menu

The Beatles - Let It Be (1970)

mijn stem
3,84 (869)
869 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Rock
Label: Apple

  1. Two of Us (3:36)
  2. Dig a Pony (3:54)
  3. Across the Universe (3:48)
  4. I Me Mine (2:25)
  5. Dig It (0:50)
  6. Let It Be (4:03)
  7. Maggie Mae (0:40)
  8. I've Got a Feeling (3:37)
  9. One After 909 (2:55)
  10. The Long and Winding Road (3:37)
  11. For You Blue (2:32)
  12. Get Back (3:07)
totale tijdsduur: 35:04
zoeken in:
coldplaythebest
Wat een goeie plaat!!!

maar de tweede helf is zeker minder. maar door de eerste helf van de plaat maakt het niet uit!

Across The Universe is een van de beste nummers ooit gemaakt!!!!!!
misschien ook wel de beste nummer wat lennon ooit heb geschreven.

De cover van Beady Eye is ook zeer goed!!

avatar van Peterjan
5,0
valt wel mee tweede kant For youblue van Harrison en long and winding road van mcCartney
zijn oke !

avatar van devel-hunt
5,0
En waarom heeft niemand het over het fantastische I've got a feeling. The Beatles live in 1969, op het dak van hun platenstudio.

avatar van pmac
4,5
Peterjan schreef:
valt wel mee tweede kant For youblue van Harrison en long and winding road van mcCartney
zijn oke !


over smaak valt wel te twisten

avatar van Peterjan
5,0
laten we zeggen dat de hele plaat goed is !

avatar van lennon
3,5
Ik verhoog mijn stem iets omdat dit inderdaad niet een gemiddelde plaat is, en zo had ik m wel beoordeeld.

Voor Beatles standaarden is dit misschien wel de minste (naar mijn mening) maar dan nog is dit gewoon kwaliteitsmuziek. Een album met Across the Universe, I've Got a Feeling en Get Back erop is voor vele anderen een droom.

Vraag me overigens af waarom Don't let me down het niet heeft gehaald op dit album?

avatar van Fingertippie
4,5
lennon schreef:

Vraag me overigens af waarom Don't let me down het niet heeft gehaald op dit album?


Mogelijk aan Phil Spector vragen....

avatar van heartofsoul
4,5
Onlangs ben ik begonnen alle Beatles-albums opnieuw te beluisteren in de geremasterde versie (2009), want het geluid is er toch wel wat op vooruit gegaan (meer bass bijvoorbeeld) ten opzichte van de oorspronkelijke cd's.

Ik ben begonnen met dit album, en het klonk, vergeleken met het geluid van de oorspronkelijke cd, wel wat frisser. Ik hoorde meer details, en dat was een plusje, want naar Beatles-maatstaven is het niet zo'n heel erg goed album. Het is, zoals hierboven ook al vaak opgemerkt, onsamenhangend. The Beatles bestonden als groep eigenlijk niet meer, en dat is pijnlijk duidelijk voor de welwillende luisteraar.

Ik ken evenwel mensen die dit hun beste album vinden! Dat ligt dan aan een paar fijne liedjes, al lijden die (naar mijn smaak) onder de aanpak van Phil Spector. Die goede liedjes zijn uiteraard het werkelijk prachtige I Me Mine van George Harrison, For You Blue (ook van Harrison) en Get Back. Ook Let it Be en The Long and Winding Road kunnen er wel mee door, en ook One After 909 vond ik oké (een erg goede rocker).

Maar ondanks de plussen komt dit album, geremastered of niet, gegarandeerd niet vaak meer bij mij uit de kast.

avatar van Lura
4,0
heartofsoul schreef:

The Beatles bestonden als groep eigenlijk niet meer, en dat is pijnlijk duidelijk voor de welwillende luisteraar.

Ik ken evenwel mensen die dit hun beste album vinden! Dat ligt dan aan een paar fijne liedjes, al lijden die (naar mijn smaak) onder de aanpak van Phil Spector.

Dit album is wel voor Abbey road opgenomen. Persoonlijk hoor ik liever dit album, dan het in mijn ogen overschatte Abbey Road.

avatar van devel-hunt
5,0
heartofsoul schreef:
O

Ik ken evenwel mensen die dit hun beste album vinden! Dat ligt dan aan een paar fijne liedjes, al lijden die (naar mijn smaak) onder de aanpak van Phil Spector. Die goede liedjes zijn uiteraard het werkelijk prachtige I Me Mine van George Harrison, For You Blue (ook van Harrison) en Get Back. Ook Let it Be en The Long and Winding Road

Het aardige is wel dat je juist de Phil Spector productie aanwijst als de hoogtepunten. I Me Mine, the long and winding road en Let it be. Nummers als I've got a feeling, Dig a pony, Get back, One after 909 (uit 1962 maar haalde pas in 1970 een plaat) zijn live opgenomen en bijna rauw, zonder de ingreep van Spector, op de plaat verschenen. Dus kan jij het ook omdraaien, dankzij Phil Spector staan er een paar hoogtepunten op.

avatar van bawimeko
4,0
devel-hunt schreef:
(quote)

Het aardige is wel dat je juist de Phil Spector productie aanwijst als de hoogtepunten. I Me Mine, the long and winding road en Let it be. Nummers als I've got a feeling, Dig a pony, Get back, One after 909 (uit 1962 maar haalde pas in 1970 een plaat) zijn live opgenomen en bijna rauw, zonder de ingreep van Spector, op de plaat verschenen. Dus kan jij het ook omdraaien, dankzij Phil Spector staan er een paar hoogtepunten op.

"I've Got A Feeling" bevat wel degelijk een ingreep van Spector; het 'door elkaar' zingen van Paul en John van hun 'verses' is een productionele ingreep, en wel een hele goeie!

avatar van devel-hunt
5,0
bawimeko schreef:
(quote)

"I've Got A Feeling" bevat wel degelijk een ingreep van Spector; het 'door elkaar' zingen van Paul en John van hun 'verses' is een productionele ingreep, en wel een hele goeie!

Volgens mij zongen ze i,ve got a feeling live tijdens het rooftop concert in januari 1969 en is diezelfde versie kaal op let it be verschenen. Het is eigenlijk een live nummer. Let it be is überhaupt een halve live lp. Dig a pony, one after 909 en get back zijn samen met i've got a feeling live tracks die zonder enige productionele ingrepen puur op de plaat zijn uitgebracht. In dat opzicht is let it be een eerlijke plaat en niet de over de top geproduceerde Spector plaat. Don't let me down is ook nog live gezongen op het dak van apple maar niet op let it be verschenen. De live versie van don't let me down is nooit officieel uitgebracht. De studio versie verscheen op de b kant van de single get back.

avatar van bawimeko
4,0
Klopt, maar de 'mix' van John en Paul's stem in één couplet is een Spector-ingreep en niet zoals het live gezongen is.

avatar van spinout
2,5
Deze klinkt iets interessanter dan de ...Naked versie, door de geluidsfragmenten die her en der te horen zijn.

buizen
Let it be.

avatar van caravelle
Weet je wat ze hadden moeten doen begin jaren 70. Eerst lekker op vakantie gaan en dan de studio in. Alle nummers van Let it be, All things must pass, McCartney, Ram, Plastic Ono Band en Imagine in een molen gooien. Lekker draaien. Twee of drie nummers van Ringo erbij (ik noem It don't come easy, schiet mij te binnen). Beetje husselen. Alles in een White Album/Abbey road produktie gieten (geen Spector of individueel gepruts) en het beste over een plaatkant of 6/8 verdelen. Maak er twee dubbel lp's van of een box. Kan mij niet schelen. Had je een geweldig resultaat gehad en dan stoppen. Dit slaat natuurlijk nergens op maar schoot mij zomaar te binnen.

avatar van bikkel2
3,5
Ik ben bang dat niets of niemand The Beatles had kunnen redden.
Zakelijke geschillen, artistieke meningsverschillen en het vooral uitgekeken op elkaar zijn.
Het hielp aangaande dit album ook al niet mee dat McCartney nogal opzichtig het voortouw nam.
Het bracht alleen maar meer irritatie en frustratie.
Alleen het dakconcert bracht nog enige positiviteit.
Maar het was al te laat. Zo gaan die dingen.

avatar van caravelle
Sometimes the truth is painful. Je hebt gelijk Bikkel2. Toch zie je ze met het concert op het dak nog stiekem lachen naar elkaar. Waren ze toch nog even die Liverpoolse straatschoffies van begin jaren 60. Zonder McCartney had de boel al veel eerder in de goot gelegen. Geen topalbum dit Let it be maar ik geef het toch een voldoende. De remaster geeft het geheel toch nog even meer pit. Ik noem een I've got a feeling of Get back als voorbeeld.
Don't let me down had natuurlijk nooit mogen ontbreken.

avatar van wizard
4,0
“This is a new phase Beatles album” staat er op mijn cd. Een tekst die volgens mij is overgenomen van de LP, en die me altijd een beetje verwonderd heeft. Welke nieuwe fase? Die van gesplitte band?
De bedoeling van de Get Backsessies was, voor zover ik weet, om terug te keren naar de roots van de band, weer ongecompliceerd muziek maken. Ik heb altijd gedacht het dat een soort poging was om de band te redden. Toen dit album, als resultaat van die sessies, in 1970 uitkwam waren de Beatles al uit elkaar gevallen.
Ondanks de productie van Phil Spector, en ondanks de onderlinge spanningen tijdens de opnamesessies, vind ik dat Let it Be toch een redelijk spontaan gevoel over zich heeft. Niet in de minste plaats vanwege de grappen/commentaren van John Lennon tussendoor, en Ringo’s “Hold it!” op Dig a Pony. Korte nummers als Dig It en Maggie Mae versterken dat gevoel (terwijl dit soort tussendoortjes op The White Album me juist stoorden).
Zo’n beetje alle nummers op Let it Be zijn sterk, maar dat mag op een Beatlesalbum geen verrassing heten. Echte uitschieters zijn er hier ook niet, op Get Back na. De kracht van dit album zit hem ook niet in de individuele nummers, maar in het consistente geheel dat de nummers vormen.
Op het einde, met The Long and Winding Road (iets teveel Spector) en For You Blue wordt het iets minder, maar dat mag de pret niet drukken. Het titelnummer vind ik ook niet een hoogtepunt, maar dat ik omdat ik dat nummer wat te vaak heb gehoord.

Ik had hier 3,5* staan, maar doe daar toch maar een halve ster bij.

4.0*

avatar van Julian McArthur
5,0
Een van de vele topalbums van The Beatles, maar deze staat toch in mijn top 3. Misschien maar goed dat ze gestopt zijn want ik zou nog betere muziek gewoon niet kunnen bevatten.

avatar van stefvisser
5,0
Deze plaat is voor mij niet minder dan Sgt. Peppers. Sterker nog: Al had A Day in the Life niet op Sgt. Peppers gestaan, zou ik deze plaat beter vinden. I Me Mine, Across the Universe, Dig a Pony en de klassiekers Let it Be en Get Back op 1 plaat. Fantastisch!

avatar van MDRAIJER
4,0
Julian McArthur schreef:
Een van de vele topalbums van The Beatles, maar deze staat toch in mijn top 3. Misschien maar goed dat ze gestopt zijn want ik zou nog betere muziek gewoon niet kunnen bevatten.


Deze is eerder opgenomen dan Abbey Road, alleen later uitgebracht dus in principe is Abbey Road nieuwer.

zalwelnikszijn!
Julian McArthur schreef:
Een van de vele topalbums van The Beatles, maar deze staat toch in mijn top 3. Misschien maar goed dat ze gestopt zijn want ik zou nog betere muziek gewoon niet kunnen bevatten.


Dit album is mooi maar elk mens kan nog een betere maken.

avatar van royals
3,5
Het is wel één album waarop een paar van hun beste nummers staan: Across The Universe, The Long And Winding Toad, I Me Mine, Dig A Pony, maar voor de rest klinkt het te weinig consistent zoals andere albums van hun met teveel onaffe nummers. Dus dit album is moeilijk te plaatsen in hun catalogus. Soms luister ik het meeste naar dit album maar andere keren weer niet. Revolver en Magical Mystery Tour blijven toch beter voor mij.

Ringostar
The Long And Winding Road Wat een prachtig nummer vind Ik dat

avatar van lennert
2,5
Laat ook maar. Let It Be is stiekem nog steeds een zeiklied, maar in de context van het allegaartje songs dat er hier nog te vinden is, wel beduidend het beste. Iets als The Long and Winding Road is voor mij echt verschrikkelijke kitsch en het allegaartje country/rocknroll/popsongs dat er verder op staat gaat ook het ene oor in, het andere oor uit. Als de band nog langer was doorgegaan, was die hele heldenverering volgens mij ook als een kaartenhuis in elkaar gestort, want de kwaliteit is echt nergens hoogstaand hier. Get Back ander 'hoogtepunt'.

Goed, ik kan nu in ieder geval onderbouwd zeggen dat The Beatles absoluut niet mijn band is, maar dat ik zo verbaasd ben over alle lof die de band ook van de nieuwe generatie krijgt, had ik echt niet verwacht. Ja, het is een van de eerste grote popbands en ik begrijp daarom ook dat mensen die in de jaren '60 niet veel anders meekregen hier helemaal weg van zijn, maar nu ik vandaag de dag een beter overzicht heb van de andere bands die in de tweede helft van de jaren '60 muziek produceerden, begrijp ik de adoratie van de nieuwe generaties gewoon echt niet. Individueel heb ik geen bijzonder musiceerschap gehoord. Geen briljante solo's of absurd goede drumpartijen. De zangpartijen van alle vier de heren, vallen voor mij compleet in het niet bij Mick Jagger, Justin Hayward en helemaal Roger Daltrey. De interessante experimentvolle nummers staan lijnrecht tegenover een overgrote meerderheid van voortkabbelende slaapliedjes. Bovenal: ik hoor geen groep die functioneert als een geheel, maar een tweetal kapiteins (waarvan een alles probeert, maar nergens in uitblinkt), een stuurman die af en toe iets meebrengt als er ruimte is en een matroos die er ook maar wat bijloopt. Paul McCartney is een goed bassist, dat is het meest positieve wat ik hier heb uitgehaald.

Met alle respect naar de fans, maar ik snap deze band niet. Nee, dat moet ik anders zeggen: ik snap niet wat ik moet snappen. Dat ik iets moet snappen staat immers buiten kijf (dat blijft iedereen me maar vertellen), maar wat dit is... geen idee.

Eindstand:
1.Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band 4*
2. Revolver 3.5*
3. Abbey Road 3*
4. Rubber Soul 3*
5. Help! 3*
6. A Hard Day's Night 3*
7. Let It Be 2.5*
8. Magical Mystery Tour 2.5*
9. Yellow Submarine 2.5*
10. The Beatles 2.5*
11. With The Beatles 2.5*
12. Beatles For Sale 2*
13. Please Please Me 2*
Gemiddelde: 2,77*

avatar van fish
4,0
lennert schreef:
Laat ook maar. Let It Be is stiekem nog steeds een zeiklied, maar in de context van het allegaartje songs dat er hier nog te vinden is, wel beduidend het beste. Iets als The Long and Winding Road is voor mij echt verschrikkelijke kitsch en het allegaartje country/rocknroll/popsongs dat er verder op staat gaat ook het ene oor in, het andere oor uit. Als de band nog langer was doorgegaan, was die hele heldenverering volgens mij ook als een kaartenhuis in elkaar gestort, want de kwaliteit is echt nergens hoogstaand hier. Get Back ander 'hoogtepunt'.

Goed, ik kan nu in ieder geval onderbouwd zeggen dat The Beatles absoluut niet mijn band is, maar dat ik zo verbaasd ben over alle lof die de band ook van de nieuwe generatie krijgt, had ik echt niet verwacht. Ja, het is een van de eerste grote popbands en ik begrijp daarom ook dat mensen die in de jaren '60 niet veel anders meekregen hier helemaal weg van zijn, maar nu ik vandaag de dag een beter overzicht heb van de andere bands die in de tweede helft van de jaren '60 muziek produceerden, begrijp ik de adoratie van de nieuwe generaties gewoon echt niet. Individueel heb ik geen bijzonder musiceerschap gehoord. Geen briljante solo's of absurd goede drumpartijen. De zangpartijen van alle vier de heren, vallen voor mij compleet in het niet bij Mick Jagger, Justin Hayward en helemaal Roger Daltrey. De interessante experimentvolle nummers staan lijnrecht tegenover een overgrote meerderheid van voortkabbelende slaapliedjes. Bovenal: ik hoor geen groep die functioneert als een geheel, maar een tweetal kapiteins (waarvan een alles probeert, maar nergens in uitblinkt), een stuurman die af en toe iets meebrengt als er ruimte is en een matroos die er ook maar wat bijloopt. Paul McCartney is een goed bassist, dat is het meest positieve wat ik hier heb uitgehaald.

Met alle respect naar de fans, maar ik snap deze band niet. Nee, dat moet ik anders zeggen: ik snap niet wat ik moet snappen. Dat ik iets moet snappen staat immers buiten kijf (dat blijft iedereen me maar vertellen), maar wat dit is... geen idee.

Eindstand:
1.Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band 4*
2. Revolver 3.5*
3. Abbey Road 3*
4. Rubber Soul 3*
5. Help! 3*
6. A Hard Day's Night 3*
7. Let It Be 2.5*
8. Magical Mystery Tour 2.5*
9. Yellow Submarine 2.5*
10. The Beatles 2.5*
11. With The Beatles 2.5*
12. Beatles For Sale 2*
13. Please Please Me 2*
Gemiddelde: 2,77*


Misschien niet helemaal de bedoeling hier, maar was is het fijn om eens berichten bij Beatles albums te lezen waarin ik mijn eigen verwarring herken. Dank voor je eerlijke recensies.
Nu gauw maar eens Creedence opzetten....

avatar van lennert
2,5
fish schreef:

Misschien niet helemaal de bedoeling hier, maar was is het fijn om eens berichten bij Beatles albums te lezen waarin ik mijn eigen verwarring herken. Dank voor je eerlijke recensies.
Nu gauw maar eens Creedence opzetten....


Thanks! Die CCR marathon beviel me echt veel beter moet ik zeggen.

avatar van devel-hunt
5,0
lennert, soms raakt iets gewoonweg niet, hoe groot iets ook was in het verleden en nu nog, onder veel jongeren, nog steeds is. Dat zegt soms niets over de kwaliteit ansich, maar bij het gevoel dat achterwegen blijft . Muziek is geen exacte wetenschap, maar moet ergens een gevoelige snaar raken, en als dat niet komt, ontstaat er niets tussen jouw en dit geval voor mij de beste vier mannen die de muziek ooit heeft voortgebracht ?
Wel tof dat je de moeite heb genomen en nu gedesolutioneerd in de leegte staart.

avatar van bikkel2
3,5
Tenminste goed onderbouwd en ruimschoots de tijd voor genomen door Lennert.
Geprobeerd en niet bevallen.
Fair enough.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:44 uur

geplaatst: vandaag om 11:44 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.