menu

Lana Del Rey - Born to Die (2012)

mijn stem
3,61 (563)
563 stemmen

Verenigde Staten
Pop
Label: Polydor

  1. Born to Die (4:45)
  2. Off to the Races (5:00)
  3. Blue Jeans (3:30)
  4. Video Games (4:42)
  5. Diet Mountain Dew (3:43)
  6. National Anthem (3:51)
  7. Dark Paradise (4:03)
  8. Radio (3:35)
  9. Carmen (4:09)
  10. Million Dollar Man (3:50)
  11. Summertime Sadness (4:25)
  12. This Is What Makes Us Girls (3:58)
  13. Without You * (3:49)
  14. Lolita * (3:39)
  15. Lucky Ones * (3:47)
  16. Ride * (4:49)
  17. American * (4:08)
  18. Cola * (4:20)
  19. Body Electric * (3:53)
  20. Blue Velvet * (2:38)
  21. Gods and Monsters * (3:57)
  22. Yayo * (5:21)
  23. Bel Air * (3:57)
  24. Video Games [Joy Orbison Remix] * (4:59)
  25. Born to Die [Woodkid and the Shoes Remix] * (4:01)
  26. Video Games [White Lies C-Mix] * (7:32)
toon 14 bonustracks
totale tijdsduur: 49:31 (1:50:21)
zoeken in:
avatar van hond racisme
3,5
Korreltje Zout schreef:

Welke Pepsi Cola? Pepsi Max, Pepsi Light of Pepsi IJskomkommer maakt namelijk nogal verschil uit.

Ik zou voor de Pepsi Baobab gaan.

4,5
Behalve Diet Mountain Dew en This Is What Makes Us Girls vind ik elk nummer goed (inclusief de bonusnummers). Na bijna 2 jaar begint het me eigenlijk niet te vervelen.

Dark paradise is mooi!

avatar van Gloeilamp
4,0
Ik ben dus blijkbaar de enige die op Bel Air heeft gestemd? Een van haar betere nummers als je het mij vraagt...

avatar van IbenDB
4,5
Lana Del Rey herontdekt.

Toen Del Rey uitbrak met haar single Video Games hield ik wel van het nummer, maar was het al snel beu. Ik heb een jaar lang niks van haar gehoord, maar toen ik per toeval naar haar concert mocht, kon ik niet anders dan naar haar muziek luisteren. Het is niet zo dat ik haar nummers intensief beluisterde, maar ik kende er wel een paar. Op het concert was ik pas écht verkocht.

Wat een diepte heeft ze in haar nummers. Zo vind ik dit album (bijna) perfect. De nummers hebben een bepaalde achtergrond over Del Rey en dat spreekt mij zo aan. De muziek is niet voor iedereen weggelegd. Dat weet ik wel. Het is een andere stijl dan de muziek die steeds op de radio gedraaid wordt.

Als je het mij vraagt, is ieder lied op dit album erg goed. Blue Jeans en Born To Die zijn m'n favorieten. Alleen Diet Mountain Dew steekt na een tijdje erg tegen. Ook de bonustracks vind ik niet zo geslaagd. Op de LP staan alleen maar Lolita, Without You en Lucky Ones. Jammer, want Ride is ook een érg goed nummer.

Als ik mag, wil ik nog eens melden hoe mooi zij wel niet is. Gewoon een pareltje. Zowel Del Rey als dit album. 4,5*

avatar van MB23
4,5
De 11 nummers die op de paradise edition staan zijn in mijn oren minimaal net zo goed als de rest van het album. Ik geniet nog steeds wekelijks van dit album. Gooi er gewoon 1 ster bovenop!

GCITY050
Op MIllion Dollar Man na is eigenlijk elke track goed. Vooral productioneel zijn het een voor een hoogstandjes. Top plaat!

avatar van Carolaah
Hm. De vocals zijn gewoon té deprimerend en te monotoon in het geheel voor mij.
Ergens vind ik het erg mooi, maar met name voor één nummer, niet een heel album vol.
Ik trek het dan ook niet om dit album in zijn volledigheid te luisteren, daarom ook geen stem.

Summertime sadness vind ik echt prachtig . Al luister ik soms liever naar die trance remix net iets minder deprimerend .. maar de ware schoonheid zit in het origineel.

avatar van Korreltje Zout
4,0
Na 1,5 jaar nog steeds een van de meest gedraaide platen in Huize Zout. Niks deprimerend, noch monotoon, maar gewoon ontspannende muziek met een bite. Productioneel is dit inderdaad een hoogstandje. En Pepsi Cola blijft lekker.

avatar van Psycholamp
4,0
Na een avondje Frietboer en Eigenheimer in Breda, terugrijden naar Nijmegen met deze cd aan. Past perfect bij de donkere verlaten snelwegen. Goeie popplaat, alhoewel ik wel graag haar lage stem hoor; haar hogere zangpartijen zijn oké, maar niet bijzonder.

avatar van alexander-r
4,5
Leuk album, lekker gevarieerd

avatar van andnino
4,5
Ik ben al sinds dit album uit is erg fan van Lana Del Rey. Toch had ik de Paradise Edition nooit geluisterd. Ik verwachtte dat het niet erg veel ging toevoegen aan het oorspronkelijke album, want dat is eigenlijk nooit het geval met dit soort special editions. Helaas voor Lana kan ze niet alles goed doen, want deze verwachting bleek correct. Ik vind de extra nummers een stuk minder dan de oorsponkelijke tracklist, en ook minder dan de bonustracks op de reguliere uitgave (Lolita, Lucky Ones). Niet slecht, maar het springt er niet echt uit. Enkel Bel Air vind ik van het niveau dat ik van haar gewend ben. Oftewel: ik hou het gewoon lekker bij de normale uitgave. Die is nog steeds mijn 4,5* waard.


avatar van Slowgaze
4,0
Wat vond ik dit in 2012 toch een ontzettende tegenvaller; enige weken geleden verhoogde ik met een half puntje, en nu doe ik dat weer. Niet alles is even sterk, maar de uitschieters zijn wel echt heerlijk. 'National Anthem', lieve kijkbuiskinders, 'National Anthem'!

avatar van alexander-r
4,5
Na nog wat luisterbeurten van 3,5 naar 4,5 en zelfs mn top 10 in. Vind elk nummer goed, daarnaast weet het album je op een mooie manier te raken.

avatar van tbouwh
4,5
Okee, gebruikt binnen de film kan niets ertegen op, maar die cover van Blue Velvet

avatar van Monsieur'
2,0
Repetitief en veel te gemaakt 'intellectueel'. Er zitten heus goede teksten bij maar het komt gewoon niet over. Del Rey wil zich profileren als de ultra 'bad bitch who needs no man' maar spreekt zichzelf in ieder nummer ook weer tegen. Ik vind het onstabiele meisjesmuziek, 19 jarigen die hun hart al twee keer hebben gebroken en wegkwijnen met Lana Del Rey op de achtergrond. Depressie heeft een nieuwe soundtrack. Twee sterren voor de soms vernuftige teksten, -3 voor de geweldige kitschlaag, niet aan mij besteed.

avatar van Slowgaze
4,0
Monsieur' schreef:
19 jarigen

Allemaal op dezelfde dag?

avatar van andnino
4,5
Monsieur' schreef:
Repetitief en veel te gemaakt 'intellectueel'. Er zitten heus goede teksten bij maar het komt gewoon niet over. Del Rey wil zich profileren als de ultra 'bad bitch who needs no man'

Nee.

Wel eens gehoord van een dubbele boodschap? Misschien toch maar wat meer naar dit album luisteren, want er zijn meerdere goede voorbeelden van te horen. De credits horen ongetwijfeld bij een songwriter en niet bij haar zelf, maar dat doet niets af aan de kwaliteit.

Ben benieuwd waaruit je afleidt dat ze zich als een ultra 'bad bitch who needs no man' profileert. Dat is echt de minst passende beschrijving die ik zou kunnen bedenken bij haar.

4,0
Lana del rey heeft een mooi debut album neergezet. Erg mooie afwisseling van rustig naar meer uptempo muziekgeluid. Mooie muziek om op te ontspannen en weg te dromen. Blijft ook zeker boeiend.

Arbeidsdeskundige
Wat is dit een heerlijk album. Het weet me heel diep te raken.

avatar van west
4,0
Ik verhoog mijn score met 0,5* voor The Paradise Edition van dit Born to Die. Na Summertime Sadness vond ik eigenlijk alleen Lucky Ones nog aardig op Born to Die, maar de extra tracks van Paradise zijn allemaal (erg) mooi.

avatar van pmac
3,5
Prima cd waar de uiterst sterke singles zich behoorlijk onderscheiden van de andere nummers. Ik heb deze cd pas gekocht na NFR. Dan is deze bij elkaar toch wel twee tandjes minder. Hier wordt bewust het jaren vijftig/zestig geluid opgezocht. Soms geslaagd maar soms ook wat geforceerd. De singles als Blue Jean, national Anthem en Video games zijn echter zo goed dat ze de aanschaf rechtvaardigen.

avatar van Cor
3,5
Cor
Deze plaat maakte destijds kennelijk de verwachtingen niet helemaal waar. Voor mij wat lastig te beoordelen, omdat ik inmiddels NFR al veel beluisterd heb. Dit is geen spectaculaire plaat, maar zeker niet onaangenaam. Luistert best lekker weg. Maar 'Video Games' springt er wel uit.

2,0
Wat mij betreft het minste album van Lana. Er staan een aantal nummers op die neigen naar radiomuziek. Opvolger Ultraviolence was al beter. Het album daarop, Honeymoon, vind ik wél te gek.

Video Games, 1 van de beste popsongs ooit

avatar van AOVV
2,5
Deze maar eens in de herkansing gegooid, want haar laatste albums smaken me wel, en 2 sterren is een vrij povere score, natuurlijk.

Het blijft me toch tegenstaan, moet ik eerlijk bekennen. Er staan zeker enkele patente songs op, maar de zwaarmoedige melancholie waarop het album drijft, komt op mij gewoonweg te gemaakt over, waardoor het me niet weet te raken. Een draak van een plaat is het echter niet, dus een halfje extra heeft deze wel verdiend.

2,5 sterren

avatar van gigage
Als ik de tekst volg van Video Games dan blijft er een standaard liefdesverhaaltje over met 3 keer "Video Games" er lukraak in gemikt, of zie ik dat nou verkeerd? Op zich wel een leuke song.

avatar van Rainmachine
4,5
Lana is in de loop der jaren toch wel wat mijn muzikale muze geworden. Ik heb een vreselijk zwak voor de melancholieke sferen die ze neer weet te zetten. Zwaarmoedig? Nee dat zo zou ik het niet willen omschrijven. Maar ja als voormalig OPP/OW ben ik ook wel wat gewend. Mooie stem ook en ik blijf me verwonderen dat ze maar met nieuw materiaal uit dezelfde (maar toch weer anders) doos blijft toveren. Dit was mijn eerste instap in de wereld van Lana del Rey en ben sindsdien alles blijven kopen. Mooi album en hierna wordt het nog beter. De bonus editie van dit album is helemaal top met nummers als Ride. Bizar fraai...

avatar van pmac
3,5
gigage schreef:
Als ik de tekst volg van Video Games dan blijft er een standaard liefdesverhaaltje over met 3 keer "Video Games" er lukraak in gemikt, of zie ik dat nou verkeerd? Op zich wel een leuke song.


Dat zie je verkeerd.

avatar van metalfist
Het was eigenlijk iets dat al lang op de planning stond: eens wat meer in het oeuvre van Lana Del Rey te snuisteren. Ondertussen heeft Del Rey een redelijk groot oeuvre, maar ik besloot om terug te gaan naar die ene track die al meer dan 10 jaar te pas en te onpas door mijn hoofd speelt. Ik heb het natuurlijk over Video Games en zijn fantastisch melancholische videoclip. Een nummer dat nog altijd als een (stevig) huis overeind blijft staan, maar het zou fout zijn om Born to Die te reduceren tot enkel dat nummer. Die titeltrack is misschien wel even fenomenaal en ook met nummers als Off to the Races en Summertime Sadness weet ze me ook erg te charmeren. Er is gewoon iets enorm aanstekelijk en meeslepend aan die nummers en het is dan ook des te jammer dat ze dat niet altijd weet vast te houden. Zeker in het midden durft het een beetje weg te zakken met het inwisselbare Radio en het is pas met Carmen dat er terug wat meer vuur in het album lijkt te komen. Hoewel Born to Die niet het debuut van Lana Del Rey was, was het wel het album waar ze het grote publiek mee wist te bereiken. Ik herinner me nog goed de schampere opmerkingen waarin ze werd weggezet als fake en een one-hit-wonder, maar de tijd heeft die mensen hopelijk hun mening laten herzien. Volgende in rij: Ultraviolence. Op het eerste zicht doet de tracklist geen belletje rinkelen, dus benieuwd wat voor ervaring dat wordt. Al wil ik die bonustracks van dit album ook nog wel eens checken, ik heb enkel maar de reguliere versie van het album gehoord tot nu toe.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:17 uur

geplaatst: vandaag om 11:17 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.