Tool - Undertow (1993)

Een schrijffoutje ?

Onderschat bedoel je natuurlijk.

Dit is het meest toegankelijke album van Tool, maar daarom niet minder dan de andere albums.
Elk album van Tool heeft een unieke uitstraling en elke keer gaat de lat een stukje hoger.

Eigenlijk staat er geen slecht nummer op, allemaal toppertjes, op het laatste nummer na., voor mij dan.
Rockmuziek zoals het hoort, keihard, vernieuwend, shockerend enz.
En wat ook erg belangrijk is, de perfecte geluidskwaliteit !!!

Ik heb nooit begrepen dat Crawl Away hier zo laag gewaardeerd staat. Vanaf de eerste keer luisteren heb ik die net één van de hoogtepunten van deze plaat gevonden. Duister, sfeervol nummer met een adembenemende climax. Ik sla telkens steil achterover van wat Danny Carey daar allemaal uit zijn drumstel weet te toveren. De agressieve schreeuw van Maynard op het einde rondt het perfect af.

ik herinner mij de dag en het uur dat ik het album kocht en afspeelde destijds - en het blijft een stayer,...er staat geen slecht nummer op, inderdaad, -

nu al weer bijna 20 jaar geleden.... goh,

Tool in the studio 1992
Youtube


En dan nog dit...
Tool 1992 JC Dobbs [live]
Youtube

4° blijft ook een geniaal nummer.
Een folky gitaartje dat het inleidt, dan dat zompige Tool-geluid waarover Maynard vrij kalm verhaalt. Gaandeweg wordt het heftiger en brutaler. Dan die geweldige climax waarna het nummer een progressief karakter krijgt. Uiteindelijk worden we, in tegenstelling tot dat rustige folkgitaartje in het begin, met hakkende gitaren om de oren geslagen.
Een ongeëvenaard dynamische band.

Haha, geweldig, vooral die gouden platen-tour!

Maynard James Keenan zou zomaar een broer van Les Claypool kunnen zijn.

Hier nog een clip: TOOL- In The Studio Circa 1992 - YouTube - m.youtube.com

Gekocht destijds naar aanleiding van het concert dat Tool gaf op popwerk in Den Bosch in 1993...of was het andersom.Kan ik me niet meer precies herinneren.Hoe dan ook een prima album.

Popwerk..krijg op slag last van nostalgie frolunda

De eerste keer dat ik Sober op de koptelefoon beluisterde (bij Plato Leiden anno 1994) had ik mijn eerste muzikale kippe(n)vel-ervaring. Sedertdien verslaafd aan Tool.

Een stuk directer een meer to the point dan de latere albums, maar ook dit is en blijft een wereldplaat.

In het fietsenhok op m’n middelbare school, het moet ergens in 1994 geweest zijn, werd me een cassettebandje te leen gegeven. Opschrift: Tool - Undertow.
Op de weg terug naar huis maakte ik kennis met deze band. Dit was anders dan alles wat ik daarvoor gehoord had. Wat een ervaring.

Bericht van meer dan tien jaar geleden, maar terwijl ik het album nu beluister moet ik aan Pearl Jam denken dus vroeg ik me af of ik de enige was. Het verrast me een beetje dat de naam maar een keer valt want ik vind Tool hier op zowat het hele album klinken als het duistere complexe metal broertje van Pearl Jam. De clipjes van Sober en Prison Sex waren toen regelmatig op MTV te zien. Begin jaren negentig was toch een mooie tijd voor de stevige rockmuziek.

En toen was daar Tool middenin het grungegeweld.
Heerlijk metal album. Vergeleken met hun latere albums nog wat ongepolijst.

Sober doet me trouwens niet aan Pearl Jam denken.

Het is een wat lastige plaat. Wat ik hier vooral merk is dat ik de stijl heel tof vind, maar de songs zelf niet heel boeiend. Undertow begint zodoende niet slecht, maar Tool maakt ook nog niet echt indruk. Pas vanaf Crawl Away gaat het echt de goede kant op en volgen enkele indrukwekkende composities. De agressie spat ervan af en dat is iets wat ik erg fijn vind. Misschien ligt het aan mijn voorkeuren, maar dat hoor ik in recente muziek nooit meer. Overall een fijne, naargeestige plaat. Jammer dat het laatste nummer vol krekels zit. Zit je toch zo tien minuten naar niets zit te luisteren. Zo'n typsich jaren negentig kwaaltje dat ik niet mis.

Tussenstand:
1. Opiate
2. Undertow

Op basis van de EP en het debuut vond ik de EP vooral veel sterker beginnen, maar Undertow geeft langzaam aan zijn geheimen prijs. Helemaal die versnelling in Crawl Away: daar gaat mijn metalen hart snel van kloppen. De songs zijn naargeestig en nog vrij stevig, maar ook mysterieus en bezwerend. Het kan echter nog beter. Het album begint niet heel sterk en de laatste track was wat mij betreft ook niet nodig geweest. Benieuwd waar de band verder heen gaat.

Tussenstand:
1. Undertow
2. Opiate

Inderdaad.

Nog een beetje recht toe recht aan en die laatste track is wel een beetje een partypooper (gevalletje jammer). Maar de basisingrediënten voor het latere werk zijn al wel hoorbaar. Fijne kick-off en 'Sober' blijft natuurlijk een fantastische Tool-song.

In de hoogtijdagen van de grunge beweging kwam er een band op die het toch net even wat anders deed en zou blijven doen. Tool komt met een knallend debuut vol met harde en zware riffs, diepe baslijnen, mechanisch drumwerk, en bezwerende vocalen. Dit album is meer gedreven door de riffs van Adam Jones dan op latere albums het geval zal zijn, het zorgt voor een wat meer recht toe, recht aan album zonder nog al te veel complexe structuren, niet dat dit ontbreekt, want het zit al zeer goed in elkaar met genoeg afwisseling qua tempo en tussen hard en zacht - simpel is het dus ook niet. Het album wordt ook gekenmerkt door de nog wat agressievere vocalen van Maynard, bijna ieder nummer kent wel een uitbarsting of twee. Het komt het nummer Crawl Away ieder geval ten goede.
De band legt met dit album de basis voor hun latere succes en toch ook wel hun cultstatus. Ze beginnen lekker stevig, ik houd er van.
De muziek die Tool maakt wordt ook wel eens intelligente metal genoemd. Het bevat teksten die op meerdere manieren te interpreteren zijn, wat poëtisch, en vaak over controversiële of non mainstream onderwerpen.
In het nummer Flood zie ik dit goed terugkomen:
Thought I was high
Thought I was free
I thought I was there
Divine destiny
I was wrong
This changes everything

Tool - Undertow

Prima album van Tool. Je merkt dat hier de focus nog vooral ligt op het maken van een sterke groove in plaats van het album conceptueel helemaal uit te werken. Niks mis mee, want dat maakt dat dit album van alle Tool albums het snelst binnenkomt.
Sober is een nummer dat zich onder het beste werk van Tool mag scharen. Fantastisch nummer waar de kwaliteiten van Keenan het best naar voren komen. De Live at Reading Festival 1993 (op YouTube te vinden) is daarom ook niet te missen, wellicht nog beter dan de album versie.
Verder staan er nog een hele hoop leuke nummers op, waarvan ik Swamp Song het waard vind om apart te boemen. De agressie van het nummer komen zeer sterk over.
Jammer dus dat dit album afsluit met Disgustipated. Kan hier echt helemaal niets mee. Hoewel het nummer anders doet beweren, was het nummer dus niet nodig

3,5*

Uiteraard een zeer tof debuut maar niet in de buurt bij het verdere werk. Op sober na dan.

Undertow haalt naar mijn idee niet dezelfde hoogte als de opvolgers. Wel is direct merkbaar dat de band een mooi staaltje muziek kan maken. Het verschil zit hem voor mij er voor al in, dat de opvolgers meer klinken als een geheel. Hoewel ik Tool echt fantastisch vind, draai ik dit album weinig, terwijl het zeker geen slecht album is. Het gitaarwerk van Adam Jones heeft hier nog wat meer de voorgrond, maar ook de drums en bass zijn al goed aanwezig, en zorgen gezamenlijk voor een goede sfeer op het album. Het enige wat dit album duidelijk minder goed maakt is het laatste nummer, op zich al niet sterk, dan de minutenlange krekelgeluiden maken het er niet beter. Wellicht wel zo bedoeld geweest, wie zal het zeggen. Het mag de pret van het voorgaande niet drukken, maar ik kom daarmee niet hoger dan 4 sterren voor dit album van een toch geweldige band.

1. Undertow
2. Opiate

dat je ‘t maar weet,

Ja, doeg.

Dat je überhaupt Iets negatiefs over deze plaat kunt zeggen, misschien de irritante afsluiter maar da's gewoon een kwestie van de cd wat eerder afzetten:)

De eerste keer dat ik Tool hoorde was tijdens de radiouitzending van de eerste Lowlands in 1993. Ik kan mij in ieder geval herinneren dat Flood werd gespeeld. Snel opgenomen op een cassettebandje en ik was direct fan, wat een muziek was dit!

Al hun albums zijn geweldig maar deze blijft toch ergens altijd een speciaal plekje houden vanwege de indruk die hij destijds maakte.

Die afsluiter is uitmuntend.
Same here, behalve dat waarschijnlijk de 'Sober' video mijn eerste kennismaking was.

Gezien het feit dat TOOL op donderdag de eerste dag van Graspop mag afsluiten, en ik sowieso ga kijken wil ik toch de hele lijn van TOOL nog eens checken. Een paar jaar terug toen ze alles op Spotify hadden gezet werd ik best een fan van de band maar ik merkte dat ik het toch wat liet afzwakken. Maar, ik begin er weer in te raken en vind het eigenlijk wel weer heel lekker.

Dit eerste album wat ik luister was nooit direct mijn grootste favoriet, al vind ik nummers als Sober en Intolerance wel héél tof hoor. Prachtige sound overigens, ik ben echt een fan van de vocalen al denk ik dat elke fan van deze band dat wel is. Toch nog niet echt dat gene wat ik achter deze band zoek, of hoe ik ze ken (dat zijn natuurlijk met tracks als 'Stinkfist'). Toch leuk, ga deze plaat sowieso een stuk vaker opzetten.

Gek dat de debuut plaat het minst scoort, ik vind ook deze tamelijk geniaal. Iets met recht toe recht aan, dat zeker.
4,5* voor nu met uitzicht op meer!

Als ik normaal gesproken de term grunge lees als referentie dan begint de moed me al ernstig te zakken. Bij Tool gart die vlieger echter niet op.
Want amper iets te maken met grunge. Gelukkig maar. Tool heeft heel wat meer in z'n muzikale mars en leunt veel dichter tegen progressieve metal aan. Maakt ook niet uit verder. Dit debuut is zeker nog wat meer hapklaar. En daardoor best een uniek album van ze. Sober, Intolerance en Flood pakken de punten maar met uitzondering van de afsluiter is eigenlijk elk nummer geweldig.