menu

Dead Can Dance - Anastasis (2012)

mijn stem
3,89 (221)
221 stemmen

Australiƫ
Pop / Wereld
Label: [PIAS]

  1. Children of the Sun (7:33)
  2. Anabasis (6:50)
  3. Agape (6:54)
  4. Amnesia (6:36)
  5. Kiko (8:01)
  6. Opium (5:44)
  7. Return of the She-King (7:51)
  8. All in Good Time (6:37)
totale tijdsduur: 56:06
zoeken in:
avatar van dazzler
4,0
Erg slim natuurlijk om Children of the Sun te starten
met de akkoorden van The Carnival Is Over. Een soortgelijke compositie,
als een processie voor zich uit schrijdend, maar ook een muzikaal aanknopingspunt.

avatar van Broem
4,0
Ik heb even gewacht met mijn score voor deze nieuwe DCD tot ik een goeie versie binnen had. De beoordeling van een album als ik deze beluister op mijn set is toch anders als via mijn iPod. Zeker bij de produktiek- en geluidskwaliteiten die de eerdere DCD zo kenmerken. De geluidskwaliteit is wederom van hoog niveai. Elke detail is goed te horen, mooi plaatsing en de laagweergave zoals het hoort. Je zit dan echt in de muziek. Toch een extra dimensie (voor mij althans) Blijft over de muziek van Anasatasis. Zeer herkenbaar na zoveel jaren. Hoewel de solo albums van Brendan mij ook zeer aanspreken is de chemie tussen beiden wel dat wat mij in het verleden zo trok aan deze band. De wereldmuziek (oosterse invloeden) komen wel erg sterk voor in dit albbum. Waar ik dat voorheen vaak wat subtieler vond legt dat nu wel erg de nadruk op de sfeer. Dat had wat minder gemogen. Mooie aanvulling op de DCD collectie. Zal echter niet voorkomen in mijn top 3 van DCD albums. Ook niet naar jaren rijpen ben ik bang.

avatar van Mjuman
Was/is menig recensie al goed voor Lambiekschoenen - kromme tenen, 't is maar dat u het weet - die recensent van Focus Knack zorgt wel voor het ultieme Lambiekschoeisel; ik parafraseer: "als kwaliteitsmuziek volgens het beproefde recept die echter vandaag niet meer relevant zou zijn."

Heb gezocht, want had de aucteur gaarne online van repliek gediend. Het gebruik van een objectivistisch woord als "relevant" in een uitermate subjectieve context vergt nl minimaal enige uitleg.

Bovendien is het - uiterst relevant in deze context - een apert onjuiste betiteling die in feite alleen maar aangeeft hoezeer het westerse cultuurdenken geworteld is in het romantische gedachtegoed aangaande creatie (de zgn creatio ex nihilo, de 'eis' om als kunstenaar/artiest iets geheel nieuws te moeten maken).

Hoe relevant is DCD? Hangt af van je aanvliegroute ben ik geneigd te zeggen, maar er zijn voldoende argumenten te vinden (historie, plaats, context, inbreng en ontwikkeling, waardering ook door collega's) om de typering niet (meer) relevant als uiterst onnozele kullekoek te betitelen.

Even als contrast: Hester Carvalho (NRCNext van 23/8) geeft het album 4 * (van 5) en schrijft o.m: "hun muziek is een etnische zoektocht" en "deze nadruk op nieuw impliceert geen breuk met het verleden" en (...) "is het minimalisme nog verder doorgevoerd".

In deze postmoderne hectische tijden nodigt imo zo'n album uit tot reflectie, creërt rust en harmonie en dat alleen al vormt - lijkt mij - voldoende reden om het album relevant te noemen. Op vinyl (180-grams, transparant) klinkt het erg mooi en heeft het tov de mp3's een absolute meerwaarde, zeker met de fraai uitgevoerde hoes.

Al blijft mijn eerdere geuite kritiek/waardering in hoofdlijnen overeind - en daar kom ik nog op terug - is het gewoon een mooi album.

avatar van Rinus
4,0
De som van beide leden van DCD vind ik meestal beter dan als men op de solotoer gaat.. De mzuiek wordt meer gefocusd. Dat is ook weer met dit album zo. Je hoort de "ouderwetse" DCD kwalitiet in dit album, nmet alle gebruikelijke ingredienten, zoals het oosterse sausje over veel nummers. Eigenlijk zitten er geen zwakke nummers tussen, en ik persoonlijk vind het een beter album dan DCD's laatste reguliere studio album "Spiritchaser" uit 1996.

Productioneel zit het ook weer zeer gedegen inelkaar, zoasl we van de band gewend zijn.

avatar van reptile71
Het kan er goed mee te maken hebben dat ik DCD gisteren gezien heb in Utrecht en daar volop van heb genoten, maar ik vind dit album alsmaar beter worden (hoewel ik dat ook voor het concert al vond). Elk nummer draagt zijn eigen unieke herkenbare Dead Can Dance-sfeer en is van wonderlijke schoonheid. Lisa en Brendan hebben allebei hun eigen aandeel en daarnaast is er natuurlijk de samenwerking, wat het geheel meer maakt dan de som der delen. Dead Can Dance blijft me toch altijd weer meer boeien dan het solowerk van Perry en Gerrard, hoe goed vaak ook. Het is het geheel, een album als dit, dat de perfectie benadert.

Overal is over nagedacht om het tot een prachtig evenwichtig geheel te maken, een spirituele luisterervaring. Mensen die zich dan gaan afvragen of Dead Can Dance nog wel relevant is missen de plank compleet. Lisa en Brendan hebben er compleet schijt aan of hun muziek wel of niet relevant zal zijn voor wie dan ook. Dat is ongeveer het laatste waar ze zich mee bezig houden. Ze zijn als het ware boodschappers met een hoger doel. Schoonheid, diepgang, eenwording, eenheid... Je voelt de pijn van wat er mis is op deze aarde, de schreeuw naar de mensheid om in te zien hoe het zou moeten zijn. Het is hun boodschap. En het enige wat je hoeft te doen om hem op te vangen is voelen. Al versta je geen woord, zodra je je mee laat voeren op de muziek en de stemmen dan vaar je uit naar oorden ver weg van de verdorring van dit aardse bestaan en weet je: er is een hemel op aarde, het enige wat we er voor hoeven te doen is het als eenheid tot doel stellen.

avatar van Chameleon Day
4,0
Het concert heeft je aangegrepen, Reptile! Leuk om te lezen.

En dit album is zeker nog relevant. Wie maakt dit soort, idd spirituele (in de brede zins des woords) muziek? DCD is uniek, nog steeds. Het songmateriaal is sterk en het album is evenwichtig en fraai geproduceerd. Als ik DCD luister, kom ik tot rust en relativeer ik al mijn beslommeringen.

reptile71 schreef:
.... en weet je: er is een hemel op aarde, het enige wat we er voor hoeven te doen is het als eenheid tot doel stellen.


Zie daar, de boodschap van Christus tot de kern teruggebracht. Simpel. Alleen kunnen wij verdorde zielen daar niet naar leven. We staren ons blind in het goud van de zon.

avatar van Premonition
3,0
Ik heb het licht nog niet gezien, dus kom tot mij heilige Brendan en maagd Lisa en beroer mijn ziel zodat ik tot inkeer kom en uw laatste album zijn schoonheid en boodschap aan mij openbaart, amen

avatar van reptile71
@CD: Ja, ik was een beetje bang dat het niet zo geweldig zou worden als vorige keer (Den Haag 2005), maar ik heb opnieuw ervaren hoe uniek DCD is. Mooi als muziek je zo diep kan raken!

avatar van Mjuman
Laat ik mijn bespiegelingen over dit album dan maar even uitstellen, vanwege de reële mogelijkeid te worden behandeld als een Luther die zijn manifest omtrent de RK kerk op de deur van de kerk in Wittenberg nagelt.

Praise the Lord and pass me the soup, hallelujah brother

@Premo: ik heb vandaag ook iets geopenbaard: mijn boodchappenlijst in de Lidl - maar het was niet een volmaakte handeling: er was geen beenham en ook de Rueda was uitverkocht

avatar van Chameleon Day
4,0
Ach kom Mju, openbaar je manifest. Je wordt hoogstens gevierendeeld. En natuurlijk heeft dit album niet het uitgesproken karakter van een 'Within a Realm', 'Serpent's Egg' of 'Aion', maar het is nog steeds van een hoog niveau. De ingetogen zang van Lisa bevalt me wel. En Brendan zingt met mss wel meer bezieling dan ooit.

avatar van reptile71
Nou Brendan is ook wel degene die ik bij het optreden beter vond klinken dan ooit. Zijn stem zo diep en warm. Elke keer weer als hij begon met zingen viel het me weer op hoe prachtig zijn stem is. Hij lijkt wel beter dan ooit! All In Good Time is ook één van mijn favorieten van dit album (kan je helemaal in wegzakken). En live, man man... Komt natuurlijk op youtube niet zo over als in het echt, maar dat het erg goed is hoor je wel. Er bestaat trouwens al een heel behoorlijke (geluids)bootleg van het volledige concert in Utrecht. De echte doorzetters vinden die wel.


avatar van reptile71
Ja die ken ik ook, maar er is een betere en echt opgenomen in Utrecht. Die staat niet op youtube.


avatar van wibro
4,0
Dit album doet toch echt niet veel onder voor die prachtige albums die DCD maakte in de jaren tachtig. De nummers Kiko en Return of the She-King vind ik juweeltjes, gewoon prachtig. Helaas eindigt dit album in mineur. De afsluiter All in Good Time vind ik vreselijk saai en had beter weggelaten kunnen worden. Maar niettemin toch een goede come-back van Dead Can Dance.

4,0*

avatar van king_pin
4,0
Eindelijk dan dit nieuwe DCD album gehoord en gelijk de eerste luisterbeurt klikte, wat een heerlijke muziek! Klinkt alsof ze nooit zijn weggeweest. 4*

avatar van Chameleon Day
4,0
Ben ik de enige die in de bastonen van 'Opium' een vertraagde kopie hoor van Hooky's baspartij in 'New Dawn Fades'? JD dus. Of delen anderen deze ervaring? En als het zo is, zou het een "opzetje" van Brendan zijn? Hij was het toch die ooit zong: "the procession moves on, the shouting is over".

avatar van Mjuman
Chameleon Day schreef:
Ben ik de enige die in de bastonen van 'Opium' een vertraagde kopie hoor van 'New Dawn Fades' van JD? Of delen anderen deze ervaring? En als het zo is, zou het een "opzetje" van Brendan zijn? Hij was het toch die ooit zong: "the procession moves on, the shouting is over".


Ik zal het meenemen in m'n bespiegelingen - en fyi, voorman/wielrenner Dries van Agt zei ooit: "de honden blaffen maar de karavaan gaat voort". Wat betreft dit album liggen mijn sympathieën meer bij Brendan de Bard.

avatar van Chameleon Day
4,0
Dries was dan ook een groot JD liefhebber...

...maar serieus: het is bekend dat Brendan een groot bewonderaar van JD is en IC in het bijzonder, vooral ook wat betreft diens teksten. JD was volgens Brendan de grote inspiratiebron voor het debuutalbum van DCD.

avatar van Mjuman
Bekend gegeven - het debuut is dan ook het meest gothische, Aeion is daarentegen wat kerkelijker en dit album is gewoon oecumenisch: de fusie van Saint Brendan met holy Elisabeth.

Ik vind de melodielijnen vaak simpel (te weinig contrapunten) en ik stoor me aan de vocalistische divaneigingen van Lisa - dit gezegd hebbend, besef ik m'n klaverboer en -vrouw reeds op tafel te hebben gelegd, maar mijn onderbouwing komt er nog aan.

Nog een keer draaien.

avatar van perrospicados
CD je hebt gelijk. Scherp waargenomen. Ik hoor het nummer nu gelijk anders wat het ook wel weer raar maakt...

avatar van Mjuman
De eerste 5 albums van Dead Can Dance vormen een zeldzaam sterk kwintet, en daarbinnen is er weer een supertrio (2 t/m 4). Into the Labyrint en Spiritchaser, juist de meer in 'wereldmuziek' getoonzette vond (en vind) ik de mindere.

Anastasis sluit naadloos bij die twee albums aan. Het is wel degelijk een mooi album, maar het raakt me niet zoals de eerdere albums: het is voor mij enerzijds te afstandelijk en anderzijds te veel gericht op effectbejag.

Yep, ik vrees de gesel der DCD-fielen, al hoor(de) ik daar zelf ook bij. Ik heb het concert gemist, maar in retrospectief was ik liever bij Brendan Perry in de Dom geweest, of wellicht dit jaar bij Antony in Carré.

Ik was al niet kapot van The Mirror Pool, The Silver Tree van Lisa Gerrard, noch van werk met Patrick Kennedy en Klaus Schulze: dat is me gewoon te gelikt, mooikwelerij. Die lijn wordt hier doorgetrokken. Tracks 2 en 3 zijn niet echt aan mij besteed: imponeerzang, veel te plechtstatig en gedragen, weinig contrapunten en variatie. Bij Anabasis wacht ik bijv continu op binnenvallend tromgeroffel, maar dat blijft uit.

De melodie van Agape vind ik erg kunstmatig en vrij simpel. Amnesia laat dan weer zien dat de psalmerende stem van Perry in contrast met piano en bas/drum, die de melodie dragen, er een boeiend contrast onstaat.

Voor Kiko geldt dan weer, de eerder gemaakte opmerking: te simpele melodielijn, zang die me gaat irriteren. Ik vraag me echt af in hoeverre het schrijven van filmscores het componeren van Gerrard heeft beïnvloed - bij filmscores moet de muziek ondersteunend zijn aan de beelden en kan je je muzikaal niet te veel sprongen veroorloven, tenzij de film dat vergt. Ik zit continue te wachten op beelden van een pannende camera en dansende derwisjen.

Opium bevalt me dan weer een stuk beter: daar zit drive en spanning in. The Return of the She-King - mijn eerstegedachte was naar Rivendel? Dit had zo in The Lord of the Rings gekund. Vind het een mooie song.

Ik heb nog een onbeantwoorde vraag: herinner me van zo'n 1,5 - 2 jaar geleden dat een reünie toen - vanuit het oogpunt van Brendan Perry - uiterst onzeker leek. Dat is dus veranderd, maar het brengt me wel bij de vraag hoe het mogelijk is dat ze zo snel, ook na The Ark van Perry, weer voldoende materiaal hadden voor een nieuw album? Dat doet enerzijds vermoeden dat er "materiaal op de plank" lag, maar ook dat er - itt vroeger niet echt veel aan songs/structuren is geschaafd.

Nogmaals: met de genoemde aanmerkingen vind ik het een goed (en erg mooi klinkend album), het tilt me alleen niet uit mijn stoel en daarop had ik wel gehoopt (zoals met Spleen and Ideal, Within the Realm of a Dying Sun of Serpent's Egg). Het is imo geen meesterwerk, daarom 3,5*r

avatar van reptile71
Wat vind jij van het laatste nummer, Mjuman? De meningen zijn daarover ook nogal verdeeld volgens mij. Ik vind dat namelijk een heerlijk nummer. Zo zalig traag dat ik er helemaal in weg kan zakken.

Ik ben trouwens zowel bij Perry in de Dom geweest als bij DCD, maar DCD bleef me toch (nog) meer boeien. Nu had Perry in de Dom ook wel het nadeel dat het galmde as hell, dus ook niet echt bevordelijk voor het luistergenot. Dat hij ook daar schitterend zong is denk ik geen discussie over mogelijk.

avatar van Mjuman
Dat laatste nummer vind ik wel fraai, een vind het een nummer van berusting, afronding, simpeler - je kan je alleen afvragen of track 7 en 8 omdraaien niet meer effect had gehad. Ik vind de opener nl ook sterk.

Het geluid, zoals ik al zei, van de vinyl versie, is erg mooi. Het concert hier: ik had het wel willen zien, maar achteraf heb ik meer spijt van dat eerdere optreden van Perry (toen waren we op vakantie).

Wat ik heb gehoord heb van het optreden hier, ben ik enigszins verbaasd over de keuze van instrumentatie, te veel synths, en musici. Ik had gehoopt/verwacht dat die gekke (fabuleuze) percussionist van eerdere live optredens erbij zou zijn.

avatar van reptile71
Een nummer van berusting is dan toch juist wel mooi als afsluiter?

Over die percussionist: ik weet niet precies wie je bedoelt, maar er was nu ook een hele goede percussionist bij. Hij verzorgde in zijn eentje ook het voorprogramma, waarin hij een leuk staaltje liet zien op een vrij nieuw instrument (waarvan ik de naam niet meer weet) en op een tamboerijn. Dat was best indrukwekkend. Wat betreft de synths had ik daar ook graag strijkers en blazers gezien, maar misschien dat dat wat te ingewikkeld wordt voor het toeren, dus ook wel begrijpelijk. Best een grote tournee die ze doen, volgend jaar ook nog verder zelfs.

avatar van dazzler
4,0
Mjuman schreef:
Ik heb nog een onbeantwoorde vraag: herinner me van zo'n 1,5 - 2 jaar geleden dat een reünie toen - vanuit het oogpunt van Brendan Perry - uiterst onzeker leek. Dat is dus veranderd, maar het brengt me wel bij de vraag hoe het mogelijk is dat ze zo snel, ook na The Ark van Perry, weer voldoende materiaal hadden voor een nieuw album? Dat doet enerzijds vermoeden dat er "materiaal op de plank" lag, maar ook dat er - itt vroeger niet echt veel aan songs/structuren is geschaafd.

Het is al eerder opgevallen dat groepen die splitten, materiaal op de plank hebben liggen.
Vaak zit de opvolger al in een demofase als wij de voorganger op onze draaitafel koesteren.

Ik denk ook dat zowel Lisa als Brendan nog materiaal hadden liggen uit hun solo carrière.
Dat materiaal hebben ze wellicht samen herbekeken en gearrangeerd volgens het DCD recept.
Zo volstaat het om samen een handvol nagelnieuwe nummers te maken.

Ik vind Mjumans beschrijving eerlijk, al vermoed ik toch
dat er nog een halfje bij kan. Ik heb bewust afstand genomen
van de wetenschap dat een comeback album vaak minder imponeert
dan het oude werk van de meesters. Dat is dat halve sterretje, denk ik dan.

Los daarvan klinkt Anastasis erg sterk.
Het album verloochent ook nergens het meesterschap
en blijft overeind in de traditie. Daarom gaf ik toch graag 4 sterren.

avatar van Lin
5,0
Lin
@ reptile71: dat was David Kuckhermann met de "Hang"

YouTube - Hang no drum solo David Kuckhermann

avatar van reptile71
Ja precies die.

avatar van Mjuman
dazzler schreef:

Ik denk ook dat zowel Lisa als Brendan nog materiaal hadden liggen uit hun solo carrière.
Dat materiaal hebben ze wellicht samen herbekeken en gearrangeerd volgens het DCD recept.
Zo volstaat het om samen een handvol nagelnieuwe nummers te maken.

Ik vind Mjumans beschrijving eerlijk, al vermoed ik toch
dat er nog een halfje bij kan. Ik heb bewust afstand genomen
van de wetenschap dat een comeback album vaak minder imponeert
dan het oude werk van de meesters. Dat is dat halve sterretje, denk ik dan.

Los daarvan klinkt Anastasis erg sterk.
Het album verloochent ook nergens het meesterschap
en blijft overeind in de traditie. Daarom gaf ik toch graag 4 sterren.


Ik snap je redenering en daarvoor krijg je een pluim. Dit album zit bij mij ergens tussen 3,5 en 4 sterren. En waar ik i.t.t. voorheen nu écht overtuigd ben van het kunnen van Brendan the Bard, vormen de prestaties van Lisa een fiks tegenwicht.

Chapeau voor Brendan (want de drie ijzersterke nummers zijn, denk ik van zijn hand), maar toch nog even 3,5 * - bij bepaalde tracks zijn het zang en de melodielijnen die me gewoon niet imponeren.

steinenj
Nooit gedacht dat ik DCD onder de 4* zou gaan scoren, maar voorlopig blijf ik toch echt nog even bij 3.5*. En waarom? Omdat dit album nergens verrast, noch ergens vervelend wordt en ik het gevoel krijg dat ik elk nummer al op een eerder album in enige vorm gehoord heb. Misschien herzie ik na meer luisterbeurten nog, maar voor mij tot nog toe het minste DCD album tot nog toe...

Gast
geplaatst: vandaag om 09:00 uur

geplaatst: vandaag om 09:00 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.