Beatles te koop! Hun vierde album al weer. En na een drukke tijd gaan ze redelijk uitgeblust de studio in. Is dit te horen? Ja en nee. Aan de ene kant is er nog steeds een hoop enthousiasme, maar aan de andere kant staan er weer covers op het album, en is het niveau over het geheel genomen net iets lager dan dat van A Hard Day's Night. Toch zijn er ook weer stappen vooruit te horen op Beatles for Sale.
Het begint met naar mijn mening erg sterke No Reply. Mooie Lennon-compositie en vooral de gedeeltes dat hij eventjes wat schreeuwiger zingt, en heel mooi die gitaar erin komt, zijn mooi. Alleen een beetje jammer einde.
Nog een Lennon-nummer, en wat opvalt is dat zijn teksten op dit album wat negatiever worden. Ook dit is een goed nummer, iets minder bijzonder, maar wel érg lekker. En leuk die mondharminica erdoorheen.
Baby's In Black is wat minder, een beetje afgezaagde melodie als je het mij vraagt. Ook een beetje saai. Maar gelukkig komt erna een wat opwindender nummer, Rock n' Roll Music, een cover van Chuck Berry. Ze hadden hem al eerder gecoverd met Roll Over Beethoven, en deze covers zijn best aardig, de muziek lag hun wel, heb ik het idee. Veel voegt het niet toe, maar desondanks klinkt het als een klok!
Dan krijgen we een prachtige ballad van McCartney. Een typisch Macca-nummer, dat herken je meteen. Maar toch wel erg mooi. Vaak genoeg kan ik zijn ballads niet waarderen, maar deze bevalt me wel. Al is ie wel heel snel voorbij, en schiet het er niet echt uit ofzo.
Dan krijg je dat heerlijke: "Misteeeeeer Moonliiiight!", waarna de muziek erin valt, en daarna de samenzang. Erg mooi. Wel leuk nummer verder, een cover als ik me niet vergis.
Daarna het niet zo bijzondere Kansas City - Hey, Hey, Hey!, een cover van Little Richard (die het ook weer gedeeltelijk heeft gecoverd). Niet zo boeiend. Dan krijgen we de leuke fade-in (een primeur!) van Eight Days A Week,een erg pakkend nummer, wat heel vaak in m'n hoofd blijft hangen. Niet dat dat erg is, want het is een leuk en vrolijk liefdesliedje. Leuke handclaps ook!
Words of Love is een Buddy Holly-cover en dat hoor je meteen! Volgens mij probeert Paul zelfs Buddy's zang te imiteren. Jammer, het is leuker als je een eigen draai geeft aan een cover. Desondanks is het nummer op zichzelf prima.
Dan het door Ringo gezongen nummer. Het nummer is niet zo sterk en ik hou ook niet zo van zijn zang. Al vind ik het wel leuk dat ie tegen George zegt: "Rock on George, one time for me", en later nog een keer.
Every Little Thing is weer een mooi nummer met mooie samenzang, mooie instrumentatie (die pauk in het refrein!), en een mooie melodie. Ook weer een typisch McCartney-nummer, vind ik.
I Don't Want To Spoil The Party vind ik een beetje saai nummer, wat ook heel standaard klinkt. Jammer, een misser. Wel mooi gitaarspel van Harrison!
Mooie intro krijgen we dan! Die drums en dan die gitaar die erin komt. En daarmee begint What You're Doing. Wel een aardig Lennon-nummer. Mooie instumentatie. Verder niet heel bijzonder.
En dan krijgen we nog een laatste niemendalletje in de vorm van Everybody's Trying To Be My Baby, gezongen door George. Geen geweldige zang ook. Jammer van de afsluiter dus.
Al met al is het nog wel een redelijk album, net ietsje minder dan de voorganger A Hard Day's Night, maar er staan hier toch wel erg leuke liedjes op. Maar ook wat aardige missers. Ik vind dit echt zo'n 3,25*-album, maar ik rond het af naar boven.