Mark Lanegan Band - Blues Funeral (2012)

Er mist een pleurislading aan alcohol en drugs, maar nog meer (mi natuulijk) zijn er een hele rits dingen die ik kan missen als kiespijn.

Ben jij niet die man, die meestal na een luisterbeurt een plaat beoordeeld? Ja, toch?

Proef ik hier een laatdunkende ondertoon? Maar afijn, dat doe ik nogal eens inderdaad. Maar het gebeurt zelden dat ik mijn mening enige luisterbeurten later (zoals ook deze plaat, die ik inmiddels zo'n 5x gehoord heb) drastisch bijstel. Dus voor mij werkt het prima en het bespaart me bovendien tijd die ik vervolgens kan gebruiken om naar andere dingen te luisteren.

Uit Refn's Pusher (II). Leuk weetje, ja. Dat geeft wel wat extra cachet aan het nummer. Of ik het op een Lanegan-plaat wil horen, is een tweede..

Wat mij erg stoort is je belerende toon. Of jij de enige bent die het goed ziet. Tussen wit en zwart zitten een hoop grijstinten.Zelf hou ik meer van een opbouwende kritiek. Tegenwoordig geef ik alleen maar een stem als ik een plaat vier sterren of meer waard vindt (dat vind ik trouwens ook zo opvallend op Musicmeter dat maar weinig mensen de volle mep voor een cd durven geven). En als ik een cd niet goed vindt onthou ik me van commentaar.

Zou een beetje een zoutloze toestand worden Bobbie als iedereen maar gaat stemmen vanaf 4 sterren.
Al kan ik mij ook wel ergeren aan mensen die schrijven alsof het feiten zijn wat ze noemen.....

Je hoort de samenwerkingen terug met Spoulsavers, QOTSA en Greg Dulli.
Eigenlijk gewoon een logisch vervolg.
Hij heeft na Bubblegum zeker niet stil gezeten, en persoonlijk vind ik dat daar ook veel variatie tussen de nummers zitten, net als hier.
Alleen zijn nu de nummers over het algemeen hoger van nivo; al ontbreekt een knaller als Hit the City; maar die vind ik dan ook meer dan geweldig.

Ik kan in Bobbies beredenering gedeeltelijk wel meegaan... ik zal nooit stemmen op platen van een ABBA, Frans Bauer of Take That.... om er maar eens wat te noemen.... ik kan niet tegen die muziek en kan er dus ook geen eerlijk oordeel over vellen.... voor oude jeugdzonden wil ik overigens nog wel eens een uitzondering maken....

Platen alleen maar beoordelen als ik ze 4 of meer sterren waard vind gaat wat ver.... er bestaan legio platen van prima artiesten die missers hebben gemaakt.... dat mag best als zodanig beoordeeld worden mijns inziens....

Belerende toon? Ik maak toch duidelijk genoeg dat het mijn persoonlijke mening is? Ok, ik dik het hier en daar wat aan, maar een beetje tegengas vind ik op deze pagina dan ook best mogen.

Ach mensen, we vinden hier Mark Lanegan allemaal leuk....alleen vindt Paalhaas deze wat minder dan zijn voorgangers....klaar toch.

Inderdaad, zo krijg je ook allemaal vertekende gemiddeldes. Als een plaat niet bevalt moet je dat ook gewoon laten weten. Anders krijg je straks net als op Discogs dat alle releases 4* of hoger gemiddeld hebben, waardoor die cijfers betekenisloos worden.

En wat Mark Lanegan betreft: ik heb 1 nummer gehoord van dit album via Studio Brussel, en dat vond ik niet om aan te horen eerlijk gezegd. Dan vind ik dat Paalhaas het nog netjes verwoord.

Het album is te gevarieerd om na een nummer een oordeel te maken ( maar dat heb ik al eerder aangegeven).
Niet elke band heet BZN.
Jij gaat nu ook uit van Paalhaas, die vind het niet goed, dus Herman ook niet.
Waarschijnlijk vind je Ode to Sad Disco wel goed en hou je minder van het QOTSA achtige The Gravedigger’s Song.

Ik zeg toch niet dat ik het eens ben met Paalhaas? Ik vind alleen dat hij het netjes verwoord. Dat lukte mij niet toen ik dat nummer ergens anders op de site moest bespreken. Behalve over dat ene nummer heb ik ook nog geen oordeel uitgesproken.

een heel album beoordelen op een enkel nummer gehoord op StuBru?

Dacht dat juist het argument was dat velen dit een 'groeialbum' vinden, ofwel pas na een x-aantal draaibeurten zijn geheimen prijsgevend.

Lekker voorbeeld, om als moderator op basis van een enkel nummer (met slechte FM ontvangst stel ik me zo voor...) iemand bij te vallen die op basis van een enkele luisterbeurt een lage waardering geeft.
Overigens kan het mij niet zo heel veel schelen, een lage of hoge beoordeling. Ik ga toch wel van mijn eigen oordeel uit.

Afgelopen week veel Mark Lanegan gedraaid, terug tot aan Screaming Trees aan toe. En naast Saturnalia en Field Songs is dit toch echt een pareltje in Lanegans discografie. Heel consistent in kwaliteit en ergens ook in zijn geluid.
Als dit het geluid is van een 'cleane' Mark Lanegan, dan hoop ik dat hij trouw zijn AA-meetings bezoekt.

Nogmaals, ik beoordeel dit album dus helemaal niet. Even wat beter lezen aub.

Dan leg je het niet goed uit.
Ik dacht namelijk ook dat je hetzelfde standpunt had. uit niets blijkt het tegendeel namelijk.

Uitspreken, kerel. Spreek je uit.

@ Herman:

Paalhaas kent veel werk van Lanegan en geeft een mening.
Hij had meer gehoopt op aansluiting bij het oude werk.
Ik deel die mening niet, maar kan daar wel in komen.
Jouw mening is gebaseerd op een nummer, niet op een album.
Dus kun je moeilijk beoordelen of Paalhaas het goed verwoord.
Daar kun je pas een oordeel over trekken als je de rest gehoord hebt.

Ik moet hier toch even Herman bijvallen, volgens mij verwoord hij heel goed dat Paalhaas zijn ongebreidelde mening hier mag verwoorden zonder dat ie daar een mening over heeft (Herman dus). Daarnaast heeft ie echt alleen maar gezegd dat ie 1 bagger nummer van deze plaat kent.... niet meer.... niet minder..... (en nee, ik ben het niet eens met Paalhaas' mening, maar ik respecteer deze wel....)

BORING!

De discussie uiteraard en niet deze supergoede cd!

Het ging mij om de opmerking dat Paalhaas' mening belerend zou zijn. Daar was ik het niet mee eens.

Ik ken ook wel wat ouder werk van Screaming Trees en Lanegan, Bubblegum vond ik bv. een prima plaat. Overigens is het niet The Gravedigger's Song dat ik beluisterd heb, maar Grey Goes Black. Ik vind dat een saai nummer en vooral erg beroerd gezongen. Op basis daarvan heb ik het idee dat Lanegan's stem sterk in verval is, maar anderen zullen dat vast als doorleefd ervaren.

Paalhaas geeft de perfecte omschrijving van deze plaat: bloedeloos!

Dat maakt het dan wel weer interessant. Refn.

Hij leeft blijkbaar een stuk gezonder dan vroeger, misschien dat je dat in zijn stem terug hoort.

Dan is er nog enige hoop, want "Grey goes black" is toch wel één van de grootste draken op het album.

Wat een negatief berichtje hier al niet teweeg brengt trouwens...

Legt-ie het niet goed uit of trek jij voorbarige conclusies (en niet als enige inderdaad)?

Dit album is verslavend goed. Het begon bij mij met 'best aardig', ik zit nu op 4 sterren en denk bij mezelf: hier zit nog rek in. Betoverend. Ben met terugwerkende kracht het oeuvre van Mark aan het ontdekken en prijs mezelf al doende heel gelukkig.

Hè! Hè! Eindelijk weer een echt goed album van meneer Lanegan.

Eindelijk

Tijdje uit de roulatie geweest zeker.

Niet echt denk ik. Hij heeft albums met Isobel Campbell gemaakt. 3 stuks dacht ik. En dat waren redelijke albums. Maar niet overtuigend.