Klaus Schulze - Timewind (1975)

Dit paste toch nooit op één lp? Met een half uur per plaatkant moet de geluidskwaliteit niet al te best zijn geweest of mis ik iets?

Dat is bij klassieke LP's toch niet anders.
Vaak 30 minuten per kant met goede kwaliteit.

harm1985: Ik heb deze op LP. Hier en daar hoor je wel wat compressie, maar het is goed te doen. Als je de kans krijgt zou ik, als ik jou was, het album op Cd halen, dan krijg je hopelijk ook nog Echoes of Time erbij.

Nou, ik kan me herinneren dat Stijn ooit bij een Todd Rundgren album zei dat de geluidskwaliteit te wensen over liet vanwege de grote hoeveelheid muziek per plaatkant.

Maar inderdaad, Klaus Schulze kan best wel eens mijn volgende project zijn.

Begin sowieso dan eerst met Timewind. Een aanrader van het zuiverste water!!

Klaus vanmiddag maar eens uit de (platen) kast laten komen Blijft een lekker album wat eens in de zoveel tijd een (draai) beurt krijgt (oef). Originele vinyl uitvoering klinkt prima. Zie bovenstaande discussie. De cd met bonustracks klinkt iets voller maar ook wat vreemder/geforceerder in mijn oren. Ben met de 'plaat' opgegroeid he.

Op MusicMeter de populairste plaat qua stemmenaantal, maar zeker niet qua gemiddelde. Op Progarchives, daarentegen, is het album (samen met Mirage) ook qua gemiddelde ruimschoots verheven boven de rest. Ik ben geneigd laatstgenoemde gelijk te geven. Dit is een prachtige plaat die ondanks, of eigenlijk dankzij, het repetitieve karakter geen minuut verveelt. Hij duurt een uur (zonder bonustracks), maar is zo weer voorbij gevlogen. Erg intrigerende soundscapes en ongelofelijk wat een rijk oeuvre deze man heeft geproduceerd en nog steeds produceert.

Ik kan hier eigenlijk niet zo veel mee. Het klinkt mooi warm en vloeiend, en de puls is ook aangenaam, maar ik kan gewoon niet zeggen dat ik twee keer dertig minuten geboeid blijf luisteren of ergens echt meegesleept word. Ik lees hier over gebruikers die elk gevoel van tijd kwijtraken wanneer ze hier naar luisteren, maar dat overkomt mij nergens, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de paar platen die ik van Tangerine Dream uit de eerste helft van de jaren 70 heb. Absoluut niet slecht, maar de vonk springt bij niet over.