Neil Young - After the Gold Rush (1970)

After the Goldrush is jarig vandaag, 47 jaar maarliefst.
Mooie gelegenheid om de lp weer eens in zijn geheel te luisteren.

Mijn Desert Island Disc, en zo dol ben ik meestal niet op ome Neil...

Geweldig album, stem is lekker rauw, met mooie pakkende teksten. Een must voor de collectie!

VERREWEG HET FRAAISTE ALBUM DAT YOUNG GEPRODUCEERD HEEFT

Deze elpee heb ik gekocht in 1972 en persoonlijk vind ik dit album na al die jaren nog steeds de beste van Neil Young. Het bestaat vooral uit mooie, ingetogen en gevoelige nummers, met veel country- en folk invloeden. Op Southern Man en When You Dance laat hij zijn gitaar jammeren op zijn eigen karakteristieke manier. Zoals we van Neil gewend zijn, speelt hij bijna allemaal eigen composities. Uitzondering is Oh, Lonesome Me (geschreven door Don Gibson en voor het eerst uitgebracht in 1957).

Toen dit album uitkwam was ik 11 jaar. Te jong nog om echt met muziek bezig te zijn. Gelukkig had een vriendje een oudere zus uit wiens kamer vanuit een mono pick up onder andere Neil Youngs muziek schalde.
Circa 50 Jaar geleden is dat nu en nog steeds wordt dit album denk ik veel beluisterd. Het is toch een soort monumentje in de pophistorie. Het staat heel terecht op een derde plaats van de lijst van Greatest Albums of 1970 (DigitalDreamDoor).
Zelf draai ik het album regelmatig. Vervelen gaat het niet gauw want juist dit album maakt veel goede herinneringen los. Weer terug naar de tijd van een onbezorgd leven.
Verhoogd naar 4,5*

Onlangs mijn oude vinyl exemplaar vervangen door een verse remaster uit de Neil Young Archives serie (NYA). Net als Harvest een album van Neil Young die tot mijn favorieten behoort.

Dat het een klassealbum is blijkt ook wel uit feit dat er zelfs na vijftig jaar geen sleet op de songs zit. Tijdloos dus...

Luister naar Tell me Why, Only love can break your heart, Southern man, oh lonesome me etc en laat je betoveren door de schoonheid en tijdloze klasse.

En wat een droom van een band met naast de Crazy Horse Steven Stills en Nils Lofgren.

En tot slot is het (vind ik ook van Harvest) nog eens een gave hoes.

5-sterren plaat.

Prima album inderdaad van Neil Young. Ik denk dat het ook mijn favoriete is van hem.

De laatste 2 nummers vind ik wat minder , maar voor de rest : top !

Deze versie uit 1969 is een andere versie dan degene die in Archives Vol. I zat (opgenomen in 1970 ten tijde van ATGR sessies). De 1969 versie is een bonus track op de 50th anniversary CD. Waar ik sowieso een hekel aan heb, want 1: je 'moet' een album kopen voor één track die je nog niet hebt en 2: er staat een track op het album die er eerst niet op stond en dus kun je het album nooit meer in de originele vorm horen. Sowieso vind ik het gek dat de 1970 versie niet als bonus track is toegevoegd, daar deze qua sound veel beter past.

Beide versies van Wonderin' staan op de bonus 45 RPM.

Ik verwacht dat de 1969 versie ook op Early Daze zal staan.

Mijn voorspelling voor Early Daze:
Oh Lonesome Me
Birds
Everybody's Alone
I Believe in You
Wonderin'
Dance Dance Dance
It Might Have Been
Come on baby Let's go Downtown

Dat gezegd hebbende geef ik de voorkeur aan de 1970 versie met Nils Lofgren, Greg Reeves en Ralph Molina.

EDIT: pre order begint morgen. Hopelijk wat minder chaotisch dan met Archives vol. II.

Haha, 100 dollar voor één LP met één bonus track, een 7" met twee versies van Wonderin en een litho in een 'luxe' box. Greedy Hand indeed.

Als ik het bericht op NYA goed begrijp is het bonusnummer een "digitale single", mag je downloaden als je de reeds bekende plaat die je jaren hebt nog een keer aanschaft. Haha, wat een grapjas!