menu

Iron Maiden - Fear of the Dark (1992)

mijn stem
3,52 (397)
397 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Metal
Label: EMI

  1. Be Quick Or Be Dead (3:25)
  2. From Here to Eternity (3:38)
  3. Afraid to Shoot Strangers (6:56)
  4. Fear Is the Key (5:36)
  5. Childhood's End (4:40)
  6. Wasting Love (5:51)
  7. The Fugitive (4:54)
  8. Chains of Misery (3:38)
  9. The Apparition (3:54)
  10. Judas Be My Guide (3:09)
  11. Weekend Warrior (5:40)
  12. Fear of the Dark (7:18)
  13. Nodding Donkey Blues * (3:16)
  14. Space Nation No.5 * (11:57)
  15. Roll over Vic Vella * (4:45)
  16. I Can't See My Feelings * (3:48)
  17. No Prayer for the Dying [Live] * (4:24)
  18. Public Enema Number One [Live] * (3:57)
  19. Hooks in You [Live] * (3:45)
toon 7 bonustracks
totale tijdsduur: 58:39 (1:34:31)
zoeken in:
avatar van lennert
4,0
Weer drie sterren die omhoog gaan. Fear Of The Dark was een album dat ik nooit opzette buiten de eerste songs en de titeltrack, maar het heeft zoveel meer te bieden.

Ik snap de kritiek op dat het album uitgeblust klinkt, maar ik zou het eerder omschrijven als 'zwaarmoedig' op een flink aantal tracks. De oorlogsdreiging van Afraid To Shoot Strangers, de angst voor AIDS van Fear Is The Key. Voor de rest valt de motorrijderhardrockvibe ook goed op. En het bevalt me prima. Een track die ik echt helemaal niet vind werken: Childhood's End. Wat een verschrikkelijke tekst, absoluut Harris-onwaardig. Verder zijn er een flink aantal meer experimentele songs (voor Maiden's doen dan) die juist positieve verrassingen zijn.

Die AC/DC-vibe van Weekend Warrior in combinatie met de tekst is echt heerlijk. Powerballad Wasting Love heeft een fantastisch gebracht refrein. Fear Is The Key heeft een ijzersterke tekst en fantastische uithalen van Dickinson. Judas My Guide is een heerlijke up-tempo track. Van het meer gangbare materiaal gaat toch niemand ontkennen dat Be Quick Or Be Dead niet een van de meest heavy Maiden-songs ooit is? En verdomd als ik niet kan genieten van de speelsheid van From Here To Eternity.

Het is wel duidelijk dat een flink aantal tracks echt veel beter werken als live-songs. De titelsong moet door een publiek geschreeuwd worden. Afraid To Shoot Strangers heeft de publieksparticipatie nodig tijdens het refrein. De productie van dit album is daarvoor gewoon net te matjes om het helemaal te laten spetteren. En toch viel het me nu op dat ik wederom heerlijk genoten heb, zelfs met een speelduur die een kwartier langer is dan voorheen.

Tussenstand
1. Seventh Son Of A Seventh Son
1. Somewhere In Time
1. Powerslave
4. Killers
5. The Number Of The Beast
6. Iron Maiden
7. No Prayer For The Dying
8. Piece Of Mind
9. Fear Of The Dark

avatar van RuudC
4,5
Verdorie! Dan ben je bezig te luisteren naar Virtual XI en dan besef je je dat je nog niks geschreven hebt over Fear Of The Dark en The X Factor!

Over Fear Of The Dark kan ik altijd kort zijn: goed album! De titeltrack overtuigde me om fan te worden van Iron Maiden. Alleen dan wel de versie van A Real Live/Dead One. De studioversie loopt net iets minder goed en grooved ook niet zo. Toch blijft het een magistraal nummer. Voor Maiden moet dit wel een moeilijke plaat geweest zijn. Ondanks dat er met Be Quick Or Be Dead, From Here To Eterity en Afraid To Shoot Strangers wel echt geweldig materiaal op te vinden is, lijkt Maiden zich wat moeilijk te kunnen vinden in de sound van de jaren negentig. Op The Fugitive en The Apparation is de band wel erg aan het worstelen. GElukkig blijft vooral het goede werk hangen.

Ik heb op de basisschool een juf gehad waarvan ik de shirts altijd tof vond. Ik weet nog wel dat toen ik dat tegen haar zei, zij reageerde met dat ik ze later wel mocht hebben. Een jaartje of vijf-zes geleden zag ik een klassenfoto. Ik herkende direct haar Fear of the Dark shirt

Tussenstand:
1. Powerslave
2. Killers
3. Seventh Son Of A Seventh Son
4. The Number Of The Beast
5. Somewhere In Time
6. Iron Maiden
7. Fear Of The Dark
8. Piece Of Mind
9. No Prayer For The Dying

avatar van ricardo
3,5
Deze vandaag ook gehoord, maar Bruce zijn stem klinkt op deze hetzelfde als de voorgaande plaat, maar op deze plaat klint het allemaal wat beter en energieker dan op de plaat hiervoor, en de nummers op deze zijn ook beter. Het is niet best wat Maiden in de jaren 90 heeft uitgebracht, maar snel vergeten, en maar teruggrijpen naar de jaren 80 of het nieuwe milennium vanaf 2000. Het klassieke titelnummer van deze is met name live verreweg het beste wat ze uitgebracht hebben in de jaren 90.

avatar van Edwynn
4,0
Tja, iets anders van de plaat horen we nooit live. Afraid To Shoot Strangers bijvoorbeeld werkte in die tijd als een tierelier. Dat zou ik graag nog eens terug zien in de setlist.

avatar van crosskip
2,0
Edwynn schreef:
Tja, iets anders van de plaat horen we nooit live. Afraid To Shoot Strangers bijvoorbeeld werkte in die tijd als een tierelier. Dat zou ik graag nog eens terug zien in de setlist.

Die stond vrij recent nog in de setlist bij die Maiden England tour? Die toen wel en een Infinite Dreams/Killers/Still Life dan weer niet, ik volg de band af en toe echt niet.

avatar van Edwynn
4,0
Die tour had ik net gemist.

avatar van vielip
3,0
Hier nog één. Nog steeds spijt van!

avatar van Eddie
4,5
crosskip schreef:
Die toen wel en een Infinite Dreams/Killers/Still Life dan weer niet, ik volg de band af en toe echt niet.


Snap ik. Er zijn zoveel pareltjes die nooit gespeeld worden wat ook maakt dat ik, als verstokte maiden fan, GelreDome komend jaar ga overslaan (waarschijnlijk). Van deze plaat zou ik nummers Judas my Guide of Chilhoods End best eens live willen zien (in plaats van Running free of Run to the hills bijvoorbeeld)

avatar van vielip
3,0
Eddie schreef:
Van deze plaat zou ik nummers Judas my Guide of Chilhoods End best eens live willen zien (in plaats van Running free of Run to the hills bijvoorbeeld)


Ja man! Alleen voor 2 van zulke obscure nummers zou ik al een kaartje halen. Dan neem ik de overige voorspelbare hap voor lief

avatar van Edwynn
4,0
Judas My Guide wordt tamelijk afgekraakt altijd. Ik vind dat juist ook een heel tof nummer. Eigenlijk vind ik de hele plaat nog steeds erg goed. Tikje anders maar verder erg bevlogen.

avatar van vielip
3,0
Behoort absoluut tot één van de hoogtepunten op dit voor mij persoonlijk wat mindere Maiden album. Het nummer is toch classic Maiden all over? Wat is doorgaans de kritiek dan op dit nummer eigenlijk?

avatar van crosskip
2,0
Kan me het ook niet voorstellen eigenlijk? Het nummer staat hier ook op een nette 5e plek bij de favorieten. Ik heb het nummer ook aangevinkt, er zit in 3 minuten zowat alles in wat Maiden tof maakt.

avatar van Edwynn
4,0
vielip schreef:
Behoort absoluut tot één van de hoogtepunten op dit voor mij persoonlijk wat mindere Maiden album. Het nummer is toch classic Maiden all over? Wat is doorgaans de kritiek dan op dit nummer eigenlijk?


Dat het geen Seventh Son oid is ofzo. Weet ik veel? Ik ken werkelijk niemand irl die mijn liefde voor de track deelt. Gelukkig hier online wel

avatar van Eddie
4,5
Naar aanleiding van de posts hier weer eens opgezet. Ik blijf het toch een heerlijke plaat vinden, wat donkerder dan de vorige platen maar ik vind het zeker geen mindere plaat. Ik moet wel altijd een beetje wennen aan het rouwere stemgeluid van Bruce in sommige nummers, maar muzikaal vind ik dit één van de beste maiden platen. Zeker jammer dat er van deze plaat zo weinig nummers live gespeeld worden. In de Blaze periode stond 'Afraid...' ook op de setlist, ik ben nog altijd van mening dat Blaze dat nummer met verve bracht. Het past beter bij zijn stem dan de meeste andere nummers uit het Bruce tijdperk voor hem.

avatar van metalfist
Ik ben de laatste tijd weer wat meer in een Iron Maiden-mood en in plaats van altijd bij die echte oude klassiekers (genre Somewhere in Time, The Number of the Beast, ...) te blijven hangen, besloot ik om Fear of the Dark nog eens wat draaibeurten te geven. Voorganger No Prayer for the Dying is één van de minste albums uit heel hun oeuvre, maar bij Fear of the Dark had ik altijd wel warme herinneringen. Een album met misschien wel één van de meest iconische albumhoezen van de band (of misschien is dat wel omdat ik zelf jarenlang deze versie van Eddie als avatar heb gehad op verschillende forums) en waar in mijn herinnering toch best wel wat geweldige nummers opstaan. Titeltrack staat eenzaam bovenaan, al geef ik toe dat er momenten zijn dat ik het nummer teveel heb gehoord, maar ook Afraid to Shoot Strangers en Judas Be My Guide mogen er absoluut zijn. Toch is het in zijn volledigheid een mindere plaat van deze Britse metal legendes. Er zijn te veel nummers die zo inwisselbaar zijn dat je ze al bent vergeten terwijl de laatste noten nog door de boxen galmen. Het lijkt wel alsof de band ook het gevoel heeft dat dit uiteindelijk een misser is, want het blijft toch jammer dat ze - met uitzondering van het titelnummer - deze plaat zo vakkundig negeren tijdens de tours. Zo'n A Real Live One (die vooral put uit de Fear of the Dark tour) bewijst namelijk dat deze nummers live wel kunnen knallen. Fear of the Dark is dus uiteindelijk wel een vooruitgang ten opzichte van No Prayer for the Dying, maar dat was wel helemaal een hap-slik-weg album.

avatar van ricardo
3,5
Deze plaat zo ongeveer de hele week beluisterd in de auto tijdens woon/werk verkeer. In eerste instantie heb je zoiets van, he is het wel een Iron Maiden album. Vooral de zang van Bruce, daar ben ik nog niet over uit of hij nu problemen met zijn stem had, of dat hij zijn stem soms bewust ging forceren. Het eerste nummer doet zijn stem mij wel wat denken aan de maniakale stem van Rob Halford op Painkiller, en op de nummers verderop doet hij mij weer denken aan Axl Rose van Guns N Roses. Ook klinkt het soms bij vlagen als Brian Johnson. De eerste 6 nummers klinken prima en zijn prima beluisterbaar. Dan komt The Fugitive, en waarachtig daar hoor ik zijn 'normale' stem weer met zijn hoge uithalen, hij kan het nog, of was het toch een vergissing, en hij moet rauw klinken De nummers daarna klinken ook nog ok, met de titeltrack natuurlijk als absoluut hoogtepunt. Had deze op 2.5 staan wat aan de lage kant was. Het is niet te vergelijken met de voorgaande albums met Dickinson op zang, maar zeker een lekkere plaat. De productie is van deze wel wat minder zodat je de geluidsknop wel 5 tikjes harder moet zetten, maar ook dat is niet echt een probleem. Een leuke plaat voor de verandering, al haalt deze het niveau niet van hun jaren 80 albums.

avatar van DargorDT
4,0
Weekend Warrior heeft een zeer complexe gitaarsolo die me ineens sterk aan het werk van Van Halen doet denken. Gek dat ik het niet eerder hoorde. De solo start rond 3:00. Luister maar.

avatar van vielip
3,0
Jammer dat die solo het enige leuke aan het nummer is. Behoort voor mij tot de minste nummers die ze ooit hebben opgenomen. Zeker met Bruce.

avatar van DargorDT
4,0
vielip schreef:
Jammer dat die solo het enige leuke aan het nummer is. Behoort voor mij tot de minste nummers die ze ooit hebben opgenomen. Zeker met Bruce.


Klopt, het is voor mij ook het minste nummer van het album.

avatar van Faalhaas
3,0
Is idd een slecht nummer. Had een b-kantje moeten zijn. Zoals nog een paar nummers. The Apparition is bijv. ook zo'n vullertje. Gewoon 8 nummers op een plaat rammen zoals op het oude werk. Dan had dit vast en zeker een hogere waardering gekregen.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:33 uur

geplaatst: vandaag om 11:33 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.