstelling tot de meeste zegt Roxy Music 1 me maar weinig,maar dat is dan weer mijn persoonlijke smaak.

De promovideos zijn een leuk extraatje.
Enige kritiek is wel de beeldkwaliteit die korrelig en onzuiver is van zowel de clips als het concert,maar dat mag de pret niet drukken.Het geluid daarentegen is perfect.
Nightporter is wel een groot gemis.

Ik wil tenslotte de opener Sons Of Pioneers extra in de verf zetten,die bas,drums en syths doorheen het gehele nummer is een puur oorgasme!
Persoonlijke favo is de afsluiter The Art Of Parties,zonder woorden...(of toch)

WELL I'M BURNING,I'M BURNING BUILDINGS,I'M BUILDING THIS TIME...

avatar van Premonition
3,0
Ik vind deze CD (en ook DVD) nogal weinig recht doen aan Japan. Een band met geweldige muzikanten en een dito frontman, maar dat spat er niet echt vanaf. De productie is nogal mat/dof, zeker als je dat vergelijkt met hun opnames voor The Old Grey Whistle Test

avatar van Mjuman
Premonition schreef:
Ik vind deze CD (en ook DVD) nogal weinig recht doen aan Japan. Een band met geweldige muzikanten en een dito frontman, maar dat spat er niet echt vanaf. De productie is nogal mat/dof, zeker als je dat vergelijkt met hun opnames voor The Old Grey Whistle Test


Daar ben ik het in hoofdlijnen wel mee eens - ik vind het erg steriel klinken - en als mijn geheugen me niet in de steek laat, is er ook nog aardig wat achteraf gefröbeld in de studio. Altijd benieuwd geweest naar het hoe, wat en waarom van dit album. Zeker als je vlak daarna ervaart hoe bijv Gone to Earth en Dalis Car wél direct en dynamisch kunnen klinken.

avatar van Monsieur'
Heb deze op vinyl, maar is ooit bleekmiddel overheen gevallen. Het is oprecht mooi hoe het eruit ziet.
Net als het meeste van Japan.

4,5
Premonition schreef:
De productie is nogal mat/dof, zeker als je dat vergelijkt met hun opnames voor The Old Grey Whistle Test

Ik merk niet echt zo een verschil.

avatar van dix
dix
Monsieur' schreef:
Heb deze op vinyl, maar is ooit bleekmiddel overheen gevallen. Het is oprecht mooi hoe het eruit ziet.

Zo'n beetje hetzelfde wat David Sylvian indertijd is overkomen

vanson
musician schreef:
Jawel, maar bij inspiratiebron denk je al gauw aan een appel die niet ver van de boom valt. En in het geval van muziek vergelijkbare genres. Als Duran Duran vindt dat Japan een inspiratiebron is geweest, en ze spreken dat uit, mag je veronderstellen dat er sprake is van enige muzikale zielsverwantschap.

Net zo goed als dat Japan zelf altijd Roxy Music opvoerde. Het leverde inderdaad in beide gevallen artrock op en het is begrijpelijk dat je beide bands tegelijkertijd goed kunt vinden. Maar veel muzikale zielsverwantschap tussen Duran Duran en Japan is er niet, er is door Duran Duran (succesvol na Japan) gewoon een andere weg ingeslagen.


Dit nummer van Bryan Ferry lijkt wel een blauwdruk voor het latere solo werk van David Sylvian.
Bryan Ferry This Island Earth (HQ) - YouTube

buizen
Topband. Topalbum.
Nr. 2 in m'n favoriete Japanalbums.
4,5 sterren.
Door naar volgende albumwaardering op MuMe.

avatar van musician
4,5
vanson schreef:
Dit nummer van Bryan Ferry lijkt wel een blauwdruk voor het latere solo werk van David Sylvian.Bryan Ferry This Island Earth (HQ) - YouTube



Mooi gevonden! The bride stripped bare altijd wat in de schaduw gestaan bij andere albums van Ferry. Maar dit is mooi en sluit inderdaad aan bij Japan (of andersom).

Leonidas5
Enige reguliere live album van Japan, en van een ongekende schoonheid. Nergens klonk hun muziek mooier dan op deze plaat. Alles klopt de tracklist de magische sfeer de overall sound niet in de laatste plaats door natuurlijke het prachtige keyboard spel van Barbieri en een Sylvian in topvorm. Zeer bijzonder, sfeervol, ontroerend, magisch. 5 sterren zonder twijfel!

Gast
geplaatst: vandaag om 10:36 uur

geplaatst: vandaag om 10:36 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.