Warsaw - Warsaw (1994)

Mag ik je hier naar verwijzen?

Ik voel een link met the cure, eerste lp, boys don't cry, 1979,
net een jaartje later.
Zelfde vibe? Weg van de new wave en naar de rock?
Heel erg goed, allebei de lps,
deze eerste van joy division ken ik pas sinds 1 dag en +- 10 keer luisteren, en die van de cure ken ik uit +- 1984.

Rock on!

Zijn zeer verwante bands dan ook.. behalve dat de zanger van band a nog leeft

...hoewel RS er tegenwoordig meer uitziet als een levend lijk.

Dat dan weer wel..

@edgarphoto: Kijk uit met wat je zegt he, ik heb ooit een van de vele rellen los laten barsten door hetzelfde te zeggen.

Ik vind beide albums eigenlijk niet echt vergelijkbaar. 'Boys Don't Cry'' vind ik aanmerkelijk beter dan deze. Nu is de productie van dit album van Warsaw natuurlijk niet al te best, maar toch. Dit Warsaw plaatje is, zoals ik eerder al zei, een leuk hebbedingetje, maar ook niet meer dan dat. Wel met een paar sterke tracks (vooral 'Shadowplay').

Ja, na vaker horen, nu zo'n 20 keer, verandert er het een en ander.
Paar nummers blijven over.
En ik wil ook nix geen enkele band of lp gelijk stellen aan de Cure,of aan hun eerste fantastische lp.

Iets anders:
Eerste 2 lp's van de Stooges hebben ook dat aparte, dat viezige, maar pure en scherpe en vernieuwende!

En toch blijft het echt een super lelijke hoes!

Ik zag de LP zaterdag bij Velvet en toen ik hem zag dacht ik "deze moet ik hebben" want ik dacht dat ik pre JD werk had gevonden (wist namelijk nog niet van het bestaan van deze LP), maar bij het lezen van de tracklist kreeg ik al het gevoel dat het verstandig zou zijn om deze even links te laten liggen.

En toen maar de laatste Sigur Ros en Mark Lanegan & Isobel Campbell gekocht.

Er is anders weinig mis met deze cd. Ze klinken nog wat onvast, maar ikzelf vind dit heerlijk ruig klinken.

Daar buiten om zou ik het totaal niet erg vinden als dit was verschenen als het debuut-album. Hoe dat voor UP uitgepakt zou hebben is dan weer een (gevoelige) tweede...

Dat is waar, maar de meeste nummers vind je toch ook ergens anders terug.

Een vraagje over Novelty (mijn favoriete nummer van JD). Ik had t ooit op een bandje (van de vpro radio getaped) dat helemaal kapotgedraaid is. Ik heb die versie nooit terug kunnen vinden. Ik dacht al dat ik me vergiste, maar lees hier dat er echt 2 versies zijn. Staat de versie op deze plaat ook ergens anders op een verzamelaar?

Bij mijn weten niet. Op de verzamelaar 'Substance' vind je de versie zoals die op de b-kant van de 7/12" van 'Transmission' is verschenen. Dat is een andere studio-opname geproducet door Martin Hannett.

En op Still, Heart & Soul en andere verzamelaars staat ook alleen die versie. Ik denk dat deze versie ook echt alleen hier op staat.

Novelty staat overigens niet op 'Still', wel opgenomen in de H&S-box en de verzamelaar 'Permanent'.

Ahja, ik bedoelde Permanent ipv Still.

In de bijdragen van Schizophrenia en dazzler hier (2 jaar geleden alweer) staat dat dit een eerdere versie is dan die op de b-kant van Transmission...? Van de week toch eens zoeken naar deze plaat.

Ja, dat klopt. De versie op dit album is al in mei '78 opgenomen, en de tweede versie, die de b-side van Transmission werd, in '79, ik geloof juli.

Ok bedankt, ik ga eens kijken of ie toevallig bij Concerto ligt. Ik vind het nummer altijd nogal afsteken bij de rest. De structuur is eigenlijk nogal conventioneel, een echt popliedje. Bij mijn weten nooit gecovered, terwijl er van 'Love wil tear us apart' zoveel zijn.

Het grote verschil is dat Ian hier anders zingt. Hij gebruik nog niet die bariton-stem. Overigens is dit album naar mijn mening voor interessant voor de fans.

cover, cover en cover.

Dank dank dank - maar wat een bagger...

yep, maar het gaat dan ook om "huis, tuin en keuken" coverbandjes.

Ik weet zo niet of 'Novelty' ooit op plaat gecovered is door een "echte" band.

Volgens mij werd Novelty kort na de Warsaw EP geschreven.
Het nummer behoorde tijdens de opnames van UP al tot het "oudere repertoire".
Maar werd weer opgevist en heropgenomen voor de b-kant van Transmission.

De tekst lijkt te suggereren dat de band de buik vol had van de platenbusiness.
Na de Warsaw EP heeft de groep maandelang geïsoleerd van de buitenwereld
gerepeteerd en aan haar sound geschaafd. Geen enkel label was geïnteresseerd.

Een novelty band is een band met een kortstondig uniek geluid
die dan even hip mag zijn omdat ze een platencontract krijgen.

De term wordt ook aangeduid voor singles die aan die omschrijving beantwoorden.
Omdat Joy Division geen concessies wilde doen, was een label vinden moeilijk.

Getuige is het zogenaamde Warsaw album (de eerste 11 tracks
van deze CD) dat in 1978 werd opgenomen, maar dat van de groep
niet mocht verschijnen omdat de toenmalige producer de arrangementen
te veel met synth toetsen had gelardeerd. Dan liever geen album.

Tot Tony Wilson en Rob Gretton uiteindelijk eind 1978 Factory Records oprichten.
De rest is, zoals men zegt, geschiedenis.

En 'Novelty' is in al zijn eenvoud - en ook wel wat stuntelige uitvoering - toch een leuk nummer. Het verveelt niet snel.

Klopt ook, want het is volgens mij de eerste song waarin Joy Division
"trager" gaat klinken, weg van die snelle imitatiepunk van het begin.

Een nog wat stuntelige vingeroefening dus.

Nog wat oud Warsaw-werk, nooit opgenomen in de studio, wel live gespeeld:

Reaction, Tension en Lost.
Pictures In My Mind (rehearsal in TJ Davidsons) door Hooky in 2011 alsnog uitgebracht.

En een vroege live-performance van Novelty.

Is dat echt Ian Curtis? Geloof niet dat ik daar fan van was geworden

JOY DIVISION - WARSAW 2CD deluxe edition repair shop

Nog voor Joy Division doorbrak op Factory had de band al een EP en uitgebracht album opgenomen.
En tijdens het gezegende jaar 1979 werkten ook andere producers dan Martin Hannette met hen samen.

Ik verzamelde één en ander op een zogenaamde Warsaw 2CD deluxe editie (klik link hierboven).