Yup, ook na de gehele plaat tig keren te hebben beluisterd blijft de smile! Wat een sound, wat een groove. Welke band heeft dat nou?
Classic van Halen, kwa riffs, groove en natuurlijk zang (of hoe je het ook maar noemt bij Roth) maar dan wel met de latere productie aan het eind van Sammy. En de combinatie is verbluffend. Wie ook jaar en dag pissed of is geweest (like me) omdat mighty mike zo uit de band werd gekukeld... ja, het blijft een zonde maar alle alle respect voor Wolfgang die de rol met ere opneemt en misschien wel net het juiste stootje in de goede richting geeft.
Maar boven alles, na al die jaren gewoon weer ouderwets genieten van king Eddie (wie had dat nog gedacht?). De solo's kennen we misschien nu wel maar, maar die riffs: as is, bullethead, beat's workin', china town.... Die groove's: she's the woman, big river. Man wat lekker. En misschien wel als buitenbeetje t meeschreeuwende Blood en Fire. Mooie bewerking van oud instrumentaaltje.
Minpunten. Jazeker... de single Tattoo. En toch heeft ook deze inmiddels een plekje gekregen, helemaal als deze voorbij is en je vervolgens 45 old skool hardrock van t hoogste niveau om de oren krijgt!
Objectief, nee vast niet! Maar als je je weer even als klein kind in de snoepwinkel waant is dat ook wel lastig toch
