Ten tijde van de release van dit album gingen er al geruchten dat Freddie ernstig ziek was. Ik geloofde er niks van, en bij het zien van I want it all clip al helemaal niet. Freddie was alive and kicking.. (achteraf gezien en terugkijkend natuurlijk helemaal niet, die baard was er niet voor niks) Maar wat een kracht straalt dit album en de band uit. Ik zag het helemaal voor me, Queen had een nieuwe plaat, en aangezien ik in 1986 het concert had gemist, zou ik nu mijn kans kunnen grijpen. Helaas kondigde Freddie al snel aan zichzelf te oud te vinden om nog op tournee te gaan. Dus die droom vervloog nogal snel. Ook dit is natuurlijk een smoes geweest, maar wel een logische.
1.Party (2:24)
De titel kondigt een feestje aan, en voor mij is dat het ook. Lekker uptempo. Een tekst die ik nog niet eerder hoorde in een Queen song. Daarmee doel ik op dat
"we got sex" wordt gezongen, en normaal werd daar wat meer omheen gedraaid. Lekkere start!~
2.Khashoggi's Ship (2:48)
Track 1 en 2 lopen mooi in elkaar over. Het feestje is nog niet voorbij meldt Freddie meteen. Weer woord gebruik (Kiss my ass) die ik niet hoorde in een Queen song. Muzikaal ook een erg lekker track. Slow rock, heerlijke gitaar van May. Queen zoals ik ze graag hoor.
3.The Miracle (5:02)
Een moment van mindfulness van Queen. Ze waren er al vroeg mee bezig, maar zo simpel is het. Het leven is mooi, en veel dingen die wij. de mens, als normaal zien zijn in feite bewonderenswaardig. Freddie zet me even met beide pootjes op de aarde met de tekst. Het leven is om van te genieten. Ik vind het een erg mooi nummer (leuke clip ook) maar het einde, waar de versnelling in wordt gezet stoort me. Het is een lelijke versnelling, en het moment naar het einde is gewoon erg lelijk ingemixt. Een teleurstellende afsluiting van een mooi nummer. Het hele nummer door geniet ik wel heel erg van May op gitaar.
4.I Want It All (4:34)
Een top bijdrage van May. Misschien wel een van zijn beste voor de band. Hij ging destijds door een scheiding, en dit was blijkbaar de favoriete zin van zijn (ex) vrouw. Dit nummer kwam als 1e op single uit, en ik was er helemaal lyrisch van. De single begint overigens wel anders dan deze lp versie. Ik prefereer de laatste. Een fantastische song, waar Mercury heerlijk fel zingt! (in de clip is ook goed te zien dat ie zich daar ook lekker uitleeft, want zijn speeksel vliegt lekker in 't rond) Absolute top song van de band!
5.The Invisible Man (3:57)
Toen het album uitkwam was ik helemaal gek van dit nummer. Dat is intussen wel anders. Gecombineerd met de clip zal het destijds meer indruk gemaakt hebben. Nu vind ik het wel een leuke track, maar meer ook niet. Het basloopje van Deacon (of synth??) is erg aanstekelijk. Wel een typische Taylor song. De band introductie (totaal niet nodig natuurlijk) vind ik wel een erg leuke toevoeging. Op de cd staat de remix van dit nummer als extra track. Dat vind ik serieus een draak van de hoogste orde. Van dit album zijn Scandal en Breakthru ook als extended versie verschenen, en zijn vele malen beter.
6.Breakthru (4:08)
Dit schijnt een samenvoeging van 2 nummers te zijn. Het 1e deel
A New Life Is Born wat een typische Freddie sound heeft. Erg mooi intro. Ben erg benieuwd hoe het hele nummer zou klinken. De versnelling is Taylor's deel, en dat is goed te horen. Dit is een erg goed poppy nummer, en ook deze clip vond ik erg vermakelijk. Een krachtige en typische Queen song. Wederom erg genietbaar gitaarwerk van May in dit nummer.
7.Rain Must Fall (4:23)
John Deacon's muzikale bijdrage. Na de mindfulness van the Miracle, is het ook belangrijk om te realiseren dat het soms wat tegen kan zitten in het leven. Maar niet getreurd, het komt altijd weer goed. Aangezien Mercury de tekst schreef kan de gedachte me met terugwerkende kracht niet ontgaan dat dit toch gaat over zijn ziekte:
You lead a fairy tale existence
But into every life a little rain must fall. Hij lijkt een soort troost te zoeken in het feit dat het allemaal voor de wind is gegaan, en dat zoiets niet altijd zonder vallen zal gaan. Muzikaal ook interessant, want ik hoor toch een soort van Latijns Amerikaanse percussie in dit nummer. Een vrolijke bas loodst me door het nummer heen. Mercury's vocalen zijn om van te smikkelen! Fijn samenspel met May op gitaar, dit nummer bevalt me erg goed.
8.Scandal (4:43)
Een kritische song naar de Britse pers. Geschreven door May, en een reactie naar alle verhalen die in de pers verschenen n.a.v. zijn scheiding en de vermoedelijke ernstige ziekte die Mercury volgens de pers zou hebben. Een zeer persoonlijk nummer dus. Het nummer wordt gedragen door de fantastische zang van Mercury. De opbouw van het nummer vind ik ook altijd erg mooi. Dit nummer is altijd een van mijn Queen favorieten geweest.
9.My Baby Does Me (3:23)
Een nummer van Deacon en Mercury, wat (mede daarom) ook doet denken aan Rain must fall. Het heeft een beetje hetzelfde sfeertje. Het is een liefdes betuiging aan de kat(ten) van Mercury:
She's just a pussycat. Iets wat op
Queen - Innuendo (1991) nog eens zou gebeuren met Delilah. Dat Freddie een groot liefhebber was van deze beesten was bekend, en blijkbaar was die liefde zo groot, dat hij er wat songs over schreef. Ik vind de sfeer in de song erg mooi. De tekst lijkt tot aan de bekendmaking echt te gaan over een liefdesrelatie tussen mensen. Een beetje humor en spelen met tekst van Mercury niet vreemd. Deacon en May spelen een mooie rol in dit nummer. En de uithalen van Mercury geven me kippenvel.
10.Was It All Worth It (5:46)
Misschien wel het meest indrukwekkende nummer van de plaat. Freddie blikt terug op een mooi bestaan, en trekt de conclusie dat hij het precies weer zo zou doen, als het kon. Dat is een fijne gedachte. Ten tijde van de release was nog niet duidelijk wat en of er iets aan de hand was, maar dit is toch een soort van afscheids song van de man.
Het intro maakt heel erg veel indruk, de song zelf is heerlijk rauw! De tekst is ondanks de lading toch postief. Natuurlijk ben ik de tekst anders gaan beluisteren na Freddie's dood, maar het heeft alleen maar een mooiere lading gekregen. Freddie wist dat ie dood ging, en het was goed zo...
Ik vind dit samen met Innuende Queen's beste werk. Ik geniet van Freddie's vocalen in elk nummer. De rest van de band musiceert ook fantastisch, en er zit natuurlijk een behoorlijke emotionele lading op de plaat. Die 4,5 ster zijn volledig terecht wat mij betreft.