Dire Straits - On the Night (1993)
mijn stem
261 stemmen
Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Mercury
-
Calling Elvis (10:25)
-
Walk of Life (5:06)
-
Heavy Fuel (5:23)
-
Romeo and Juliet (10:05)
-
Private Investigations (9:43)
-
Your Latest Trick (5:35)
-
On Every Street (7:01)
-
You and Your Friend (6:48)
-
Money for Nothing (6:28)
-
Brothers in Arms (8:55)
0
geplaatst: 22 augustus 2007, 19:53 uur
Ik heb nu sinds een half jaar de bootleg Live in Basel,
als je dat concert vergelijkt met deze compilatie dan weet je niet wat je overkomt.
Deze compilatie is van 2 concerten met een hier en daar wat te serieuze Mark Knopfler (doet niet af voor z'n spel)
In Basel zit er energie in een ontspannen sfeer en een band waarvan je ziet dat ze er echt zin in hebben.
Vooral de versie van Telegraph road met na 4 minuten een saxofoon solo van Chris White, puur kippevel. Sultans of swing is ook in een geweldige uitvoering en The Bug en Heavy fuel beginnen in een andere toonzetting dan hier op de dvd.
Zo herken je een echte muzikant, spelen en improviseren.
Mijn lof voor Basel is niet te stoppen vindt dit tot dusver hun beste concert.
Ook al is deze plaat 5 sterren waard (zeker door You and your friend) maar hij is niet compleet jammer!!!
Hij hadt zoveel mooier gekund
als je dat concert vergelijkt met deze compilatie dan weet je niet wat je overkomt.
Deze compilatie is van 2 concerten met een hier en daar wat te serieuze Mark Knopfler (doet niet af voor z'n spel)
In Basel zit er energie in een ontspannen sfeer en een band waarvan je ziet dat ze er echt zin in hebben.
Vooral de versie van Telegraph road met na 4 minuten een saxofoon solo van Chris White, puur kippevel. Sultans of swing is ook in een geweldige uitvoering en The Bug en Heavy fuel beginnen in een andere toonzetting dan hier op de dvd.
Zo herken je een echte muzikant, spelen en improviseren.
Mijn lof voor Basel is niet te stoppen vindt dit tot dusver hun beste concert.
Ook al is deze plaat 5 sterren waard (zeker door You and your friend) maar hij is niet compleet jammer!!!
Hij hadt zoveel mooier gekund
0
geplaatst: 22 augustus 2007, 20:09 uur
je hebt helemaal gelijk Lamontagne , Basel is inderdaad stukken beter dan On The Night , de mijne van Basel heet Ticket To Heaven , n dateerd van 28 - 6 - 1992 .
zeer sterke Private Investigations staat hier overigens op .
dit is ook op dvd te krijgen .
ik zie dat jouw avatar is opgefrist , stukken mooier deze Mark uit de Alchemy tijd .
Maar hun absolute hoogtepunt kwa optreden blijft voor mij toch The Nelson Mandela Tribute . hier werd pas echt met passie en gevoel gemusiceerd .
zeer sterke Private Investigations staat hier overigens op .
dit is ook op dvd te krijgen .
ik zie dat jouw avatar is opgefrist , stukken mooier deze Mark uit de Alchemy tijd .
Maar hun absolute hoogtepunt kwa optreden blijft voor mij toch The Nelson Mandela Tribute . hier werd pas echt met passie en gevoel gemusiceerd .
0
geplaatst: 11 september 2007, 14:04 uur
Zeer frisse liveplaat van de Straits, maar helaas vind ik hem niet zo goed als Alchemy.
0
geplaatst: 11 september 2007, 19:11 uur
Is de bootleg van Basel dat concert dat ze lang, lang geleden op Veronica uitzonden? Ik herinner me nog dat er meer nummers getoond werden dan op 'On The Night', dat 'Private Investigations' sterker was door het perfecte gitaarspel en dat 'Money For Nothing' een lekkere intro en outro had. Als het tenminste dat concert betreft. Mark droeg er een geel hemd, herinner ik me ook. Maar ik vraag me af hoe mensen eigenlijk aan die bootlegs raken ... Ben haast jaloers.
0
geplaatst: 11 september 2007, 21:31 uur
musicboy schreef:
Is de bootleg van Basel dat concert dat ze lang, lang geleden op Veronica uitzonden? Ik herinner me nog dat er meer nummers getoond werden dan op 'On The Night', dat 'Private Investigations' sterker was door het perfecte gitaarspel en dat 'Money For Nothing' een lekkere intro en outro had. Als het tenminste dat concert betreft. Mark droeg er een geel hemd, herinner ik me ook. Maar ik vraag me af hoe mensen eigenlijk aan die bootlegs raken ... Ben haast jaloers.
Is de bootleg van Basel dat concert dat ze lang, lang geleden op Veronica uitzonden? Ik herinner me nog dat er meer nummers getoond werden dan op 'On The Night', dat 'Private Investigations' sterker was door het perfecte gitaarspel en dat 'Money For Nothing' een lekkere intro en outro had. Als het tenminste dat concert betreft. Mark droeg er een geel hemd, herinner ik me ook. Maar ik vraag me af hoe mensen eigenlijk aan die bootlegs raken ... Ben haast jaloers.
ja dat is hem helemaal .
opvallend veel aandacht voor MK vandaag , maar ja de man verdiend het .
0
geplaatst: 15 september 2007, 01:59 uur
Mensen die dit album goed vinden moeten zeker naar de bootleg "Ticket to Heaven" of Basel '92 luisteren. Het volledige optreden met Sultans of Swing erop. Alleen dat nummer maakt al het optreden. De technische standaard voor de huidige composities, helaas verloren gegaan aan commercie.
0
geplaatst: 15 september 2007, 09:47 uur
Humbuckerz schreef:
Mensen die dit album goed vinden moeten zeker naar de bootleg "Ticket to Heaven" of Basel '92 luisteren. Het volledige optreden met Sultans of Swing erop. Alleen dat nummer maakt al het optreden.
Mensen die dit album goed vinden moeten zeker naar de bootleg "Ticket to Heaven" of Basel '92 luisteren. Het volledige optreden met Sultans of Swing erop. Alleen dat nummer maakt al het optreden.
Makkelijker gezegd dan gedaan ... In België vind je die niet zomaar in de supermarkt hé.
0
geplaatst: 30 september 2007, 17:40 uur
You and your friend.. wat een geluid, schitterende opname. Zonder Knopfler zou muziek voor mij lang niet zo mooi geweest zijn.
0
geplaatst: 11 januari 2008, 08:23 uur
Bijna net zo goed als Alchemy met als topper "you and your friend".
0
Geweldigenoten
geplaatst: 14 februari 2008, 11:37 uur
Dit album is toch beter qua geluidtechniek als Alchemy. Qua sfeer en uitvoeringen vind ik Alchemy beter, maar klassiekers op dit album als On Every Street, Brothers in Arms (plaatje!!) en You and your friend is fenomenaal.
0
geplaatst: 16 februari 2008, 22:02 uur
DikkeDarm schreef:
Bijna net zo goed als Alchemy met als topper "you and your friend".
Bijna net zo goed als Alchemy met als topper "you and your friend".
Dit had een dubbelaar moeten zijn. Ze hebben deze tour Tunnel Of Love en Telegraph Road afwisselend gespeeld en die nummers had ik er graag bij gezien met de rest. Ik heb ze deze tour 6 keer gezien
0
geplaatst: 8 mei 2008, 12:26 uur
ik vind romeo & juliet hierop zo mooi klinken, vooral met dat beginstuk erbij.
0
geplaatst: 5 juni 2008, 08:45 uur
Deze toch maar eens een keer in m´n top 10 opgenomen.
Album van grote klasse, als je nummers van 5 minuten kan omtoveren naar 10 minuten lengte zonder dat het ook maar 1 seconde verveelt ben je gewoon een meester.
Deze versie die ik in de top 10 zet is eigenlijk de dvd versie, want daar staan ook de extra nummers bij die op Encores stonden.
Met de beste versie van Solid Rock!!
Album van grote klasse, als je nummers van 5 minuten kan omtoveren naar 10 minuten lengte zonder dat het ook maar 1 seconde verveelt ben je gewoon een meester.
Deze versie die ik in de top 10 zet is eigenlijk de dvd versie, want daar staan ook de extra nummers bij die op Encores stonden.
Met de beste versie van Solid Rock!!
0
geplaatst: 5 juni 2008, 20:49 uur
Ik vind Calling Elvis hemeltergend irritant op deze plaat en het verveelt al na 3 minuten. De rest is puik.
0
bikkel
geplaatst: 5 juni 2008, 21:28 uur
Een degelijke liveregistratie die het echter niet haalt bij Alchemy.Het ligt een beetje aan de instrumentaria in het algemeen.Zeg maar een overdaad.Ik begrijp het nut niet van de extra percussionist in deze setting,en in het geheel wordt alles een beetje volgepropt.Ik hoor de groep liever wat puurder en transparanter.
De opener Calling Elvis had wel wat korter gemogen en Your latest trick is ook live een tamelijk flauw nummer.Tja.. en Walk of life,het is wel gelijk een reden tot een feessie natuurlijk.
De hoogtepunten zijn toch typische sfeernummers als Romeo&Juliet,Private Investigations,You and your friend en het altijd bloedstollend mooie Brothers in Arms.
Strak gespeeld,goede band,een Knopfler in topvorm,maar niet overal even boeiend.her en der zelfs wat aan de zakelijke kant.Op Alchemy hoor je meer gretigheid en gevoel.
De opener Calling Elvis had wel wat korter gemogen en Your latest trick is ook live een tamelijk flauw nummer.Tja.. en Walk of life,het is wel gelijk een reden tot een feessie natuurlijk.
De hoogtepunten zijn toch typische sfeernummers als Romeo&Juliet,Private Investigations,You and your friend en het altijd bloedstollend mooie Brothers in Arms.
Strak gespeeld,goede band,een Knopfler in topvorm,maar niet overal even boeiend.her en der zelfs wat aan de zakelijke kant.Op Alchemy hoor je meer gretigheid en gevoel.
0
geplaatst: 5 juni 2008, 23:09 uur
bikkel schreef:
Een degelijke liveregistratie die het echter niet haalt bij Alchemy.Het ligt een beetje aan de instrumentaria in het algemeen.Zeg maar een overdaad.Ik begrijp het nut niet van de extra percussionist in deze setting,en in het geheel wordt alles een beetje volgepropt.Ik hoor de groep liever wat puurder en transparanter.
De opener Calling Elvis had wel wat korter gemogen en Your latest trick is ook live een tamelijk flauw nummer.Tja.. en Walk of life,het is wel gelijk een reden tot een feessie natuurlijk.
De hoogtepunten zijn toch typische sfeernummers als Romeo&Juliet,Private Investigations,You and your friend en het altijd bloedstollend mooie Brothers in Arms.
Strak gespeeld,goede band,een Knopfler in topvorm,maar niet overal even boeiend.her en der zelfs wat aan de zakelijke kant.Op Alchemy hoor je meer gretigheid en gevoel.
Een degelijke liveregistratie die het echter niet haalt bij Alchemy.Het ligt een beetje aan de instrumentaria in het algemeen.Zeg maar een overdaad.Ik begrijp het nut niet van de extra percussionist in deze setting,en in het geheel wordt alles een beetje volgepropt.Ik hoor de groep liever wat puurder en transparanter.
De opener Calling Elvis had wel wat korter gemogen en Your latest trick is ook live een tamelijk flauw nummer.Tja.. en Walk of life,het is wel gelijk een reden tot een feessie natuurlijk.
De hoogtepunten zijn toch typische sfeernummers als Romeo&Juliet,Private Investigations,You and your friend en het altijd bloedstollend mooie Brothers in Arms.
Strak gespeeld,goede band,een Knopfler in topvorm,maar niet overal even boeiend.her en der zelfs wat aan de zakelijke kant.Op Alchemy hoor je meer gretigheid en gevoel.
Op deze CD vind ik juist weer wel de gitaarsound van Knopfler mooier en voller terwijl die op Alchemy wat vetter had gemogen en nogal ielig klinkt.
0
bikkel
geplaatst: 6 juni 2008, 18:00 uur
Running On Empty schreef:
Op deze CD vind ik juist weer wel de gitaarsound van Knopfler mooier en voller terwijl die op Alchemy wat vetter had gemogen en nogal ielig klinkt.
(quote)
Op deze CD vind ik juist weer wel de gitaarsound van Knopfler mooier en voller terwijl die op Alchemy wat vetter had gemogen en nogal ielig klinkt.
De opname kwaliteit speelt natuurlijk ook een rol.Alchemy is van halverwege de jaren 80.Ik heb het eigenlijk meer over dingen als gevoel liggen in de nummers en een zekere passie.De Dire Straits formatie van toen is wat meer basic.Op On The Night staat een heel grote band op de buhne,waarvan ik denk;was dat echt nodig geweest.
0
geplaatst: 3 oktober 2008, 22:13 uur
Vandaag gekregen voor mijn verjaardag. Net naar geluisterd, en wat een mooi livealbum is dit zeg! Jammer dat Sultans Of Swing en Tunnel Of Love er niet opstaan. Of dit album beter of slechter is dan Alchemy weet ik niet, maar vast staat dat dit een dijk van een livealbum is.
0
johannesA
geplaatst: 15 november 2008, 13:09 uur
Prachtige live-cd van Dire Straits. Selecteer dan maar eens 2 topnummers. Erg lastig. Als de eerste 3 nummers er niet opstonden, was dit een 5 sterren album. Calling Elvis is helemaal bagger. Daarom 4*
0
geplaatst: 6 januari 2009, 18:56 uur
Mijn eertste echte Dire Straits cd..is het er dan toch van gekomen.
Ken wel meer werk van deze grote groep rondom Knopfler, maar nooit in huis gehaald.
Dit live album is goed opgenomen en er word prima gespeeld. Een groot zanger is Knopfler m.i nooit echt geweest, maar wel een des te groter gitarist.
Hoewel mooi om naar te luisteren vind ik het hier en daar wel wat gezapig worden. Niet vervelend voor de luisteraar thuis. Ik zak wel lekker weg in mijn stoel, no problemo. Ik vraag mij wel af of eenieder na het laatste nummer daar in het stadion niet enigszins in slaap is gevallen, door de grote vertegenwoordiging van sfeervolle, rustige en wiegende nummers in vergelijking tot de wat meer rock en feest nummers die er op staan.
Calling Elvis begint i.i.g wel lekker, maar is nou niet echt zo'n compositorische knaller dat die 10 minuten kan dragen. Met Walk of Life kan het feest echt beginnen.
Aangezien dit een live album is n.a.v On Every Street, zijn die nummers ook redelijk vertegenwoordigt. Heavy Fuel blijft ook live overeind.
Maar eerlijk gezegt zijn het toch de klassiekers die meeslepen, betoveren en tot de verbeelding spreken. Romeo and Juliet en vooral Private Investigations nemen je mee op een heerlijke muzikale wolk.
Your latest trick is een prima nummer, maar kan niet echt beklijven in een stadion optreden.
On every street en You and your friend zijn heerlijk om naar te luisteren....thuis in mijn stoel. Maar samen met Your latest trick, zijn het te samen toch zo'n ruim 19 minuten dat het wel heel rustig is. Zeker na al die ruim 9 minuten durende Private Investigations.
Money for Nothing word alleen daarom al denk ik enthousiast ontvangen op de eerste bekende tonen. Heh heh eindelijk effe wat tempo erin. Maar ik vind het eerlijk gezegt maar een wat slappe uitvoering en het minste nummer van dit verder prima live album.
Afsluiter Brothers in Arms, blijft boeien, mooi verhalend gebracht en prachtig gespeeld.
Al bij al een leuk album om naar te luisteren, maar niet spetterend.
Ik vind de Dire Straits dan ook niet echt een stadionband, meer iets voor de intieme sfeer van een theater.
Ken wel meer werk van deze grote groep rondom Knopfler, maar nooit in huis gehaald.
Dit live album is goed opgenomen en er word prima gespeeld. Een groot zanger is Knopfler m.i nooit echt geweest, maar wel een des te groter gitarist.
Hoewel mooi om naar te luisteren vind ik het hier en daar wel wat gezapig worden. Niet vervelend voor de luisteraar thuis. Ik zak wel lekker weg in mijn stoel, no problemo. Ik vraag mij wel af of eenieder na het laatste nummer daar in het stadion niet enigszins in slaap is gevallen, door de grote vertegenwoordiging van sfeervolle, rustige en wiegende nummers in vergelijking tot de wat meer rock en feest nummers die er op staan.
Calling Elvis begint i.i.g wel lekker, maar is nou niet echt zo'n compositorische knaller dat die 10 minuten kan dragen. Met Walk of Life kan het feest echt beginnen.
Aangezien dit een live album is n.a.v On Every Street, zijn die nummers ook redelijk vertegenwoordigt. Heavy Fuel blijft ook live overeind.
Maar eerlijk gezegt zijn het toch de klassiekers die meeslepen, betoveren en tot de verbeelding spreken. Romeo and Juliet en vooral Private Investigations nemen je mee op een heerlijke muzikale wolk.
Your latest trick is een prima nummer, maar kan niet echt beklijven in een stadion optreden.
On every street en You and your friend zijn heerlijk om naar te luisteren....thuis in mijn stoel. Maar samen met Your latest trick, zijn het te samen toch zo'n ruim 19 minuten dat het wel heel rustig is. Zeker na al die ruim 9 minuten durende Private Investigations.
Money for Nothing word alleen daarom al denk ik enthousiast ontvangen op de eerste bekende tonen. Heh heh eindelijk effe wat tempo erin. Maar ik vind het eerlijk gezegt maar een wat slappe uitvoering en het minste nummer van dit verder prima live album.
Afsluiter Brothers in Arms, blijft boeien, mooi verhalend gebracht en prachtig gespeeld.
Al bij al een leuk album om naar te luisteren, maar niet spetterend.
Ik vind de Dire Straits dan ook niet echt een stadionband, meer iets voor de intieme sfeer van een theater.
0
geplaatst: 6 januari 2009, 19:33 uur
Madjack 71 , ik ben het wel in grote delen met jou eens , het is allemaal aan de relaxte kant en `n potje stevige rock kan je op dit album vergeten , maar ja als ik daar zin in heb en behoefte aan heb duw ik `n dvd of zet ik de cd`s van Metallica`s Live Shit op .
0
geplaatst: 6 januari 2009, 20:40 uur
Ik ben toen zelf geweest in Ahoy toen de groep Nederland aan deed.
Ik heb mij enigzins vermaakt maar kreeg nergens echt kippevel .
Het stond als een huis , dat zeker , maar de ''feel'' van hun beginperiode kon ik nergens ontdekken.
Te groots en te veel overdaad naar mijn idee. Typisch een stadionband.
Ik heb mij enigzins vermaakt maar kreeg nergens echt kippevel .
Het stond als een huis , dat zeker , maar de ''feel'' van hun beginperiode kon ik nergens ontdekken.
Te groots en te veel overdaad naar mijn idee. Typisch een stadionband.
0
geplaatst: 6 januari 2009, 20:48 uur
bikkel2 schreef:
Ik ben toen zelf geweest in Ahoy toen de groep Nederland aan deed.
Ik heb mij enigzins vermaakt maar kreeg nergens echt kippevel .
Het stond als een huis , dat zeker , maar de ''feel'' van hun beginperiode kon ik nergens ontdekken.
Te groots en te veel overdaad naar mijn idee. Typisch een stadionband.
Ik ben toen zelf geweest in Ahoy toen de groep Nederland aan deed.
Ik heb mij enigzins vermaakt maar kreeg nergens echt kippevel .
Het stond als een huis , dat zeker , maar de ''feel'' van hun beginperiode kon ik nergens ontdekken.
Te groots en te veel overdaad naar mijn idee. Typisch een stadionband.
Die concerten in Ahoy najaar 1991 gingen nog wel. Juni 1992 in De Kuip was het wat mij betreft pas echt overkill. Ik denk liever terug aan Ahoy 1983 met Tunnel Of Love én Telegraph Road.
Deze CD geeft de overkill van die tournee in 1992 goed weer en is in dat opzicht geslaagd.
0
geplaatst: 10 januari 2009, 12:10 uur
Running On Empty schreef:
Ik vind Calling Elvis hemeltergend irritant op deze plaat en het verveelt al na 3 minuten. De rest is puik.
Ik vind Calling Elvis hemeltergend irritant op deze plaat en het verveelt al na 3 minuten. De rest is puik.
Calling Elvis is een topnummer en zeker als opening met als hoogtepunt toch wel het bijna anderhalf minuut durende drumduet.
Het is een perfecte inleiding van het concert.
0
geplaatst: 10 januari 2009, 12:13 uur
Madjack71 schreef:
Mijn eertste echte Dire Straits cd..is het er dan toch van gekomen.
Ken wel meer werk van deze grote groep rondom Knopfler, maar nooit in huis gehaald.
Dit live album is goed opgenomen en er word prima gespeeld. Een groot zanger is Knopfler m.i nooit echt geweest, maar wel een des te groter gitarist.
Hoewel mooi om naar te luisteren vind ik het hier en daar wel wat gezapig worden. Niet vervelend voor de luisteraar thuis. Ik zak wel lekker weg in mijn stoel, no problemo. Ik vraag mij wel af of eenieder na het laatste nummer daar in het stadion niet enigszins in slaap is gevallen, door de grote vertegenwoordiging van sfeervolle, rustige en wiegende nummers in vergelijking tot de wat meer rock en feest nummers die er op staan.
Calling Elvis begint i.i.g wel lekker, maar is nou niet echt zo'n compositorische knaller dat die 10 minuten kan dragen. Met Walk of Life kan het feest echt beginnen.
Aangezien dit een live album is n.a.v On Every Street, zijn die nummers ook redelijk vertegenwoordigt. Heavy Fuel blijft ook live overeind.
Maar eerlijk gezegt zijn het toch de klassiekers die meeslepen, betoveren en tot de verbeelding spreken. Romeo and Juliet en vooral Private Investigations nemen je mee op een heerlijke muzikale wolk.
Your latest trick is een prima nummer, maar kan niet echt beklijven in een stadion optreden.
On every street en You and your friend zijn heerlijk om naar te luisteren....thuis in mijn stoel. Maar samen met Your latest trick, zijn het te samen toch zo'n ruim 19 minuten dat het wel heel rustig is. Zeker na al die ruim 9 minuten durende Private Investigations.
Money for Nothing word alleen daarom al denk ik enthousiast ontvangen op de eerste bekende tonen. Heh heh eindelijk effe wat tempo erin. Maar ik vind het eerlijk gezegt maar een wat slappe uitvoering en het minste nummer van dit verder prima live album.
Afsluiter Brothers in Arms, blijft boeien, mooi verhalend gebracht en prachtig gespeeld.
Al bij al een leuk album om naar te luisteren, maar niet spetterend.
Ik vind de Dire Straits dan ook niet echt een stadionband, meer iets voor de intieme sfeer van een theater.
Mijn eertste echte Dire Straits cd..is het er dan toch van gekomen.
Ken wel meer werk van deze grote groep rondom Knopfler, maar nooit in huis gehaald.
Dit live album is goed opgenomen en er word prima gespeeld. Een groot zanger is Knopfler m.i nooit echt geweest, maar wel een des te groter gitarist.
Hoewel mooi om naar te luisteren vind ik het hier en daar wel wat gezapig worden. Niet vervelend voor de luisteraar thuis. Ik zak wel lekker weg in mijn stoel, no problemo. Ik vraag mij wel af of eenieder na het laatste nummer daar in het stadion niet enigszins in slaap is gevallen, door de grote vertegenwoordiging van sfeervolle, rustige en wiegende nummers in vergelijking tot de wat meer rock en feest nummers die er op staan.
Calling Elvis begint i.i.g wel lekker, maar is nou niet echt zo'n compositorische knaller dat die 10 minuten kan dragen. Met Walk of Life kan het feest echt beginnen.
Aangezien dit een live album is n.a.v On Every Street, zijn die nummers ook redelijk vertegenwoordigt. Heavy Fuel blijft ook live overeind.
Maar eerlijk gezegt zijn het toch de klassiekers die meeslepen, betoveren en tot de verbeelding spreken. Romeo and Juliet en vooral Private Investigations nemen je mee op een heerlijke muzikale wolk.
Your latest trick is een prima nummer, maar kan niet echt beklijven in een stadion optreden.
On every street en You and your friend zijn heerlijk om naar te luisteren....thuis in mijn stoel. Maar samen met Your latest trick, zijn het te samen toch zo'n ruim 19 minuten dat het wel heel rustig is. Zeker na al die ruim 9 minuten durende Private Investigations.
Money for Nothing word alleen daarom al denk ik enthousiast ontvangen op de eerste bekende tonen. Heh heh eindelijk effe wat tempo erin. Maar ik vind het eerlijk gezegt maar een wat slappe uitvoering en het minste nummer van dit verder prima live album.
Afsluiter Brothers in Arms, blijft boeien, mooi verhalend gebracht en prachtig gespeeld.
Al bij al een leuk album om naar te luisteren, maar niet spetterend.
Ik vind de Dire Straits dan ook niet echt een stadionband, meer iets voor de intieme sfeer van een theater.
Ik draai de muziek voluit. Vooral Heavy Fuel, zodat ze de pied pipers buiten kunnen horen.
0
geplaatst: 17 mei 2009, 19:07 uur
Prima live-cd van de Dire Straits. Goeie setlist, goed geluid, dus de beste "live" van Mark en friends. En bijna 9 minuten Brother in Arms, gaat nooit vervelen. Maar eigenlijk alle nummer nummers lekker hard op de koptefoon is gewoon 5 kwartier puur genieten!!!!
0
geplaatst: 29 mei 2009, 12:59 uur
Enkel jammer dat de drums wat verloren gaan in Private Investigation. Voor de rest is Mark Knopfler 'God' !
0
geplaatst: 9 augustus 2009, 17:11 uur
Natuurlijk mist iedere liefhebber klassiekers als 'Telegraph Road', 'Sultans of Swing' en 'Tunnel of Love' of het album en de dvd.
De ware reden hiervoor? MAR-KE-TING!!!
Omdat voornoemde drie songs al op Alchemy staan (zowel op de 2cd, de VHS-band en over een aantal maanden ook op dvd), hebben de commerciele jongens (waaronder uiteraard ook de heer Knopfler zelve) besloten om deze hier te skippen.
Gevolg (voor de ware liefhebbers)?
Men koop beide werken!
Jaja, zo werkt e.e.a. vandaag de dag in muziekland.
Helaas!
De ware reden hiervoor? MAR-KE-TING!!!
Omdat voornoemde drie songs al op Alchemy staan (zowel op de 2cd, de VHS-band en over een aantal maanden ook op dvd), hebben de commerciele jongens (waaronder uiteraard ook de heer Knopfler zelve) besloten om deze hier te skippen.
Gevolg (voor de ware liefhebbers)?
Men koop beide werken!
Jaja, zo werkt e.e.a. vandaag de dag in muziekland.
Helaas!
0
geplaatst: 10 augustus 2009, 10:08 uur
Ralfke1977 schreef:
Omdat voornoemde drie songs al op Alchemy staan (zowel op de 2cd, de VHS-band en over een aantal maanden ook op dvd), hebben de commerciele jongens (waaronder uiteraard ook de heer Knopfler zelve) besloten om deze hier te skippen.
Gevolg (voor de ware liefhebbers)?
Men koop beide werken!
Jaja, zo werkt e.e.a. vandaag de dag in muziekland.
Omdat voornoemde drie songs al op Alchemy staan (zowel op de 2cd, de VHS-band en over een aantal maanden ook op dvd), hebben de commerciele jongens (waaronder uiteraard ook de heer Knopfler zelve) besloten om deze hier te skippen.
Gevolg (voor de ware liefhebbers)?
Men koop beide werken!
Jaja, zo werkt e.e.a. vandaag de dag in muziekland.
Aan de andere kant vind ik de gedachte dat er tussen beide live-albums niet al te veel overlap zit qua repertoire wel weer heel prettig. Want wat voegt het dan anders nog aan hun discografie toe? De enige reden waarom je veel doublures zou kunnen laten staan is omdat de andere uitvoering bijv. drastisch anders is. Mooi voorbeeld is die live-dubbelaar van Joe Jackson waar ik meen 4 x "Is She Really Going Out With Him?" opstaat maar die dus echt 4 x in een totaal ander jasje zit.
* denotes required fields.