Mssr Renard schreef:
... De afsluitende drie tracks zie ik als 1 lange song, daarom zal ik This Town nooit afvallen. Maar niet iedereen zal het met me eens zijn.
Ja, een mini-conceptje

In de tijd dat dit uitkwam was ik net beginnend 'fan' van Marillion. In ons vriendengroepje was Marillion een paar jaar terug ontdekt, ongeveer ten tijde van Seasons End en Vigil in a wilderness of mirrors. Mijn muzieksmaak begon te rijpen en vond conceptalbums wel cool. The Wall, Operation Mindcrime en uiteraard Misplaced Childhood.
Luister dit eigenlijk nog maar amper, maar wanneer ik weer getriggerd word (net was het een nieuwsbericht met daarin de woorden 'the rakes progress'. Blijkt een oude opera te zijn, gebaseerd op gravures van ene Hogarth
The Rake's Progress - Wikipedia ) dan kan ik het zo weer een paar keer achter elkaar horen.
Maar goed, on topic: dit vind ik toch wel een erg fijne plaat. Poppy misschien, maar niet zo erg dat de kwalificatie 'boyband' van toepassing is. En ik ben niet zo'n liefhebber van 'pure prog'. In dezelfde tijd heb ik ook de oude Genesis geprobeerd maar dat vind ik niks. Doe dan maar Haken, als je ingewikkelde muziek wil maken. Of Devin Townsend.
In ieder geval; ik was jong, had nog maar een paar cd's en kopieerde cd's van de bieb of vrienden om ze in mijn walkman te kunnen luisteren tijdens krantenwijk of op weg naar school. Die herinneringen spelen uiteraard ook mee in mijn waardering hiervoor. Overigens was het na deze ook snel bergafwaarts met mijn liefde voor Marillion. Heb Brave nog wel maar daarna ben ik ze uit het oor verloren. Andere interesses denk ik, of misschien een overload aan muziek want toen begon het Napster tijdperk en kreeg ik een baantje in een platenzaak dus het aanbod was ineens overweldigend.
Concluderend (ik heb 'm nu weer bijna helemaal geluisterd), Splintering heart is fantastisch. Die opbouw, dat gitaarspel, echt lekker wakker worden. Dan een paar mwah nummers, The Party is wel OK maar 4, 5 en 6 zijn echt pop. Vanaf Waiting to happen (ook pop, maar wel mooi) wordt het weer interessant tot het bittere eind. Er stond een 4* die laat ik maar staan, hoewel het een beetje aan de hoge kant is...