deric raven schreef:
1976 was gewoon net te vroeg; twee jaar later zou Van Halen genadeloos toeslaan met hun debuut.
Brad Delp had niet de uitstraling van David Lee Roth, Tom Scholz niet die van Eddie Van Halen.
Geen make-up net als KISS, geen schoolpakjes als AC/DC.
Net teveel symfonische invloeden om stevig door te pakken, maar More Than A Feeling bleef verder wel een lekker nummer.
Hoezo net iets te vroeg? Je vergelijkt het met bands die net wat later doorbraken, maar dit album verkocht destijds als een tierelier. Minstens zoveel als het debuut van Van Halen, al was dat ook een klapper. Ik denk dat dat mede komt doordat Boston een heel breed publiek aansprak, breder dan alleen de hardrock-liefhebbers, juist vanwege de invloeden die jij noemt.
En ach, dat argument van geen uitstraling. Tja, het zal me worst wezen dat ze geen schmink op hadden of geen gimmick nodig hadden om op te vallen. Eerlijk gezegd kan ik bands als Kiss en AC/DC juist niet al te serieus nemen vanwege die gimmicks. Het draait hier echt om de muziek - of zoals de hoestekst achterop vermeldt: Listen to the record!
Ik denk wel dat Boston met dit debuutalbum de 'blueprint' heeft neergezet voor wat we een paar jaar later AOR zijn gaan noemen, met vergelijkbare bands als Toto, REO Speedwagon, Journey en Styx. Bands die vrij gezichtsloos waren met een radio-vriendelijk geluid dat toch stevig rockte, maar altijd melodieus, met af en toe een ballad om ook de dames aan te spreken - het bleek een formule waarmee je een paar jaar later, en gedurende bijna een heel decennium, miljoenenverkopen kon behalen. Een vergelijkbare band als Head East deed dit rond die tijd ook al, en er zijn ongetwijfeld meer obscure voorbeelden te bedenken, maar dit was volgens mij zo'n beetje het eerste album in zijn soort waarmee miljoenen muziekliefhebbers werden bereikt.
Een klasseplaat, al helpt het ongetwijfeld als je oud genoeg was om die doorbraak persoonlijk mee te maken. Wel zakt het peil aan het einde wat in, waarbij vooral het laatste nummer een opvullertje lijkt om aan voldoende speeltijd te komen.