menu

Queen - Hot Space (1982)

mijn stem
2,82 (419)
419 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock / Pop
Label: EMI

  1. Staying Power (4:10)
  2. Dancer (3:47)
  3. Back Chat (4:33)
  4. Body Language (4:32)
  5. Action This Day (3:32)
  6. Put Out the Fire (3:18)
  7. Life Is Real (Song for Lennon) (3:31)
  8. Calling All Girls (3:52)
  9. Las Palabras de Amor (The Words of Love) (4:29)
  10. Cool Cat (3:28)
  11. Under Pressure (4:03)

    met David Bowie

  12. Body Language [1991 Remix] * (4:44)
  13. Staying Power [Live in Milton Keynes, June 1982] * (3:03)
  14. Soul Brother * (3:36)
  15. Back Chat [Single Remix] * (4:12)
  16. Action This Day [Live in Tokyo, November 1982] * (6:25)
  17. Calling All Girls [Live in Tokyo, November 1982] * (4:45)
toon 6 bonustracks
totale tijdsduur: 43:15 (1:10:00)
zoeken in:
avatar van Germ
2,0
Germ (crew)
Ik heb Hot Space toch altijd vooral gezien als een poging om het (onverwachte) succes van Another One Bites the Dust verder uit te bouwen en definitief door te breken in de VS.

Queen faalde hierin echter jammerlijk. Waar ABtD een heerlijk groovende track is die fris en spontaan klinkt, komt Hot Space vooral bedacht en voorgeprogrammeerd over.

Hot Space is daarom ook terecht de grootste flop uit het oeuvre.

avatar van bikkel2
3,0
Mee eens. ABTD was natuurlijk een opsteker van jewlste.
Misschien in dat opzicht wel een logische gedachte om het eens meer in die hoek te proberen.
Helaas werkt het hier niet echt. Queen bleef vooral door Deacon en Mercury op verscheinende toekomstigere albums wel wat soulachtiger werk aanleveren.

avatar van LucM
2,5
Ozric Spacefolk schreef:
Het schijnt dat Thriller van Michael Jackson hier op is gebaseerd.

Kan ik mij niet voorstellen, Thriller werd opgenomen in 1981-1982 en verscheen vrij kort na dit album.
Uiteindelijk verhoogd naar 2,5* vanwege de behoorlijk sterke kant 2 met het later toegevoegde Under Pressure als uitschieter. Hun synthipop- en disco-uitstapjes vind ik niet erg geslaagd (het komt - wat Germ zegt - te bedacht over) en hiermee was Queen trouwens geen trendzetter maar trendvolger geworden.

avatar van teus
Queen heeft voor het merendeel in hun bestaan mooi en goed werk afgeleverd
En elke band heeft wel eens een misser of dieptepunt
En dieptepunt van Queen vind ik Hot Space

avatar van Lonesome Crow
4,0
bikkel2 schreef:
Mack is volgens mij 1x als mede songwriter genoteerd. Ik dacht iets op Flash Gordon, samen met May.
Mack was inderdaad wel heel betrokken en werd door de andere 4 als 5e Queenlid genoemd.

Hot Space en The Game zijn prima geproduceerd, dat is een feit.
Dat vooruitstrevende op Hot Space vind ik schromelijk overdreven.
Voor de band zal het een uitdaging geweest zijn, maar Queen zette zeker niet iets heel nieuws neer.

Nile Rodgers en Queen zou interessant zijn geweest. Maar of het zou werken ? Ik denk het eerlijk gezegd niet.
Rodgers zijn stempel is zo aanwezig- dan hadden we zomaar met een voltallig funky- disco plaat te maken kunnen hebben.

Ik heb het wel eens eerder geschreven, maar Queen had als vervolg gewoon iets meer in de electro mogen doen. Dat had best goed kunnen smaken. Organisch, spannend en gewoon met de Queen elementen.
Radio Ga Ga bewees het.


Hadden ze maar een volledige funky-disco plaat gemaakt, was het tenminste nog een geheel.
Dit poldermodel resultaat wordt zowiezo al afgebrand, dus dat maakt voor het eindoordeel ook al niets meer uit.

avatar van bikkel2
3,0
Ach, in mijn geval beoordeel ik de 2e plaatkant niet al te negatief.
Maar zoals wij Queen kennen, hebben ze zich afgezien van Queen en Queen II, nooit aan een bepaalde stijl vastgehouden.
Dus dat de 2e kant van Hot Space anders is (vertrouwder zo je wilt ) valt wel te verantwoorden.
Anderzijds is het natuurlijk wel zo dat de 4 neuzen duidelijk niet dezelfde kant opstonden.
Mercury en Deacon hadden best willen gaan voor die voltallige funk- disco plaat.
En dan had het idd meer een eenheid geweest.
Taylor en May hadden daar een andere mening over.
Een democratische band was Queen in ieder geval wel.

Ozric Spacefolk
Ik vind het zo bizar dat Taylor (vooral nu) claimt zo tégen electronica en drummachines te zijn.

Er wordt ook altijd beweert dat Taylor en May de rockers zijn.
Nu vind ik dat schromelijk overdreven.

Ik weet niet of mensen weleens de eerste soloplaten van Taylor hebben gehoord, of Shove It van The Cross. Nou dat is ook allemaal electronische muziek, volgestouwd met effecten en drummachines.

avatar van vigil
3,0
Ben ik het niet helemaal mee eens. Uiteraard maakt Taylor solo (Cross) ook gebruik van effecten en drummachines maar wel in dienst van het (rock) liedje. Het bleef een rock/pop song enkel dan met invloeden (zeg je effecten zeg je Queen) maar dat was ook de tijd en iedereen deed dat. Dat is wat anders dan gewoon echt discostampers gaan maken met blazers om het nog extra Earth Wind & Fire accenten mee te geven. Daar was hij niet voor maar dat was hij toen ook al niet hoor.

Queen is op zich een democratische band maar niet in de zin van we gaan allemaal vergaderen en alleen als het iedereen er voor 100% achter staat komt het op het album maar meer in de zin van iedereen mag liedjes aanleveren en zijn ding doen. Kan iedereen er mee leven (wat anders is dan er voor de volle 100% achter staan) dan komt het op het album.

Qua levensstijl waren Mercury en Taylor de beste maatjes (al ging Fred natuurlijk nog wel een stapje verder) maar muzikaal zaten Mercury en Deacon op 1 lijn. Daardoor klopte het als band ook zo goed. Zitten de 2 beste vriendjes (ook nog eens de meest aanwezige) ook muzikaal precies op 1 lijn gaat dat de groep te veel overheersen. Nu was het goed.

Queen heeft inderdaad altijd van alles door elkaar uitgebracht (naast 1+2 zou ik ook The Miracle nog wel als 1 geheel willen noemen maar dat komt ook door de productie) en dat is voor sommige irritant en andere houden daar juist weer van. Dat krijg je als je de stille, de sociale, de entertainer en de party animal bij elkaar stopt met allemaal songwriters kwaliteiten.

avatar van bikkel2
3,0
Van Taylor krijg ik sowieso weinig hoogte.
Ik heb altijd wel respect gehad voor zijn afwijkende bijdragen voor Queen's prillere albums.
Het meeste deed hij namelijk zelf, soms met een beetje hulp van de anderen.
Maar hij ging uiteindelijk voor Queen hits schrijven en die zijn helemaal in de tijdsgeest geschreven.
En je noemt ook zijn solowerk, die ik niet goed genoeg ken trouwens. The Cross bevatte toch ook rock dacht ik, maar wel met een hoop electronica.
Vermoedelijk raakte Taylor ( en ook May) gefrustreerd door het hele doen en laten van Mercury, die zich toen nogal liet leiden door Paul Prenter ( pers. assistent.)
Fred ging helemaal los toendertijd in het nachtelijke leven van Munchen en kreeg daardoor ook de nodige inspiratie voor het maken van dance georienteerde muziek.
Maar er was gewoon een hoop mis in de band tijdens die periode.
Als drummer is Taylor wel een echte rocker overigens. John Bonham was en is nog steeds een grote inspiratie voor hem.
Als songwriter kan ik hem moeilijk peilen.

Ozric Spacefolk
Op het moment dat The Cross meer een band gaat vormen, en er 2 echte rockplaten worden uitgebracht zijn de contributies van Taylor nog maar 2 nummers per plaat.

Hij is inderdaad een grillig songwriter. Sheer Heart Attack en Radio Gaga staan mijlen uiteen. En Kind of Magic is meer een Deacon-achtige song.
Maar ja.

2,0
Ozric Spacefolk schreef:
Ik vind alleen niet dat mensen moeten overdrijven, door te stellen dat Queen kwalitatief zo hoogstaand is. Het is oké, goed oké, maar niet hoogstaand.

Een aantal songs zitten wel in de top zoals Somebody to Love of Killer Queen. Maar tekstueel is Queen verwaarloosbaar en sommige songs zijn gewoon pure kolder. Wel leuk, maar niet altijd even goed.
.


Ik denk dat Queen de allerbeste liveband aller tijden is. De band speelde 100% alles live, op het opera gedeelte van BoRhap na natuurlijk. Tot 1982 met slechts 3 of 4 instrumenten.
De stem van Mercury, het weergaloze spel van May en een zeer stabiele ritme sectie met Deacon en Taylor.
Een live show is niet alleen het spel. Het is ook de interactie met het publiek, het song materiaal, de lichtshow, visuele beleving en het geluid.
Ik denk dat er echt geen band is die ook maar in de buurt kwam in de live periode van Queen.

2,0
Ozric Spacefolk schreef:
Ik vind alleen niet dat mensen moeten overdrijven, door te stellen dat Queen kwalitatief zo hoogstaand is. Het is oké, goed oké, maar niet hoogstaand.

Een aantal songs zitten wel in de top zoals Somebody to Love of Killer Queen. Maar tekstueel is Queen verwaarloosbaar en sommige songs zijn gewoon pure kolder. Wel leuk, maar niet altijd even goed.
.


Ik denk dat Queen de allerbeste liveband aller tijden is. De band speelde 100% alles live, op het opera gedeelte van BoRhap na natuurlijk. Tot 1982 met slechts 3 of 4 instrumenten.
De stem van Mercury, het weergaloze spel van May en een zeer stabiele ritme sectie met Deacon en Taylor.
Een live show is niet alleen het spel. Het is ook de interactie met het publiek, het song materiaal, de lichtshow, visuele beleving en het geluid.
Ik denk dat er echt geen band is die ook maar in de buurt kwam in de live periode van Queen.

avatar van meneer
Thijs78 schreef:
(quote)

Ik denk dat er echt geen band is die ook maar in de buurt kwam in de live periode van Queen.


Ach... Led Zeppelin - Black Dog Live 1973 [1080p] - YouTube

avatar van De buurman
3,0
Tja, en zo kan iedereen nog een triljoen links plaatsen met een specifiek nummer wat hij juist heel leuk vindt, en geen Queen is. Niks mis mee, natuurlijk.

Maar ik ben het volledig met Thijs eens. Heb de band twee keer live gezien met Mercury, en talloze live optredens online en op dvd. In de periode 1977 - 1982, en eigenlijk ook nog wel daarna, was er volgens mij geen enkele band die een zaal of stadion zo aan de gang kreeg als Queen. Combinatie van een bombastische show, professionele performance en een hoog sing-along gehalte in de setlist. Mercury had een ongeëvenaarde charisma en power.

Om één of andere reden was dat iets minder het geval in Noord-Amerika denk ik, maar in Europa, Japan en Zuid-Amerika was Queen de absolute live-sensatie eind jaren '70/begin jaren '80.

avatar van meneer
De buurman schreef:
Tja, en zo kan iedereen nog een triljoen links plaatsen met een specifiek nummer wat hij juist heel leuk vindt, en geen Queen is. Niks mis mee, natuurlijk.


Nuff Said !

Natuurlijk heeft hij ergens gelijk, maar het is ook je eigen beleving. Ik zag de mannen spelen in Leiden en ik was compleet overdonderd (maar ja, wat wil je na het desastreuse voorprogramma van Bow Wow wow die echt door het publiek werd weggekeild met blikjes bier). En dan vooral het charisma van Mercury. Maar nogmaals, het is wat je zelf ervaart en hoe je het waardeert.

Is dit het topic van Hot Space ?

2,0


Natuurlijk is Zeppelin een band van grote klasse. Ik schat Queen toch hoger in op het gebied van zang (Plant's stem was zeer onstabiel) en gitaarspel (Page speelde al dan niet opzettelijk erg slordig en nonchalant). Ook visueel gezien en qua lichtshow, zat Queen op een hoger niveau.

avatar van bikkel2
3,0
Ik vind moeilijk te bepalen of Queen de beste liveact ooit is.
Zep wordt ook terecht genoemd in dit kader.
Qua show en spektakel en de krachtige peformance van Freddie, behoren ze op hun gebied live tot de allergrootsten.
Ik kreeg echter wel wat moeite met hun repertoirekeuze op de buhne op ten duur.
De vroegere interessantere stukken werden niet meer vertolkt of weggemoffelt in een medley.
Het werd uiteindelijk steeds meer een wervelend greatest hits gebeuren.
Kundig gedaan, volle,nog grotere stadions, maar het unieke was er wel vanaf.
Desalnietemin bleven ze wel fantastich peformen.

avatar van meneer
Thijs78 schreef:
(quote)


Natuurlijk is Zeppelin een band van grote klasse. Ik schat Queen toch hoger in op het gebied van zang (Plant's stem was zeer onstabiel) en gitaarspel (Page speelde al dan niet opzettelijk erg slordig en nonchalant). Ook visueel gezien en qua lichtshow, zat Queen op een hoger niveau.


Even lekker kissebissen: uit Wikipedia m.b.t. Robert Plant en daarna hou ik op want we hebben allemaal gelijk nietwaar ?

Robert Anthony Plant, CBE (born 20 August 1948) is an English musician, singer, and songwriter best known as the lead singer and lyricist of the rock band Led Zeppelin. A powerful and wide vocal range (particularly evident in his high-pitched vocals) have given him a successful solo career spanning over 40 years. Plant is regarded as one of the greatest singers in the history of rock and roll, and has influenced musicians such as Freddie Mercury, Axl Rose and Chris Cornell.[1] In 2006, Heavy Metal magazine Hit Parader named Plant the "Greatest Metal Vocalist of All Time".[2] In 2009, Plant was voted "the greatest voice in rock" in a poll conducted by Planet Rock.[3][4] In 2008, Rolling Stone editors ranked him number 15 on their list of the 100 best singers of all time. In 2011, Rolling Stone readers ranked Plant the greatest of all lead singers.[5]

Qua stijl vind ik Mercury fantastisch en ik mis hem nog elke dag. Ik geef ook Bikkel 2 gelijk dat het later overging in een meer Greatest Hit show. Maar dat is weer een andere discussie...

2,0
meneer schreef:
(quote)


Even lekker kissebissen: uit Wikipedia m.b.t. Robert Plant en daarna hou ik op want we hebben allemaal gelijk nietwaar ?

Robert Anthony Plant, CBE (born 20 August 1948) is an English musician, singer, and songwriter best known as the lead singer and lyricist of the rock band Led Zeppelin. A powerful and wide vocal range (particularly evident in his high-pitched vocals) have given him a successful solo career spanning over 40 years. Plant is regarded as one of the greatest singers in the history of rock and roll, and has influenced musicians such as Freddie Mercury, Axl Rose and Chris Cornell.[1] In 2006, Heavy Metal magazine Hit Parader named Plant the "Greatest Metal Vocalist of All Time".[2] In 2009, Plant was voted "the greatest voice in rock" in a poll conducted by Planet Rock.[3][4] In 2008, Rolling Stone editors ranked him number 15 on their list of the 100 best singers of all time. In 2011, Rolling Stone readers ranked Plant the greatest of all lead singers.[5]

Qua stijl vind ik Mercury fantastisch en ik mis hem nog elke dag. Ik geef ook Bikkel 2 gelijk dat het later overging in een meer Greatest Hit show. Maar dat is weer een andere discussie...


Oh maar ik zeg ook toch helemaal niet dat Plant een slechte zanger is? Ik vind 'm live minder stabiel dan die van Mercury. That's all.

Eens qua greatest hits show, een van de nadelen van Queen shows na 1982.

2,0
bikkel2 schreef:
Ik vind moeilijk te bepalen of Queen de beste liveact ooit is.
Zep wordt ook terecht genoemd in dit kader.
Qua show en spektakel en de krachtige peformance van Freddie, behoren ze op hun gebied live tot de allergrootsten.
Ik kreeg echter wel wat moeite met hun repertoirekeuze op de buhne op ten duur.
De vroegere interessantere stukken werden niet meer vertolkt of weggemoffelt in een medley.
Het werd uiteindelijk steeds meer een wervelend greatest hits gebeuren.
Kundig gedaan, volle,nog grotere stadions, maar het unieke was er wel vanaf.
Desalnietemin bleven ze wel fantastich peformen.


Wat betreft de medley, die was al sinds 1974 in het repetoire dus van wegmoffelen is geen sprake.
Het contrast is naar mijn inziens ook te groot als je Rainbow 1974 en Wembley 1986 vergelijkt.

Queen durfde op dat gebied geen risico's meer te nemen en ik vind de rock n roll songs op Wembley dan ook echt een schande voor zo'n grote band. Als je ze dan al doet, maar ze dan eigen en geef er een twist aan, Aerosmith deed dat op voorbeeldige wijze.

2,0
Hot Space zelf dan, het album.

Hoewel ik een doorgewinterde Queen fan ben en veel door de vingers zie, moet ik toch echt toegeven dat dit niet goed genoeg is.
Zoals eerder opgemerkt denk ik dat dit een soort van mislukte Another One Bites The Dust opvolger is. Freddie Mercury hoorde in de gay nachtclubs niets anders dan jaren 80 dans muziek en wilde hierop inhaken met Queen. Another One Bites The Dust bracht veel succes dus Freddie dacht: win=win.

De realiteit was dat de band niet achter hem stond. John Deacon stond op zijn best neutraal in de nieuwe koers maar Brian May en Roger Taylor waren felle tegenstanders. De band van geen unit, verre van zelfs, en konden niet goed meer met elkaar overweg in deze periode. Dat hoor je.

Het schort bij Hot Space simpelweg aan het gebrek aan goede songs. Dancer, Calling All Girls, Body Language en Cool Cat horen bij de slechtste producties van Queen ooit, en eigenlijk staat er maar 1 écht goed nummer op Hot Space en dat is Under Pressure dat eigenlijk helemaal niet op Hot Space terecht hoorde.

De live versies van Staying Power, Action This Day en vooral Backchat zijn veel beter dan de studioversies mede door de andere arrangementen en meer gitaar van Brian May. Las Palabras De Amor is na Under Pressure een tweede lichtpuntje en dan is Put Out The Fire ook nog wel aan te horen. Life Is Real kan me ook niet bekoren. 13 in een dozijn ballad van Freddie, hij kon echt veel beter.

Elke grote band heeft wel van dit soort albums. Dirty Work van de Stones bijvoorbeeld. Of Just Push Play van Aerosmith.

2 sterren, voor Under Pressure, de goede vocalen van Freddie en Las Palabras de Amor. Meer kan ik er niet van maken. Sorry.

avatar van bikkel2
3,0
Wat betreft die medley Thijs; de insteek in de periode rond "74" was toch een andere m.i.
Sommige stukken waren onmogelijk om in zijn geheel te spelen en in hun Queen II en Sheer Heart periode
waren ze zo gretig dat ze desnoods flarden aan het publiek wilden laten horen.
De albums waren zeer vernuft geproduceert op een bepaald moment en niet alles was haalbaar om in zijn geheel te brengen.
Ik wijt de latere ( 80's) medley's meer om ff kort terug te gaan naar de prille tijd, maar vooral niet meer dan nodig was.
Genesis had daar ook een handje van trouwens.

Eens overigens met de covermedley, want dat had Queen echt niet meer nodig.
Daar hadden ze als creatieve geesten best wat origenelers op kunnen verzinnen.

avatar van De buurman
3,0
Ze speelden Tutti Frutti nog verkeerd ook.

2,0
bikkel2 schreef:
Wat betreft die medley Thijs; de insteek in de periode rond "74" was toch een andere m.i.
Sommige stukken waren onmogelijk om in zijn geheel te spelen en in hun Queen II en Sheer Heart periode
waren ze zo gretig dat ze desnoods flarden aan het publiek wilden laten horen.
De albums waren zeer vernuft geproduceert op een bepaald moment en niet alles was haalbaar om in zijn geheel te brengen.
Ik wijt de latere ( 80's) medley's meer om ff kort terug te gaan naar de prille tijd, maar vooral niet meer dan nodig was.
Genesis had daar ook een handje van trouwens.

Eens overigens met de covermedley, want dat had Queen echt niet meer nodig.
Daar hadden ze als creatieve geesten best wat origenelers op kunnen verzinnen.

Ik ben het niet met je eens dat sommige songs te moeilijk waren om te spelen? Je doelt op March Of The Black Queen? Als de band in staat was om Flick of the Wrist en The Fairy Feller's Masterstroke weergaloos live te spelen dan had The March Of The Black Queen ook gekund.
De medley was bedoeld om het publiek bij de les te houden, die korte versies van songs die in elkaar overlopen geven een groot verrassings effect en daarmee houdt men het publiek bij de les. Het enige verschil is dat het later hits zijn geworden, maar ja, dat kun je de band ook niet kwalijk nemen.

avatar van bikkel2
3,0
Ik denk dat ze het muzikaal wel konden, maar zoals bekend stonden veel van hun songs bol van produktionele foefjes en dat was live vaak niet te doen.
The Prophets Song bijv. stond niet al te lang op de setlijst. Freddie's stem werd vervormd in het middenstuk, dat was even leuk, maar niet een een minuut of 8 lang. ( op het album werkt het weer wel vind ik, maar dat klinkt veel meer naturel.)
Klopt natuurlijk wel dat de medley's ook in het leven waren geroepen om zoveel mogelijk te laten horen, maar dat schreef ik ook in mijn vorige stukje ( flarden.)

avatar van lennon
3,5
Het meest vervloekte Queen album denk ik? Het 10e album, toch een soort jubileum plaat zou je denken. De disco had zijn hoogtij al gevierd, en new wave was hot. Maar Queen maakte een disco achtige plaat. Er was al eens geflirt met dit genre, maar een hele plaat met dit genre was er nooit gemaakt. Past ook niet in het straatje van Queen de rockband. Als je bedenkt dat het nog geen 10 jaar is na de 1e Queen plaat. Wat een wereld van verschil! Het getuigt ook wel van lef om zo'n extreme draai te maken, maar dat je kritiek gaat krijgen is een zekerheid. Zelfs nu, 33 jaar later is de plaat nog onderwerp van gesprek. Ik ken de achtergrond van deze plaat niet helemaal, maar kan me indenken dat dit vooral een wens en project van Mercury was. Wellicht had hij er verstandig aan gedaan dit te bewaren voor een solo project. Freddie Mercury - Mr. Bad Guy (1985) ligt iets in het verlengde, maar bevat eigenlijk meer Queen klinkende nummers, dan dit album.

1.Staying Power (4:10)
Blazers, een funky gitaartje en bas. Disco is the word. de zang van Mercury maakt het nummer boeiend. De climax met de blazers is wel erg funky. Verder een niet echt hoogstaand nummer.

2.Dancer (3:47)
Dit nummer heeft ondanks de (toen) moderne sound, gelukkig toch nog wat oude Queen invloeden. Een fijn gitaar geluid, en de drum (machine?) klinkt ook lekker. Dit nummer vind ik echt wel ok!

3.Back Chat (4:33)
Een toegankelijke Deacon compositie. Weer vind ik het geen slecht nummer. Mooie vocalen van Mercury doen het nummer veel goed. De relaxte sfeer die de synth meegeeft bevalt me ook erg goed. Gewoon een goed nummer.

4.Body Language (4:32)
Dit nummer is echt nietszeggend. Weer is de zang van Mercury die de song redt, maar anders had ik dit nooit van mijn leven beluisterd. Een solo van May is hier echt niet te vinden.

5.Action This Day (3:32)
Bij de 1e tonen is het duidelijk dat het om een Taylor song gaat. Het rockt wat meer, maar Mercury neemt de hoofd vocalen voor zijn rekening. Dit nummer komt samen met Put out the fire het dichtstbij de oudere Queen sound, en dat zegt eigenlijk genoeg over de rest van de plaat. Ik vind dit nummer wel aardig, maar wordt er niet warm van.

6.Put Out the Fire (3:18)
Nog een song die terug doet denken aan de oude sound. May schreef het nummer, en deelt de vocalen met Mercury. Het lijkt erop dat het 1e deel van de tekst over de dood van Lennon gaat. Logisch dat dat impact op de mannen had. Mooi dat ze hun eer betonen op dit album. Ik hoor ook eindelijk weer een heuse gitaar solo! Lekker nummer.

7.Life Is Real (Song for Lennon) (3:31)
Leuk gedaan deze ode aan John Lennon. De muziek klink als Lennon, en de tekst Lennon is a genius spreekt genoeg waardering uit. Heel erg mooi gezongen, muzikaal echt in orde, beste nummer van de plaat.

8.Calling All Girls (3:52)
Een simpel nummer, gecomponeerd door Roger. Ik heb er weinig mee.

9.Las Palabras de Amor (The Words of Love) (4:29)
Na Teo Torriatte (Let Us Cling Together) van Queen - A Day at the Races (1976) opnieuw een soort waarderings uiting van May aan zijn fans. Deze keer aan de Zuid Amerikaanse. Het is een weer een aardige song, maar geen klassieker

10.Cool Cat (3:28)
Een laid back zomer nummer. Nile Rodgers had zo het gitaartje kunnen beroeren. Mercury zingt met zijn kop stem. Ik vind het een aangenaam nummer. In de originele opname was ook David Bowie aanwezig, maar die wilde er vanaf omdat hij ontevreden was.

11.Under Pressure (4:03)
Een vreemde eend in de bijt. Muzikaal gezien vind ik m niet passen op dit album. Afgezien van dat is dit nummer nooit een favoriet van me geweest. Bowie en Queen samen is natuurlijk een mooie combinatie, maar voor mij werkt het nummer niet. Ik vind het wat traag. Ik prefereer zelfs de remix op Queen + - Greatest Hits III (1999). Simpelweg omdat deze meer kracht in zijn donder heeft. De zang van Bowie is overigens erg goed, net als die van Mercury.

Het probleem op dit album is voor mij niet de invloed van disco, of dat Queen van de rock sound af stapt. Ik vind dat gewaagd, en kan dat wel waarderen. Het probleem voor mij persoonlijk is dat teveel nummers onder het gemiddelde Queen doorglippen. De Middelmaat regeert op dit album en dat maakt het een 3 sterren plaat voor me. Het is net als op Freddie's solo plaat: ik vind het goed omdat hij zijn vocalen er op heeft gezet. Zonder zijn bijdrage zou deze plaat echt nergens in de kast staan bij mensen. Ik zet 'm zelden op, niet omdat ie zo enorm slecht is, maar omdat ze veel betere platen hebben gemaakt.

avatar van bikkel2
3,0
Je eindbetoog raakt zeker wal lennon.
Want je komt met een scherpe conclussie waar ik het helemaal mee eens ben.
Queen mocht van huis uit dan een heavy rockband zjjn - de diversiteit was in de 70's hun grote kracht.
Queen had ( en dat heb ik al eerder geschreven) van mij best een electronischere kant op mogen gaan in de 80's, met May als een gitarist die gewoon in dienst bleef als gitarist met veelzijdige sounds.
Nee, ze kwamen The Works die vooral originaliteit ontbeerde en eigenlijk een goedmakertje naar de fans was.
Ze hadden Radio GaGa als startpunt moeten nemen en van daaruit een nieuwe weg gaan bewandelen, maar de band was geen eenheid meer op artistiek gebied.
Het blijkt eigenlijk al vanaf Jazz, dat de nummers lang niet meer zo constant zijn.
The Game is geen gedrocht, maar met name de B kant is echt niet goed genoeg voor een band als Queen.
Het songmateriaal werd in originaliteit vooral minder en of het nu de 80's waren zou niet moeten uit maken.
Ze zochten niet echt de grenzen meer op en dat resulteerde in minder sterke albums.
Geforceert een voor wat ieder wat wils maken en dat was nu net waar ze t/m de mid 70's maling aan hadden.

avatar van gigage
Hier hadden ze er ook maling aan iedereen, niemand zat hier namelijk op te wachten, incluis hunzelf. Maar goed, wie niet waagt wie niet wint. Moet kunnen, toch?

avatar van vigil
3,0
Ja kan van alles over Body Language zeggen maar nietszeggend lijkt het me toch niet. Ik vind het wel een grappig nummer, goed dan weer niet...

Verder ben ik het met Lennon eens dat Bowie en Mercury erg goed zongen op Under Pressure, zoveel power uit beide, echt fantastisch. Voor mij overigens wel een favoriet.

avatar van gigage
Body Language past wel mooi in die minimalistische tijd. Zoals O Superman van Laurie Anderson. Op zich vind ik de opzet van de song wel erg geslaagd.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:53 uur

geplaatst: vandaag om 09:53 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.