menu

Venetian Snares - Rossz Csillag Alatt Született (2005)

mijn stem
3,98 (289)
289 stemmen

Canada
Electronic
Label: Planet Mu

  1. Sikertelenség (0:40)
  2. Szerencsétlen (4:55)
  3. Öngyilkos Vasárnap (3:26)
  4. Felbomlasztott Mentokocsi (3:44)
  5. Hajnal (7:46)
  6. Galamb Egyedüll (1:36)
  7. Második Galamb (6:01)
  8. Szamár Madár (5:49)
  9. Hiszékeny (1:39)
  10. Kétsarku Mozgalom (8:50)
  11. Senki Dala (2:16)
totale tijdsduur: 46:42
zoeken in:
avatar van Onderhond
4,5
Waar blijven die Peace Off verzamelaars daar

Toch wel apart dat net weer een crossover album als deze hoog scoort hier.

avatar van aERodynamIC
2,0
Nee, zeker niet. En dat vind ik ook het aangename aan de luisterpaal. Natuurlijk staan er ook veel bekende, grote releases bij, maar er staan zeker ook veel spannende dingen tussen. Alle genres komen ook wel aan bod. Dit album sprak me even wel aan, maar op den duur is het mij echt te gortig: flikker de electronica eruit en ik geniet ervan .
Zo ben ik ook geen hiphop kenner, maar door de luisterpaal wel kunnen genieten van Sage Francis. Dat vond ik best goed.

avatar van titan
3,5
titan (crew)
Ik heb het album nu 2 keer gehoord op de luisterpaal en ben tot nu tot behoorlijk in mijn nopjes ermee. De (behoorlijke toegankelijke) combinatie van klassiek en ADHD-electronica is gewoon erg verfrissend en geslaagd. Alsof het Kronos kwartet met Aphex twin aan het jammen is zeg maar .

ElMeroMero
Hum, er begint hier een soort van "MusicMeter, Verenigt U"-sfeer te heersen hier. Rockers, electronica-boys en hiphopfanaten blijken opeens toch door één deur te kunnen.

Ik schaar me met veel plezier tussen deze menigte. Ofschoon ik in het verleden bij het noemen van de naam Venetian Snares alleen al een stekende hoofdpijn voelde opkomen, blijken de zoetgevooisde klanken van klassieke instrumenten genoeg gewicht in de schaal te werpen dat ik hier zonder paracetamol doorheen kan komen.

Sterker nog, het is zoals al eerder bij dit album gezegd is: de instrumentatie/muziekvormen die elders op zeer gespannen voet met elkaar zou leven, komt op dit album eehh.. nogal symbiotisch over.

En dat bedoel ik in meest positieve omschrijving van dit begrip.

Het moet raar lopen wil ik hiervoor een lage waardering geven, maar ik hou mijn sterren voor de zekerheid nog even op zak. En dat geldt ook voor de paracetamol overigens.

ik vind het nog steeds niets..

5,0
Do2
Ik vind het nog steeds alles..

avatar van aERodynamIC
2,0
Mag ik jouw paracetamol dan elmero ? Als jij het toch niet nodig hebt .....

ElMeroMero
Als je het niet erg vindt, hou ik het beetje wat ik nog bezit liever nog even vast voor het geval mijn buren weer Marianne Weber gaan draaien.

Overigens geef ik 4* voor dit wilde broertje van Max Richter's "The Blue Notebooks".

avatar van titan
3,5
titan (crew)
Ik ben uiteindelijk op 3,5* uitgekomen omdat Aaron Funk zich net iets te vaak verliest in breakbeatgefreak. Zolang hij melodie weet te houden zorgt hij voor veel magische momenten.

avatar van Sir Odolf III
4,5
BoordAppel schreef:

Kom nog niet zo lang op de luisterpaal maar dit is wel een van de extreemste dingen (ook al is de plaat nog redelijk ingetogen) die erop hebben gestaan denk ik?


Inderdaad, maar daarnaast zijn bijvoorbeeld Peaky Pounder en The Dillinger Escape Plan ook al eens de spreekwoordelijke revu gepasseerd.

(Waar zit ik trouwens met m'n harses dat ik dit album nu pas op de luisterpaal zie staan? ...stond al weken in m'n 'luisteren godverdomme - top tien')

Klinkt vooralsnog in ieder geval èrg vet...

5,0
Na een aantal mindere ervaringen met Venetian Snares (voor mij gewoon te verknipt, samples lijken een beetje teveel opzichzelf te staan. Te weinig een geheel) had ik eigenlijk weinig zin om me hierin te verdiepen. Maar doordat ik hier lees dat ie nu op de luisterpaal staat (wat is MusicMeter toch handig ) ben ik em nu toch maar eens aan het luisteren en ik ben zeer positief verrast! Zeer vette ADHD-electronica zoals titan het omschrijft.

Meteen de cd maar besteld (en stiekem toch Doll Doll Doll, Chocolate Wheelchair en Winter in the Belly of Snakes nog maar es downen om te kijken of ik die nu beter verteer...)

avatar van axel33
4,0
Deze cd wordt dusdanig gedomineerd door samples van klassieke muziek - ik hoor het celloconcert van Elgar en een flard van Mahler's 3e symfonie langskomen, maar da's lang niet het enige - dat ik me afvraag of die hoge waardering nu komt omdat men Venetian Snares nu zo goed vindt, of omdat men onbewust/ongewild klassieke muziek toch óók wel mooi blijkt te vinden. De nummers worden namelijk echt gedragen door de (klassieke) melodieën van de samples. Ik vind dit trouwens bepaald geen slechte cd, maar als klassieke-muziek-liefhebber ben ik me misschien meer bewust van het doorslaggevende effect ervan op dit album.

avatar van BoordAppel
5,0
De nummers worden namelijk echt gedragen door de (klassieke) melodieën van de samples

Maar toch ook door de manier waarop ze samenkomen, en dat is een verdienste van VS. Tenminste daar ga ik vanuit, geen een van de samples herken ik namelijk dus ik weet niet in welke mate ze verknipt en samengevoegd zijn. Maar gezien zijn andere werk zit dat wel snor, als ik al kijk wat hij I'm a Slave 4 U heeft aangedaan.

avatar van Onderhond
4,5
Tja, bij mij is het toch vooral de breakcore die voor een pay-off zorgt. Op zich inderdaad niks mis met klassiek, maar dan niet langer dan 3 minuten. De breakcore geeft op zich die 3 minuten betekenis, een doel zelfs. Neem dat weg, en je houdt een stiervervelend album over.

Maar uhm, aan mijn liefde voor Snares zal het alvast niet liggen

avatar van axel33
4,0
BoordAppel schreef:

(quote)

Maar toch ook door de manier waarop ze samenkomen, en dat is een verdienste van VS. Tenminste daar ga ik vanuit, geen een van de samples herken ik namelijk dus ik weet niet in welke mate ze verknipt en samengevoegd zijn. Maar gezien zijn andere werk zit dat wel snor, als ik al kijk wat hij I'm a Slave 4 U heeft aangedaan.


Ik kan je verzekeren dat 'n track als 'Szamár Madár' echt héél duidelijk citeert uit dat celloconcert van Elgar wat ik noemde. Maar ik vind ook dat VS er wel degelijk 'n eigen draai aan geeft, don't get me wrong. En ik zou ook never nooit niet naar deze muziek zijn gaan luisteren als 'ie hier niet zo aangeprezen werd, dus bedankt daarvoor.

En Onderhond, aan jouw fanschap twijfel ik ook niet hoor, maar sluit je ook niet af voor álle klassieke muziek. Probeer bijvoorbeeld 's de complete 'Carmina Burana' van Orff of - iets avontuurlijker - de 'Sacre du Printemps' van Stravinsky, allebei stukken die 't moeten hebben van 'n sterke ritmiek. Dat laatste lijkt toch wel een voorwaarde te zijn voor de 'uninitiated', bij mij werkte 't tenminste wel zo.

5,0
Tjemig wat een vet album is dit zeg! Of VS veel leentjebuur heeft gespeeld in de klassieke hoek of niet maakt me in dit geval niks uit, beter goed gejat dan slecht bedacht... En bij dit album heb ik het idee dat het en goed gejat en goed bedacht is. En dan het gejatte en bedachte nog eens lekker gemixed ook

4.5* voor nu met als toppers Szerencsétlen, Hajnal en Szamár Madár

avatar van Goodfella
4,5
axel33 schreef:

dat ik me afvraag of die hoge waardering nu komt omdat men Venetian Snares nu zo goed vindt, of omdat men onbewust/ongewild klassieke muziek toch óók wel mooi blijkt te vinden.

Wat mij betreft beide, vrij bewust dus. Wat Snares zélf betreft volgens mij ook, daarvoor behandelt 'ie de samples met teveel respect. Maar het is waarschijnlijk vooral de knappe manier waarop die samples in een andere context worden geplaatst, die hier voor zo'n hoge score zorgt. De rest is mooi meegenomen .

avatar van axel33
4,0
Goodfella schreef:
(quote)

Wat mij betreft beide, vrij bewust dus. Wat Snares zélf betreft volgens mij ook, daarvoor behandelt 'ie de samples met teveel respect. Maar het is waarschijnlijk vooral de knappe manier waarop die samples in een andere context worden geplaatst, die hier voor zo'n hoge score zorgt. De rest is mooi meegenomen .


Ik hoor dat respect er inderdaad óók in terug. Vaak klinken dat soort samples alsof ze eerst genadeloos door de gehaktmolen zijn gejaagd, en ik ben dan geneigd om 't, staande op m'n zeepkist, voor de superioriteit van klassieke muziek op te gaan nemen - hoewel ik daar weer aan begon te twijfelen toen ik 'n uurtje geleden weer 's volledig gevloerd was door de nummer 1 in m'n persoonlijke top 10. Maar hoe dan ook, VS ontneemt me die wapens, en dat is een grote verdienste van 'm.

avatar van axel33
4,0
BoordAppel schreef:


1: star-crossed
2: bloody sunday (directly = murderous sunday)
3: disintegrate ambulance (?)
4: daybreak
5: lone dove
6: 2 doves
7: bipolar crusade
8: nobody's theme

Er is wel gebruik gemaakt van een vertaalmachine op internet.


Ik heb op dit forum een alternatieve vertaling gevonden en aan de username te zien betreft 't hier geen vertaalmachine :

"SIKERTELENSÉG" - Failure
"SZERENCSÉTLEN" - Unfortunate
"ÖNGYILKOS VASÁRNAP" Suicidal Sunday
"FELBOMLASZTOTT MENTÕKOCSI" Disintegrated Ambulance
"HAJNAL" - Dawn
"GALAMB EGYEDÜL" - Pigeon Alone
"MÁSODIK GALAMB" - (The) Second Pigeon
"SZAMÁR MADÁR" Donkey-bird
"HISZÉKENY" Credulous
"KÉTSARKÚ MOZGALOM" - Two-cornered(?) Movement
"SENKI DALA" Nobody's Song

Ik raak meer en meer onder de indruk van deze CD trouwens, ik denk dat ik 'm met 'n halve ster moet gaan opwaarderen, ook al zakt 'ie tegen 't einde wat in.

avatar van Jordy
4,5
Heb er laatst ook al een halfje bij gedaan. Kan me eigenlijk niet meer zo vinden in m'n "het is soms wat oppervlakkig" opmerking van eerder.

Tracks als Hajnal, Szamár Madár, en Öngyilkos Vasárnap (voor de afwisseling) zijn gewoon prachtige tracks waar de klassieke samples en de beats elkaar perfect aanvullen. Al raakt meneer Snares me aan het eind van (het verder geweldige) Második Galamb dan wel weer kwijt.

5,0
Jordy schreef:

Al raakt meneer Snares me aan het eind van (het verder geweldige) Második Galamb dan wel weer kwijt.


Eens. Een van de weinige mindere gedeelten van de cd, kan hier wel de link leggen met ander werk van VS wat me ook wat te dol(l) wordt. Heb bij Doll Doll Doll ook al dit argument gebruikt maar die passage komt me wat te dicht bij gabber/hardcore vanwege de simpele 'ordinaire' dreunen. En als ik ergens een hekel aan heb...

Ruby1966
Ik heb echt mijn best gedaan dit album helemaal te beluisteren maar kan echt niet begrijpen waarom dit zo hoog gewaardeerd wordt, ik word er alleen maar hypernerveus van....

avatar van bonothecat
3,0
Dat heb ik nou ook meestal met dergelijke muziek.....ik ga toch maar weer een poging wagen met deze cd

avatar van aERodynamIC
2,0
Ruby1966 schreef:

Ik heb echt mijn best gedaan dit album helemaal te beluisteren maar kan echt niet begrijpen waarom dit zo hoog gewaardeerd wordt, ik word er alleen maar hypernerveus van....


He he, eindelijk iemand die dat dan ook heeft. Echt: ik snap niks van alle lof voor dit album. En dan meer van de "buitenstaanders" (waar ik mezelf ook toe reken). De "kenners" kunnen dit beter beoordelen. Het zit absoluut fantastisch in elkaar, het is origineel. Maar ik word hyper van die break-beat. Ik kan het uitzitten door de prachtige klassiek getinte muziek, want daar blijf ik bij: dat is adembenemend mooi. Ik ga me nu dan ook aan een beoordeling wagen: ik heb het een aantal keren een kans gegeven

4,0
Ik moet eerlijk toegeven dat die break-beat me ook af en toe te veel wordt. Zoals aan het eind van Második Galamb, zoals ook al eerder vermeld. Maar inderdaad door de klassieke muziek kan ik het goed volhouden, en is dit dan ook het enige album met break-beats dat ik wel degelijk kan waarderen (voor zover ik weet). Mooiste nummer vind ik Szamár Madár, erg mooi uitgebalanceerd.

avatar van BoordAppel
5,0
aERodynamIC schreef:

Echt: ik snap niks van alle lof voor dit album.

Het zit absoluut fantastisch in elkaar, het is origineel maar dan zonder ik word hyper van die break-beat = een hoog cijfer. Logisch toch?

[edit]Lees op discogs dat VS op een aantal tracks zelf viool speelt :O[/edit]

avatar van Onderhond
4,5
Met ik word hyper van die break-beat zou het zelfs gelijk moeten zijn aan 'hoger cijfer'.

Grappig trouwens:
"Második Galamb" knalt het hardst op dit album denk ik. Track begint met een stukje poëzie (!!!), zeer coole melodieën en zacht ratelende breakbeats. Maar al snel wordt het een pak heftiger, gooit Snares een pak roffelende samples erbij en is het dit keer de breakcore die voor het meest zenuwachtige gedoe zorgt. Zelfs de hardcore beats worden even bovengehaald op het eind van deze track. Topper van dit album.
Mensen zijn toch zo bang van een bassje :evil

avatar van aERodynamIC
2,0
BoordAppel schreef:

Logisch toch?


Ja, maar voor mij zal het stukje "er hypernerveus van worden" er toch echt aan toegevoegd blijven. Zonde dat zulke mooie muziek van tijd tot tijd zo gruwelijk aangepakt wordt

avatar van Goodfella
4,5
Ben het met Onderhond eens trouwens, Második Galamb is dé track van dit album

4,5
Ook ik heb me via de luisterpaal een aantal keer aan het album gewaagd, en ik kan niet anders zeggen dan dat ik er helemaal weg van ben. Voor m'n gevoel kunnen de stijlen en genres op het album haast niet verder uit elkaar liggen, maar hoe het hier samengebracht wordt... wow! Ik ben helemaal niet thuis in deze electronic, maar het doet me wel denken aan Come On My Selector van Squarepusher, die op de WarpVision DVD staat. Eens kijken of ik me hier wat in kan gaan verdiepen, hoewel ik wel bij de mensen behoor die Második Galamb maar moeilijk uit kunnen zitten.

4*

Gast
geplaatst: vandaag om 10:47 uur

geplaatst: vandaag om 10:47 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.